Öz
The acceleration of information flow has ushered in a new era, transforming cultural production processes. In new media environments, individuals are not merely consumers but also active producers of culture. This study aims to examine the interactions of digital natives with new media and analyze their position within digital culture. A quantitative research design was adopted, and a survey was conducted with 299 (n=299) university students. The study analyzes young people's internet and social media usage patterns, attitudes toward digital culture, and underlying motivations. The findings show that digital natives are highly integrated into digital culture, with stronger engagement at higher income levels. While students embrace digital culture academically, they remain hesitant toward online learning. Overall, the study highlights the central role of digital tools in young people's lives and provides insights into their digital platform usage. New media places young individuals at the core of cultural production processes, shaping the dynamics of digital culture. While television shaped mass culture in the 20th century, the internet has emerged as the primary determinant of digital culture in the 21st century.
Anahtar Kelimeler
digital communication new communication technologies mass communication communication and culture
Kaynakça
- Adorno, T. W. (2007). Kültür endüstrisi kültür yönetimi. İletişim.
- Althusser, L. (2002). İdeoloji ve devletin ideolojik aygıtları (Çev. M. Özışık ve Y. Alp). İletişim Yayınları.
- Aydın, S. (2007). Kültürün özellikleri. H. Aydın (Ed.), Antropoloji içinde (s. 30-38). Anadolu Üniversitesi Yayınları.
- Boyd, D. (2014). It's complicated: The social lives of networked teens. Yale University Press.
- Carlsson, U. (2010). Young people in the digital media culture. U. Carlsson (Ed.), Children and youth in the digital media culture içinde (s. 9-18). Nordicom, University of Gothenburg. https://www.nordicom.gu.se/en/publications/children-and-youth-digital-media-culture
- Castells, M. (2005). Ağ toplumunun yükselişi. Bilgi Üniversitesi Yayınları.
- Çetin, İ. (2025). Katılımcı kültür ve yeni toplumsal hareketler. Eğitim Yayınevi
- Çöteli, S. (2019). The impact of new media on the forms of culture: Digital identity and digital culture. Online Journal of Communication and Media Technologies, 9(2), e201911. https://doi.org/10.29333/ojcmt/5765
- Deuze, M. (2006). Participation, Remediation, Bricolage: Considering Principal Components of a Digital Culture. The Information Society, 22(2), 63-75. https://doi.org/10.1080/01972240600567170
- Durkheim, E. (2006). Toplumsal iş bölümü (Çev. Ö. Ozankaya). Cem Yayınevi.
- Erdoğan, İ. ve Korkmaz, A. (2005). Yüksek kültür, halk kültürü ve kitle kültürü. İ. Erdoğan ve A. Korkmaz (Ed.), Popüler kültür ve iletişim içinde (s. 43–48). Erk Yayıncılık.
- Foucault, M. (2000). Hapishanenin doğuşu: Bir hapishane tarihi (Çev. M. A. Kılıçbay). İmge Kitabevi.
- Freud, S. (1978). Totem ve tabu. (Çev. K. Şipal). Say Yayınları.
- Gramsci, A. (1997). Hapishane defterleri (Çev. A. Cemgil). Belge Yayınları.
- Güvenç, B. (1974). İnsan ve kültür. Remzi Yayınları.
- Hosen, S. (2020). What is the driving force of globalization? International Journal of Publication and Social Studies, 5(2), 90–100. https://doi.org/10.18488/journal.135.2020.52.90.100
- Kalaycı, Ş. (2009). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. Asil Yayınları.
- Kroeber, A. L. ve Kluckhohn, C. (1952). Culture: A critical review of concepts and definitions. Harvard University.
- Kumar, K. (2010). Sanayi sonrası toplumdan postmodern topluma: Çağdaş dünyanın yeni kuramları (Çev. M. Küçük). Dost Kitabevi.
- Le Bon, G. (2005). Kitleler psikolojisi. Hayat Yayınları.
- Livingstone, S. (2008). Taking risky opportunities in youthful content creation: Teenagers' use of social networking sites for intimacy, privacy and self-expression. New Media & Society, 10(3), 393-411. https://doi.org/10.1177/1461444808089415
- Macionis, J. J. ve Gerber, L. M. (2011). Sociology. Pearson Prentice Hall.
- Manago, A. M. ve McKenzie, J. (2022). Culture and digital media in adolescent development. J. Nesi, E. H. Telzer ve M. J. Prinstein (Ed.), Handbook of adolescent digital media use and mental health içinde (s. 162–187). Cambridge University Press. https://doi.org/10.1017/9781108976237.010
- Marcuse, H. (1966). Eros ve uygarlık: Freud üzerine felsefi bir inceleme. Boston: Beacon Press.
- Marx, K. (1993). Ekonomi politiğin eleştirisine katkı (Çev. S. Belli). Sol Yayınları.
- Marx, K. (2021). Kapital (Çev. M. Selik ve N. Satlıgan). Yordam Kitap.
- McLuhan, M. (2019). The medium is the message. C. Greer (Ed.), Crime and media: A reader içinde (s. 20-31). Routledge.
- McLuhan, M. ve Powers, B. R. (2001). Global köy: 21. yüzyılda yeryüzü yaşamında ve medyada meydana gelecek dönüşümler (Çev. B. Öcal Düzgören). Scala Yayıncılık.
- Mills, C. W. (1974). İktidar seçkinleri (Çev. Ü. Oskay). Bilgi Yayınları.
- Negroponte, N. (2015). Being digital. Vintage.
- Prensky, M. (2004). The emerging online life of the digital native: What they do differently because of technology, and how they do it. https://tinyurl.com/ywemvn3p
- Rab, Á. (2008). Digital culture–Digitalised culture and culture created on a digital platform. R. Pintér (Ed.), Information Society: From Theory to Political Practice içinde (s. 183–202). Gondolat Kiadó.
- Ritzer, G. (1975). Professionalization, bureaucratization, and rationalization: The views of Max Weber. Social Forces, 53(4), 627-634. https://doi.org/10.2307/2576478
- Storey, J. (2006). Cultural theory and popular culture: An introduction. Pearson Education.
- Toffler, A. (1980). The third wave. Bantam Books.
- Tylor, E. B. (1871). Primitive culture: Researches into the development of mythology, philosophy, religion, art, and custom (Vol. 2). Murray.
- Van Dijk, J. A. (2016). Ağ toplumu (Çev. Ö. Sakin). Kafka Yayınları.
- Wellman, B. (2002). Little boxes, glocalization, and networked individualism. M. Tanabe, P. van den Besselaar ve T. Ishida (Ed.), Digital Cities II: Computational and Sociological Approaches, Lecture Notes in Computer Science, vol. 2362 içinde (s. 10-25). Springer Verlag Berlin Heidelberg. https://doi.org/10.1007/3-540-45636-8_2
- West, G. (2016). So, what is pop culture? Mr. Pop Culture. http://mrpopculture.com/what-is-pop-culture Williams, R. (1983). Keywords: A vocabulary of culture and society. Oxford University Press.
Öz
Enformasyon akışının hızlanmasıyla birlikte, dijitalleşme yeni bir çağ başlatmış ve kültürel üretim süreçlerini dönüştürmüştür. Bu çalışma, yeni medya araçlarının oluşturduğu kültürün en önemli üreticisi ve tüketicisi konumunda olan dijital yerlilerin yeni medya ile etkileşimlerini inceleyerek dijital kültür içindeki konumlarını tartışmayı amaçlamaktadır. Nicel yöntemle yürütülen ampirik araştırmada, 299 (n=299) yükseköğretim öğrencisiyle anket uygulanmıştır. Çalışmada, gençlerin internet ve sosyal medya kullanım pratikleri, dijital kültüre yönelik tutumları ve motivasyonları analiz edilmiştir. Bulgular, dijital yerlilerin büyük ölçüde dijital kültüre entegre olduğunu göstermektedir. Gelir seviyesi arttıkça bu aidiyet güçlenmektedir. Akademik bağlamda, öğrencilerin dijital kültürü içselleştirdiği ancak elektronik öğrenme kaynakları ve çevrimiçi derslere karşı çekimserliğin olduğu gözlemlenmiştir. Araştırma sonuçları dijital yerlilerin dijital platformları nasıl, hangi amaçlarla ve ne sıklıkla kullandıklarına dair bilgiler sağlamakla birlikte dijital araç ve içeriklerin gençlerin yaşamında merkezi bir yer tuttuğunu ortaya koymaktadır. Yeni medya, genç bireyleri kültürel üretim süreçlerinin merkezine yerleştirerek dijital kültürün dinamiklerini belirlemektedir. 20. yüzyılda televizyon kitle kültürünü şekillendirirken, 21. yüzyılda internet dijital kültürün ana belirleyicisi haline gelmektedir.
Anahtar Kelimeler
dijital iletişim yeni iletişim teknolojileri iletişim ve kültür kitle iletişimi
Etik Beyan
Çalışmanın tüm süreçlerinin araştırma ve yayın etiğine uygun olduğunu beyan ederim.
Kaynakça
- Adorno, T. W. (2007). Kültür endüstrisi kültür yönetimi. İletişim.
- Althusser, L. (2002). İdeoloji ve devletin ideolojik aygıtları (Çev. M. Özışık ve Y. Alp). İletişim Yayınları.
- Aydın, S. (2007). Kültürün özellikleri. H. Aydın (Ed.), Antropoloji içinde (s. 30-38). Anadolu Üniversitesi Yayınları.
- Boyd, D. (2014). It's complicated: The social lives of networked teens. Yale University Press.
- Carlsson, U. (2010). Young people in the digital media culture. U. Carlsson (Ed.), Children and youth in the digital media culture içinde (s. 9-18). Nordicom, University of Gothenburg. https://www.nordicom.gu.se/en/publications/children-and-youth-digital-media-culture
- Castells, M. (2005). Ağ toplumunun yükselişi. Bilgi Üniversitesi Yayınları.
- Çetin, İ. (2025). Katılımcı kültür ve yeni toplumsal hareketler. Eğitim Yayınevi
- Çöteli, S. (2019). The impact of new media on the forms of culture: Digital identity and digital culture. Online Journal of Communication and Media Technologies, 9(2), e201911. https://doi.org/10.29333/ojcmt/5765
- Deuze, M. (2006). Participation, Remediation, Bricolage: Considering Principal Components of a Digital Culture. The Information Society, 22(2), 63-75. https://doi.org/10.1080/01972240600567170
- Durkheim, E. (2006). Toplumsal iş bölümü (Çev. Ö. Ozankaya). Cem Yayınevi.
- Erdoğan, İ. ve Korkmaz, A. (2005). Yüksek kültür, halk kültürü ve kitle kültürü. İ. Erdoğan ve A. Korkmaz (Ed.), Popüler kültür ve iletişim içinde (s. 43–48). Erk Yayıncılık.
- Foucault, M. (2000). Hapishanenin doğuşu: Bir hapishane tarihi (Çev. M. A. Kılıçbay). İmge Kitabevi.
- Freud, S. (1978). Totem ve tabu. (Çev. K. Şipal). Say Yayınları.
- Gramsci, A. (1997). Hapishane defterleri (Çev. A. Cemgil). Belge Yayınları.
- Güvenç, B. (1974). İnsan ve kültür. Remzi Yayınları.
- Hosen, S. (2020). What is the driving force of globalization? International Journal of Publication and Social Studies, 5(2), 90–100. https://doi.org/10.18488/journal.135.2020.52.90.100
- Kalaycı, Ş. (2009). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. Asil Yayınları.
- Kroeber, A. L. ve Kluckhohn, C. (1952). Culture: A critical review of concepts and definitions. Harvard University.
- Kumar, K. (2010). Sanayi sonrası toplumdan postmodern topluma: Çağdaş dünyanın yeni kuramları (Çev. M. Küçük). Dost Kitabevi.
- Le Bon, G. (2005). Kitleler psikolojisi. Hayat Yayınları.
- Livingstone, S. (2008). Taking risky opportunities in youthful content creation: Teenagers' use of social networking sites for intimacy, privacy and self-expression. New Media & Society, 10(3), 393-411. https://doi.org/10.1177/1461444808089415
- Macionis, J. J. ve Gerber, L. M. (2011). Sociology. Pearson Prentice Hall.
- Manago, A. M. ve McKenzie, J. (2022). Culture and digital media in adolescent development. J. Nesi, E. H. Telzer ve M. J. Prinstein (Ed.), Handbook of adolescent digital media use and mental health içinde (s. 162–187). Cambridge University Press. https://doi.org/10.1017/9781108976237.010
- Marcuse, H. (1966). Eros ve uygarlık: Freud üzerine felsefi bir inceleme. Boston: Beacon Press.
- Marx, K. (1993). Ekonomi politiğin eleştirisine katkı (Çev. S. Belli). Sol Yayınları.
- Marx, K. (2021). Kapital (Çev. M. Selik ve N. Satlıgan). Yordam Kitap.
- McLuhan, M. (2019). The medium is the message. C. Greer (Ed.), Crime and media: A reader içinde (s. 20-31). Routledge.
- McLuhan, M. ve Powers, B. R. (2001). Global köy: 21. yüzyılda yeryüzü yaşamında ve medyada meydana gelecek dönüşümler (Çev. B. Öcal Düzgören). Scala Yayıncılık.
- Mills, C. W. (1974). İktidar seçkinleri (Çev. Ü. Oskay). Bilgi Yayınları.
- Negroponte, N. (2015). Being digital. Vintage.
- Prensky, M. (2004). The emerging online life of the digital native: What they do differently because of technology, and how they do it. https://tinyurl.com/ywemvn3p
- Rab, Á. (2008). Digital culture–Digitalised culture and culture created on a digital platform. R. Pintér (Ed.), Information Society: From Theory to Political Practice içinde (s. 183–202). Gondolat Kiadó.
- Ritzer, G. (1975). Professionalization, bureaucratization, and rationalization: The views of Max Weber. Social Forces, 53(4), 627-634. https://doi.org/10.2307/2576478
- Storey, J. (2006). Cultural theory and popular culture: An introduction. Pearson Education.
- Toffler, A. (1980). The third wave. Bantam Books.
- Tylor, E. B. (1871). Primitive culture: Researches into the development of mythology, philosophy, religion, art, and custom (Vol. 2). Murray.
- Van Dijk, J. A. (2016). Ağ toplumu (Çev. Ö. Sakin). Kafka Yayınları.
- Wellman, B. (2002). Little boxes, glocalization, and networked individualism. M. Tanabe, P. van den Besselaar ve T. Ishida (Ed.), Digital Cities II: Computational and Sociological Approaches, Lecture Notes in Computer Science, vol. 2362 içinde (s. 10-25). Springer Verlag Berlin Heidelberg. https://doi.org/10.1007/3-540-45636-8_2
- West, G. (2016). So, what is pop culture? Mr. Pop Culture. http://mrpopculture.com/what-is-pop-culture Williams, R. (1983). Keywords: A vocabulary of culture and society. Oxford University Press.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Kültürel çalışmalar (Diğer) |
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Erken Görünüm Tarihi | 28 Haziran 2025 |
| Yayımlanma Tarihi | |
| Gönderilme Tarihi | 8 Ocak 2025 |
| Kabul Tarihi | 18 Haziran 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 10 Sayı: 27 |
Kaynak Göster
Bu dergide yayınlanan tüm makaleler Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.