Tasvir tarihinde geometrik süslemeler önemli bir yer tutmaktadır. Türk mimarisinde geometrik kompozisyonların kullanımı Göktürklere kadar uzanmaktadır. Ancak Türklerin İslam medeniyetine dahil olmasıyla birlikte mimari estetik anlayışlarında geometrik desenlerin kullanımı daha da artmıştır. Karahanlılar döneminde verilen eserlerde belirgin hale gelen bu durumun yankıları Anadolu’da verilen mimari eserlere kadar yansımıştır. Ancak bugüne kadar kullanılan bu desenlerin mimari eserler incelenerek tasnifi ve sonrasında desen analizleri yeteri derecede yapılamamıştır. Bu kapsamda makalemizin amacı Türklerin, Anadolu’da ortaya koydukları mimari eserlerde kullandıkları geometrik desenlerin 13. yüzyılda inşa edilen mescit, camii ve medreselerin en önemli bölümünü oluşturan mihrapların mukarnaslarında kullanımını Konya Sırçalı Medresesi özelinde ortaya çıkararak desenlerin analizini yapmaktır. Bu amaç doğrultusunda medresenin mihrap mukarnaslarındaki geometrik desenlerin fotoğrafları çekilip bilgisayar ortamına aktarıldıktan sonra elde edilen geometrik desenlerin AutoCAD üzerinden analizi yapılarak desenlerin biçimsel, yapısal ve geometrik sınıflandırması ortaya konulmuş olacaktır. Böylece Anadolu Selçuklu mimarisinde kullanılmış olan geometrik desenlerin gelecek nesillere dijital ortamda aktarımının yanında ileriki dönemlerde oluşabilecek deformasyonlardan sonra kullanılmak üzere bir doküman oluşturulmuş olacaktır.
Geometric ornaments have an important place in the history of depiction. The use of geometric compositions in Turkish architecture dates back to the Gokturks. However, with the Turks' inclusion in Islamic civilization, the use of geometric patterns in their understanding of architectural aesthetics increased even more. However, until today, the classification of these patterns by examining the architectural works and then the pattern analysis could not be done sufficiently. In this context, the aim of our article is to reveal the use of geometric patterns used by the Turks in the architectural works they produced in Anatolia in the muqarnas of the mihrabs, which constitute the most important part of the masjids, mosques and madrasahs built in the 13th century, and to analyze the patterns, especially in Konya Sırçalı Madrasah. For this purpose, after taking photographs of the geometric patterns on the mihrab muqarnas of the madrasah and transferring them to the computer, the resulting geometric patterns will be analyzed via AutoCAD to reveal the formal, structural or geometric classification of the patterns. Thus, in addition to transferring the geometric patterns used in Anatolian Seljuk architecture to future generations in a digital environment, a document will be created to be used after possible deformations in the future.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Mimarlık (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 21 Temmuz 2025 |
Gönderilme Tarihi | 8 Temmuz 2025 |
Kabul Tarihi | 14 Temmuz 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 4 Sayı: 1 |
Creative Commons License
Digital International Journal of Architecture, Art & Heritage by https://aybu.edu.tr/jah/en is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.