Öz
Popüler kültür uzun zamandan beri barındırabileceği direniş imkânları ve olası rıza işlevi bakımında tartışma konusu olmuştur. Bu çalışmanın amacı, popüler kültürün direniş olanakları sunup sunmadığını, çeşitli cinayet ve kayıp vakalarının işlendiği Müge Anlı ile Tatlı Sert programı üzerinden bir analizle değerlendirmektir. Program, resmi kanalları denedikten sonra son çare olarak şova başvuranların cinayet ve kayıp vakalarını çözmek için, emniyetle iş birliği yapmaktadır. Bu doğrultuda, programın popüler sınıflara, dışlandıkları kamusal alanda seslerini duyurma şansı verdiği ileri sürülmüştür. Stuart Hall'un popüler kültürle ilgili teorileri ve Michel de Certeau'nun taktikler ve stratejiler konusundaki kavramlarından yararlanılarak, reality showların olası bir direniş alanı olarak ortaya çıktığı, ancak aynı zamanda bir onay unsurunu da içerdiği öne sürülmektedir. Çalışmada yorumlama analizi ve eleştirel söylem analizi olmak üzere iki aşamalı bir metodoloji kullanılmıştır. Aralık 2013 ve Ocak 2014 arasındaki bölümler ayrıntılı şekilde not tutularak izlenmiş ve bu aralıktaki iki bölüm incelenmek üzere örnek vakalar olarak seçilmiştir.
Anahtar Kelimeler
Kültürel Çalışmalar Müge Anlı ile Tatlı Sert Popüler Kültür Reality Showlar
Kaynakça
- Adorno, Theordor, W., & Horkheimer, M. (2002). Dialectic of Enlightenment: Philosophical Fragments (Gunzelin Schmid, Ed.; Edmund Jephcott, Trans.). Stanford University Press.
- Aksop, G. (1998). Türkiye’de reality show’lar. Ankara University, Ankara, Turkey.
- Arnold, M. (2006). Culture and Anarchy (J. Garnett, Ed.). Oxford, UK: Oxford University Press.
- Aytuğ, Y. (2016, June 15). Yakalanma öyküsünde Müge Anlı etkisi. Sabah, Günaydın.
- Bali, N. (2002). Tarz-ı hayat’tan life style’a: Yeni seçkinler, yeni mekanlar, yeni yaşamlar. Istanbul, Turkey: İletişim Yayınları.
- Can, A., & Gumus, B. (2024). Toplumsal cinsiyet rollerinin medyadaki sembolik şiddeti: Gelin evi örneği. Kritik Dergi, 6(1), 29–50. Retrieved from https://doi.org/10.53281/kritik.1355291
- Çavdar, C. (2019). Gündüz kuşağı kadın programlarında toplumsal cinsiyet eşitsizliği ve kadın temsili. Selçuk İletişim, 12(1), 368–383.
- Certeau, M. de. (2002). The Practice of Everyday Life (2nd ed.; S. F. Rendall, Trans.). Berkeley, CA: University of California Press.
- Couldry, N., & Littler, J. (2008). The work of work: Reality TV and the negotiation of neoliberal labour in The Apprentice. In T. Austin & W. de Jong (Eds.), Rethinking documentary: New perspectives and practices (pp. 258–267). Open University Press.
- Elitaş, T., & Keskin, S. (2019). Türkiye’de realite programlar ve telekimlikler: Medyatik toplumsallık incelemesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (SUSBID), 14, 411–434.
- Ercan, T., Coşkun, H., & Koç, K. (2013, December). Müge Anlı ile Tatlı Sert [Sweet & Rough].
- Ercan, T., Coşkun, H., & Koç, K. (2014, January). Müge Anlı ile Tatlı Sert [Sweet & Rough].
- Ercan, T., Şirin, A., & Koç, K. (2024, June). Müge Anlı ile Tatlı Sert [Sweet & Rough]. Retrieved from https://www.atv.com.tr/muge-anli-ile-tatli-sert/3369-bolum/izle
- Fiske, J. (1989). Understanding Popular Culture. Unwin Hyman.
- Gedik, B. Ç. (2022). Toplumsal cinsiyet rejiminin medya aracılığıyla yeniden üretimi: Müge Anlı ile Tatlı Sert örneği (Master’s Thesis). Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antropoloji Anabilim Dalı, Sosyal Antropoloji Bilim Dalı.
- Güven, E., & Kanık, İ. (2016). “Everybody should witness our happiness”: Matrimonial shows on Turkish television channels. Boğaziçi University Journal of Social Sciences4, 9(1), 102–117.
- Hall, S. (2006). Notes on Deconstructing “the Popular” [1981]. In J. Storey (Ed.), Cultural Theory and Popular Culture: A Reader (3rd ed., pp. 477–487). Harlow, England: Pearson Education Limited.
- Hanım koş çabuk katil bulundu. (2008, December 28). Ensonhaber.
- Herndl, C. G. (1996). Tactics and the Quotidian: Resistance and Professional Discourse. Journal of Advanced Composition, 16(3), 455–470.
- Horton, D., & Wohl, R. R. (1956). Mass Communication and Para-Social Interaction: Observations on Intimacy at a Distance. Psychiatry, 19(3), 215–229.
- Işık, N., & Yaman, B. (2017). Crime and media: The world of “reality show” as a moral frame of reference. Milli Folklor, 113, 69.
- Kavka, M. (2012). Reality TV. Edinburgh University Press.
- Kaya, Ş. Ş. (2012). Sahibinden satılık korkular: Kadının korkutulan özne olarak inşasında medyanın rolü. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 11(1), 191. Retrieved from https://doi.org/10.21462/jss.2012.22
- Kömür, G. (2024). Dijitalleşen Realite Şovlara ve Gösteri Toplumuna Performatif Yaklaşım: RealiTuber ve RealiToker. Yeni Medya Dergisi, 16, 369–392. https://doi.org/10.55609/yenimedya.1457449
- Leone, R., Peek, W. C., & Bissell, K. L. (2006). Reality Television and Third-Person Perception. Journal of Broadcasting & Electronic Media, 50(2), 253–269. https://doi.org/10.1207/s15506878jobem5002_5
- Locke, T. (2004). Critical Discourse Analysis. London, UK: Continuum.
- Mete, A. I. (2021). Surveillance culture and citizen participation in policing through television: A case study on Müge Anlı ile Tatlı Sert.
- Negm, M. S. (2015). Resisting Power in Discourse. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 192, 284–289. https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2015.06.041
- Nikolopoulou, K. (2022, November 8). What is purposive sampling? Definition & examples.
- Ouellette, L., & Hay, J. (2008). Better living through reality TV: Television and postwelfare citizenship. Blackwell Publishing.
- Raphael, C. (2009). The political-economic origins of Reali-TV. In S. Murray & L. Ouellette (Eds.), Reality TV: Remaking television culture (pp. 123–140). New York University Press.
- Rose, N. (1996). Governing “advanced” liberal democracies. In A. Barry, T. Osborne, & N. Rose (Eds.), Foucault and political reason: Liberalism, neo-liberalism and rationalities of government (pp. 37–64). The University of Chicago Press.
- Saukko, P. (2003). Doing Research in Cultural Studies: An Introduction to Classical and New Methodological Approaches. London, UK: Sage Publications.
- Scott, J. C. (1985). Weapons of the Weak: Everyday Forms of Peasant Resistance. New Haven, CT: Yale University Press.
- Sirman, N. (2012). The Making of Familial Citizenship in Turkey. In F. Keyman & A. İçduygu (Eds.), Challenges to Citizenship in a Globalizing World: European Questions and Turkish Experiences (pp. 147–172). London, UK: Routledge.
- Skeggs, B. (2002). Formations of Class and Gender: Becoming Respectable (2nd ed.). London, UK: SAGE Publications Ltd.
- Söylemezoğlu, Ş. Ş. K. (n.d.). Gerçekten toplumun çivisi çıktı.
- Tekelioğlu, O. (2009, March). Orhan Tekelioğlu’nun Kaleminden İki “Kahraman”: Şaban ile Recep İvedik Arasında Ne Fark Var? Radikal.
- Tetik, T., & Özgüven, D. (2021). Reality crime programs in Turkish television: The notorious case of Palu family on Müge Anlı. Athens Journal of Mass Media and Communications, 7(2), 137–150.
- Walton, D. (2008). Introducing Cultural Studies: Learning Through Practice. London, UK: SAGE Publications Limited.
- Yıldırım, S. (2018). Kadının bedeni ve duyguları üzerinden sömürülmesi: Evlendirme programları örneği. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi (ASEAD), 5(1), 1–11. Retrieved from https://www.asead.com
- Yılmaz, Y., & Tatoğlu, M. F. (2023). Simulation of violence on television and real lives turned into show. Ankara International Congress on Scientific Research. Ankara International Congress on Scientific Research-VIII, 1064–1065. Ankara.
- Yumrukuz, Ö. (2016). Jean Baudrillard’ın Simülasyon Kuramı Çerçevesinde Survivor Programı. TRT Akademi, 1(1), 85–111.
Öz
Popular culture has long been a subject of contention in its implications for resistance and consent. This paper aims to discover if it offers possibilities of resistance through an analysis of Müge Anlı ile Tatlı Sert, a reality show featuring cases of missing people and homicides. Working in collaboration with the police, the show aims to solve the cases of its guests who apply to the program as a last resort, after trying conventional channels. It is therefore put forward that the program gives popular classes a chance to be heard in the public sphere from which they are excluded. Drawing on Stuart Hall’s theories on popular culture and Michel de Certeau’s concepts of tactics and strategies, it is argued that reality TV emerges as a possible arena of resistance, but which also includes an element of consent. A two-level methodological approach is adopted, comprising hermeneutic analysis and critical discourse analysis. Episodes of the show from December 2013 to January 2014 have been watched with extensive notetaking, and two episodes have been chosen as cases for the analysis.
Anahtar Kelimeler
Cultural Studies Popular Culture Reality Shows Sweet & Rough with Müge Anlı
Kaynakça
- Adorno, Theordor, W., & Horkheimer, M. (2002). Dialectic of Enlightenment: Philosophical Fragments (Gunzelin Schmid, Ed.; Edmund Jephcott, Trans.). Stanford University Press.
- Aksop, G. (1998). Türkiye’de reality show’lar. Ankara University, Ankara, Turkey.
- Arnold, M. (2006). Culture and Anarchy (J. Garnett, Ed.). Oxford, UK: Oxford University Press.
- Aytuğ, Y. (2016, June 15). Yakalanma öyküsünde Müge Anlı etkisi. Sabah, Günaydın.
- Bali, N. (2002). Tarz-ı hayat’tan life style’a: Yeni seçkinler, yeni mekanlar, yeni yaşamlar. Istanbul, Turkey: İletişim Yayınları.
- Can, A., & Gumus, B. (2024). Toplumsal cinsiyet rollerinin medyadaki sembolik şiddeti: Gelin evi örneği. Kritik Dergi, 6(1), 29–50. Retrieved from https://doi.org/10.53281/kritik.1355291
- Çavdar, C. (2019). Gündüz kuşağı kadın programlarında toplumsal cinsiyet eşitsizliği ve kadın temsili. Selçuk İletişim, 12(1), 368–383.
- Certeau, M. de. (2002). The Practice of Everyday Life (2nd ed.; S. F. Rendall, Trans.). Berkeley, CA: University of California Press.
- Couldry, N., & Littler, J. (2008). The work of work: Reality TV and the negotiation of neoliberal labour in The Apprentice. In T. Austin & W. de Jong (Eds.), Rethinking documentary: New perspectives and practices (pp. 258–267). Open University Press.
- Elitaş, T., & Keskin, S. (2019). Türkiye’de realite programlar ve telekimlikler: Medyatik toplumsallık incelemesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (SUSBID), 14, 411–434.
- Ercan, T., Coşkun, H., & Koç, K. (2013, December). Müge Anlı ile Tatlı Sert [Sweet & Rough].
- Ercan, T., Coşkun, H., & Koç, K. (2014, January). Müge Anlı ile Tatlı Sert [Sweet & Rough].
- Ercan, T., Şirin, A., & Koç, K. (2024, June). Müge Anlı ile Tatlı Sert [Sweet & Rough]. Retrieved from https://www.atv.com.tr/muge-anli-ile-tatli-sert/3369-bolum/izle
- Fiske, J. (1989). Understanding Popular Culture. Unwin Hyman.
- Gedik, B. Ç. (2022). Toplumsal cinsiyet rejiminin medya aracılığıyla yeniden üretimi: Müge Anlı ile Tatlı Sert örneği (Master’s Thesis). Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antropoloji Anabilim Dalı, Sosyal Antropoloji Bilim Dalı.
- Güven, E., & Kanık, İ. (2016). “Everybody should witness our happiness”: Matrimonial shows on Turkish television channels. Boğaziçi University Journal of Social Sciences4, 9(1), 102–117.
- Hall, S. (2006). Notes on Deconstructing “the Popular” [1981]. In J. Storey (Ed.), Cultural Theory and Popular Culture: A Reader (3rd ed., pp. 477–487). Harlow, England: Pearson Education Limited.
- Hanım koş çabuk katil bulundu. (2008, December 28). Ensonhaber.
- Herndl, C. G. (1996). Tactics and the Quotidian: Resistance and Professional Discourse. Journal of Advanced Composition, 16(3), 455–470.
- Horton, D., & Wohl, R. R. (1956). Mass Communication and Para-Social Interaction: Observations on Intimacy at a Distance. Psychiatry, 19(3), 215–229.
- Işık, N., & Yaman, B. (2017). Crime and media: The world of “reality show” as a moral frame of reference. Milli Folklor, 113, 69.
- Kavka, M. (2012). Reality TV. Edinburgh University Press.
- Kaya, Ş. Ş. (2012). Sahibinden satılık korkular: Kadının korkutulan özne olarak inşasında medyanın rolü. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 11(1), 191. Retrieved from https://doi.org/10.21462/jss.2012.22
- Kömür, G. (2024). Dijitalleşen Realite Şovlara ve Gösteri Toplumuna Performatif Yaklaşım: RealiTuber ve RealiToker. Yeni Medya Dergisi, 16, 369–392. https://doi.org/10.55609/yenimedya.1457449
- Leone, R., Peek, W. C., & Bissell, K. L. (2006). Reality Television and Third-Person Perception. Journal of Broadcasting & Electronic Media, 50(2), 253–269. https://doi.org/10.1207/s15506878jobem5002_5
- Locke, T. (2004). Critical Discourse Analysis. London, UK: Continuum.
- Mete, A. I. (2021). Surveillance culture and citizen participation in policing through television: A case study on Müge Anlı ile Tatlı Sert.
- Negm, M. S. (2015). Resisting Power in Discourse. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 192, 284–289. https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2015.06.041
- Nikolopoulou, K. (2022, November 8). What is purposive sampling? Definition & examples.
- Ouellette, L., & Hay, J. (2008). Better living through reality TV: Television and postwelfare citizenship. Blackwell Publishing.
- Raphael, C. (2009). The political-economic origins of Reali-TV. In S. Murray & L. Ouellette (Eds.), Reality TV: Remaking television culture (pp. 123–140). New York University Press.
- Rose, N. (1996). Governing “advanced” liberal democracies. In A. Barry, T. Osborne, & N. Rose (Eds.), Foucault and political reason: Liberalism, neo-liberalism and rationalities of government (pp. 37–64). The University of Chicago Press.
- Saukko, P. (2003). Doing Research in Cultural Studies: An Introduction to Classical and New Methodological Approaches. London, UK: Sage Publications.
- Scott, J. C. (1985). Weapons of the Weak: Everyday Forms of Peasant Resistance. New Haven, CT: Yale University Press.
- Sirman, N. (2012). The Making of Familial Citizenship in Turkey. In F. Keyman & A. İçduygu (Eds.), Challenges to Citizenship in a Globalizing World: European Questions and Turkish Experiences (pp. 147–172). London, UK: Routledge.
- Skeggs, B. (2002). Formations of Class and Gender: Becoming Respectable (2nd ed.). London, UK: SAGE Publications Ltd.
- Söylemezoğlu, Ş. Ş. K. (n.d.). Gerçekten toplumun çivisi çıktı.
- Tekelioğlu, O. (2009, March). Orhan Tekelioğlu’nun Kaleminden İki “Kahraman”: Şaban ile Recep İvedik Arasında Ne Fark Var? Radikal.
- Tetik, T., & Özgüven, D. (2021). Reality crime programs in Turkish television: The notorious case of Palu family on Müge Anlı. Athens Journal of Mass Media and Communications, 7(2), 137–150.
- Walton, D. (2008). Introducing Cultural Studies: Learning Through Practice. London, UK: SAGE Publications Limited.
- Yıldırım, S. (2018). Kadının bedeni ve duyguları üzerinden sömürülmesi: Evlendirme programları örneği. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi (ASEAD), 5(1), 1–11. Retrieved from https://www.asead.com
- Yılmaz, Y., & Tatoğlu, M. F. (2023). Simulation of violence on television and real lives turned into show. Ankara International Congress on Scientific Research. Ankara International Congress on Scientific Research-VIII, 1064–1065. Ankara.
- Yumrukuz, Ö. (2016). Jean Baudrillard’ın Simülasyon Kuramı Çerçevesinde Survivor Programı. TRT Akademi, 1(1), 85–111.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Konular | Televizyon Programcılığı, İletişim ve Medya Çalışmaları (Diğer) |
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Erken Görünüm Tarihi | 29 Haziran 2025 |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 7 Ocak 2025 |
| Kabul Tarihi | 16 Mayıs 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 12 Sayı: 22 |
Intermedia International E-journal
Bu eser Creative Commons Alıntı-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.