Bu araştırmada Kur’ân-ı Kerîm öğretiminde kullanılmak üzere hazırlanan elifbâlar incelenmiştir. Araştırmanın temel amacı, Diyanet İşleri Başkanlığı tarafından yayımlanan ilk elifbâ olma özelliğine sahip Kur’an Okumaya Giriş’ten başlayarak, 2012 yılına kadar hazırlanan elifbâları incelemek, elifbâ yazımında yaşanan değişimi değerlendirmek, elifbâ öğretiminde benimsenen ilke ve yöntemleri tespit etmek ve tarihi birikimden istifade ederek yeni hazırlanacak elifbâlara önerilerde bulunmaktır. Araştırmanın 1972 yılından başlatılmasının nedeni o yıla kadar hazırlanmış elifbâlar hakkında çalışma yapılmış olması, 2012 yılı ile sınırlandırılmasının nedeni ise Kur’an kurslarına yaş sınırlaması getiren düzenlemenin yürürlükten kaldırılmasının elifbâ öğretimine etkilerinin araştırmanın kapsamı dışında bırakılmak istenmesidir. Çalışma elifbâ öğretimini konu edinen sınırlı sayıdaki araştırmadan biri olması bakımından önemlidir. Nitel araştırma yönteminin benimsendiği çalışmada doküman analizi yapılmış, betimsel analiz tekniği kullanılarak elde edilen veriler yorumlanmıştır. Araştırmada, harf ve hece yöntemiyle hazırlanan elifbâların fazla olduğu, sesi esas alan öğretim yöntemi üzere hazırlanan yalnızca bir elifbânın bulunduğu belirlenmiştir. Ayrıca, incelenen dönemde çocuklara özel elifbâların geliştirildiği tespit edilmiştir.
Din Eğitimi Kur’ân-ı Kerîm Öğretimi Elifbâ Öğretimi Harf Yöntemi Hece Yöntemi Sesi Esas Alan Yöntem
This study examines alifbas prepared for use in teaching the reading and recitation of the Qur’an. The primary aim is to analyze the alifbas published from Kur’an Okumaya Giriş - the first official alifba issued by the Presidency of Religious Affair - up to the year 2012; to evaluate the changes observed in the writing and instructional structuring of alifbas, to identify the pedagogical principles and methods adopted in their use, and to provide suggestions for the design of future alifbas in light of historical experience. The study begins in 1972, as previous scholarship had already addressed alifbas published before this date. It is limited to the year 2012 to deliberately exclude from its scope the effects of the abolition of age restrictions previously imposed on Qurʾan courses, which are believed to have significantly influenced alifba instruction. The research is significant in that it represents one of the few studies focused specifically on alifba teaching. Adopting a qualitative research design, the study employs document analysis, and the data are interpreted using descriptive analysis methods. Within the examined period, three main instructional methods were identified in Qurʾanic alphabet instruction: the letter-based method, the syllable-based method, and the sound-based method. While the two methods reveal the common teaching approaches of the period analyzed, the sound-based method was introduced in 2010. The study also found that since the early 2000s, specially designed handbooks for children, which include the relationships between letters and object sounds, have started to be prepared.
Religious Education Teaching the Holy Qurʾan Teaching Alifba Letter Method Syllable Method The Sound Based Method
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Kuran-ı Kerim Okuma ve Kıraat, İslam Araştırmaları (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 20 Haziran 2025 |
Gönderilme Tarihi | 9 Nisan 2025 |
Kabul Tarihi | 11 Haziran 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 61 Sayı: 2 |