Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Siyasal Lider Olarak Recep Tayyip Erdoğan’ın 2023 Seçim Konuşmalarının İçerik, Söylem ve Çerçeveleme Analizi: WordSmith ile Nicel Bir İnceleme

Yıl 2025, Sayı: 14, 45 - 70, 28.07.2025

Metin Erol

https://doi.org/10.54722/iletisimvediplomasi.1680910

Öz

Bu makalede, Türkiye’de 2002 yılında iktidara gelen Adalet ve Kalkınma Partisinin Genel Başkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın söylem çerçevesi incelenecektir. 14 Mayıs 2023 tarihinde gerçekleştirilen 28. Dönem Milletvekili Genel Seçimi ve Cumhurbaşkanlığı Seçimi ile 28 Mayıs 2023 tarihinde ikinci turu gerçekleştirilen Cumhurbaşkanlığı Seçimi süreçlerinde Recep Tayyip Erdoğan’ın, Türkiye’nin on beş farklı şehrinde düzenlediği miting konuşmaları, makalenin ana odağıdır. Söz konusu on beş şehir, amaçsal örneklem yöntemi ile belirlenmiştir. Çalışmanın amacı, Recep Tayyip Erdoğan’ın 2023 miting konuşmalarının söylem çerçevesini tespit etmektir. Bu amaç doğrultusunda söylem çerçevesi tespit edilirken siyasal liderlik literatüründen hareketle, Recep Tayyip Erdoğan’ın siyasal liderliğinin kodlarına yönelik değerlendirmelerde de bulunulmuştur. Çalışmada veri analizi, içerik, söylem ve çerçeveleme tekniklerinden faydalanılarak yapılmış ve WordSmith 7.0 programı kullanılmıştır. WordSmith 7.0 programının kelime listesi (Wordlist) dataları üzerinden içerik analizi, bağlam tablosu (Concord) dataları üzerinden ise söylem analizi gerçekleştirilmiştir. İçerik ve söylem analizi dataları ise Entman’ın çerçeveleme analizinden faydalanılarak yorumlanmış ve Recep Tayyip Erdoğan’ın 2023 seçimlerindeki söylem çerçevesi tespit edilmiştir. Çalışmanın özgün yanı, iletişim çalışmalarında popüler olan çerçeveleme analizinin siyaset bilimi literatürüne katkı sunacak şekilde uygulanması ve veri analizinin WordSmith 7.0 programı kullanılarak yapılmasıdır. Çalışma sonucunda Erdoğan’ın 2023 seçim konuşmalarını eleştiri çerçevesi, bütünleştirici çerçeve, vaat ve icraat çerçevesi ile referans çerçevesi ekseninde inşa ettiği tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Recep Tayyip Erdoğan Siyasal Liderlik İçerik Analizi Söylem Analizi Çerçeveleme Analizi

Teşekkür

Bu makale Prof. Dr. Ayşegül Komsuoğlu Çıtıpıtıoğlu’nun danışmanlığında, İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Bölümü doktora programında, Metin Erol tarafından yazılan “Siyasal Lider Olarak Recep Tayyip Erdoğan ve Kemal Kılıçdaroğlu’nun Kampanya Konuşmalarının İçerik ve Çerçeveleme Analizi” başlıklı doktora tezinden üretilmiştir.

Kaynakça

  • Akgün, Y. (2023). Kur'ân'da ideal devlet başkanı/yönetici vasıfları. MESNED İlahiyat Araştırmaları Dergisi, 15 (1), 86–110.
  • Akyol, H. (2022). Altun Yaruk'taki fiillerin eşdizim sözlüğü. Yüksek lisans tezi. Ankara: Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi.
  • Altun, F. (2021). Turkey as a stabilizing power in an age of turmoil. Academica Press.
  • Arklan, Ü. (2006). Siyasal liderlikte karizma olgusu: Recep Tayyip Erdoğan örneğinde teorik ve uygulamalı bir çalışma. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16, 45–67.
  • Aziz, A. (1990). Araştırma yöntemleri-teknikleri ve iletişim. Ankara: İLAD Yayınları.
  • Baker, P., Hardie, A., & McEnery, T. (2006). A glossary of corpus linguistics. Edinburgh University Press.
  • Barokas, S. (2011). Reklam ve retorik. İstanbul: DER Yayınları.
  • Bass, B. M., & Bass, R. (2008). The Bass handbook of leadership: Theory, research and managerial applications. New York: Free Press.
  • Bennis, W. (1989). On becoming a leader. New York: Addison-Wesley Longman.
  • Blondel, J. (1987). Political leadership. New York: SAGE Publications.
  • Brady, H., Johnston, R., & Sides, J. (2006). The study of political campaigns. In H. Brady et al. (Eds.), Capturing campaign effects (pp. 1–26). University of Michigan Press.
  • Bulundu, A. C. (2022). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde seviyelere göre öncelikli söz varlığı - Derlem temelli bir uygulama. Doktora tezi. Malatya: İnönü Üniversitesi.
  • Burns, J. M. (2010). Leadership. New York: Harper Perennial Political Classics.
  • Bozduman, M. A. (2020). Geçmişten Günümüze Siyasal Liderliğin Teorik Olarak Gelişimi, ESAM Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1 (2), 261-283.
  • Çağlar, İ., Erol, M., & Akdemir, K. H. (2018). 24 Haziran 2018 Cumhurbaşkanı Seçiminin Siyasal İletişimi. İstanbul: SETA Yayınları.
  • Çakıcı, F. O. (2020). Siyasal liderlik faktörlerinin seçmen tercihi açısından değerlendirilmesine yönelik bir araştırma. Journal of History School, 13 (47), 2117–2151.
  • De Vreese, C. H. (2005). News framing: Theory and typology. Information Design Journal, 13 (1), 51-62.
  • Değer Gülarslan, K. (2023). Terör kriz iletişiminde siyasal aktörlerin söylemlerinin Yeni Zelanda’da Müslümanlara yönelik terör eylemi üzerinden incelenmesi. Korkut Ata Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 1, 1602–1617.
  • Edelman, M. (1993). Contestable categories and public opinion. Political Communication, 10, 231–242.
  • Entman, R. M. (1993). Framing: Toward clarification of a fractured paradigm. Journal of Communication, 43, 51–58.
  • Eren, E. (2012). Örgütsel davranış ve yönetim psikolojisi (13. bas.). İstanbul: Beta Yayıncılık.
  • Erol, M. (2024). Siyasal lider olarak Recep Tayyip Erdoğan ve Kemal Kılıçdaroğlu'nun kampanya konuşmalarının içerik ve çerçeveleme analizi. Doktora tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
  • Fiske, J. (1996). İletişim çalışmalarına giriş. (S. İrvan, Çev.). Ankara: Ark Yayınları.
  • Gitlin, T. (1980). The whole world is watching: Mass media in the making and the unmaking of the new left. Berkeley, CA: University of California Press.
  • Gökçe, O. (1995). İçerik çözümlemesi. Konya: Selçuk Üniversitesi Yayınları.
  • Göksu, O. (2019). Siyasal Liderlikte Yeni Bir Model Önerisi: Recep Tayyip Erdoğan Örneği, Gaziantep University Journal of Social Sciences, 18 (3), 1058-1080.
  • Göksu, O. (2021). Siyasal liderlik ve Recep Tayyip Erdoğan’ın liderlik kodları. İstanbul: Litera Türk Academia Yayınları.
  • Grean, G. B. (1976). Role making processes within complex organizations. In M. D. Dunnette (Ed.), Handbook in industrial and organizational psychology (pp. 1201–1245). Chicago: Rand McNally.
  • Hansen, A. (2003). İçerik çözümlemesi (M. Çebi, Çev.). Ankara: Alternatif Yayınları.
  • Heper, M., & Sayarı, S. (2008). Türkiye'de liderler ve demokrasi (Z. Bilgin, Çev.). İstanbul: Kitap Yayıncılık.
  • Hodgetts, R. M. (1997). Yönetim: Teori, süreç ve uygulama (C. Çetin & E. C. Mutlu, Çev.). İstanbul: Der Yayınları.
  • Hogg, M. A., & Vaughan, G. M. (2007). Sosyal psikoloji (İ. Yılmaz & A. Gelmez, Çev.). Ankara: Ütopya Yayınları.
  • Irvan, S. (2000). Metin çözümlemelerinde yöntem sorunu. Medya ve Kültür 1. Ulusal İletişim Sempozyumu Bildirileri. Ankara.
  • Kaleli, S. (2015). Siyasal pazarlama sürecinde liderlik. İstanbul: Ekin Yayınları.
  • Kellerman, B. (1984). Leadership as a political act. Pittsburgh: University of Pittsburgh Press.
  • Kellerman, B. (2008). Kötü liderlik (F. Kahya, Çev.). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
  • Komsuoğlu, A. (2003). Siyasal liderlik ve Süleyman Demirel örneği (Doktora tezi). İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Köse, T. (2022). Türk dış politikasında arabuluculuk ve artan üçüncü taraf rolleri. Kriter Dergi, 7 (14). Erişim adresi: https://kriterdergi.com/dosya-Türkiye-yuzyili/turk-dis-politikasinda-arabuluculuk-ve-artan-ucuncu-taraf-rolleri Erişim T. 28 Şubat 2025
  • Kubbealtı Vakfı. (2023, Nisan 13). Kubbealtı Lügatı. Erişim adresi: https://lugatim.com Erişim T. 2 Mart 2025
  • Kühberger, A. (1998). The influence of framing on risky decisions: A meta-analysis. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 75 (1), 23–55.
  • Maslog, C. C., Lee, S. T., & Kim, H. S. (2006). Framing analysis of a conflict: How newspapers in five Asian countries covered the Iraq war. Asian Journal of Communication, 16 (1), 19–39.
  • Mike, S. (2001). Comparing corpora and identifying key words, collocations, and frequency distribution through the WordSmith Tools suite of computer programs. In M. Ghadessy, A. Henry, & R. L. Roseberry (Eds.), Small corpus studies and ELT (pp. 47–67). Philadelphia: John Benjamins Publishing.
  • Oktay, C. (2007). Siyaset bilimi incelemeleri (3. bas.). İstanbul: Alfa Yayınları.
  • Özel, Z. (2009). Siyasal lider imajları: Gerçekliğin yeniden üretilmesi. In A. Özkan (Ed.), Siyasetin iletişimi. İstanbul: Tasam Yayınları.
  • Paige, G. D. (1977). The scientific study of political leadership. New York: Free Press.
  • Park, E., & Kosicki, G. M. (1995). Presidential support during the Iran-Contra affair: People's reasoning process and media influence. Communication Research, 22, 207–236.
  • Sadler, P. (2003). Leadership. London: Kogan Page. Semetko, H. A., & Valkenburg, P. M. (2000). Framing European politics: A content analysis of press and television news. Journal of Communication, 50 (2), 93–109.
  • Sözen, E. (1999). Söylem. İstanbul: Paradigma Yayınları.
  • Şahan, S. (2021). Siyasal liderlik, imaj ve seçmen davranışları üzerine bir değerlendirme. İstanbul: Literatürk Academia.
  • Tucker, R. C. (1981). Politics as leadership. Columbia: Columbia University of Missouri Press. Türk Dil Kurumu. (2025, Mayıs 1). Lider. Erişim adresi: https://sozluk.gov.tr/ Erişim T. 1 Mart 2025
  • Varol, M. (2014). Siyasi bir lider olarak Süleymaniyeli Şeyh Ahmet Efendi. In A. Aslan (Ed.), Türk tarihinde lider ve liderlik anlayışı (ss. 65–75). İstanbul: Kitabevi Yayınları
  • Wilson, E. (2013, April 27). The trouble with speeches: The birth of political rhetoric in an ancient democracy. Political Research Associates. Retrieved from https://newrepublic.com/article/112861/birth-political-rhetoric-ancient-democracy , Erişim T. 3 Mart 2025
  • Yıldız, N. (2002). Türkiye'de siyasetin yeni biçimi: Liderler, imaj, medya. Ankara: Phoenix Yayınevi.

A Quantitative Analysis of Recep Tayyip Erdoğan’s 2023 Election Speeches as a Political Leader: Content, Discourse, and Framing Analysis Using WordSmith

Yıl 2025, Sayı: 14, 45 - 70, 28.07.2025

Metin Erol

https://doi.org/10.54722/iletisimvediplomasi.1680910

Öz

This article examines the discursive framing of Recep Tayyip Erdoğan, the Chairman of the Justice and Development Party (Adalet ve Kalkınma Partisi), which came to power in Türkiye in 2002. The primary focus of this study is Erdoğan’s speeches delivered during political rallies held in fifteen different cities across Türkiye in the context of the 28th Term Parliamentary General Election and Presidential Election held on May 14, 2023, and the second round of the Presidential Election conducted on May 28, 2023. These fifteen cities were selected through purposive sampling.
The aim of this study is to identify the discourse framework employed in Erdoğan’s 2023 campaign speeches. In this context, the analysis of the discourse framework is supplemented by an evaluation of Recep Tayyip Erdoğan's political leadership codes, drawing upon relevant literature on political leadership. The data analysis was conducted using content analysis, discourse analysis and framing analysis techniques. The study utilised the WordSmith 7.0 software program. Content analysis was performed using Wordlist data, while discourse analysis was conducted using Concordance data provided by WordSmith 7.0. Subsequently, the results obtained from these analyses were interpreted through Entman’s framing analysis to identify the dominant frames in Erdoğan’s 2023 electoral discourse.
What distinguishes this study is its innovative application of framing analysis, a method commonly employed in communication studies, to the field of political science, along with the utilisation of WordSmith 7.0 software for systematic data analysis. The findings of the study indicate that Erdoğan’s 2023 election speeches were constructed around four primary framing dimensions: the Criticism Frame, the Integrative Frame, the Promise and Performance Frame, and the Reference Frame.

Anahtar Kelimeler

Recep Tayyip Erdoğan Political Leadership Content Analysis Discourse Analysis Framing Analysis

Teşekkür

Bu makale Prof. Dr. Ayşegül Komsuoğlu Çıtıpıtıoğlu’nun danışmanlığında, İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Bölümü doktora programında, Metin Erol tarafından yazılan “Siyasal Lider Olarak Recep Tayyip Erdoğan ve Kemal Kılıçdaroğlu’nun Kampanya Konuşmalarının İçerik ve Çerçeveleme Analizi” başlıklı doktora tezinden üretilmiştir.

Kaynakça

  • Akgün, Y. (2023). Kur'ân'da ideal devlet başkanı/yönetici vasıfları. MESNED İlahiyat Araştırmaları Dergisi, 15 (1), 86–110.
  • Akyol, H. (2022). Altun Yaruk'taki fiillerin eşdizim sözlüğü. Yüksek lisans tezi. Ankara: Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi.
  • Altun, F. (2021). Turkey as a stabilizing power in an age of turmoil. Academica Press.
  • Arklan, Ü. (2006). Siyasal liderlikte karizma olgusu: Recep Tayyip Erdoğan örneğinde teorik ve uygulamalı bir çalışma. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16, 45–67.
  • Aziz, A. (1990). Araştırma yöntemleri-teknikleri ve iletişim. Ankara: İLAD Yayınları.
  • Baker, P., Hardie, A., & McEnery, T. (2006). A glossary of corpus linguistics. Edinburgh University Press.
  • Barokas, S. (2011). Reklam ve retorik. İstanbul: DER Yayınları.
  • Bass, B. M., & Bass, R. (2008). The Bass handbook of leadership: Theory, research and managerial applications. New York: Free Press.
  • Bennis, W. (1989). On becoming a leader. New York: Addison-Wesley Longman.
  • Blondel, J. (1987). Political leadership. New York: SAGE Publications.
  • Brady, H., Johnston, R., & Sides, J. (2006). The study of political campaigns. In H. Brady et al. (Eds.), Capturing campaign effects (pp. 1–26). University of Michigan Press.
  • Bulundu, A. C. (2022). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde seviyelere göre öncelikli söz varlığı - Derlem temelli bir uygulama. Doktora tezi. Malatya: İnönü Üniversitesi.
  • Burns, J. M. (2010). Leadership. New York: Harper Perennial Political Classics.
  • Bozduman, M. A. (2020). Geçmişten Günümüze Siyasal Liderliğin Teorik Olarak Gelişimi, ESAM Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1 (2), 261-283.
  • Çağlar, İ., Erol, M., & Akdemir, K. H. (2018). 24 Haziran 2018 Cumhurbaşkanı Seçiminin Siyasal İletişimi. İstanbul: SETA Yayınları.
  • Çakıcı, F. O. (2020). Siyasal liderlik faktörlerinin seçmen tercihi açısından değerlendirilmesine yönelik bir araştırma. Journal of History School, 13 (47), 2117–2151.
  • De Vreese, C. H. (2005). News framing: Theory and typology. Information Design Journal, 13 (1), 51-62.
  • Değer Gülarslan, K. (2023). Terör kriz iletişiminde siyasal aktörlerin söylemlerinin Yeni Zelanda’da Müslümanlara yönelik terör eylemi üzerinden incelenmesi. Korkut Ata Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 1, 1602–1617.
  • Edelman, M. (1993). Contestable categories and public opinion. Political Communication, 10, 231–242.
  • Entman, R. M. (1993). Framing: Toward clarification of a fractured paradigm. Journal of Communication, 43, 51–58.
  • Eren, E. (2012). Örgütsel davranış ve yönetim psikolojisi (13. bas.). İstanbul: Beta Yayıncılık.
  • Erol, M. (2024). Siyasal lider olarak Recep Tayyip Erdoğan ve Kemal Kılıçdaroğlu'nun kampanya konuşmalarının içerik ve çerçeveleme analizi. Doktora tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
  • Fiske, J. (1996). İletişim çalışmalarına giriş. (S. İrvan, Çev.). Ankara: Ark Yayınları.
  • Gitlin, T. (1980). The whole world is watching: Mass media in the making and the unmaking of the new left. Berkeley, CA: University of California Press.
  • Gökçe, O. (1995). İçerik çözümlemesi. Konya: Selçuk Üniversitesi Yayınları.
  • Göksu, O. (2019). Siyasal Liderlikte Yeni Bir Model Önerisi: Recep Tayyip Erdoğan Örneği, Gaziantep University Journal of Social Sciences, 18 (3), 1058-1080.
  • Göksu, O. (2021). Siyasal liderlik ve Recep Tayyip Erdoğan’ın liderlik kodları. İstanbul: Litera Türk Academia Yayınları.
  • Grean, G. B. (1976). Role making processes within complex organizations. In M. D. Dunnette (Ed.), Handbook in industrial and organizational psychology (pp. 1201–1245). Chicago: Rand McNally.
  • Hansen, A. (2003). İçerik çözümlemesi (M. Çebi, Çev.). Ankara: Alternatif Yayınları.
  • Heper, M., & Sayarı, S. (2008). Türkiye'de liderler ve demokrasi (Z. Bilgin, Çev.). İstanbul: Kitap Yayıncılık.
  • Hodgetts, R. M. (1997). Yönetim: Teori, süreç ve uygulama (C. Çetin & E. C. Mutlu, Çev.). İstanbul: Der Yayınları.
  • Hogg, M. A., & Vaughan, G. M. (2007). Sosyal psikoloji (İ. Yılmaz & A. Gelmez, Çev.). Ankara: Ütopya Yayınları.
  • Irvan, S. (2000). Metin çözümlemelerinde yöntem sorunu. Medya ve Kültür 1. Ulusal İletişim Sempozyumu Bildirileri. Ankara.
  • Kaleli, S. (2015). Siyasal pazarlama sürecinde liderlik. İstanbul: Ekin Yayınları.
  • Kellerman, B. (1984). Leadership as a political act. Pittsburgh: University of Pittsburgh Press.
  • Kellerman, B. (2008). Kötü liderlik (F. Kahya, Çev.). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
  • Komsuoğlu, A. (2003). Siyasal liderlik ve Süleyman Demirel örneği (Doktora tezi). İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Köse, T. (2022). Türk dış politikasında arabuluculuk ve artan üçüncü taraf rolleri. Kriter Dergi, 7 (14). Erişim adresi: https://kriterdergi.com/dosya-Türkiye-yuzyili/turk-dis-politikasinda-arabuluculuk-ve-artan-ucuncu-taraf-rolleri Erişim T. 28 Şubat 2025
  • Kubbealtı Vakfı. (2023, Nisan 13). Kubbealtı Lügatı. Erişim adresi: https://lugatim.com Erişim T. 2 Mart 2025
  • Kühberger, A. (1998). The influence of framing on risky decisions: A meta-analysis. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 75 (1), 23–55.
  • Maslog, C. C., Lee, S. T., & Kim, H. S. (2006). Framing analysis of a conflict: How newspapers in five Asian countries covered the Iraq war. Asian Journal of Communication, 16 (1), 19–39.
  • Mike, S. (2001). Comparing corpora and identifying key words, collocations, and frequency distribution through the WordSmith Tools suite of computer programs. In M. Ghadessy, A. Henry, & R. L. Roseberry (Eds.), Small corpus studies and ELT (pp. 47–67). Philadelphia: John Benjamins Publishing.
  • Oktay, C. (2007). Siyaset bilimi incelemeleri (3. bas.). İstanbul: Alfa Yayınları.
  • Özel, Z. (2009). Siyasal lider imajları: Gerçekliğin yeniden üretilmesi. In A. Özkan (Ed.), Siyasetin iletişimi. İstanbul: Tasam Yayınları.
  • Paige, G. D. (1977). The scientific study of political leadership. New York: Free Press.
  • Park, E., & Kosicki, G. M. (1995). Presidential support during the Iran-Contra affair: People's reasoning process and media influence. Communication Research, 22, 207–236.
  • Sadler, P. (2003). Leadership. London: Kogan Page. Semetko, H. A., & Valkenburg, P. M. (2000). Framing European politics: A content analysis of press and television news. Journal of Communication, 50 (2), 93–109.
  • Sözen, E. (1999). Söylem. İstanbul: Paradigma Yayınları.
  • Şahan, S. (2021). Siyasal liderlik, imaj ve seçmen davranışları üzerine bir değerlendirme. İstanbul: Literatürk Academia.
  • Tucker, R. C. (1981). Politics as leadership. Columbia: Columbia University of Missouri Press. Türk Dil Kurumu. (2025, Mayıs 1). Lider. Erişim adresi: https://sozluk.gov.tr/ Erişim T. 1 Mart 2025
  • Varol, M. (2014). Siyasi bir lider olarak Süleymaniyeli Şeyh Ahmet Efendi. In A. Aslan (Ed.), Türk tarihinde lider ve liderlik anlayışı (ss. 65–75). İstanbul: Kitabevi Yayınları
  • Wilson, E. (2013, April 27). The trouble with speeches: The birth of political rhetoric in an ancient democracy. Political Research Associates. Retrieved from https://newrepublic.com/article/112861/birth-political-rhetoric-ancient-democracy , Erişim T. 3 Mart 2025
  • Yıldız, N. (2002). Türkiye'de siyasetin yeni biçimi: Liderler, imaj, medya. Ankara: Phoenix Yayınevi.
Toplam 53 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Siyasal İletişim, Siyaset Bilimi (Diğer)
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Metin Erol 0000-0003-1987-1503

Yayımlanma Tarihi 28 Temmuz 2025
Gönderilme Tarihi 21 Nisan 2025
Kabul Tarihi 25 Haziran 2025
Yayımlandığı Sayı Yıl 2025 Sayı: 14

Kaynak Göster

APA Erol, M. (2025). Siyasal Lider Olarak Recep Tayyip Erdoğan’ın 2023 Seçim Konuşmalarının İçerik, Söylem ve Çerçeveleme Analizi: WordSmith ile Nicel Bir İnceleme. İletişim Ve Diplomasi(14), 45-70. https://doi.org/10.54722/iletisimvediplomasi.1680910
 Kapak Resmi İndir

Creative Commons Lisansı Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.