Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Yabancı Dil Olarak Türkçe Konuşma Başarımını Değerlendirmeye Yönelik Derecelendirme Ölçeği Önerisi

Yıl 2025, Cilt: 11 Sayı: 1, 56 - 74, 30.04.2025
https://doi.org/10.31464/jlere.1588661

Öz

Bu çalışma, yabancı dil olarak Türkçe konuşma başarımını değerlendirmeye yönelik bir derecelendirme ölçeği geliştirmek amacıyla yapılmıştır. Ölçeğin geliştirilmesinde; amaç belirleme, alanyazın taraması, madde havuzunun oluşturulması, uzman görüşlerine başvurma, ön uygulama, geçerlik ve güvenirlik hesaplama aşamaları izlenmiştir. Ölçekteki maddelerin kapsam geçerlik indekslerinin saptanmasında 10 uzmanın görüşünden yararlanılmıştır. Kendall Uyuşum katsayısı ile ölçeğin güvenirliğini hesaplamak için 20 başlangıç, 20 orta düzey, 20 ileri düzey olmak üzere toplam 60 dil öğrencisinin konuşma başarımları 3 puanlayıcı tarafından değerlendirilmiştir. Yapılan çözümlemeler sonucunda ölçekteki maddelerin KGİ değerlerinin ve puanlayıcılar arası Kendall Uyuşum Katsayısının (W) .80’den büyük olduğu saptanmıştır. Bu saptamalar sonucunda “söyleyiş”, “içerik-dil kullanımı”, “akıcılık”, “etkileşim-sunum stratejileri” olmak üzere toplam 4 alt boyut ve 11 maddeden oluşan “Yabancı Dil Olarak Türkçe Konuşma Başarımı Derecelendirme Ölçeği”nin geçerli ve güvenilir olduğu; ölçeğin başlangıç, orta düzey ve ileri düzey dil öğrencilerinin konuşma başarımlarını değerlendirmek amacıyla kullanılabileceği anlaşılmıştır.

Kaynakça

  • Altmışdört, G. (2013). Dil edinimi ve dil öğrenimi olgusuna beyin ve dil gelişimi açısından bir bakış. Ege Eğitim Dergisi, 14(2), 41-62.
  • Archibald, J. (2012). Developing natural and confident speech: Drama technicques in the pronunciation class. In P. Avery & S. Bhrlich (Eds.), Teaching American English pronunciation. Oxford University Press.
  • Arıcı, M. A., & Dilidüzgün, Ş. (2023). C1 düzeyi bağımsız konuşma başarımının değerlendirilmesine yönelik bir dereceli puanlama anahtarı önerisi. International Journal of Language Academy, 11(1).
  • Arslan, A. (2011). A new group about teaching Turkish to foreigners: refugees and refugee students. Educational Research and Review, 6(21), 1011-1017.
  • Ayverdi, T. (2023). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde C1 düzeyi konuşma becerisi analitik dereceli puanlama anahtarı geliştirilmesi. [Developing an analytical rubric for C1 level speaking skill in teaching Turkish as a foreign language.]. Master Thesis . Gazi University, Ankara.
  • Bozkurt, B. Ü. (2017). Türkçe anadili konuşucuları için konuşma becerisi değerlendirme çerçevesi önerisi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 5(4), 924-947.
  • Bozkurt, B.Ü. (2022). Konuşma eğitimi sürecinde ölçme ve değerlendirme. In G. Çetinkaya (ed.) Türkçe eğitimi sürecinde ölçme ve değerlendirme. Anı Yayıncılık.
  • Burns, A. (2016). Research and the teaching of speaking in the second language classroom. In E. Hinkel (ed.) Handbook of research in second language teaching and learning. Routledge Press.
  • Burns, A., & Seidlhofer, B. (2010). An introduction to applied linguistics: Speaking and pronunciation. Hodder Education.
  • Bygate, M. (1987). Speaking. Oxford University Press.
  • Canale, M. ve Swain, M. (1980). Theoretical bases of communicative approaches to second language teaching and testing. Applied Linguistics, (1)1-47.
  • Council of Europe (2020). Common European framework of reference for languages: Learning, teaching, assessment – companion volume. Council of Europe publishing.
  • Çerçi, A. (2014). Telaffuz vurgu ve tonlama konularının dinleme destekli öğretimi. Electronic Turkish Studies, 9(3).
  • Çetinkaya, G. (2019). Konuşma eğitiminde geribildirim. In G. Çetinkaya (ed.) Konuşma ve eğitimi (pp. 285-302). Pegem Akademi Yayınları.
  • Çetinkaya, G., & Hamzadayı, E. (2015). Yabancı dil olarak Türkçe öğretim sürecinde sözel düzeltme geribildirimleri: Öğretmen ve öğrenci yeğleyişleri. Turkish Studies, 10(3), 285-302.
  • Davis, L. L. (1992). Instrument review: Getting the most from a panel of experts. Applied nursing research, 5(4), 194-197.
  • Derman, S. (2010). Yabancı uyruklu öğrencilerin Türkiye Türkçesi öğreniminde karşılaştıkları sorunlar. Necmettin Erbakan Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 29(29), 227-247.
  • Dönmez, M. İ., & Paksoy, S. (2015). Türkiye’de öğrenim gören Suriyeli öğrencilerin Türkçe öğrenmede karşılaştıkları sorunlar üzerine bir araştırma: Kilis 7 Aralık Üniversitesi örneği. International Journal of Languages’ Education and Teaching, 3(3), 1907-1919.
  • Erkek, G., Batur, Z., Kaplan, K., & Ercan, E. (2017). Türkçe eğitimi ve yabancı dil öğretiminde dört temel dil becerisinin edinimine ilişkin öğretmen görüşleri. Avrasya Dil Eğitimi ve Araştırmaları Dergisi, 1(1), 42-75.
  • Fillmore, C. J. (1979). On fluency. In D. Kempler &W. S. Y. Wang (Eds.), Individual differences in language ability and language behavior (pp. 85–102). Academic Press.
  • Gass, S., & Torres, M. J. (2005). Attention when? An investigation of the ordering effect of input and interaction. Studies in Second Language Acquisition, 27, 1–31.
  • Goh, C. C. (2016). Teaching speaking. English Language Teaching Today: Linking Theory and Practice, 143-159. Goh, C. C. M., & Burns, A. (2012). Teaching speaking: A holistic approach. Cambridge University Press.
  • Göçer, A. (2014). Türkçe eğitiminde ölçme ve değerlendirme. Pegem Akademi Yayınları.
  • Gücüyeter, B., Şeref, İ., & Karadoğan, A. (2019). Tutor destekli öğretim modeli’nin yabancı öğrencilerin Türkçe konuşma becerilerine ve kaygı düzeylerine etkisi. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 64, 535-552.
  • Günaydın, Y. (2020). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde etkileşimli okumanın konuşma becerisine etkisi. [The effect of interactive reading on speaking skills in teaching Turkish as a foreign language]. Doctoral Thesis. Yıldız Technical University, İstanbul.
  • Howell, D.C. (2002). Statistical methods for psychology. Pacific Grove CA.
  • İşisağ, K. U., & Demirel, Ö. (2010). Diller için Avrupa Ortak Başvuru Metni’nin konuşma becerisinin gelişiminde kullanılması. Eğitim ve Bilim, 35(156).
  • Kaplan, K. (2023). Maarif Vakfı ile Ankara Üniversitesi TÖMER tarafından hazırlanan yabancı dil olarak Türkçe öğretim programlarının karşılaştırmalı incelemesi. Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (33), 66-84.
  • Karabıyık, E. (2018). C1 seviyesindeki yabancı uyruklu öğrencilerin video tabanlı konuşma becerisi sınavlarının holistik ve analitik değerlendirme yollarının karşılaştırılması [A comparison of holistic and analytical ways of assessing video-based speaking tests of foreign students at C1 level.]. Master Thesis, Nevşehir Hacı Bektaş Veli University, Nevşehir.
  • Karasar, N. (2002). Bilimsel araştırma yöntemi: kavramlar, ilkeler ve teknikler. Nobel Yayıncılık.
  • Kaya, İ. (2019). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde iletişimsel yaklaşımın A1-A2 seviyesinde konuşma becerisinde kullanılması. [Using the communicative approach in teaching Turkish as a foreign language in speaking skills at A1-A2 level.]. Unpublished Doctoral Thesis . Erciyes University, Kayseri.
  • Kelly, G. (2001). How to teach pronunctiation. Longman.
  • Keser, S. (2018). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde konuşma becerisinin geliştirilmesinde karşılaşılan güçlükler [Difficulties encountered in the development of speaking skills in teaching Turkish as a foreign language]. Master's Thesis, Hacettepe University, Ankara.
  • Koçer, Ö. (2013). Program geliştirmenin ilk basamağı: Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde ihtiyaç ve durum analizi. Eğitim ve Bilim, 38(169).
  • Krashen, S. (1980). Second language acquisition and second language learning, language teaching methodology series. Pergamon Press.
  • Ladousse, G. P. (1987) Role play. Oxford University Press.
  • Lynn, M. R. (1986). Determination and quantification of content validity. Nursing Research 35(6), 382-386.
  • Melanlıoğlu, D. (2021). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde gizil güç: Tutumlar. Kesit Yayınları.
  • Morley, J. (1991) The pronunciation component in teaching English to speakers of other languages. TESOL Quarterly, 25/1 51-74.
  • Nakuma, C. (1997). A method for measuring the attrition of communicative competence: A pilot study with Spanish L3 subjects. Applied Psycholinguistics, 18, 219 – 235.
  • Noteboom, S. (1983). Is speech production controlled by speech perception? In Van den Broecke et al. (eds.) Sound structure: Studies for Antonie Cohen. Foris Press.
  • Nunan, D. (1989). Designing tasks for the communicative classroom. Cambridge University Press.
  • Pardede, P. (2010). The role of pronunciation in a foreign language program. FKIP-UKI English Department Bimonthly Collegiate.
  • Pawlak, M., & Waniek-Klimczak, E. (2015). Issues in teaching, learning and testing speaking in a second language. Springer.
  • Richards, J. C., & Schmidt, R. (2010). Longman dictionary of language teaching and applied linguistics. Pearson Press.
  • Robertson, P. (2002). Asian EFL research protocols. The Asian EFL Journal, 3(2).
  • Rost, M. (2001). Listening. In R. Carter & D. Nunan (eds.), The Cambridge guide to teaching English to speakers of other lan¬guages. Cambridge University Press.
  • Scarcella, R. C., & Oxford, R. L. (1992). The tapestry of language learning: The individual in the communicative classroom. The Electronic Journal for English as a Second Language.
  • Sur, E., & Çalışkan, G. (2021). Suriyeli göçmenlerin yabancı dil olarak Türkçe öğreniminde karşılaştıkları sorunlar. Milli Eğitim Dergisi, 50(1), 27-49.
  • Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenirlik ve geçerlilik. Seçkin Yayıncılık.
  • Tarone, E. (1983). Teaching strategic competence in the foreign language classroom.
  • Temizyürek, F., & Başutku, S. (2019). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde temel düzeydeki telaffuz sorunlarına yönelik çözüm önerileri. Eğitim Bilimleri ve Sosyal Bilimler Sempozyumu, Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi.
  • Tezel, K. V. (2021). 4/3/2: Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde konuşmada akıcılığı geliştirmek için etkili bir teknik. OPUS International Journal of Society Researches, 18(41), 3778-3793.
  • Thornbury, S. (2005). How to teach speaking. Pearson University Press.
  • Türkiye Maarif Vakfı (2020). Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi programı. Bayem Ajans.
  • Uçgun, D. (2007). Konuşma eğitimini etkileyen faktörler. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22(1), 59-67.
  • Ünal, K., Taşkaya, S. M., & Ersoy, G. (2018). Suriyeli göçmenlerin yabancı dil olarak Türkçe öğrenirken karşılaştıkları sorunlar ve çözüm önerileri. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(2), 134-149.
  • Varadi, T. (1992). Review of the books communication strategies: A psychological analysis of second-language use and the use of compensatory strategies by Dutch learners of English. Applied Linguistics, 13(4), 434-440.
  • Varışoğlu, M.C. & Hamzadayı, E. (2018). Yabancı dil olarak Türkçe öğrenen C1 düzeyindeki öğrencilerin bağlayıcı bilgi düzeyleri. Turkish Studies, 13 (4): 1291-1304.
  • Webb, S., & Boers, F. (2018). Research timeline: Teaching and learning collocation in adult second and foreign language learning. Language Teaching.
  • Yağmur Şahin, E. İşcan, A. Kana, F. & Koçer, Ö. (2013). Yabancı dil olarak Türkçe öğrenen öğrencilerin ihtiyaç algıları: Betimsel bir durum çalışması. The Journal of Academic Social Science Studies, 6 (4), 1185-1198.
  • Yılmaz, F. & Buzlukluoğlu Arslan, S. (2014). ÇOMÜ TÖMER’ de Türkçe öğrenen yabancı öğrencilerin motivasyon kaynakları ve sorunları. International periodical for the language literature and history of Turkish or Turkic volume, 9(6), 1185-1196.
  • Yolcusoy, Ö., & Çetinkaya, G. (2021). Sorularla konuşma eğitimi. In Ö.T. Kara (ed.) Sorularla Türkçe eğitimi (pp. 115-161). Asos Yayınları.

Proposal for a Rating Scale to Evaluate the Achievement of Speaking Turkish as a Foreign Language

Yıl 2025, Cilt: 11 Sayı: 1, 56 - 74, 30.04.2025
https://doi.org/10.31464/jlere.1588661

Öz

This study was conducted to develop a rating scale for assessing speaking Turkish as a foreign language. In the development of the scale, the following stages were followed: determining the purpose, literature review, creating the item pool, consulting expert opinions, pre-application, validity and reliability calculation. The opinions of 10 experts were used to determine the content validity indices of the items in the scale. In order to calculate the reliability of the scale with Kendall's Coefficient of Agreement, the speaking achievements of a total of 60 language learners (20 beginners, 20 intermediate, 20 advanced) were evaluated by 3 raters. As a result of the analysis, it was found that the CGI values of the items in the scale and the Kendall's Coefficient of Agreement (W) between the raters were greater than .80. As a result of these findings, it was concluded that the “Turkish as a Foreign Language Speaking Achievement Rating Scale” consisting of a total of 4 sub-dimensions (i.e. “utterance”, “content-language use”, “fluency”, “interaction-presentation strategies”) and 11 items was valid and reliable and could be used to evaluate the speaking achievement of beginning, intermediate and advanced language learners.

Kaynakça

  • Altmışdört, G. (2013). Dil edinimi ve dil öğrenimi olgusuna beyin ve dil gelişimi açısından bir bakış. Ege Eğitim Dergisi, 14(2), 41-62.
  • Archibald, J. (2012). Developing natural and confident speech: Drama technicques in the pronunciation class. In P. Avery & S. Bhrlich (Eds.), Teaching American English pronunciation. Oxford University Press.
  • Arıcı, M. A., & Dilidüzgün, Ş. (2023). C1 düzeyi bağımsız konuşma başarımının değerlendirilmesine yönelik bir dereceli puanlama anahtarı önerisi. International Journal of Language Academy, 11(1).
  • Arslan, A. (2011). A new group about teaching Turkish to foreigners: refugees and refugee students. Educational Research and Review, 6(21), 1011-1017.
  • Ayverdi, T. (2023). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde C1 düzeyi konuşma becerisi analitik dereceli puanlama anahtarı geliştirilmesi. [Developing an analytical rubric for C1 level speaking skill in teaching Turkish as a foreign language.]. Master Thesis . Gazi University, Ankara.
  • Bozkurt, B. Ü. (2017). Türkçe anadili konuşucuları için konuşma becerisi değerlendirme çerçevesi önerisi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 5(4), 924-947.
  • Bozkurt, B.Ü. (2022). Konuşma eğitimi sürecinde ölçme ve değerlendirme. In G. Çetinkaya (ed.) Türkçe eğitimi sürecinde ölçme ve değerlendirme. Anı Yayıncılık.
  • Burns, A. (2016). Research and the teaching of speaking in the second language classroom. In E. Hinkel (ed.) Handbook of research in second language teaching and learning. Routledge Press.
  • Burns, A., & Seidlhofer, B. (2010). An introduction to applied linguistics: Speaking and pronunciation. Hodder Education.
  • Bygate, M. (1987). Speaking. Oxford University Press.
  • Canale, M. ve Swain, M. (1980). Theoretical bases of communicative approaches to second language teaching and testing. Applied Linguistics, (1)1-47.
  • Council of Europe (2020). Common European framework of reference for languages: Learning, teaching, assessment – companion volume. Council of Europe publishing.
  • Çerçi, A. (2014). Telaffuz vurgu ve tonlama konularının dinleme destekli öğretimi. Electronic Turkish Studies, 9(3).
  • Çetinkaya, G. (2019). Konuşma eğitiminde geribildirim. In G. Çetinkaya (ed.) Konuşma ve eğitimi (pp. 285-302). Pegem Akademi Yayınları.
  • Çetinkaya, G., & Hamzadayı, E. (2015). Yabancı dil olarak Türkçe öğretim sürecinde sözel düzeltme geribildirimleri: Öğretmen ve öğrenci yeğleyişleri. Turkish Studies, 10(3), 285-302.
  • Davis, L. L. (1992). Instrument review: Getting the most from a panel of experts. Applied nursing research, 5(4), 194-197.
  • Derman, S. (2010). Yabancı uyruklu öğrencilerin Türkiye Türkçesi öğreniminde karşılaştıkları sorunlar. Necmettin Erbakan Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 29(29), 227-247.
  • Dönmez, M. İ., & Paksoy, S. (2015). Türkiye’de öğrenim gören Suriyeli öğrencilerin Türkçe öğrenmede karşılaştıkları sorunlar üzerine bir araştırma: Kilis 7 Aralık Üniversitesi örneği. International Journal of Languages’ Education and Teaching, 3(3), 1907-1919.
  • Erkek, G., Batur, Z., Kaplan, K., & Ercan, E. (2017). Türkçe eğitimi ve yabancı dil öğretiminde dört temel dil becerisinin edinimine ilişkin öğretmen görüşleri. Avrasya Dil Eğitimi ve Araştırmaları Dergisi, 1(1), 42-75.
  • Fillmore, C. J. (1979). On fluency. In D. Kempler &W. S. Y. Wang (Eds.), Individual differences in language ability and language behavior (pp. 85–102). Academic Press.
  • Gass, S., & Torres, M. J. (2005). Attention when? An investigation of the ordering effect of input and interaction. Studies in Second Language Acquisition, 27, 1–31.
  • Goh, C. C. (2016). Teaching speaking. English Language Teaching Today: Linking Theory and Practice, 143-159. Goh, C. C. M., & Burns, A. (2012). Teaching speaking: A holistic approach. Cambridge University Press.
  • Göçer, A. (2014). Türkçe eğitiminde ölçme ve değerlendirme. Pegem Akademi Yayınları.
  • Gücüyeter, B., Şeref, İ., & Karadoğan, A. (2019). Tutor destekli öğretim modeli’nin yabancı öğrencilerin Türkçe konuşma becerilerine ve kaygı düzeylerine etkisi. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 64, 535-552.
  • Günaydın, Y. (2020). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde etkileşimli okumanın konuşma becerisine etkisi. [The effect of interactive reading on speaking skills in teaching Turkish as a foreign language]. Doctoral Thesis. Yıldız Technical University, İstanbul.
  • Howell, D.C. (2002). Statistical methods for psychology. Pacific Grove CA.
  • İşisağ, K. U., & Demirel, Ö. (2010). Diller için Avrupa Ortak Başvuru Metni’nin konuşma becerisinin gelişiminde kullanılması. Eğitim ve Bilim, 35(156).
  • Kaplan, K. (2023). Maarif Vakfı ile Ankara Üniversitesi TÖMER tarafından hazırlanan yabancı dil olarak Türkçe öğretim programlarının karşılaştırmalı incelemesi. Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (33), 66-84.
  • Karabıyık, E. (2018). C1 seviyesindeki yabancı uyruklu öğrencilerin video tabanlı konuşma becerisi sınavlarının holistik ve analitik değerlendirme yollarının karşılaştırılması [A comparison of holistic and analytical ways of assessing video-based speaking tests of foreign students at C1 level.]. Master Thesis, Nevşehir Hacı Bektaş Veli University, Nevşehir.
  • Karasar, N. (2002). Bilimsel araştırma yöntemi: kavramlar, ilkeler ve teknikler. Nobel Yayıncılık.
  • Kaya, İ. (2019). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde iletişimsel yaklaşımın A1-A2 seviyesinde konuşma becerisinde kullanılması. [Using the communicative approach in teaching Turkish as a foreign language in speaking skills at A1-A2 level.]. Unpublished Doctoral Thesis . Erciyes University, Kayseri.
  • Kelly, G. (2001). How to teach pronunctiation. Longman.
  • Keser, S. (2018). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde konuşma becerisinin geliştirilmesinde karşılaşılan güçlükler [Difficulties encountered in the development of speaking skills in teaching Turkish as a foreign language]. Master's Thesis, Hacettepe University, Ankara.
  • Koçer, Ö. (2013). Program geliştirmenin ilk basamağı: Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde ihtiyaç ve durum analizi. Eğitim ve Bilim, 38(169).
  • Krashen, S. (1980). Second language acquisition and second language learning, language teaching methodology series. Pergamon Press.
  • Ladousse, G. P. (1987) Role play. Oxford University Press.
  • Lynn, M. R. (1986). Determination and quantification of content validity. Nursing Research 35(6), 382-386.
  • Melanlıoğlu, D. (2021). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde gizil güç: Tutumlar. Kesit Yayınları.
  • Morley, J. (1991) The pronunciation component in teaching English to speakers of other languages. TESOL Quarterly, 25/1 51-74.
  • Nakuma, C. (1997). A method for measuring the attrition of communicative competence: A pilot study with Spanish L3 subjects. Applied Psycholinguistics, 18, 219 – 235.
  • Noteboom, S. (1983). Is speech production controlled by speech perception? In Van den Broecke et al. (eds.) Sound structure: Studies for Antonie Cohen. Foris Press.
  • Nunan, D. (1989). Designing tasks for the communicative classroom. Cambridge University Press.
  • Pardede, P. (2010). The role of pronunciation in a foreign language program. FKIP-UKI English Department Bimonthly Collegiate.
  • Pawlak, M., & Waniek-Klimczak, E. (2015). Issues in teaching, learning and testing speaking in a second language. Springer.
  • Richards, J. C., & Schmidt, R. (2010). Longman dictionary of language teaching and applied linguistics. Pearson Press.
  • Robertson, P. (2002). Asian EFL research protocols. The Asian EFL Journal, 3(2).
  • Rost, M. (2001). Listening. In R. Carter & D. Nunan (eds.), The Cambridge guide to teaching English to speakers of other lan¬guages. Cambridge University Press.
  • Scarcella, R. C., & Oxford, R. L. (1992). The tapestry of language learning: The individual in the communicative classroom. The Electronic Journal for English as a Second Language.
  • Sur, E., & Çalışkan, G. (2021). Suriyeli göçmenlerin yabancı dil olarak Türkçe öğreniminde karşılaştıkları sorunlar. Milli Eğitim Dergisi, 50(1), 27-49.
  • Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenirlik ve geçerlilik. Seçkin Yayıncılık.
  • Tarone, E. (1983). Teaching strategic competence in the foreign language classroom.
  • Temizyürek, F., & Başutku, S. (2019). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde temel düzeydeki telaffuz sorunlarına yönelik çözüm önerileri. Eğitim Bilimleri ve Sosyal Bilimler Sempozyumu, Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi.
  • Tezel, K. V. (2021). 4/3/2: Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde konuşmada akıcılığı geliştirmek için etkili bir teknik. OPUS International Journal of Society Researches, 18(41), 3778-3793.
  • Thornbury, S. (2005). How to teach speaking. Pearson University Press.
  • Türkiye Maarif Vakfı (2020). Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi programı. Bayem Ajans.
  • Uçgun, D. (2007). Konuşma eğitimini etkileyen faktörler. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22(1), 59-67.
  • Ünal, K., Taşkaya, S. M., & Ersoy, G. (2018). Suriyeli göçmenlerin yabancı dil olarak Türkçe öğrenirken karşılaştıkları sorunlar ve çözüm önerileri. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(2), 134-149.
  • Varadi, T. (1992). Review of the books communication strategies: A psychological analysis of second-language use and the use of compensatory strategies by Dutch learners of English. Applied Linguistics, 13(4), 434-440.
  • Varışoğlu, M.C. & Hamzadayı, E. (2018). Yabancı dil olarak Türkçe öğrenen C1 düzeyindeki öğrencilerin bağlayıcı bilgi düzeyleri. Turkish Studies, 13 (4): 1291-1304.
  • Webb, S., & Boers, F. (2018). Research timeline: Teaching and learning collocation in adult second and foreign language learning. Language Teaching.
  • Yağmur Şahin, E. İşcan, A. Kana, F. & Koçer, Ö. (2013). Yabancı dil olarak Türkçe öğrenen öğrencilerin ihtiyaç algıları: Betimsel bir durum çalışması. The Journal of Academic Social Science Studies, 6 (4), 1185-1198.
  • Yılmaz, F. & Buzlukluoğlu Arslan, S. (2014). ÇOMÜ TÖMER’ de Türkçe öğrenen yabancı öğrencilerin motivasyon kaynakları ve sorunları. International periodical for the language literature and history of Turkish or Turkic volume, 9(6), 1185-1196.
  • Yolcusoy, Ö., & Çetinkaya, G. (2021). Sorularla konuşma eğitimi. In Ö.T. Kara (ed.) Sorularla Türkçe eğitimi (pp. 115-161). Asos Yayınları.
Toplam 63 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Türkçe Eğitimi
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Zeynal Abidin Elçi 0000-0003-0633-9059

Ergün Hamzadayı 0000-0002-8353-2779

Erken Görünüm Tarihi 30 Nisan 2025
Yayımlanma Tarihi 30 Nisan 2025
Gönderilme Tarihi 20 Kasım 2024
Kabul Tarihi 5 Şubat 2025
Yayımlandığı Sayı Yıl 2025 Cilt: 11 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Elçi, Z. A., & Hamzadayı, E. (2025). Yabancı Dil Olarak Türkçe Konuşma Başarımını Değerlendirmeye Yönelik Derecelendirme Ölçeği Önerisi. Dil Eğitimi Ve Araştırmaları Dergisi, 11(1), 56-74. https://doi.org/10.31464/jlere.1588661

________________________________________________

Journal of Language Education and Research (JLERE)
Dil Eğitimi ve Araştırmaları Dergisi

https://dergipark.org.tr/en/pub/jlere

ISSN: 2149-5602
Facebook Grup
Copyright © Journal of Language Education and Research