Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Determination of seed yield, yield components, and seed quality characteristics of some soybean (Glycine max (L.) Merr.) genotypes in Samsun, Türkiye

Yıl 2025, Cilt: 42 Sayı: 1, 12 - 20, 30.04.2025

Seyit Ahmet Erol , Celal Bayram , Meral Ergin , Mehmet Erdoğmuş

https://doi.org/10.55507/gopzfd.1564835

Öz

This study assessed seed yield, yield components, and seed quality traits of some soybean (Glycine max (L.) Merr.) genotypes in Samsun, Türkiye. The experiment was conducted in two locations (Çarşamba and Bafra) in 2022. A total of twenty-four soybean genotypes were utilized, including three standards varieties (ARISOY, ATAEM-7, and SAMSOY), and twenty-one lines (F8 generation) developed by cross breeding. As a result of study, seed yield values ranked between 4.69 t ha-1 (KA14-09-04) and 3.38 t ha-1 (KA14-01-01), whereas plant height varied between 122.9 cm (ARISOY) and 92.8 cm (KA14-02-06). First pod height ranged from 17.9 cm (ATAEM-7) to 12.5 cm (KA14-02-04), and the number of pods per plant varied between 113.5 (KA14-09-04) and 69.3 (KA14-01-01). In addition, hundred seed weight differed between 20.70 g (KA14-05-04) and 15.59 g (KA14-01-14). Finally, seed oil content ranged from 22.64% (KA14-05-01) to 20.22% (KA14-02-06), and the seed protein content values varied between 45.28% (KA14-02-06) to 41.55% (KA14-05-01). In conclusion, KA14-09-04 and KA14-05-04 produced the highest seed yield in the ecological conditions of Samsun province in Türkiye. It can be suggested that the Bafra location is more suitable for high oil production, while the Çarşamba is more suitable for high protein production in terms of suitability for soybean cultivation.

Anahtar Kelimeler

Soybean lines cross breeding seed yield oil concentration protein concentration

Etik Beyan

There is no need to obtain permission from the ethics committee for this study.

Destekleyen Kurum

This research was funded by General Directorate of Agricultural Research and Policies (TAGEM) (Project number: TAGEM/TBAD/B/20/A7/P4/1924). The authors would like to thank TAGEM.

Proje Numarası

TAGEM/TBAD/B/20/A7/P4/1924

Teşekkür

This research was funded by General Directorate of Agricultural Research and Policies (TAGEM) (Project number: TAGEM/TBAD/B/20/A7/P4/1924). The authors would like to thank TAGEM.

Kaynakça

  • Andırman M, Baran N., (2023). Some soybean [Glycine max L. (Merill)] varieties determination of cultivation possibilities of as main crop. BSJ Agri, 6(4): 373-379. https://doi.org/10.47115/bsagriculture.1298590
  • Arslanoglu, F. and Aytac S., (2010). Determination of stability and genotype x environment interactions of some agronomic properties in the different soybean (Glycine max. (L) Merrill) cultivars. Bulg. J. Agric. Sci., 16: 181-195.
  • Arslanoglu, F., Aytac, S., & Oner, E. K. (2011). Effect of genotype and environment interaction on oil and protein content of soybean (Glycine max (L.) Merrill) seed. African Journal of Biotechnology, 10(80), 18409-18417. https://doi.org/10.5897/AJB10.1879
  • Bakal, H., Bağırkan, Ö., & Arıoğlu, H. (2021). İkinci ürün koşullarında yetiştirilen soya bitkisinin farklı gelişme dönemlerinde tepe büyüme noktasında oluşan mekanik zararın tohum verimi ile bazı tarımsal özellikler üzerine etkileri. Mustafa Kemal Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi, 26(1), 117-127. https://doi.org/10.37908/mkutbd.770096
  • Beiküfner, M., Hüsing, B., Trautz, D., Kühling, I., (2019). Comparative harvest efficiency of soybeans between cropping systems affected by first pod height and plant length. Org. Farming 5, 3–13. https://doi.org/10.12924/of2019.05010003
  • Cubukcu, P., Kocatürk, M., Ilker, E., Kadiroğlu, A., Vurarak, Y., Şahin, Y., ... & Sincik, M. (2021). Stability analysis of some soybean genotypes using parametric and nonparametric methods in multi-environments. Turkish Journal of Field Crops, 26(2), 262-271. https://doi.org/10.17557/tjfc.1033363
  • De Siqueira Gesteira, G., Bruzi, A. T., Zito, R. K., Fronza, V., & Arantes, N. E. (2018). Selection of early soybean inbred lines using multiple indices. Crop Science, 58(6), 2494-2502. https://doi.org/10.2135/cropsci2018.05.0295
  • Demir, B., Şahin, M., Aydoğan, S., Akçacık, A. G., Güçbilmez, Ç. M., Hamzaoğlu, S., ... & Gümüşçü, G. (2020). Konya koşullarında yetiştirilen soya (Glycine max L.) hat ve çeşitlerine ait verim ve bazı kalite özelliklerinin değerlendirilmesi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tarım ve Doğa Dergisi, 1021-1029. https://doi.org/10.18016/ksutarimdoga.vi.697770
  • Ekberli, İ., & Kars, N. (2021). Soya bitkisinin (Glycine max L. Merill) verim parametreleri ile bazı fiziksel toprak özellikleri arasındaki deneysel ilişkilerin belirlenmesi. Toprak Bilimi ve Bitki Besleme Dergisi, 9(2), 42-53. https://doi.org/10.33409/tbbbd.989044
  • Erbil, E. (2020). Bazı ileri soya (Glycine max L.) hatlarının şanlıurfa ikinci ürün koşullarında verim ve kalite özellikleri yönünden değerlendirilmesi. ISPEC Journal of Agricultural Sciences, 4(2), 272-284. https://doi.org/10.46291/ISPECJASvol4iss2pp137-149
  • Eren, A., Kocatürk, M., Hoşgün, E. Z., & Azcan, N. (2012). Bazı soya hat ve çeşitlerinde tohum verimi, yağ-protein ve yağ asitleri içerikleri ve aralarındaki ilişkilerinin belirlenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi, 7(1), 1-9.
  • Flajšman, M., Šantavec, I., Kolmanič, A., Košmelj, K., & Kocjan-Ačko, D. (2019). Agronomic performance and stability of seed, protein and oil yields of seven soybean cultivars determined in field experiments in Slovenia. Genetika, 51(1), 31-46. https://doi.org/10.2298/GENSR1901031F
  • Goksoy, A. T., Sincik, M., Erdogmus, M., Ergin, M., Aytac, S., Gumuscu, G., & Senyigit, E. (2019). The parametric and non-parametric stability analyses for interpreting genotype by environment interaction of some soybean genotypes. Turkish Journal of Field Crops, 24(1), 28-38. https://doi.org/10.17557/tjfc.562637
  • Gölükcü, M., Tokgöz, H., & Kocatürk, M. (2019). Bazı soya (Glycine max L.) çeşit ve hatlarının yağ içeriği ile yağ asitleri bileşimlerinin araştırılması. Akademik Ziraat Dergisi, 8(2), 283-290. https://doi.org/10.29278/azd.538613
  • Gül, S., & Arslanoğlu, F. (2020). The influence of organic fertilizer applications on seed yield and some quality properties of soybean grown as second crop. Uşak Üniversitesi Fen ve Doğa Bilimleri Dergisi, 4(2), 114-126. https://doi.org/10.47137/usufedbid.804807
  • Gümüş, Z., & Beyyavaş, V. (2020). Bazı Soya [Glycine max. L. Merill] Çeşitlerinin mardin ili ekolojik koşullarında ikinci ürün olarak yetiştirilebilme olanakları. ADYUTAYAM (Tarımsal Uygulama ve Arazi Yönetimi Uygulama ve Araştırma Merkezi) Dergisi, 8(2), 44-51.
  • Güngör, H., & Üstün, A. (2015). Konya ekolojisinde iki farklı sıra aralığının bazı soya (Glycine max (L.) Merill) genotiplerinde verim ve bazı verim unsurlarına etkisi. Journal of Agricultural Faculty of Gaziosmanpaşa University (JAFAG), 32(2), 100-106. https://doi.org/10.13002/jafag841
  • Kaya, A. R. (2020). Ana ürün olarak yetiştirilen bazı soya fasulyesi (Glycine max. (L.) Merrill) çeşitlerinin önemli kalite özelliklerinin belirlenmesi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tarım ve Doğa Dergisi, 23(4), 1012-1020. https://doi.org/10.18016/ksutarimdoga.vi.691990
  • Kinay, A., Mehtap, S., & Erdem, K. (2020). Determining the performance of some soybean genotypes in middle black sea transitional zone. International Journal of Agricultural and Life Sciences, 6(3), 293-299. http://dx.doi.org/10.22573/spg.ijals.020.s122000100
  • Kocaturk, M., Cubukcu, P., Goksoy, A. T., Sıncık, M., Ilker, E., Kadıroglu, A., ... & Yıldırım, U. A. (2019). GGE biplot analysis of genotype× environment interaction in soybean grown as a second crop. Turkish Journal of Field Crops, 24(2), 145-154. https://doi.org/10.17557/tjfc.615175
  • Ramteke, R., Singh, D., & Murlidharan, P. (2012). Selecting soybean (Glycine max) genotypes for insertion height of the lowest pod, the useful trait for combine harvester. Indian Journal of Agricultural Sciences, 82(6), 511.
  • Rani, R., Raza, G., Ashfaq, H., Rizwan, M., Shimelis, H., Tung, M. H., & Arif, M. (2023). Analysis of genotype× environment interactions for agronomic traits of soybean (Glycine max [L.] Merr.) using association mapping. Frontiers in Genetics, 13, 1090994. https://doi.org/10.3389/fgene.2022.1090994
  • Richard, D., Leimbrock-Rosch, L., Keßler, S., Stoll, E., & Zimmer, S. (2023). Soybean yield response to different mechanical weed control methods in organic agriculture in Luxembourg. European Journal of Agronomy, 147, 126842. https://doi.org/10.1016/j.eja.2023.126842
  • Sincik, M., Göksoy, A. T., & Turan, Z. M. (2009). Soybean seed yield performances under different cultural practices. Turkish Journal of Agriculture and Forestry, 33(2), 111-118. https://doi.org/10.3906/tar-0807-26
  • Singh, P.; Kumar, R.; Sabapathy, S.N.; Bawa, A.S. Functional and edible uses of soy protein products. Compr. Rev. Food Sci. Food Saf. 2008, 7, 14–28. https://doi.org/10.1111/j.1541-4337.2007.00025.x
  • Staniak, M., Czopek, K., Stępień-Warda, A., Kocira, A., & Przybyś, M. (2021). Cold stress during flowering alters plant structure, yield and seed quality of different soybean genotypes. Agronomy, 11(10), 2059. https://doi.org/10.3390/agronomy11102059
  • Sümer, F. Ö. (2022). Soya tane verimi ve protein oranının çinko uygulaması ile geliştirilmesi. Turkish Journal of Agriculture-Food Science and Technology, 10(11), 2188-2195. https://doi.org/10.24925/turjaf.v10i11.2188-2195.5449
  • Şahin, C. B., & İşler, N. (2021). Foliar applied zinc and iron effects on yield and yield components of soybean: Determination by PCA analysis. Communications in Soil Science and Plant Analysis, 52(3), 212-221. https://doi.org/10.1080/00103624.2020.1854297
  • Thakur, R., Kumari, V., Pal, A., & Rana, P. (2022). Genetic variability analysis for agro-morphological and seed yield component traits of soybean (Glycine max (L.) Merrill) genotypes under mid hill zone of Himachal Pradesh. International Journal of Environment and Climate Change, 12(11), 1559-1567. https://doi.org/10.9734/ijecc/2022/v12i1131139
  • Tkachuk, C., 2019. Soybean pod height: İnfluence of genetics, environment and management [WWW Document]. Manit. Pulse Soybean Grow. URL https://www.manitobapulse.ca/2019/06/soybean-pod-height-influence-of-genetics-environment-and-management/)
  • Yıldırım, A., & İlker, E. (2018). Ege Bölgesi’nde ikinci ürün koşullarında bazı soya çeşit ve hatlarının verim ve agronomik özellikleri ile kalite özelliklerinin belirlenmesi. Adnan Menderes Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 15(2), 1-8. https://doi.org/10.25308/aduziraat.393970
  • Yıldırım, A., İlker, E., Ekren, S., Yavaş, İ., Isayeva, D., & Bayraktar, Ö. H. (2022). A breeding study to develop early maturing soybean crosses suitable for double cropping. Turkish Journal of Field Crops, 27(2), 182-187. https://doi.org/10.17557/tjfc.1146550
  • Yılmaz, A., Yılmaz, H., Soydemir, H. E., & Çiftçi, V. (2022). Soya (Glycine max L.)’da PGPR ve AMF uygulamalarının verim özellikleri ve protein içeriğine etkisi. Uluslararası Tarım ve Yaban Hayatı Bilimleri Dergisi, 8(1), 108-118.

Türkiye Samsun’da bazı soya (Glycine max (L.) Merr.) genotiplerinin verim, verim komponentleri ve tohum kalite özeliklerinin belirlenmesi

Yıl 2025, Cilt: 42 Sayı: 1, 12 - 20, 30.04.2025

Seyit Ahmet Erol , Celal Bayram , Meral Ergin , Mehmet Erdoğmuş

https://doi.org/10.55507/gopzfd.1564835

Öz

Bu çalışmanın amacı, bazı soya (Glycine max (L.) Merr.) genotiplerinin Samsun ili koşullarında tohum verimi, verim komponentleri ve tohum kalite özelliklerini belirlemektir. Çalışma 2022 yılında, iki (Çarşamba ve Bafra) lokasyonda yürütülmüştür. Çalışmada üç tescilli çeşit (ARISOY, ATAEM-7 ve SAMSOY) ve melezleme yoluyla geliştirilmiş yirmi bir adet ileri kademe (F8) hat kullanılmıştır. Çalışma sonucunda, verim 4.69 t ha-1 (KA14-09-04) – 3.38 t ha-1 (KA14-01-01), bitki boyu 122.9 cm (ARISOY) – 92.8 cm (KA14-02-06), ilk bakla yüksekliği 17.9 cm (ATAEM-7) – 12.5 cm (KA14-02-04), bitkide bakla sayısı 113.5 adet (KA14-09-04) – 69.3 adet (KA14-01-01) aralığında değerler almıştır. Ayrıca yüz tohum ağırlığı 20.70 g (KA14-05-04) – 15.59 g (KA14-01-14) arasında değişmiştir. Son olarak ham yağ oranı %22.64 (KA14-05-01) – %20.22 (KA14-02-06) ve ham protein oranı %45.28 (KA14-02-06) – %41.55 (KA14-05-01) aralığında değişim göstermiştir. Çalışma sonucunda Türkiye’nin Samsun ili ekolojik koşullarında KA14-09-04 ve KA14-05-04 hatları en yüksek tane verimine sahip olmuştur. Son olarak soya ekiminde amaca uygun olması bakımından yüksek yağ eldesi için Bafra lokasyonunun, yüksek protein eldesi için ise Çarşamba lokasyonunun daha uygun olduğu önerilebilir.

Anahtar Kelimeler

Soya hattı melezleme tohum verimi yağ içeriği protein içeriği

Proje Numarası

TAGEM/TBAD/B/20/A7/P4/1924

Kaynakça

  • Andırman M, Baran N., (2023). Some soybean [Glycine max L. (Merill)] varieties determination of cultivation possibilities of as main crop. BSJ Agri, 6(4): 373-379. https://doi.org/10.47115/bsagriculture.1298590
  • Arslanoglu, F. and Aytac S., (2010). Determination of stability and genotype x environment interactions of some agronomic properties in the different soybean (Glycine max. (L) Merrill) cultivars. Bulg. J. Agric. Sci., 16: 181-195.
  • Arslanoglu, F., Aytac, S., & Oner, E. K. (2011). Effect of genotype and environment interaction on oil and protein content of soybean (Glycine max (L.) Merrill) seed. African Journal of Biotechnology, 10(80), 18409-18417. https://doi.org/10.5897/AJB10.1879
  • Bakal, H., Bağırkan, Ö., & Arıoğlu, H. (2021). İkinci ürün koşullarında yetiştirilen soya bitkisinin farklı gelişme dönemlerinde tepe büyüme noktasında oluşan mekanik zararın tohum verimi ile bazı tarımsal özellikler üzerine etkileri. Mustafa Kemal Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi, 26(1), 117-127. https://doi.org/10.37908/mkutbd.770096
  • Beiküfner, M., Hüsing, B., Trautz, D., Kühling, I., (2019). Comparative harvest efficiency of soybeans between cropping systems affected by first pod height and plant length. Org. Farming 5, 3–13. https://doi.org/10.12924/of2019.05010003
  • Cubukcu, P., Kocatürk, M., Ilker, E., Kadiroğlu, A., Vurarak, Y., Şahin, Y., ... & Sincik, M. (2021). Stability analysis of some soybean genotypes using parametric and nonparametric methods in multi-environments. Turkish Journal of Field Crops, 26(2), 262-271. https://doi.org/10.17557/tjfc.1033363
  • De Siqueira Gesteira, G., Bruzi, A. T., Zito, R. K., Fronza, V., & Arantes, N. E. (2018). Selection of early soybean inbred lines using multiple indices. Crop Science, 58(6), 2494-2502. https://doi.org/10.2135/cropsci2018.05.0295
  • Demir, B., Şahin, M., Aydoğan, S., Akçacık, A. G., Güçbilmez, Ç. M., Hamzaoğlu, S., ... & Gümüşçü, G. (2020). Konya koşullarında yetiştirilen soya (Glycine max L.) hat ve çeşitlerine ait verim ve bazı kalite özelliklerinin değerlendirilmesi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tarım ve Doğa Dergisi, 1021-1029. https://doi.org/10.18016/ksutarimdoga.vi.697770
  • Ekberli, İ., & Kars, N. (2021). Soya bitkisinin (Glycine max L. Merill) verim parametreleri ile bazı fiziksel toprak özellikleri arasındaki deneysel ilişkilerin belirlenmesi. Toprak Bilimi ve Bitki Besleme Dergisi, 9(2), 42-53. https://doi.org/10.33409/tbbbd.989044
  • Erbil, E. (2020). Bazı ileri soya (Glycine max L.) hatlarının şanlıurfa ikinci ürün koşullarında verim ve kalite özellikleri yönünden değerlendirilmesi. ISPEC Journal of Agricultural Sciences, 4(2), 272-284. https://doi.org/10.46291/ISPECJASvol4iss2pp137-149
  • Eren, A., Kocatürk, M., Hoşgün, E. Z., & Azcan, N. (2012). Bazı soya hat ve çeşitlerinde tohum verimi, yağ-protein ve yağ asitleri içerikleri ve aralarındaki ilişkilerinin belirlenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi, 7(1), 1-9.
  • Flajšman, M., Šantavec, I., Kolmanič, A., Košmelj, K., & Kocjan-Ačko, D. (2019). Agronomic performance and stability of seed, protein and oil yields of seven soybean cultivars determined in field experiments in Slovenia. Genetika, 51(1), 31-46. https://doi.org/10.2298/GENSR1901031F
  • Goksoy, A. T., Sincik, M., Erdogmus, M., Ergin, M., Aytac, S., Gumuscu, G., & Senyigit, E. (2019). The parametric and non-parametric stability analyses for interpreting genotype by environment interaction of some soybean genotypes. Turkish Journal of Field Crops, 24(1), 28-38. https://doi.org/10.17557/tjfc.562637
  • Gölükcü, M., Tokgöz, H., & Kocatürk, M. (2019). Bazı soya (Glycine max L.) çeşit ve hatlarının yağ içeriği ile yağ asitleri bileşimlerinin araştırılması. Akademik Ziraat Dergisi, 8(2), 283-290. https://doi.org/10.29278/azd.538613
  • Gül, S., & Arslanoğlu, F. (2020). The influence of organic fertilizer applications on seed yield and some quality properties of soybean grown as second crop. Uşak Üniversitesi Fen ve Doğa Bilimleri Dergisi, 4(2), 114-126. https://doi.org/10.47137/usufedbid.804807
  • Gümüş, Z., & Beyyavaş, V. (2020). Bazı Soya [Glycine max. L. Merill] Çeşitlerinin mardin ili ekolojik koşullarında ikinci ürün olarak yetiştirilebilme olanakları. ADYUTAYAM (Tarımsal Uygulama ve Arazi Yönetimi Uygulama ve Araştırma Merkezi) Dergisi, 8(2), 44-51.
  • Güngör, H., & Üstün, A. (2015). Konya ekolojisinde iki farklı sıra aralığının bazı soya (Glycine max (L.) Merill) genotiplerinde verim ve bazı verim unsurlarına etkisi. Journal of Agricultural Faculty of Gaziosmanpaşa University (JAFAG), 32(2), 100-106. https://doi.org/10.13002/jafag841
  • Kaya, A. R. (2020). Ana ürün olarak yetiştirilen bazı soya fasulyesi (Glycine max. (L.) Merrill) çeşitlerinin önemli kalite özelliklerinin belirlenmesi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tarım ve Doğa Dergisi, 23(4), 1012-1020. https://doi.org/10.18016/ksutarimdoga.vi.691990
  • Kinay, A., Mehtap, S., & Erdem, K. (2020). Determining the performance of some soybean genotypes in middle black sea transitional zone. International Journal of Agricultural and Life Sciences, 6(3), 293-299. http://dx.doi.org/10.22573/spg.ijals.020.s122000100
  • Kocaturk, M., Cubukcu, P., Goksoy, A. T., Sıncık, M., Ilker, E., Kadıroglu, A., ... & Yıldırım, U. A. (2019). GGE biplot analysis of genotype× environment interaction in soybean grown as a second crop. Turkish Journal of Field Crops, 24(2), 145-154. https://doi.org/10.17557/tjfc.615175
  • Ramteke, R., Singh, D., & Murlidharan, P. (2012). Selecting soybean (Glycine max) genotypes for insertion height of the lowest pod, the useful trait for combine harvester. Indian Journal of Agricultural Sciences, 82(6), 511.
  • Rani, R., Raza, G., Ashfaq, H., Rizwan, M., Shimelis, H., Tung, M. H., & Arif, M. (2023). Analysis of genotype× environment interactions for agronomic traits of soybean (Glycine max [L.] Merr.) using association mapping. Frontiers in Genetics, 13, 1090994. https://doi.org/10.3389/fgene.2022.1090994
  • Richard, D., Leimbrock-Rosch, L., Keßler, S., Stoll, E., & Zimmer, S. (2023). Soybean yield response to different mechanical weed control methods in organic agriculture in Luxembourg. European Journal of Agronomy, 147, 126842. https://doi.org/10.1016/j.eja.2023.126842
  • Sincik, M., Göksoy, A. T., & Turan, Z. M. (2009). Soybean seed yield performances under different cultural practices. Turkish Journal of Agriculture and Forestry, 33(2), 111-118. https://doi.org/10.3906/tar-0807-26
  • Singh, P.; Kumar, R.; Sabapathy, S.N.; Bawa, A.S. Functional and edible uses of soy protein products. Compr. Rev. Food Sci. Food Saf. 2008, 7, 14–28. https://doi.org/10.1111/j.1541-4337.2007.00025.x
  • Staniak, M., Czopek, K., Stępień-Warda, A., Kocira, A., & Przybyś, M. (2021). Cold stress during flowering alters plant structure, yield and seed quality of different soybean genotypes. Agronomy, 11(10), 2059. https://doi.org/10.3390/agronomy11102059
  • Sümer, F. Ö. (2022). Soya tane verimi ve protein oranının çinko uygulaması ile geliştirilmesi. Turkish Journal of Agriculture-Food Science and Technology, 10(11), 2188-2195. https://doi.org/10.24925/turjaf.v10i11.2188-2195.5449
  • Şahin, C. B., & İşler, N. (2021). Foliar applied zinc and iron effects on yield and yield components of soybean: Determination by PCA analysis. Communications in Soil Science and Plant Analysis, 52(3), 212-221. https://doi.org/10.1080/00103624.2020.1854297
  • Thakur, R., Kumari, V., Pal, A., & Rana, P. (2022). Genetic variability analysis for agro-morphological and seed yield component traits of soybean (Glycine max (L.) Merrill) genotypes under mid hill zone of Himachal Pradesh. International Journal of Environment and Climate Change, 12(11), 1559-1567. https://doi.org/10.9734/ijecc/2022/v12i1131139
  • Tkachuk, C., 2019. Soybean pod height: İnfluence of genetics, environment and management [WWW Document]. Manit. Pulse Soybean Grow. URL https://www.manitobapulse.ca/2019/06/soybean-pod-height-influence-of-genetics-environment-and-management/)
  • Yıldırım, A., & İlker, E. (2018). Ege Bölgesi’nde ikinci ürün koşullarında bazı soya çeşit ve hatlarının verim ve agronomik özellikleri ile kalite özelliklerinin belirlenmesi. Adnan Menderes Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 15(2), 1-8. https://doi.org/10.25308/aduziraat.393970
  • Yıldırım, A., İlker, E., Ekren, S., Yavaş, İ., Isayeva, D., & Bayraktar, Ö. H. (2022). A breeding study to develop early maturing soybean crosses suitable for double cropping. Turkish Journal of Field Crops, 27(2), 182-187. https://doi.org/10.17557/tjfc.1146550
  • Yılmaz, A., Yılmaz, H., Soydemir, H. E., & Çiftçi, V. (2022). Soya (Glycine max L.)’da PGPR ve AMF uygulamalarının verim özellikleri ve protein içeriğine etkisi. Uluslararası Tarım ve Yaban Hayatı Bilimleri Dergisi, 8(1), 108-118.
Toplam 33 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Konular Endüstri Bitkileri
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Seyit Ahmet Erol 0000-0001-6014-6595

Celal Bayram 0000-0002-6277-5229

Meral Ergin 0009-0007-5602-8933

Mehmet Erdoğmuş 0000-0002-8618-8707

Proje Numarası TAGEM/TBAD/B/20/A7/P4/1924
Yayımlanma Tarihi 30 Nisan 2025
Gönderilme Tarihi 10 Ekim 2024
Kabul Tarihi 11 Şubat 2025
Yayımlandığı Sayı Yıl 2025 Cilt: 42 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Erol, S. A., Bayram, C., Ergin, M., Erdoğmuş, M. (2025). Determination of seed yield, yield components, and seed quality characteristics of some soybean (Glycine max (L.) Merr.) genotypes in Samsun, Türkiye. Journal of Agricultural Faculty of Gaziosmanpaşa University (JAFAG), 42(1), 12-20. https://doi.org/10.55507/gopzfd.1564835
 Kapak Resmi İndir