Meşreb, insanın kimlik ve kişiliğinin inşâsında etkili “fıtrat, karakter, ahlâk” anlamlarını içkin, iç âlemi yansıtan, sahip olduğu geniş bir mânâ yelpazesiyle birlikte edebî metinlerde şâirlerin üslubuyla da zenginleşen bir kavramdır. 19. yüzyıl divanlarına yönelik yaptığımız araştırmada şâirlerin “meşreb” kavramı bağlamında kullandıkları “meşreb bu ya” redifiyle 37 şâirin kaleme aldığı 41 şiirin tespiti bu çalışmanın kaleme alınmasında teşvik edici bir sâik olmuştur.
“Meşreb bu ya” redifli şiirler arasında mecmûalarda en fazla, irticâlen şiir söyleme yeteneğiyle şöhret bulmuş, Konyalı Şem’î’nin gazelinin bulunması; rind-meşreb, şâir-i fâzıl bir zât olan Halvetiyye-i Mısriyye şubesi meşâyihinden Şeyh Mehmed Emîn Zâ’ik’in gazelinin ise birçok şâir tarafından model şiir olarak alınması redife gösterilen teveccühün bir nişânesi olsa gerektir.
Bu makalede “meşreb bu ya” redifli tespit ettiğimiz şiirlerden yola çıkarak söz konusu redif mihverinde fizikî, ahlâkî özellikleri; beceri ve yetenekleri; tavrı, edâsı ve meşrebiyle şâirlerin tasavvur ettikleri sevgiliye yönelik talep ve beklentiler, sevgilinin güzellik unsurları, sevgiliyi merkeze alarak ağyâr, sâkî ile ilgili kavram ve unsurlar, şâirlerin kendi meşreplerine yönelik ifâdeler değerlendirilecek ve çalışmanın nihâyetinde yazma nüshalarına ulaşıp çeviri yazıya aktardığımız şiirler yer alacaktır.
"Meşreb" is a concept that encompasses meanings such as "nature, character, and morality," which play a significant role in constructing an individual's identity and personality. It is a rich concept that reflects the inner world of individuals and is further enriched by the style of poets in literary texts. In our research on 19th-century divans, we identified 41 poems authored by 37 poets that utilize the refrain "meşreb bu ya," which served as a motivating factor for this study.
Among the poems with the refrain "meşreb bu ya," the one authored by Konyalı Şem'î, renowned for his ability to improvise poetry, stands out; the ghazal of Şeyh Mehmed Emîn Zâ’ik, a rippling figure of the Halvetiyye-i Mısriyye sect, has also been taken as a model poem by many poets, indicating the breadth of concern for the refrain.
This article analyzes the physical and moral characteristics, skills and abilities, demeanor, mannerisms, and meşreb of the poets, based on the poems identified with the refrain "meşreb bu ya." The demands and expectations directed towards the beloved, the attributes of beauty, and concepts related to the "other," the saki (cupbearer) are evaluated. Additionally, expressions regarding the poets' own styles and identities will be presented, and at the end of the study, the poems that we have recorded from manuscript copies will be included.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Osmanlı Sahası Klasik Türk Edebiyatı |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2025 |
Gönderilme Tarihi | 8 Şubat 2025 |
Kabul Tarihi | 26 Mart 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 34 Sayı: 34 |
Makale gönderme ve takip:
Makalelerinizin gönderimini dergimizin dergipark web ana sayfasından "Makale Gönder" seçeneği ile yapabilirsiniz. Daha sonraki süreci ise “Dergipark Sistemi”nden takip edebilirsiniz. Herhangi bir sorun yaşamanız halinde lütfen aşağıdaki adreslere bilgi veriniz.
Nihat Öztoprak (Başeditör): noztoprak@fsm.edu.tr
Bünyamin Ayçiçeği (Editör): bunyamin.aycicegi@istanbul.edu.tr
Nusret Gedik (Editör Yardımcısı): nusret.gedik@marmara.edu.tr