Öz
Aim: The aim of this research is to reveal the views of prospective geography teachers about the environment and environmental protection.
Method: The research was designed in a survey model with a qualitative approach. The participants consisted of 28 students studying in geography teaching departments in Turkey. A semi-structured interview form developed by the researchers was used as a data collection tool. The data were analysed by content analysis method.
Results: According to prospective geography teachers, the environment is an environment that affects the lives of all living things, especially human beings. For this reason, environmentalist steps should be taken and individuals should be educated in order to ensure the continuity of the lives of human beings and all living things on earth. Environmental courses are an important tool for reminding the responsibilities related to the environment and environmental protection, raising awareness and educational activities, creating an application area and providing practical convenience. In order to raise environmentalist individuals, environmental courses supported by modern methods and procedures should be given to individuals from the wider society starting from an early age. Candidates mostly know TEMA and GREENPEACE as environmental organisations. Candidates know the importance of environmental organisations for the environment. Environmental organisations play an effective role in raising environmental awareness, in combating waste, and provide socialisation and emotional benefits. However, most of them avoid becoming a member due to mistrust, lack of time and facilities.
Conclusion: In order to protect the environment, in addition to the classical factors that cause environmental problems, problems such as environmental pollution caused by digital waste caused by our age should also be combated. Most of the candidates are aware of the steps that should be taken to protect the environment and the behaviours that should be shown in daily life and they do this themselves. However, it was determined that although some candidates were aware of the importance of protecting the environment and what to do, they did not perform these behaviours. In general, the candidates think that the activities for environmental protection in Turkey are incomplete and insufficient.
Originality: The fact that it is a qualitative study that deals with the views of prospective geography teachers from different universities on the environment and environmental protection in a comprehensive manner makes this research unique.
Anahtar Kelimeler
Environment environmental education environmental problems pollution digital waste
Kaynakça
- Akyüz, E. (2020a). Çevre Sorunlarında Bilinmeyen 100 Bilimsel Gerçek. Ankara: Astana Yayınları.
- Akyüz, E. (2020b). Dünyayı Kurtar Temiz Çevrenin Bilimsel Sırları. Ankara: Astana Yayınları.
- Alım, M. (2006). Avrupa Birliği üyelik sürecinde Türkiye’de çevre ve ilköğretimde çevre eğitimi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 14(2), 599-616.
- Alkış, S. & Oğuzoğlu, Y. (2005). Ülkemiz koşullarında tarihi çevre eğitiminin önemini ve gerekliliğini artıran etkenler. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(2), 347-361.
- Aydemir, Y. (2022). Öğretmen adaylarının çevresel okuryazarlık düzeyleri ve çevreye yönelik görüşlerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
- Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2013). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (14. baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
- Candan-Helvacı, S. & Erten, S. (2022). Öğretmen Adayları İçin Çevre Dostu Birey Etkinlikleri. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
- Çokgezen, J. (2007). Avrupa Birliği çevre politikası ve Türkiye. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 23(2), 91-115.
- Demirdirek, M. (2019). Ders dışı etkinliklerle desteklenen öğrenci merkezli çevre eğitiminin 7. sınıf öğrencilerinin çevre okuryazarlıklarına etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Aksaray Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Aksaray.
- Ekiz, D. (2017). Bilimsel Araştırma Yöntemleri Yaklaşım, Yöntem ve Teknikler (5. baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
- Erdem, M. S. & Yenilmez, F. (2017). Türkiye’nin Avrupa Birliği çevre politikalarına uyum sürecinin değerlendirilmesi. Optimum Ekonomi ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 4(2), 91-119.
- Erinç, S. (1984). Ortam Ekolojisi ve Degradasyonal Ekosistem Değişiklikleri. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Deniz Bilimleri ve Coğrafya Enstitüsü Yayınları.
- Erkılıç, H. H. S. (2019). Ortaokul öğrencilerinin çevre okuryazarlık düzeyleri ve çevreye yönelik tutumlarının belirlenmesi: Sakarya ili örneği (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
- Gülay, H. & Öznacar, M. D. (2010). Okul Öncesi Dönem Çocukları İçin Çevre Eğitimi Etkinlikleri. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
- Gürbüz, S. ve Şahin, F. (2018). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Kablan, S. (2019). Ortaöğretim öğrencilerinin çevre okuryazarlık düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Karasar, N. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
- Karatekin, K. (2011). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının çevre okuryazarlık dizeylerinin belirlenmesi (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Kavas, Y. B. (2023). Kripto paraların çevre kirliliği, makroekonomik göstergeler ve suç üzerindeki etkileri. Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 21(3), 305-321.
- Kaya, M. (2019). Sosyobilimsel konulara dayalı fen eğitiminin ortaokul 7. sınıf öğrencilerinin bilimsel okuryazarlık ve çevre okuryazarlık düzeylerine etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Mersin Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Mersin.
- Kayalı, H. (2018). Din kültürü ve ahlak bilgisi öğretmen adaylarının çevre okuryazarlığı üzerine bir araştırma. Marmara Coğrafya Dergisi, 37, 63-69.
- Kaypak, Ş. (2013). Çevre sorunlarının çözümünde küresel çevre politikalarının önemi. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 31, 17-34.
- Kışoğlu, M. (2009). Öğrenci merkezli öğretimin öğretmen adaylarının çevre okuryazarlığı düzeyine etkisinin araştırılması (Yayımlanmamış doktora tezi). Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
- Koç, A., Çorapçıgi̇l, A. & Doğru, M. (2018). Fen bilgisi öğretmen adaylarının çevre okuryazarlık düzeylerinin incelenmesi. Eğitim ve Yeni Yaklaşımlar Dergisi, 1(1), 39-52.
- Koç, H. & Karatekin, K. (2013). Coğrafya öğretmen adaylarının çevre okuryazarlık düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Marmara Coğrafya Dergisi, 28(28), 139-174.
- Köseoğlu, P., & Erten, S. (2022). Paris Anlaşması’na göre çevre eğitimi nasıl olmalıdır?. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 54, 1528-1544.
- Orhan, A. T. (2021). Çevre Bilimi ile İlgili Temel Kavramlar. H. Tokcan ve Y. Topkaya (Ed.), Çevre eğitimi (s. 1-14) içinde. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
- Özbuğutu, E., Karahan, S. & Tan, Ç. (2014). Çevre eğitimi ve alternatif yöntemler-literatür taraması. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(25), 393-408.
- Özey, R. (2001). Çevre Sorunları. İstanbul: Aktif Yayınevi.
- Öztürk, E. & Erten, S. (2020). Uluslararası bir çevre eğitimi programı olan yeşil kutu projesinin fen bilgisi öğretmen adaylarının çevreye yönelik tutumu, çevre bilgisi ve çevre dostu davranışlarına etkisi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Türk Dünyası Uygulama ve Araştırma Merkezi Eğitim Dergisi, 5(2), 145-166.
- Sağsöz, G. & Doğanay, G. (2019). İlkokul öğrencilerinin çevre ve çevre sorunlarına ilişkin görüşlerinin incelenmesi (Giresun ili örneği). Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(1), 1-20.
- Sever, R. & Yalçınkaya, E. (2018). Çevre Eğitimine Genel Bir Bakış ve Temel Kavramlar. R. Sever ve E. Yalçınkaya (Ed.), Çevre eğitimi (s. 2-18) içinde. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
- Şafak, B. (2020). Eğitim teknolojisi araçlarıyla desteklenen çevre eğitiminin fen bilimleri öğretmen adaylarının çevre okuryazarlığına etkisinin incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Trakya Üniversitesi, Edirne.
- Şahin, N. (2020). Ortaokul öğrencilerinin çevre okuryazarlığının çeşitli değişkenlere göre incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Şahin, N. F., Cerrah, L., Saka, A. & Bülent, Ş. (2004). Yüksek öğretimde öğrenci merkezli çevre eğitimi dersine yönelik bir uygulama. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(3), 113-128.
- Teksöz, G. (2014). Geçmişten ders almak: sürdürülebilir kalkınma için eğitim. Boğaziçi Üniversitesi Eğitim Dergisi, 31(2), 73-97.
- Timur, S. (2011). Fen bilgisi öğretmen adaylarının çevre okuryazarlık düzeylerinin belirlenmesi (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Tokur, F. (2019). Çevreye ilişkin duygu boyutu kazandırılmış etkinliklerin fen bilimleri öğretmen adaylarının çevre okuryazarlıklarına ve sürdürülebilir çevreye yönelik tutumlarına etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Adıyaman Üniversitesi Fen Bilimleri Esntitüsü, Adıyaman.
- Tombul, F. (2006). Türkiye’de çevre için eğitime verilen önem (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Esntitüsü, Ankara.
- Turan-Bayram, T., Altıkat, A. & Ekmekyapar-Torun, F. (2011). Avrupa Birliği ve Türkiye’de çevre politikaları. Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 1(1), 33-38.
- Uyar, A. & Temiz, A. (2019). Sınıf öğretmenlerinin çevre okuryazarlık düzeylerinin belirlenmesi ve bazı değişkenler açısından incelenmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12(66), 954-961.
- Yanarateş, E. (2022). Dijital Çevre ve Dijital Atık. M. Baş, İ. Erdoğan-Tarakçı ve R. Aslan (Ed.), Dijitalleşme (s. 159-176) içinde. İstanbul: Efe Akademi Yayınları.
- Yavuz, M., Balkan-Kıyıcı, F. & Atabek-Yi̇ği̇t, E. (2014). İlköğretim II. kademe öğrencileri için çevre okuryazarlığı ölçeği: ölçek geliştirme ve güvenirlik çalışması. Sakarya University Journal of Education, 4(3), 40-53.
- Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2018). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (11. baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Yılmaz, S. (2019). Ortaokul öğrencilerinin çevre okuryazarlık düzeylerinin incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Yücel, S. A., & Morgil, İ. F. (1998). Yüksek öğretimde çevre olgusunun araştırılması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14, 84-91.
Öz
Amaç: Bu araştırmanın amacı, coğrafya öğretmen adaylarının çevre ve çevre korumaya yönelik görüşlerini ortaya çıkarmaktır.
Yöntem: Araştırma, nitel bir yaklaşımla tarama modelinde tasarlanmıştır. Katılımcılar, Türkiye’deki coğrafya öğretmenliği bölümlerinde okuyan 28 öğrenciden oluşmaktadır. Veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından geliştirilen yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Veriler, içerik analizi yöntemiyle değerlendirilmiştir.
Bulgular: Coğrafya öğretmen adaylarına göre çevre, insan başta olmak üzere bütün canlıların yaşamını etkileyen bir ortamdır. Bu nedenle insan ve yeryüzünde yaşayan bütün canlıların yaşamlarının devamlılığının sağlanması için çevreci adımlar atılmalı ve bireylere eğitim verilmelidir. Çevre dersleri, çevre ve çevre korumaya ilişkin sorumlulukları hatırlatma, bilinçlendirme ve eğitim faaliyetleri için önemli bir araçtır, uygulama alanı yaratmakta ve pratikte kolaylık sağlamaktadır. Çevreci bireylerin yetişmesi için toplumun geniş kesiminden bireylere küçük yaşlardan itibaren başlanarak, modern yöntem ve usullerle desteklenen çevre dersleri verilmelidir. Adaylar, çevreci örgüt olarak çoğunlukla TEMA’yı ve GREENPEACE’i bilmektedir. Adaylar tarafından çevreci örgütlerin çevre için önemi bilinmektedir. Çevreci örgütler çevre bilincini kazandırmada, atıklarla mücadelede etkin rol oynamakta, sosyalleşme ve duygusal faydalar sağlamaktadır. Ancak çoğu, güvensizlik, zaman ve imkân eksikliği nedeniyle üye olmaktan kaçınmaktadır.
Sonuç: Çevreyi korumak için çevre sorunlarına sebep olan klasik faktörlerin beraberinde çağımızın neden olduğu dijital atık kaynaklı çevre kirliliği gibi problemlerle de mücadele edilmelidir. Adayların geneli çevreyi korumak için atılması gereken adımların ve günlük hayatta gösterilmesi gereken davranışların farkındadır ve kendileri de bunu yapmaktadır. Ancak bazı adayların çevreyi korumanın öneminin ve yapılması gerekenlerin farkında olmasına rağmen bu davranışları yerine getirmediği belirlenmiştir. Adaylar, genel itibariyle Türkiye’deki çevre korumaya yönelik faaliyetlerin eksik ve yetersiz olduğunu düşünmektedir.
Özgünlük: Farklı üniversitelerdeki coğrafya öğretmen adaylarının çevre ve çevre korumaya yönelik görüşlerini, kapsamlı bir şekilde ele alan nitel bir çalışma olması bu araştırmayı özgün kılmaktadır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Akyüz, E. (2020a). Çevre Sorunlarında Bilinmeyen 100 Bilimsel Gerçek. Ankara: Astana Yayınları.
- Akyüz, E. (2020b). Dünyayı Kurtar Temiz Çevrenin Bilimsel Sırları. Ankara: Astana Yayınları.
- Alım, M. (2006). Avrupa Birliği üyelik sürecinde Türkiye’de çevre ve ilköğretimde çevre eğitimi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 14(2), 599-616.
- Alkış, S. & Oğuzoğlu, Y. (2005). Ülkemiz koşullarında tarihi çevre eğitiminin önemini ve gerekliliğini artıran etkenler. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(2), 347-361.
- Aydemir, Y. (2022). Öğretmen adaylarının çevresel okuryazarlık düzeyleri ve çevreye yönelik görüşlerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
- Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2013). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (14. baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
- Candan-Helvacı, S. & Erten, S. (2022). Öğretmen Adayları İçin Çevre Dostu Birey Etkinlikleri. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
- Çokgezen, J. (2007). Avrupa Birliği çevre politikası ve Türkiye. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 23(2), 91-115.
- Demirdirek, M. (2019). Ders dışı etkinliklerle desteklenen öğrenci merkezli çevre eğitiminin 7. sınıf öğrencilerinin çevre okuryazarlıklarına etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Aksaray Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Aksaray.
- Ekiz, D. (2017). Bilimsel Araştırma Yöntemleri Yaklaşım, Yöntem ve Teknikler (5. baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
- Erdem, M. S. & Yenilmez, F. (2017). Türkiye’nin Avrupa Birliği çevre politikalarına uyum sürecinin değerlendirilmesi. Optimum Ekonomi ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 4(2), 91-119.
- Erinç, S. (1984). Ortam Ekolojisi ve Degradasyonal Ekosistem Değişiklikleri. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Deniz Bilimleri ve Coğrafya Enstitüsü Yayınları.
- Erkılıç, H. H. S. (2019). Ortaokul öğrencilerinin çevre okuryazarlık düzeyleri ve çevreye yönelik tutumlarının belirlenmesi: Sakarya ili örneği (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
- Gülay, H. & Öznacar, M. D. (2010). Okul Öncesi Dönem Çocukları İçin Çevre Eğitimi Etkinlikleri. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
- Gürbüz, S. ve Şahin, F. (2018). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Kablan, S. (2019). Ortaöğretim öğrencilerinin çevre okuryazarlık düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Karasar, N. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
- Karatekin, K. (2011). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının çevre okuryazarlık dizeylerinin belirlenmesi (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Kavas, Y. B. (2023). Kripto paraların çevre kirliliği, makroekonomik göstergeler ve suç üzerindeki etkileri. Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 21(3), 305-321.
- Kaya, M. (2019). Sosyobilimsel konulara dayalı fen eğitiminin ortaokul 7. sınıf öğrencilerinin bilimsel okuryazarlık ve çevre okuryazarlık düzeylerine etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Mersin Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Mersin.
- Kayalı, H. (2018). Din kültürü ve ahlak bilgisi öğretmen adaylarının çevre okuryazarlığı üzerine bir araştırma. Marmara Coğrafya Dergisi, 37, 63-69.
- Kaypak, Ş. (2013). Çevre sorunlarının çözümünde küresel çevre politikalarının önemi. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 31, 17-34.
- Kışoğlu, M. (2009). Öğrenci merkezli öğretimin öğretmen adaylarının çevre okuryazarlığı düzeyine etkisinin araştırılması (Yayımlanmamış doktora tezi). Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
- Koç, A., Çorapçıgi̇l, A. & Doğru, M. (2018). Fen bilgisi öğretmen adaylarının çevre okuryazarlık düzeylerinin incelenmesi. Eğitim ve Yeni Yaklaşımlar Dergisi, 1(1), 39-52.
- Koç, H. & Karatekin, K. (2013). Coğrafya öğretmen adaylarının çevre okuryazarlık düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Marmara Coğrafya Dergisi, 28(28), 139-174.
- Köseoğlu, P., & Erten, S. (2022). Paris Anlaşması’na göre çevre eğitimi nasıl olmalıdır?. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 54, 1528-1544.
- Orhan, A. T. (2021). Çevre Bilimi ile İlgili Temel Kavramlar. H. Tokcan ve Y. Topkaya (Ed.), Çevre eğitimi (s. 1-14) içinde. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
- Özbuğutu, E., Karahan, S. & Tan, Ç. (2014). Çevre eğitimi ve alternatif yöntemler-literatür taraması. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(25), 393-408.
- Özey, R. (2001). Çevre Sorunları. İstanbul: Aktif Yayınevi.
- Öztürk, E. & Erten, S. (2020). Uluslararası bir çevre eğitimi programı olan yeşil kutu projesinin fen bilgisi öğretmen adaylarının çevreye yönelik tutumu, çevre bilgisi ve çevre dostu davranışlarına etkisi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Türk Dünyası Uygulama ve Araştırma Merkezi Eğitim Dergisi, 5(2), 145-166.
- Sağsöz, G. & Doğanay, G. (2019). İlkokul öğrencilerinin çevre ve çevre sorunlarına ilişkin görüşlerinin incelenmesi (Giresun ili örneği). Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(1), 1-20.
- Sever, R. & Yalçınkaya, E. (2018). Çevre Eğitimine Genel Bir Bakış ve Temel Kavramlar. R. Sever ve E. Yalçınkaya (Ed.), Çevre eğitimi (s. 2-18) içinde. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
- Şafak, B. (2020). Eğitim teknolojisi araçlarıyla desteklenen çevre eğitiminin fen bilimleri öğretmen adaylarının çevre okuryazarlığına etkisinin incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Trakya Üniversitesi, Edirne.
- Şahin, N. (2020). Ortaokul öğrencilerinin çevre okuryazarlığının çeşitli değişkenlere göre incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Şahin, N. F., Cerrah, L., Saka, A. & Bülent, Ş. (2004). Yüksek öğretimde öğrenci merkezli çevre eğitimi dersine yönelik bir uygulama. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(3), 113-128.
- Teksöz, G. (2014). Geçmişten ders almak: sürdürülebilir kalkınma için eğitim. Boğaziçi Üniversitesi Eğitim Dergisi, 31(2), 73-97.
- Timur, S. (2011). Fen bilgisi öğretmen adaylarının çevre okuryazarlık düzeylerinin belirlenmesi (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Tokur, F. (2019). Çevreye ilişkin duygu boyutu kazandırılmış etkinliklerin fen bilimleri öğretmen adaylarının çevre okuryazarlıklarına ve sürdürülebilir çevreye yönelik tutumlarına etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Adıyaman Üniversitesi Fen Bilimleri Esntitüsü, Adıyaman.
- Tombul, F. (2006). Türkiye’de çevre için eğitime verilen önem (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Esntitüsü, Ankara.
- Turan-Bayram, T., Altıkat, A. & Ekmekyapar-Torun, F. (2011). Avrupa Birliği ve Türkiye’de çevre politikaları. Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 1(1), 33-38.
- Uyar, A. & Temiz, A. (2019). Sınıf öğretmenlerinin çevre okuryazarlık düzeylerinin belirlenmesi ve bazı değişkenler açısından incelenmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12(66), 954-961.
- Yanarateş, E. (2022). Dijital Çevre ve Dijital Atık. M. Baş, İ. Erdoğan-Tarakçı ve R. Aslan (Ed.), Dijitalleşme (s. 159-176) içinde. İstanbul: Efe Akademi Yayınları.
- Yavuz, M., Balkan-Kıyıcı, F. & Atabek-Yi̇ği̇t, E. (2014). İlköğretim II. kademe öğrencileri için çevre okuryazarlığı ölçeği: ölçek geliştirme ve güvenirlik çalışması. Sakarya University Journal of Education, 4(3), 40-53.
- Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2018). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (11. baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Yılmaz, S. (2019). Ortaokul öğrencilerinin çevre okuryazarlık düzeylerinin incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Yücel, S. A., & Morgil, İ. F. (1998). Yüksek öğretimde çevre olgusunun araştırılması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14, 84-91.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Beşeri Coğrafya (Diğer) |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 25 Nisan 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 12 Ocak 2024 |
| Kabul Tarihi | 10 Mart 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 16 Sayı: 1 |
Bu eser Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.