The house fly, Musca domestica L., 1758 (Diptera: Muscidae), is a public health pest commonly found on animal farms, manure heaps, and garbage dumps. In agricultural and livestock areas, house flies are frequently exposed to pesticides used against various pests, which leads to the development of insecticide resistance. This resistance complicates their control and has prompted researchers and insecticide manufacturers to explore alternative control strategies and methods. This study examines the effects of insect growth regulators (IGRs), specifically diflubenzuron and pyriproxyfen, used as larvicides, on egg yield, egg-laying index, and egg-to-adult transition rates in six different house fly populations. These populations were collected and cultured from five Turkish provinces (Antalya, Bursa, Edirne, Gaziantep, and İzmir) between June 2020 and August 2021, as well as from a susceptible population provided by the World Health Organization (WHO). The adult house flies were fed sugar solutions (40%) containing either 5% or 10% concentrations of diflubenzuron and pyriproxyfen. Our findings show an 80% reduction in egg yield and a 90% reduction in adult emergence rates across all populations compared to the control group. Although exposure to IGRs significantly decreased egg area indices, it did not affect the egg to adult transition rate.
yok
yok
yok
Ev sineği, Musca domestica L., 1758 (Diptera: Muscidae), hayvan çiftliklerinde, gübre yığınlarında ve çöp alanlarında yaygın olarak bulunan bir halk sağlığı zararlısıdır. Tarım ve hayvancılık alanlarında, ev sinekleri çeşitli zararlılara yönelik kullanılan pestisitlere sıkça maruz kalmakta ve bu durum insektisit direncinin gelişmesine yol açmaktadır. Gelişen direnç, bu zararlının kontrolünü zorlaştırmakta ve araştırmacılar ile insektisit üreticilerini alternatif mücadele stratejileri ve yöntemleri aramaya yönlendirmektedir. Bu çalışma, larvasit olarak kullanılan böcek gelişim düzenleyicilerin (diflubenzuron ve pyriproxyfen) altı farklı ev sineği popülasyonunda yumurta verimi, yumurtlama indeksi ve yumurtadan ergin döneme geçiş oranı üzerindeki etkilerini incelemektedir. Bu popülasyonlar, Haziran 2020 ve Ağustos 2021 tarihleri arasında Türkiye'nin beş ilinden (Antalya, Bursa, Edirne, Gaziantep ve İzmir) toplanmış ve kültüre alınmış popülasyonlar ile Dünya Sağlık Örgütü (WHO) duyarlı popülasyonundan oluşmaktadır. Ergin ev sinekleri, %40 şeker içeren ve %5 ya da %10 oranında diflubenzuron ve pyriproxyfen içeren çözeltilerle beslenmiştir. Bulgularımız, kontrol grubuna kıyasla tüm popülasyonlarda yumurta veriminde %80 ve ergin hale geçme oranlarında %90 azalma olduğunu göstermektedir. Böcek gelişim düzenleyicilere maruz kalma, yumurta alan indeksini anlamlı düzeyde azaltmış olsa da yumurtadan ergine geçiş oranını etkilememiştir.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Entomoloji, Pestisititler ve Toksikoloji |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 25 Haziran 2025 |
Gönderilme Tarihi | 5 Ağustos 2024 |
Kabul Tarihi | 19 Haziran 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 49 Sayı: 2 |