Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

SOLO YAŞAMLARIN DÖNÜŞTÜRDÜĞÜ KONUT TERCİHLERİ: ANKARA İLİ ÖRNEĞİ

Yıl 2025, , 370 - 409, 30.05.2025
https://doi.org/10.53092/duiibfd.1610012

Öz

Bu çalışma son yıllarda Türkiye’de hızla artan solo yaşamların değiştirip dönüştürdüğü konut tercihlerini ve konut tiplerini Ankara İli örneği üzerinden açıklamaya çalışmaktadır. Öncelikle solo yaşamın; tanımı, nedenleri, gelişimi ve dönüştürdüğü konut tercihleri literatür araştırması kapsamında ele alınmıştır. Daha sonra Ankara’nın merkez ve çevre ilçelerinde gerçekleştirilen 8 konut projesindeki konut tipleri, geliştirilen söylemler ve sunulan imkânlar alan araştırması aşamasında ortaya konulmuştur. Sonrasında ise yeni nesil toplu konut projelerinde yer alan tek kişilik konutların geleneksel Türk aile yapısının bozulmasında, evlenme oranlarının düşmesinde, evlilik dışı ilişkilerin normalleştirilmesinde ve toplumsal huzurun zarar görmesinde bir risk unsuru olup olmadığı; üretilen bu tip solo yaşam alanlarının insanları bireyselliğe, bencilliğe, yalnızlığa ve tüketim çılgınlığına özendirip özendirmediği tartışılmıştır.

Kaynakça

  • Anders, J. (1990). Beyond counterculture. Washington State University Press.
  • Anderson, C. M., Stewart S., & Dimidjian, S. (1954). Flying solo: single women in midlife. W.W. Norton.
  • Aderson, T. H. (1995). The movement and the sixties. Oxford University Press.
  • Barbalet, J. (2020). Sosyoloji sözlüğü. Pinhan Yayıncılık.
  • Başlevent, C. (2021). Türkiye’nin değişen hanehalkı yapısı: Tek kişilik haneler ne durumda? Yıldız Social Science Review, 6(1): 17-29.
  • Beck, U., & Beck-Gerncheim, E. (2012). Aşkın normal kaosu. İmge Kitapevi.
  • Corbin, J., & Strauss, A. (2008). Basics of qualitative research: techniques and procedures for developing grounded theory.Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Doğan, M. (2003). Büyük Türkçe sözlük. Vadi Yayınları.
  • Duben, A. (1985). Nineteenth and twentieth century Ottoman-Turkish family and household
  • structure. In. Erder, T. (Ed.). Family in Turkish Society Sociological and Legal Studies 105- 126), Ankara: Turkish Social Science Association Press.
  • Durkheim, E. (1992). İntihar. İmge Yayınevi.
  • Erdoğan, B. (2020). Modern toplumda yalnız yaşamak, yeni bir norm olarak bekarlık. Sosyologca, 18-19: 293-316.
  • Esteve A., Reher D.S., Treviño R., Zueras, P., & Turu A. (2020). Living alone over the life course: Cross-National variations on an emerging issue. Population and Development Review, 46(1):169–89.
  • Giddens A. (2016). Sosyoloji. Kırmızı yayınevi.
  • Güçlü, İ., & Akbaş, H. (2019). Suç sosyolojisi kavram-teori-uygulama. Gazi Kitabevi.
  • Güneş Z. (2015). Osmanlı toplumunda mahallenin dışındakiler: bekâr odaları ve bekârlar. İslam Medeniyeti Akademik Araştırmalar Dergisi, 10 (19).
  • UNECE. (2024). Statistical Database, Private Households By Household Type, Measurement, Country And Year. https://w3.unece.org/pxweb2015/pxweb/en/stat/stat__30-ge__02-families_households/08_en_gefhprivhouse_r.px/table/tableviewlayout1/
  • URL 1. https://yapitekyapi.com/evart-oran/
  • URL 2. https://relaxcadde.com/
  • URL 3. https://www.apistport.com/
  • URL 4. https://www.tahincioglu.com/nidapark-cankaya/
  • URL 5. https://www.onyxankara.com/
  • URL 6. https://moodgoksu.com/
  • URL 7. https://www.naturaport.com.tr/index
  • URL 8. https://tokermesken.com/toker-incek
  • Kaba, E. (2008). Konut alma kararlarını etkileyen faktörler ve alıcı profilini belirlemeye yönelik bir araştırma. [Yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi]. YÖK Tez Merkezi.
  • Kislev E., & Singlehood H. (2019). The rising acceptance and celebration of solo living. University of California Press.
  • Klinenberg, E. (2012). Going solo: The extraordinary rise and surprising appeal of living alone. The Penguin Press.
  • Lee, S. E. (1966). A theory of migration. Demography, 3(1): 47-57.
  • Lee, T. H. (1963). Demand for housing: a cross-section analysis. The Review of Economics and Statistics, 45(2): 190-196.
  • Lesthaeghe, R. (2014). The second demographic transition: a concise overview of ıts development. Proceedings of the National Academy of Sciences 111(51):18112–15.
  • Litman, T. (2009). Where we want to be: home location preferences and their ımplications for smart growth. The Congress for New Urbanism Transportation Summit. Portland, Oregon.
  • Marshall, G. (2005). Sosyoloji sözlüğü. Bilim ve Sanat Yayınları.
  • Merton, R.K. (1938). Social structure and anomie. American Social Review, 3 (5): 672-682.
  • Oğurtan, S. G. (2011). Boşandım diyemedim: boşanmanın aile ve toplum üzerine etkileri. Çizgi Kitabevi.
  • Ortiz-Ospina, E. (2020). Loneliness and social connections. https://ourworldindata.org/social-connections-and-loneliness
  • Roszak, T. (2017). Bir karşı kültür ansiklopedisi. Sub Yayımları.
  • Sandström G., & Karlsson L. (2019). The educational gradient of living alone: a comparison among the working-age population in Europe. Demographic Research, 40: 1645-1670.
  • Statista (2024). Number of single-person households in the United States from 1960 to 2023. https://www.statista.com/statistics/242022/number-of-single-person-households-in-the-us/
  • Taylor A. (2012). Single women in popular culture: the limits of postfeminism. Palgrave Macmillan.
  • TÜİK. (2024a). Hanehalkı tipleri hakkında genel açıklama. https://nip.tuik.gov.tr/?value=HanehalkiTipi
  • TÜİK. (2024b), Ortalama hanehalkı büyüklüğü, 2024. https://nip.tuik.gov.tr/?value=HanehalkiTipi
  • TÜİK. (2024c), Hayat tabloları, 2021-2023. https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Hayat-Tablolari-2021-2023-53678
  • TÜİK. (2024d). Evlenme ve boşanma istatistikleri. https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Evlenme-ve-Bosanma-Istatistikleri-2022-49437
  • TÜİK. (2024e). Hanehalkı büyüklüğü. https://nip.tuik.gov.tr/?value=HanehalkiBuyukluguneGoreHs
  • Van de Velde, C. (2018). Présentation: sociologie de la solitude: concepts, défis, perspectives” Sociologie et sociétés, 50 (1).
  • Yağcı, Z. G. (2015). Osmanlı toplumunda mahallenin dışındakiler: bekâr odaları ve bekârlar. Türk ve İslâm Araştırmaları Dergisi, 65-85

HOUSING PREFERENCES TRANSFORMED BY SOLO LIVES: THE CASE OF ANKARA PROVINCE

Yıl 2025, , 370 - 409, 30.05.2025
https://doi.org/10.53092/duiibfd.1610012

Öz

This study attempts to explain the housing preferences and housing types that have been transformed by the rapidly increasing solo living in Turkey in recent years, through the example of Ankara Province. First of all, the definition, reasons, development and housing preferences transformed by solo living are discussed within the scope of literature research phase. Then, the housing types, the discourses developed and the opportunities offered in 8 housing projects realized in the center and surrounding districts of Ankara were revealed in the field research phase. Afterwards, it was discussed whether single-person residences in new generation mass housing projects are a risk factor in the deterioration of the traditional Turkish family structure, the decline in marriage rates, the normalization of extramarital relationships and the damage to social peace; whether such solo living spaces encourage people to individualism, selfishness, loneliness and consumption frenzy.

Kaynakça

  • Anders, J. (1990). Beyond counterculture. Washington State University Press.
  • Anderson, C. M., Stewart S., & Dimidjian, S. (1954). Flying solo: single women in midlife. W.W. Norton.
  • Aderson, T. H. (1995). The movement and the sixties. Oxford University Press.
  • Barbalet, J. (2020). Sosyoloji sözlüğü. Pinhan Yayıncılık.
  • Başlevent, C. (2021). Türkiye’nin değişen hanehalkı yapısı: Tek kişilik haneler ne durumda? Yıldız Social Science Review, 6(1): 17-29.
  • Beck, U., & Beck-Gerncheim, E. (2012). Aşkın normal kaosu. İmge Kitapevi.
  • Corbin, J., & Strauss, A. (2008). Basics of qualitative research: techniques and procedures for developing grounded theory.Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Doğan, M. (2003). Büyük Türkçe sözlük. Vadi Yayınları.
  • Duben, A. (1985). Nineteenth and twentieth century Ottoman-Turkish family and household
  • structure. In. Erder, T. (Ed.). Family in Turkish Society Sociological and Legal Studies 105- 126), Ankara: Turkish Social Science Association Press.
  • Durkheim, E. (1992). İntihar. İmge Yayınevi.
  • Erdoğan, B. (2020). Modern toplumda yalnız yaşamak, yeni bir norm olarak bekarlık. Sosyologca, 18-19: 293-316.
  • Esteve A., Reher D.S., Treviño R., Zueras, P., & Turu A. (2020). Living alone over the life course: Cross-National variations on an emerging issue. Population and Development Review, 46(1):169–89.
  • Giddens A. (2016). Sosyoloji. Kırmızı yayınevi.
  • Güçlü, İ., & Akbaş, H. (2019). Suç sosyolojisi kavram-teori-uygulama. Gazi Kitabevi.
  • Güneş Z. (2015). Osmanlı toplumunda mahallenin dışındakiler: bekâr odaları ve bekârlar. İslam Medeniyeti Akademik Araştırmalar Dergisi, 10 (19).
  • UNECE. (2024). Statistical Database, Private Households By Household Type, Measurement, Country And Year. https://w3.unece.org/pxweb2015/pxweb/en/stat/stat__30-ge__02-families_households/08_en_gefhprivhouse_r.px/table/tableviewlayout1/
  • URL 1. https://yapitekyapi.com/evart-oran/
  • URL 2. https://relaxcadde.com/
  • URL 3. https://www.apistport.com/
  • URL 4. https://www.tahincioglu.com/nidapark-cankaya/
  • URL 5. https://www.onyxankara.com/
  • URL 6. https://moodgoksu.com/
  • URL 7. https://www.naturaport.com.tr/index
  • URL 8. https://tokermesken.com/toker-incek
  • Kaba, E. (2008). Konut alma kararlarını etkileyen faktörler ve alıcı profilini belirlemeye yönelik bir araştırma. [Yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi]. YÖK Tez Merkezi.
  • Kislev E., & Singlehood H. (2019). The rising acceptance and celebration of solo living. University of California Press.
  • Klinenberg, E. (2012). Going solo: The extraordinary rise and surprising appeal of living alone. The Penguin Press.
  • Lee, S. E. (1966). A theory of migration. Demography, 3(1): 47-57.
  • Lee, T. H. (1963). Demand for housing: a cross-section analysis. The Review of Economics and Statistics, 45(2): 190-196.
  • Lesthaeghe, R. (2014). The second demographic transition: a concise overview of ıts development. Proceedings of the National Academy of Sciences 111(51):18112–15.
  • Litman, T. (2009). Where we want to be: home location preferences and their ımplications for smart growth. The Congress for New Urbanism Transportation Summit. Portland, Oregon.
  • Marshall, G. (2005). Sosyoloji sözlüğü. Bilim ve Sanat Yayınları.
  • Merton, R.K. (1938). Social structure and anomie. American Social Review, 3 (5): 672-682.
  • Oğurtan, S. G. (2011). Boşandım diyemedim: boşanmanın aile ve toplum üzerine etkileri. Çizgi Kitabevi.
  • Ortiz-Ospina, E. (2020). Loneliness and social connections. https://ourworldindata.org/social-connections-and-loneliness
  • Roszak, T. (2017). Bir karşı kültür ansiklopedisi. Sub Yayımları.
  • Sandström G., & Karlsson L. (2019). The educational gradient of living alone: a comparison among the working-age population in Europe. Demographic Research, 40: 1645-1670.
  • Statista (2024). Number of single-person households in the United States from 1960 to 2023. https://www.statista.com/statistics/242022/number-of-single-person-households-in-the-us/
  • Taylor A. (2012). Single women in popular culture: the limits of postfeminism. Palgrave Macmillan.
  • TÜİK. (2024a). Hanehalkı tipleri hakkında genel açıklama. https://nip.tuik.gov.tr/?value=HanehalkiTipi
  • TÜİK. (2024b), Ortalama hanehalkı büyüklüğü, 2024. https://nip.tuik.gov.tr/?value=HanehalkiTipi
  • TÜİK. (2024c), Hayat tabloları, 2021-2023. https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Hayat-Tablolari-2021-2023-53678
  • TÜİK. (2024d). Evlenme ve boşanma istatistikleri. https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Evlenme-ve-Bosanma-Istatistikleri-2022-49437
  • TÜİK. (2024e). Hanehalkı büyüklüğü. https://nip.tuik.gov.tr/?value=HanehalkiBuyukluguneGoreHs
  • Van de Velde, C. (2018). Présentation: sociologie de la solitude: concepts, défis, perspectives” Sociologie et sociétés, 50 (1).
  • Yağcı, Z. G. (2015). Osmanlı toplumunda mahallenin dışındakiler: bekâr odaları ve bekârlar. Türk ve İslâm Araştırmaları Dergisi, 65-85
Toplam 47 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Kent Ekonomisi, Kamu Yönetimi
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Mehmet Akalın 0000-0002-5170-7503

Erken Görünüm Tarihi 30 Mayıs 2025
Yayımlanma Tarihi 30 Mayıs 2025
Gönderilme Tarihi 30 Aralık 2024
Kabul Tarihi 7 Mayıs 2025
Yayımlandığı Sayı Yıl 2025

Kaynak Göster

APA Akalın, M. (2025). SOLO YAŞAMLARIN DÖNÜŞTÜRDÜĞÜ KONUT TERCİHLERİ: ANKARA İLİ ÖRNEĞİ. Dicle Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(29), 370-409. https://doi.org/10.53092/duiibfd.1610012
AMA Akalın M. SOLO YAŞAMLARIN DÖNÜŞTÜRDÜĞÜ KONUT TERCİHLERİ: ANKARA İLİ ÖRNEĞİ. Dicle Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. Mayıs 2025;15(29):370-409. doi:10.53092/duiibfd.1610012
Chicago Akalın, Mehmet. “SOLO YAŞAMLARIN DÖNÜŞTÜRDÜĞÜ KONUT TERCİHLERİ: ANKARA İLİ ÖRNEĞİ”. Dicle Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 15, sy. 29 (Mayıs 2025): 370-409. https://doi.org/10.53092/duiibfd.1610012.
EndNote Akalın M (01 Mayıs 2025) SOLO YAŞAMLARIN DÖNÜŞTÜRDÜĞÜ KONUT TERCİHLERİ: ANKARA İLİ ÖRNEĞİ. Dicle Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 15 29 370–409.
IEEE M. Akalın, “SOLO YAŞAMLARIN DÖNÜŞTÜRDÜĞÜ KONUT TERCİHLERİ: ANKARA İLİ ÖRNEĞİ”, Dicle Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, c. 15, sy. 29, ss. 370–409, 2025, doi: 10.53092/duiibfd.1610012.
ISNAD Akalın, Mehmet. “SOLO YAŞAMLARIN DÖNÜŞTÜRDÜĞÜ KONUT TERCİHLERİ: ANKARA İLİ ÖRNEĞİ”. Dicle Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 15/29 (Mayıs 2025), 370-409. https://doi.org/10.53092/duiibfd.1610012.
JAMA Akalın M. SOLO YAŞAMLARIN DÖNÜŞTÜRDÜĞÜ KONUT TERCİHLERİ: ANKARA İLİ ÖRNEĞİ. Dicle Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 2025;15:370–409.
MLA Akalın, Mehmet. “SOLO YAŞAMLARIN DÖNÜŞTÜRDÜĞÜ KONUT TERCİHLERİ: ANKARA İLİ ÖRNEĞİ”. Dicle Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, c. 15, sy. 29, 2025, ss. 370-09, doi:10.53092/duiibfd.1610012.
Vancouver Akalın M. SOLO YAŞAMLARIN DÖNÜŞTÜRDÜĞÜ KONUT TERCİHLERİ: ANKARA İLİ ÖRNEĞİ. Dicle Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 2025;15(29):370-409.

                                                                                                                                32482     32483


Bu dergide yayınlanan tüm çalışmalar, Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0) License kapsamında lisanslanmıştır.