Introduction: This study
was planned to determine the knowledge, thoughts, and attitudes of mothers with
0-7-years-old children and related factors about fever.
Methods: The study was conducted
with 112 mothers who applied to the Dumlupınar University Evliya Çelebi
Hospital Family Practice Policlinics. The data were collected by a
questionnaire consisting of multiple-choice questions.
Results: The mean age of the
mothers was 31 ± 5.3 years. According to the educational status, 68 (60.7%)
were primary school graduates, 30 (26.7%) were high school graduates, and 14
(12.5%) were university graduates. The mean number of children was 3 ± 1.7. Of
the parents surveyed, 65% stated that they owned a thermometer, but still 53
(47.3%) mothers were evaluating the child’s fever by touching and 13 by looking
at the general appearance. Thirty-three (29.4%) mothers were using
thermometers to measure fever. Although 75 (67%) mothers claimed to knowhow to
measure body temperature, only 18 (16%) were able to describe how to make a
complete and accurate measurement. Of the mothers who said they knew how to use
a thermometer, 17 (22.6%) guessed the required duration for measurement less
and 29(38.6%) unnecessarily higher than needed. Eighty-eight (78.5%) of the
mothers measured the body temperature from the axillary region, followed by
tympanic, oral, and in small children rectal routes.
Conclusion: Mothers often
have false or incomplete information about the location, duration, and method
of temperature measurement.
Giriş: Bu çalışmanın amacı, Aile
Hekimliği polikliniğine farklı nedenlerle başvuran, 0-7 yaş arası çocuğa sahip
annelerinin ateş konusundaki bilgilerinin ve ateş karşısındaki tutumlarının
belirlenmesi, bunları etkileyen faktörlerin incelenmesidir.
Yöntem: Çalışma, Dumlupınar
Üniversitesi Evliya Çelebi Hastanesi Aile Hekimliği Polikliniği’ne başvuran 112
anne ile yapıldı. Veriler çoktan seçmeli sorulardan oluşan anket formu ile
toplandı ve değerlendirildi.
Bulgular: Annelerin yaş ortalaması
31 ± 5,3 yıl idi. Eğitim durumuna göre 68’i (%60,7) ilköğretim, 30’u (%26,7)
lise ve 14’ü (%12,5) ise üniversite mezunu idi. Annelerin sahip olduğu çocuk
sayısı ortalama 3±1,7 idi. Katılımcıların, 73’ünün evinde ısıölçer vardı, fakat
ısıölçeri bulunsa da annelerin 53’ü (%47,3) ateşi dokunarak, 13’ü genel
durumuna bakarak anlamaktaydı. Otuz üç anne (%29,4) derece kullanarak ateş
ölçtüğünü ifade etti. Yetmiş beş (%67) anne vücut sıcaklığını ölçmeyi bildiğini
söylese de, nasıl ölçüm yaptıkları sorulduğunda yalnızca 18’i (%16) tam ve
doğru ölçümün nasıl yapıldığını anlatabildi. Termometre kullanmayı bildiğini
söyleyen annelerin 17’si (%22,6) termometrenin ölçüm alanında tutulması gereken
süreden daha az, 29’u (%38,6) ise daha fazla bir sürede tutulması gerektiğini söylemişlerdir.
Ölçüm yerlerine göre, annelerin 88’i (%78,5) vücut sıcaklığını koltuk altı
bölgesinden ölçmekteydi. Bunu sırasıyla timpanik, oral ve daha küçük çocuklarda
rektal ölçümler izliyordu.
Sonuç: Sonuç olarak; annelerin
genellikle ateş ölçüm yeri, süresi ve şekli ile ilgili yanlış veya eksik
bilgiye sahip olduğu gözlenmiştir. Ayrıca, annelerin eğitim düzeyi yükseldikçe
ateş korkusunun azaldığı da tespit edildi.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Araştırma Makalesi (Original Article) |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 4 Ekim 2018 |
Gönderilme Tarihi | 25 Aralık 2017 |
Kabul Tarihi | 25 Eylül 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 3 Sayı: 3 |