Purpose: This research aimed to examine the distress tolerance levels of university students during the Covid-19 pandemic in terms of recreational internet use time and to determine the relationship between distress tolerance and self-compassion levels.
Design & Methodology: The data of the study were obtained with the Distress Tolerance Scale, Self-Compassion Scale and personal information form. Relational screening method was used as the method in this research. The study group of the research consists of 679 (381 female, 298 male) volunteer students studying at İnönü University in the 2019-2020 academic year.
Findings: As a result of the research, it was seen that there was no significant difference in the distress tolerance levels of university students according to the duration of their recreational internet use. As a result of the stepwise regression analysis, it was determined that the sub-dimensions of self-compassion, isolation, self-judgment and over-identification, predicted the distress tolerance level, while the sub-dimensions of self-kindness, common humanity and mindfulness did not.
Implications & Suggestions: During the Covid-19 pandemic, when people were confined to their homes and met many of their needs via the internet, no significant difference was found in the level of distress tolerance compared to the duration of internet use for entertainment purposes. A similar study can be conducted outside the pandemic period with other sample groups and the research results can be compared. Considering the relationship between self-compassion and distress tolerance levels, it is thought that programs aimed at developing self-compassion can be effective in distress tolerance.
Amaç: Bu araştırma Covid-19 pandemisi sürecinde üniversite öğrencilerinin sıkıntıyı tolere etme düzeylerini eğlence amaçlı internet kullanma süresi açısından incelemeyi ve sıkıntıyı tolere etme ile öz şefkat düzeyleri arasındaki ilişkiyi belirlemeyi amaçlamıştır.
Yöntem: Araştırmanın verileri Sıkıntıyı Tolere Etme Ölçeği, Öz Duyarlılık Ölçeği ve kişisel bilgi formu ile elde edilmiştir. Bu araştırmada yöntem olarak ilişkisel tarama yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın çalıma grubunu 2019-2020 eğitim-öğretim yılında İnönü Üniversitesinde öğrenim görmekte olan 679 (381 kadın, 298 erkek) gönüllü öğrenci oluşturmaktadır.
Bulgular: Araştırma sonucunda üniversite öğrencilerinin sıkıntıyı tolere etme düzeylerinde eğlence amaçlı internet kullanma sürelerine göre anlamlı bir fark olmadığı görülmüştür. Yapılan adımsal regresyon analizi sonucunda öz şefkatin alt boyutlarından izolasyon, öz yargılama ve aşırı özdeşleşme değişkenlerinin sıkıntıyı tolere etme düzeyini yordadığı, öz nezaket, ortak insanlık bilinci ve farkındalık alt boyutlarının yordamadığı tespit edilmiştir.
Sonuçlar ve Öneriler: İnsanların evlerine kapanmak ve internet aracılığı ile pek çok ihtiyacını karşıladığı Covid-19 pandemisi döneminde sıkıntıyı tolere etme düzeyinde eğlence amaçlı internet kullanma sürelerine göre anlamlı bir fark bulunamamıştır. Benzer bir çalışma pandemi dönemi dışında, başka örneklem grupları ile yapılabilir ve araştırma sonuçları karşılaştırılabilir. Öz şefkat ve sıkıntıyı tolere etme düzeyleri arasında bulunan ilişki göz önünde bulundurulduğunda öz şefkat geliştirmeye yönelik programların sıkıntıyı tolere etme üzerinde etkili olabileceği düşünülmektedir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık (Diğer) |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Nisan 2025 |
Gönderilme Tarihi | 25 Kasım 2024 |
Kabul Tarihi | 26 Nisan 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 12 Sayı: 23 |