Öz
Recidivism is among the leading problems in criminal justice systems for many countries. Official crime reports reveal that reoffenders generate a serious amount of total criminality. This fact charges an important burden on the budget of the criminal justice system of governments. So, a comprehensive approach based on official data in crime researches is needed for effective crime prevention programs. There are few studies on recidivism in Türkiye because of the difficulties in gathering data on recidivism. This study aims to contribute to picture dimensions of recidivism in Türkiye. For this aim, official crime statistics on recidivism gathered from Turkish law enforcement agencies, the Turkish Gendarmerie and the Turkish National Police, are analyzed. After COVID-19 pandemic, the Turkish government changed The Law on Execution of Punishment and Security Measures, and nearly 750.000 prisoners were released on parole between 15th April 2020 and 15th April 2023. The analysis includes crime types, reoffending frequency, age, and effects of recidivism on crime rates. The study concludes that the recidivism rate based on released on parole in Türkiye for a 3-year follow-up period is 61 percent; that theft, fraud and drugs-related crime are mostly reoffended crime types, and that reoffenders have caused a-20-percent-rise in crime rates for the said period.
Anahtar Kelimeler
Recidivism Crime Rates Crime Statistics Türkiye Turkish Gendarmerie Turkish National Police
Kaynakça
- Antenangeli, L., and M.R. Durose. (2021). Recidivism of Prisoners Released in 24 States in 2008: A 10-Year Follow-Up Period (2008–2018), U.S. Department of Justice Office of Justice Programs, https://bjs.ojp.gov/sites/g/files/xyckuh236/files/media/document/rpr 24s0810 yfup0818.pdf
- Avcı E., and Dönmez A.E. (2021). Kovid-19 Küresel Salgını ve Türkiye’de Suç: Jandarma Sorumluluk Bölgesi Örneği, Kovid-19 Sonrası Geleceğin Güvenlik Kurumları ve Stratejik Dönüşüm, İzgi Savaş (Ed.) TASAM Yayınları, pp. 208-232.
- Avcı, E. (2022). Covid-19 ve Türkiye’de Mükerrer Suçluluk. Jandarma Dergisi, Sayı 162, Haziran 2022, pp. 8-13.
- Blumstein, A., and Larson, R. C. (1971). Problems in Modeling and Measuring Recidivism. Journal of Research in Crime and Delinquency, 8(2), pp.124–132. https://doi.org/10.1177/002242787100800202 Cömert, Ö. (2018). Mükerrer Çocuk Suçluluğu: Bitlis İli Örneği, Unpublished Master’s Thesis, Elazığ: Fırat University.
- Çetin, A. Türkiye’deki Cezaevlerinin Durumu, Jandarma Dergisi, Sayı 110, Haziran 2006, pp. 20-24.
- Durose, M.R., Cooper A.D., and Snyder H.N., (2014). Recidivism of Prisoners Released in 30 States in 2005: Patterns from 2005 to 2010. U.S. Department of Justice Office of Justice Programs. https://bjs.ojp.gov/content/pub/pdf/ rprts05p0510.pdf
- Fazel, S., and Wolf, A. (2015). A Systematic Review of Criminal Recidivism Rates Worldwide: Current Difficulties and Recommendations for Best Practice. 18 June 2015, Plos One, pp. 1-8. Hughes, T., and Wilson, D.J. (2004, April 14). Bureau of Justice Statistics: Reentry Trends in the U.S. https://bjs.ojp.gov/content/pub/pdf/reentry.pdf
- Maltz, Michael D. (1984). Recidivism. Originally published by Academic Press, Inc., Orlando, Florida. http://www.uic.edu/depts/lib/forr/pdf/crimjust/ recidivism.pdf
- Oxford Learner’s Dictionaries. (2022). https://oxfordlearnersdictionaries.com Erişim tarihi: 04 Nisan 2022.
- Payne, J. (2007). Recidivism in Australia: Findings and Future Research, Australian Institute of Criminology, http://www.aic.gov.au
- Penal Code of Turkey. (2022). Council of Europe Website. https://www.venice.coe.int /webforms/documents/default.aspx?pdffile=CDL-REF(2016)011-e
- Pew Center on the States. (2011, April), State of Recidivism: The Revolving Door of America’s Prisons Washington, DC: The Pew Charitable Trusts. https://www.pewtrusts.org/~/media/ legacy/uploadedfiles/pcs_assets/2011/ pewstateofrecidivismpdf.pdf
Öz
Mükerrer suçluluk, birçok ülkenin suç adalet sisteminde önde gelen sorunlar arasındadır. Resmî suç istatistikleri, suçluluğun önemli bir kısmının mükerrer suçluluktan kaynaklandığını göstermektedir. Bu durum, hükûmetlerin suç adalet sistemi için ayırdıkları bütçeye önemli bir yük getirmektedir. Bundan dolayı etkili suç önleme programları için suç araştırmalarında resmî verilere dayalı kapsayıcı bir yaklaşıma ihtiyaç duyulmaktadır. Veri toplama konusundaki güçlüklerden ötürü Türkiye’de mükerrer suçluluk üzerine yapılan çalışma oldukça azdır. Bu çalışma, Türkiye’de mükerrer suçluluğun boyutlarının ortaya konulmasına katkı sunmayı amaçlamaktadır. Bu amaçla Türk kolluk kurumları olan Jandarma Genel Komutanlığı ve Emniyet Genel Müdürlüğünden mükerrer suçluluk konusunda temin edilen suç verileri analiz edilmiştir. Covid-19 salgınından sonra, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’da değişiklik yapılmış; cezaevlerindeki 750.000’e yakın hükümlü ve tutuklu 15 Nisan 2020 ve 15 Nisan 2023 tarihleri arasında şartlı tahliye edilmiştir. Çalışmadaki analiz; suç türleri, mükerrer suçluluk sıklığı ve yaş durumu ile mükerrer suçluluğun suç oranları üzerindeki etkisini kapsamaktadır. Araştırmada üç yıllık izleme süresinde şartlı tahliye edilme durumuna göre Türkiye’de mükerrer suçluluk oranının %61 olduğu; hırsızlık, dolandırıcılık ve uyuşturucu suçlarının mükerrer olarak en çok işlenen suç türleri olduğu; söz konusu dönem içerisinde mükerrer suçluların toplam suç oranlarında %20’lik bir artışı temsil ettiği sonuçlarına ulaşılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Mükerrer Suçluluk Suç Oranları Suç İstatistikleri Türkiye Jandarma Genel Komutanlığı Emniyet Genel Müdürlüğü.
Kaynakça
- Antenangeli, L., and M.R. Durose. (2021). Recidivism of Prisoners Released in 24 States in 2008: A 10-Year Follow-Up Period (2008–2018), U.S. Department of Justice Office of Justice Programs, https://bjs.ojp.gov/sites/g/files/xyckuh236/files/media/document/rpr 24s0810 yfup0818.pdf
- Avcı E., and Dönmez A.E. (2021). Kovid-19 Küresel Salgını ve Türkiye’de Suç: Jandarma Sorumluluk Bölgesi Örneği, Kovid-19 Sonrası Geleceğin Güvenlik Kurumları ve Stratejik Dönüşüm, İzgi Savaş (Ed.) TASAM Yayınları, pp. 208-232.
- Avcı, E. (2022). Covid-19 ve Türkiye’de Mükerrer Suçluluk. Jandarma Dergisi, Sayı 162, Haziran 2022, pp. 8-13.
- Blumstein, A., and Larson, R. C. (1971). Problems in Modeling and Measuring Recidivism. Journal of Research in Crime and Delinquency, 8(2), pp.124–132. https://doi.org/10.1177/002242787100800202 Cömert, Ö. (2018). Mükerrer Çocuk Suçluluğu: Bitlis İli Örneği, Unpublished Master’s Thesis, Elazığ: Fırat University.
- Çetin, A. Türkiye’deki Cezaevlerinin Durumu, Jandarma Dergisi, Sayı 110, Haziran 2006, pp. 20-24.
- Durose, M.R., Cooper A.D., and Snyder H.N., (2014). Recidivism of Prisoners Released in 30 States in 2005: Patterns from 2005 to 2010. U.S. Department of Justice Office of Justice Programs. https://bjs.ojp.gov/content/pub/pdf/ rprts05p0510.pdf
- Fazel, S., and Wolf, A. (2015). A Systematic Review of Criminal Recidivism Rates Worldwide: Current Difficulties and Recommendations for Best Practice. 18 June 2015, Plos One, pp. 1-8. Hughes, T., and Wilson, D.J. (2004, April 14). Bureau of Justice Statistics: Reentry Trends in the U.S. https://bjs.ojp.gov/content/pub/pdf/reentry.pdf
- Maltz, Michael D. (1984). Recidivism. Originally published by Academic Press, Inc., Orlando, Florida. http://www.uic.edu/depts/lib/forr/pdf/crimjust/ recidivism.pdf
- Oxford Learner’s Dictionaries. (2022). https://oxfordlearnersdictionaries.com Erişim tarihi: 04 Nisan 2022.
- Payne, J. (2007). Recidivism in Australia: Findings and Future Research, Australian Institute of Criminology, http://www.aic.gov.au
- Penal Code of Turkey. (2022). Council of Europe Website. https://www.venice.coe.int /webforms/documents/default.aspx?pdffile=CDL-REF(2016)011-e
- Pew Center on the States. (2011, April), State of Recidivism: The Revolving Door of America’s Prisons Washington, DC: The Pew Charitable Trusts. https://www.pewtrusts.org/~/media/ legacy/uploadedfiles/pcs_assets/2011/ pewstateofrecidivismpdf.pdf
Ayrıntılar
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Konular | Hukuk ve İktisat |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2024 |
| Gönderilme Tarihi | 20 Eylül 2024 |
| Kabul Tarihi | 23 Aralık 2024 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Sayı: 14 |
