Öz
Public relations, one of the leading branches of communication science, is in contact with many disciplines such as psychology, sociology, law and politics. There are many application areas that require multi-dimensional expertise, ranging from media relations to crisis management, from international public relations to public diplomacy. Being informed by so many fields increases the importance of public relations and makes its education more comprehensive. In this regard, it becomes important to offer students theoretical and application-oriented field courses in addition to general communication courses in the curriculum of undergraduate programs. The Communication Education Evaluation Board (İLEDAK), which has been continuing its activities to improve the quality of communication education since 2016, has set criteria for public relations and publicity programs. These metrics encourage us to restructure curricula and update them with continuous improvements. The purpose of this study is to examine the curricula of public relations and publicity programs that have been accredited for the second time for five years with a general evaluation by İLEDAK, and to reveal which courses meet İLEDAK's communication field and program-specific criteria and the aspects in which the program curricula are similar and different from each other. As a result of the research in which the content analysis method was used, the courses found to be common in all three programs to provide communication field gains; They are listed as Sociology, Research Methods, Psychology, Economics, Ethics, Professional English, Public Relations Campaigns and Internship. Regarding the program-specific criteria, they were determined as Public Relations Theory and Practice, Management and Organization, Public Relations Campaigns, Marketing, Writing, Public Relations Concepts in all three programs. When these courses are examined, it is seen that they are all knowledge and skill courses aiming to provide application skills for the sector. These courses, which are compulsory in all three programs, emerge as a meaningful result to guide the programs preparing to be accredited in improving their curricula.
Anahtar Kelimeler
Public relations education communication gains curriculum studies accreditation İLEDAK
Kaynakça
- Accredited APR in Public Relations, APR: Accredited in Public Relations (2024). 12 Ağustos 2024 tarihinde https://accreditation.prsa.org/MyAPR/Content/Apply/APR/APR.aspx adresinden erişilmiştir.
- Accrediting Council on Education in Journalism and Mass Communications (ACEJMC) Accredited/Reaccredited,(2024). 12 Ağustos 2024 tarihinde http://www.acejmc.org/accreditedreaccredited/ adresinden erişilmiştir.
- Ankara Üniversitesi Halkla İlişkiler ve Tanıtım Programı Web Sitesi (2024). 12 Ağustos 2024 tarihinde http://bbs.ankara.edu.tr/Ders_Plani.aspx?bno=4361&bot=1997 adresinden erişilmiştir.
- Atabek, G. Ş. (2023). Türkiye’de iletişim eğitimi alanında akreditasyon süreci. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (42), 107-122.
- Bahçeşehir Üniversitesi Halkla İlişkiler ve Tanıtım Programı Web Sitesi, (2024) 12 Ağustos 2024 tarihinde https://bau.edu.tr/icerik/2406-halkla-iliskiler-lisans-programi adresinden erişilmiştir.
- Bakan, Ö. (2014). Halkla ilişkiler eğitiminde teori-pratik dengesi bakımından türkiye için bir model önerisi. Selçuk İletişim, 2(2), 64-72.
- Becerikli, S. (2004). Türkiye’deki lisans düzeyindeki halkla ilişkiler eğitimine ilişkin bir değerlendirme, 2nd. International Symposium Communication in the Millennium, Vol: 2, İstanbul.
- Bentele, G. (2004). New perspectives of public relations in Europe, in Betteke van Ruler and Dejan Vercˇicˇ (Ed.), Public Relations and Communication Management in Europe. A Nation by Nation Introduction to Public Relations Theory and Practice (pp. 485-496), Berlin – New York: Mouton de Gruyter.
- Bishop, J. A. 2004. The impact of academic quality improvement program (aqıp) on the higher learning institutions north central association accreditation. Unpublished PhD Thesis, Marquette University, Milwaukee, Wisconsin.
- Black, S. (1998). Halkla ilişkiler eğitimi öneriler ve standartlar. Altın Kitap. Rota Yayınları.
- Blom, R., Bowe, B. J. & Davenport, L. D. (2018) Accrediting council on education in journalism and mass communications accreditation: Quality or compliance?. Journalism Studies, 20(10), 1458-1471.
- Canpolat, N. (2013). Türkiye’de halkla ilişkiler eğitimi: halkla ilişkiler ders programlarının değerlendirilmesine yönelik bir araştırma. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 2(2).
- Cutlip, S. & Center, A.H. & Broom, G. (2006) Effective public relations (9th edition). Upper Saddle River, NJ: Pearson Education International.
- Cutlip, Scott M. & Center, Allen H. (1958). Effective public relations, NJ; Prentice Hall.
- Del Rosso, T., Haught, M. J. & Malone, K. S. M. (2020). Accreditation, curriculum, and ethics: Exploring the public relations education landscape. Journal of Public Relations Education, 6(3), 4-28.
- Dill, D. D. (2007). Quality assurance in higher education: Practices and ıssues. The 3rd International Encyclopedia of Education, 1–13.
- Dill, D. D., Massy, W. F., Williams, P. R. & Cook C. (1996). Accreditation & academic quality assurance: Can we get there from here? Change 28 (5): 16–24.
- Erdoğan, İ. (2014). Teori ve pratikte halkla ilişkiler. Ankara. Erk Yayınları
- Garfolo, B. T. & L’Huillier, B. (2015). Demystifying assessment: The road to accreditation. Journal of College Teaching & Learning, 12 (4): 151–70.
- Gersamia, M. & Freedman, E. (2017). Challenges to creating vibrant media education in young democracies: Accreditation for media schools in Georgia. Journalism & Mass Communication Educator, 72(3), 322–333.
- Gold Paper (1990). Public relations education recommendations and standards. IPRA, No:7.
- Gonçalves, Gisela Marques P. (2009). Strengths and weaknesses of public relations education in portugal, Estudos em Communicaçao, 6, 37-54.
- Grunig, J. (1989). Teaching public relations in the future, Public Relations Review, 19 (4): 311-13.
- Grunig, J. (2005). Halkla ilişkiler ve iletişim yönetiminde mükemmellik, İstanbul. Rota Yayınları.
- Hazleton, V. & Cythbirth, C. (1996). Avrupa’da halkla ilişkiler: Alternatif bir eğitim paradigması. A.Ü. Basımevi.
- İLEDAK İletişim Eğitimi Değerlendirme Akreditasyon Kurulu (2024). 12 Ağustos 2024 tarihinde https://iledak.ilad.org.tr/iledak/misyon-ve-kalite-yonetimi adresinden erişilmiştir.
- İLEDAK İletişim Eğitimi Değerlendirme Akreditasyon Kurulu (2024). 13 Ağustos 2024 tarihinde https://iledak.ilad.org.tr/akreditasyon/akredite-programlar adresinden erişilmiştir.
- İstanbul Aydın Üniversitesi Halkla İlişkiler ve Tanıtım Programı Web Sitesi (2024), 7 Eylül 2024 tarihinde https://www.aydin.edu.tr/tr-tr/akademik/fakulteler/iletisim/halkla-iliskiler-ve-tanitim/Pages/Ders-Plan%C4%B1.aspx adresinden erişilmiştir.
- Kaygusuz, E. (2023). Türkiye’de iletişim eğitiminin akreditasyonu: Akredite programlardaki idareci akademisyenlerin görüşlerine yönelik bir araştırma. Connectist: Istanbul University Journal of Communication Sciences (64), 123-153.
- Knight, J. (2007). Cross-border higher education: Issues and implications for quality assurance and accreditation In GUNI Series on the Social Commitment of Universities 2: Higher Education in the World (2007), Accreditation for Quality Assurance. New York, NY: Palgrave/MacMillan.
- Kohler, J. (2003). Quality assurance, accreditation, and recognition of qualifications as regulatory mechanisms in the european higher education area. Higher Education in Europe. 28 (3): 317–30.
- Lee, Alfred M. (1947). Trends in public relations training, Public Opinion Quarterly, Vol. 11, No. 1 (Spring, 1947), 83-91. Neuendorf, K. A. (2002). The content analysis guidebook, Thousands Oaks, California: Sage. 10.
- Okay A. & Okay, A. (2018). Halkla ilişkiler kavram strateji ve uygulamaları. Der Yayınları.
- Özcan, H., Işık, T., Dünya, P., & Kocabaş, İ. (2020). Türkiye’deki özel firmaların ve halkla ilişkiler ajanslarının halkla ilişkiler mezunlarına bakış açıları ve halkla ilişkiler çalışanlarından beklentileri. Türkiye Mesleki ve Sosyal Bilimler Dergisi, (3), 37-53.
- ÖSYM Yükseköğretim Programları ve Kontenjanları Kılavuzu (2024). 12 Ağustos 2024 tarihinde https://www.osym.gov.tr/TR,29532/2024-yuksekogretim-kurumlari-sinavi-yks-yuksekogretim-programlari-ve-kontenjanlari-kilavuzu.html adresinden erişilmiştir.
- Permatasari, A. N., Soelistiyowati, E., Suastami, I. G. A. P. P. & Johan, R. A. (2021). Digital public relations: Trend and required skills. Jurnal Aspikom, 6(2), 373-386.
- Polat, H. (2023). Halkla ilişkiler eğitiminde dijitalleşme eğilimleri: Müfredat üzerine bir içerik analizi. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 11(2), 1748-1764.
- Ryabicheva, O. (2020). The future of public relations: A view from 2020. Lund University-Department of Strategic Communication, 2-8.
- Saunders, V. M. (2007). Does the accreditation process affect program quality? A qualitative study of perceptions of the higher education accountability system on learning. Unpublished PhD Thesis, The Temple University, Philadelphia.
- Simon, J. & Burstein, P. (1985). Basic research methods in social sciences, NewYork, Random Press.
- Sjöberg, G. (1998). Mesleki uygulama için bir halkla ilişkiler eğitim modeli. Altın Kitap Sayı 4. Rota Yayınları
- Solmaz, B., Torun, B. U., Tarakcı, H. N. & Yüksek, Ö. (2017). Halkla ilişkiler eğitimi üzerine bir değerlendirme: Selçuk üniversitesi öğrencilerinin gözünden halkla ilişkiler eğitimi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (38), 256-272.
- Steyn, B. (2000). CEO expectations in terms of PR roles. Communicare: Journal for Communication Sciences in Southern Africa, 19(1), 20-43.
- Theaker, A. (2012). The public relations handbook. Routledge.
- Toth, E. L. (1999). Models for instruction and curriculum. Public Relations Review, 25(1), 45-53.
- Van het Hof, S. & Tuncer, U. (2011). Halkla ilişkiler eğitimi üzerine bir eleştiri, Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi. Akdeniz İletişim Dergisi (15). 133-144.
- Van Leuven, J. (1989). Practioners talk about the state of PR education, Public Relations Review, 14 (1): 5-24.
- Van Ruler, B., Vercic, D., Bütschi, G. & Flodin, B. (2004). A first look for parameters of public relations in Europe. Journal of Public Relations Research, 16(1), 35-63.
- Vural, B. A. & Yurdakul, N. B. (2004). Halkla ilişkiler eğitiminde müfredat ve uygulamalar; Türk ve amerikan üniversitelerine yönelik kıyaslamalı bir çalışma. In 2th International Symposium, Communication in the Millenium (pp. 253-268).
- Yükseköğretim Kurulu (2024). Halkla İlişkiler ve Tanıtım Programı Bulunan Tüm Üniversiteler (2024). 20 Ağustos 2024 tarihine https://yokatlas.yok.gov.tr/onlisans-program.php?b=30190 adresinden erişilmiştir.
Öz
İletişim biliminin önde gelen dallarından biri olan halkla ilişkiler, psikoloji, sosyoloji, hukuk, siyaset gibi birçok disiplin ile ilişki halindedir. Medya ilişkilerinden kriz yönetimine, uluslararası halkla ilişkilerden kamu diplomasisine kadar uzanan çok boyutlu uzmanlık gerektiren birçok uygulama alanı bulunmaktadır. Bu kadar çok alandan beslenmesi halkla ilişkilerin önemini arttırmakta, eğitimini daha kapsamlı bir hale getirmektedir. Bu doğrultuda lisans programlarının müfredatlarında genel iletişim derslerinin haricinde öğrencilere teorik ve uygulama odaklı alan derslerinin sunulması önem kazanmaktadır. 2016 yılından bu yana iletişim eğitiminin kalitesinin yükseltilmesi için faaliyetlerini sürdüren İletişim Eğitimi Değerlendirme Kurulu (İLEDAK), halkla ilişkiler ve tanıtım programları için ölçütler ortaya koymuştur. Bu ölçütler, müfredatları yeniden yapılandırmaya ve sürekli iyileştirmelerle güncellemeye teşvik etmektedir. Bu çalışmanın amacı, İLEDAK tarafından yeniden genel değerlendirme ile ikinci kez beş sene akredite olan halkla ilişkiler ve tanıtım programlarının müfredatlarını inceleyerek, İLEDAK’ın iletişim alanı ve programa özgü ölçütlerini hangi derslerle karşıladıklarını ve program müfredatlarının birbirleriyle benzeştiği ve ayrıştığı yönleri ortaya koymaktır. İçerik analizi yönteminin kullanıldığı araştırma sonucunda üç programda da iletişim alanı kazanımlarını sağlamaya yönelik ortak bulunan dersler; Sosyoloji, Araştırma Yöntemleri, Psikoloji, Ekonomi, Etik, Mesleki İngilizce, Halkla İlişkiler Kampanyaları ve Staj olarak sıralanmaktadır. Programa özgü ölçütler konusunda ise üç programda da Halkla İlişkiler Kuram ve Uygulama, Yönetim ve Organizasyon, Halkla İlişkiler Kampanyaları, Pazarlama, Yazarlık, Halkla İlişkiler Kavramları olarak tespit edilmiştir. Bu dersler incelediğinde hepsinin sektöre yönelik uygulama yeteneği kazandırmayı hedefleyen bilgi ve beceri dersleri olduğu görülmektedir. Üç programda da zorunlu olarak yer alan bu dersler akredite olmaya hazırlanan programlara müfredatlarını iyileştirmede yol göstermek adına anlamlı bir sonuç olarak ortaya çıkmaktadır.
Anahtar Kelimeler
Halkla ilişkiler eğitimi iletişim kazanımları müfredat çalışmaları akreditasyon İLEDAK
Kaynakça
- Accredited APR in Public Relations, APR: Accredited in Public Relations (2024). 12 Ağustos 2024 tarihinde https://accreditation.prsa.org/MyAPR/Content/Apply/APR/APR.aspx adresinden erişilmiştir.
- Accrediting Council on Education in Journalism and Mass Communications (ACEJMC) Accredited/Reaccredited,(2024). 12 Ağustos 2024 tarihinde http://www.acejmc.org/accreditedreaccredited/ adresinden erişilmiştir.
- Ankara Üniversitesi Halkla İlişkiler ve Tanıtım Programı Web Sitesi (2024). 12 Ağustos 2024 tarihinde http://bbs.ankara.edu.tr/Ders_Plani.aspx?bno=4361&bot=1997 adresinden erişilmiştir.
- Atabek, G. Ş. (2023). Türkiye’de iletişim eğitimi alanında akreditasyon süreci. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (42), 107-122.
- Bahçeşehir Üniversitesi Halkla İlişkiler ve Tanıtım Programı Web Sitesi, (2024) 12 Ağustos 2024 tarihinde https://bau.edu.tr/icerik/2406-halkla-iliskiler-lisans-programi adresinden erişilmiştir.
- Bakan, Ö. (2014). Halkla ilişkiler eğitiminde teori-pratik dengesi bakımından türkiye için bir model önerisi. Selçuk İletişim, 2(2), 64-72.
- Becerikli, S. (2004). Türkiye’deki lisans düzeyindeki halkla ilişkiler eğitimine ilişkin bir değerlendirme, 2nd. International Symposium Communication in the Millennium, Vol: 2, İstanbul.
- Bentele, G. (2004). New perspectives of public relations in Europe, in Betteke van Ruler and Dejan Vercˇicˇ (Ed.), Public Relations and Communication Management in Europe. A Nation by Nation Introduction to Public Relations Theory and Practice (pp. 485-496), Berlin – New York: Mouton de Gruyter.
- Bishop, J. A. 2004. The impact of academic quality improvement program (aqıp) on the higher learning institutions north central association accreditation. Unpublished PhD Thesis, Marquette University, Milwaukee, Wisconsin.
- Black, S. (1998). Halkla ilişkiler eğitimi öneriler ve standartlar. Altın Kitap. Rota Yayınları.
- Blom, R., Bowe, B. J. & Davenport, L. D. (2018) Accrediting council on education in journalism and mass communications accreditation: Quality or compliance?. Journalism Studies, 20(10), 1458-1471.
- Canpolat, N. (2013). Türkiye’de halkla ilişkiler eğitimi: halkla ilişkiler ders programlarının değerlendirilmesine yönelik bir araştırma. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 2(2).
- Cutlip, S. & Center, A.H. & Broom, G. (2006) Effective public relations (9th edition). Upper Saddle River, NJ: Pearson Education International.
- Cutlip, Scott M. & Center, Allen H. (1958). Effective public relations, NJ; Prentice Hall.
- Del Rosso, T., Haught, M. J. & Malone, K. S. M. (2020). Accreditation, curriculum, and ethics: Exploring the public relations education landscape. Journal of Public Relations Education, 6(3), 4-28.
- Dill, D. D. (2007). Quality assurance in higher education: Practices and ıssues. The 3rd International Encyclopedia of Education, 1–13.
- Dill, D. D., Massy, W. F., Williams, P. R. & Cook C. (1996). Accreditation & academic quality assurance: Can we get there from here? Change 28 (5): 16–24.
- Erdoğan, İ. (2014). Teori ve pratikte halkla ilişkiler. Ankara. Erk Yayınları
- Garfolo, B. T. & L’Huillier, B. (2015). Demystifying assessment: The road to accreditation. Journal of College Teaching & Learning, 12 (4): 151–70.
- Gersamia, M. & Freedman, E. (2017). Challenges to creating vibrant media education in young democracies: Accreditation for media schools in Georgia. Journalism & Mass Communication Educator, 72(3), 322–333.
- Gold Paper (1990). Public relations education recommendations and standards. IPRA, No:7.
- Gonçalves, Gisela Marques P. (2009). Strengths and weaknesses of public relations education in portugal, Estudos em Communicaçao, 6, 37-54.
- Grunig, J. (1989). Teaching public relations in the future, Public Relations Review, 19 (4): 311-13.
- Grunig, J. (2005). Halkla ilişkiler ve iletişim yönetiminde mükemmellik, İstanbul. Rota Yayınları.
- Hazleton, V. & Cythbirth, C. (1996). Avrupa’da halkla ilişkiler: Alternatif bir eğitim paradigması. A.Ü. Basımevi.
- İLEDAK İletişim Eğitimi Değerlendirme Akreditasyon Kurulu (2024). 12 Ağustos 2024 tarihinde https://iledak.ilad.org.tr/iledak/misyon-ve-kalite-yonetimi adresinden erişilmiştir.
- İLEDAK İletişim Eğitimi Değerlendirme Akreditasyon Kurulu (2024). 13 Ağustos 2024 tarihinde https://iledak.ilad.org.tr/akreditasyon/akredite-programlar adresinden erişilmiştir.
- İstanbul Aydın Üniversitesi Halkla İlişkiler ve Tanıtım Programı Web Sitesi (2024), 7 Eylül 2024 tarihinde https://www.aydin.edu.tr/tr-tr/akademik/fakulteler/iletisim/halkla-iliskiler-ve-tanitim/Pages/Ders-Plan%C4%B1.aspx adresinden erişilmiştir.
- Kaygusuz, E. (2023). Türkiye’de iletişim eğitiminin akreditasyonu: Akredite programlardaki idareci akademisyenlerin görüşlerine yönelik bir araştırma. Connectist: Istanbul University Journal of Communication Sciences (64), 123-153.
- Knight, J. (2007). Cross-border higher education: Issues and implications for quality assurance and accreditation In GUNI Series on the Social Commitment of Universities 2: Higher Education in the World (2007), Accreditation for Quality Assurance. New York, NY: Palgrave/MacMillan.
- Kohler, J. (2003). Quality assurance, accreditation, and recognition of qualifications as regulatory mechanisms in the european higher education area. Higher Education in Europe. 28 (3): 317–30.
- Lee, Alfred M. (1947). Trends in public relations training, Public Opinion Quarterly, Vol. 11, No. 1 (Spring, 1947), 83-91. Neuendorf, K. A. (2002). The content analysis guidebook, Thousands Oaks, California: Sage. 10.
- Okay A. & Okay, A. (2018). Halkla ilişkiler kavram strateji ve uygulamaları. Der Yayınları.
- Özcan, H., Işık, T., Dünya, P., & Kocabaş, İ. (2020). Türkiye’deki özel firmaların ve halkla ilişkiler ajanslarının halkla ilişkiler mezunlarına bakış açıları ve halkla ilişkiler çalışanlarından beklentileri. Türkiye Mesleki ve Sosyal Bilimler Dergisi, (3), 37-53.
- ÖSYM Yükseköğretim Programları ve Kontenjanları Kılavuzu (2024). 12 Ağustos 2024 tarihinde https://www.osym.gov.tr/TR,29532/2024-yuksekogretim-kurumlari-sinavi-yks-yuksekogretim-programlari-ve-kontenjanlari-kilavuzu.html adresinden erişilmiştir.
- Permatasari, A. N., Soelistiyowati, E., Suastami, I. G. A. P. P. & Johan, R. A. (2021). Digital public relations: Trend and required skills. Jurnal Aspikom, 6(2), 373-386.
- Polat, H. (2023). Halkla ilişkiler eğitiminde dijitalleşme eğilimleri: Müfredat üzerine bir içerik analizi. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 11(2), 1748-1764.
- Ryabicheva, O. (2020). The future of public relations: A view from 2020. Lund University-Department of Strategic Communication, 2-8.
- Saunders, V. M. (2007). Does the accreditation process affect program quality? A qualitative study of perceptions of the higher education accountability system on learning. Unpublished PhD Thesis, The Temple University, Philadelphia.
- Simon, J. & Burstein, P. (1985). Basic research methods in social sciences, NewYork, Random Press.
- Sjöberg, G. (1998). Mesleki uygulama için bir halkla ilişkiler eğitim modeli. Altın Kitap Sayı 4. Rota Yayınları
- Solmaz, B., Torun, B. U., Tarakcı, H. N. & Yüksek, Ö. (2017). Halkla ilişkiler eğitimi üzerine bir değerlendirme: Selçuk üniversitesi öğrencilerinin gözünden halkla ilişkiler eğitimi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (38), 256-272.
- Steyn, B. (2000). CEO expectations in terms of PR roles. Communicare: Journal for Communication Sciences in Southern Africa, 19(1), 20-43.
- Theaker, A. (2012). The public relations handbook. Routledge.
- Toth, E. L. (1999). Models for instruction and curriculum. Public Relations Review, 25(1), 45-53.
- Van het Hof, S. & Tuncer, U. (2011). Halkla ilişkiler eğitimi üzerine bir eleştiri, Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi. Akdeniz İletişim Dergisi (15). 133-144.
- Van Leuven, J. (1989). Practioners talk about the state of PR education, Public Relations Review, 14 (1): 5-24.
- Van Ruler, B., Vercic, D., Bütschi, G. & Flodin, B. (2004). A first look for parameters of public relations in Europe. Journal of Public Relations Research, 16(1), 35-63.
- Vural, B. A. & Yurdakul, N. B. (2004). Halkla ilişkiler eğitiminde müfredat ve uygulamalar; Türk ve amerikan üniversitelerine yönelik kıyaslamalı bir çalışma. In 2th International Symposium, Communication in the Millenium (pp. 253-268).
- Yükseköğretim Kurulu (2024). Halkla İlişkiler ve Tanıtım Programı Bulunan Tüm Üniversiteler (2024). 20 Ağustos 2024 tarihine https://yokatlas.yok.gov.tr/onlisans-program.php?b=30190 adresinden erişilmiştir.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | İletişim Eğitimi, Halkla İlişkiler |
| Bölüm | ARAŞTIRMA MAKALESİ |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 5 Haziran 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 24 Aralık 2024 |
| Kabul Tarihi | 25 Mart 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 10 Sayı: 1 |
