The bilateral relations between Armenia, which regained its independence in 1991, and the Islamic Republic of Iran, a pivotal geopolitical actor in the Middle East, have significant implications for regional and global dynamics. Situated within a critical geopolitical corridor, these relations serve as a lens through which to understand the broader strategic competition involving global powers such as the U.S.-UK coalition and the Russia-China alliance. This study examines the formation, development, and challenges of Armenian-Iranian relations. The relevance of this research stems from the evolving geopolitical landscape in the South Caucasus, particularly after the 2020 Armenia-Azerbaijan war. Key issues include Iran's role as a regional security provider, Armenia's attempts to navigate geopolitical isolation, and the implications of these dynamics for Azerbaijan's national interests.
A multidisciplinary approach is employed, integrating realism and constructivism theories to analyze the complexity of Armenian-Iranian relations. The study uses historical and comparative analysis, a review of primary and secondary sources, and qualitative methodologies to address the nuanced interplay of political, security, and economic factors.
The study identifies five distinct phases of Armenian-Iranian relations from 1991 to the present, characterized by shifts in geopolitical strategies and diplomatic priorities. It highlights Iran's use of the Armenian community as a political and economic lever, Armenia's pragmatic yet occasionally hypocritical foreign policy, and the geopolitical alignment driven by security and economic considerations. The findings underscore the necessity of viewing these relations not as isolated bilateral interactions but as integral to the strategic dynamics of the South Caucasus.
Armenian-Iranian relations South Caucasus regional security realism constructivism Multidisciplinary approach
1991'de bağımsızlığını yeniden kazanan Ermenistan ile Orta Doğu'da önemli bir jeopolitik aktör olan İran İslam Cumhuriyeti arasındaki ikili ilişkiler, bölgesel ve küresel dinamikler açısından önemli çıkarımlara sahiptir. Kritik bir jeopolitik koridorda yer alan bu iki ülkenin ilişkileri, ABD-İngiltere koalisyonu ve Rusya-Çin ittifakı gibi küresel güçleri içeren daha geniş stratejik rekabeti anlamak için bir mercek görevi görmektedir. Bu çalışma, Ermenistan-İran ilişkilerinin oluşumunu, gelişimini ve zorluklarını incelemektedir. Araştırmanın önemi, özellikle 2020 Ermenistan-Azerbaycan savaşından sonra Güney Kafkasya'daki gelişen jeopolitik manzaradan kaynaklanmaktadır. Temel konular arasında İran'ın bölgesel güvenlik sağlayıcısı olarak rolü, Ermenistan'ın jeopolitik izolasyonu aşma girişimleri ve bu dinamiklerin Azerbaycan'ın ulusal çıkarlarını nasıl etkilediğu açıklanmaktadır.
Makalede Ermenistan-İran ilişkilerinin karmaşıklığını analiz etmek için realist ve konstruktivist (yapılandırmacı) teorilerini entegre eden çok disiplinli bir yaklaşım kullanılmaktadır. Çalışmada siyasi, güvenlik ve ekonomik faktörlerin nüanslı etkileşimini ele almak için tarihsel ve karşılaştırmalı analiz, birincil ve ikincil kaynakların incelenmesi ve nitel metodolojiler kullanılmıştır.
Çalışmada jeopolitik stratejilerde ve diplomatik önceliklerde değişimlerle karakterize edilen 1991'den günümüze Ermenistan-İran ilişkilerinin beş ayrı aşamasını belirlenmiştir. Makalede İran'ın Ermeni toplumunu siyasi ve ekonomik bir kaldıraç olarak kullanmasını, Ermenistan'ın pragmatik ancak zaman zaman ikiyüzlü dış politikasını ve güvenlik ve ekonomik kaygılarla yönlendirilen jeopolitik uyum vurgulanmıştır. Bulgular, bu ilişkilerin izole ikili etkileşimler olarak değil, Güney Kafkasya'nın stratejik dinamiklerinin ayrılmaz bir parçası olarak görülmesinin gerekliliğini vurgular.
Ermenistan-İran ilişkileri Güney Kafkasya bölgesel güvenlik realizm konstrüktivizm çok disiplinli yaklaşım
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Fars Dili, Edebiyatı ve Kültürü |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 23 Haziran 2025 |
Gönderilme Tarihi | 6 Şubat 2025 |
Kabul Tarihi | 27 Nisan 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 1 Sayı: 31 |
Derginin yayın dili Türkçe, Arapça, Farsça, Urduca ve İngilizcedir. Yabancı dildeki yazıların yayımlanması, Yayın Kurulu'nun onayına bağlıdır. Dergiye gönderilecek yazıların, Türk Dil Kurumu'nun yazım kurallarına uygun olması gerekmektedir. Türkçede yaygın kullanılan yabancı kelimelerin dışındaki kelimelerin Türkçe karşılığının kullanılmasına özen gösterilmelidir. Farklı yazı tipi kullananların, kullandıkları yazı tiplerini de göndermeleri gerekmektedir. Makalelerin özetleri 250 kelimeyi aşmamalıdır. Yazılarda resim, çizim veya herhangi bir görsel anlatım varsa; bunların en az 300 dpi çözünürlükte taranması ve kullanıldığı metindeki adları ile kaydedilerek gönderilmesi gerekmektedir. Yayımlanan yazıların sorumlulukları yazı sahiplerine aittir. Yazılar, A4 sayfa boyutuna göre 25 sayfayı geçmemelidir. Ancak geniş kapsamlı yazılar, Yayın Kurulu’nun onayıyla seri halinde ya da derginin eki şeklinde de yayımlanabilir.
Yazım kuralları ve sayfa düzeni
- Yazılar MS Word ya da uyumlu programlarda yazılmalıdır. Yazı karakteri Times New Roman, 12 punto ve tek satır aralığında olmalıdır.
- Sayfa, A4 dikey boyutta; üst, alt ve sağ kenar boşluğu 2,5 cm; sol kenar boşluğu 3 cm olarak düzenlenmelidir.
- Paragraf aralığı önce 6 nk, sonra 0 nk olmalıdır.
- Yazının başlığı koyu harfle yazılmalı, konunun içeriği ile uyumlu olmalıdır.
- Makalelerin Türkçe ve İngilizce özetleri 250 kelimeyi aşmamalıdır. 3 ila 5 kelimeden oluşan anahtar kelime/keywords yer almalıdır. Makalenin Türkçe ve İngilizce başlıklarına yer verilmelidir. Yayım dili Arapça, Farsça veya Urduca olan makalelerde Türkçe ve İngilizce özet istenmektedir.
- Başlıklar koyu harfle yazılmalıdır. Uzun yazılarda ara başlıkların kullanılması okuyucu açısından yararlı olacaktır.
- İmla ve noktalamada makalenin veya konunun zorunlu kıldığı durumlar dışında Türk Dil Kurumu’nun İmla Kılavuzu dikkate alınmalıdır.
- Metin içinde vurgulanmak istenen yerlerin “tırnak içinde” gösterilmesi yeterlidir.
- Birden çok yazarlı makalelerde makale ilk sıradaki yazarın ismiyle sisteme yüklenmelidir. Birden sonraki yazarların isimleri sistem üzerinde diğer yazarlar kısmında belirtilmelidir.
Kaynak gösterme
- Doğu Araştırmaları Dergisi sayfa altı dipnot veya APA 6.0 kaynak gösterimini kabul etmektedir.
- Bir eserin derleyeni, tercüme edeni, hazırlayanı, tashih edeni, editörü varsa kaynakçada mutlaka gösterilmelidir.
- Elektronik ortamdaki kaynaklarda yazarı, çalışmanın başlığı ve yayın tarihi belli olanlar kullanılmalıdır.
- Metin içinde atıf yapılmayan kaynaklar kaynakçada gösterilmemelidir.
- Kaynakça makalenin sonunda yazarların soyadlarına göre alfabetik olarak düzenlenmelidir.
Doğu Araştırmaları Dergisi
Index Islamicus Uluslararası dizini, SOBİAD (Sosyal Bilimler Atıf Dizini) ve ASOS indeksleri tarafından taranmaktadır.