Amaç: Bu çalışmanın amacı pes planuslu bireylerde değişik materyallerden üretilmiş prefabrikasyon tabanlıkların alt ekstremite kas aktivitesi üzerine etkisini incelemek ve normal ayak arkı olan kişilerde görülen paterne doğru değiştirip değiştirmediğini araştırmaktır.
Yöntem: Tanımlayıcı ve korelasyonel olarak yapılan bu çalışmaya esnek pes planusa sahip 6 birey gönüllü olarak dahil oldu. Bireylerin yaş ortalamaları 33.8±11.1 yıl, boy ortalamaları 1.64±0.06 m, kilo ortalamaları 62.3±7.3 kg, vücut kitle indeksi (VKİ) ortalamaları 23.1±2.7 kg/m2 olarak bulundu. Bireylerin pes planus şiddeti podoskop cihazı ve ayak izi yöntemiyle Clark açısı hesaplanarak ve Ayak Postür İndeksi (APİ) ile ölçüldü. Kas aktivasyonu yüzeyel elektromiyografi (yEMG) cihazı ile maksimum izometrik kontraksiyon (MİK) ve yürüyüş sırasında tabanlıksız, soft (silikon), semirijit (poliform) ve rijit (çelik) tabanlıklar ile birer gün aralıkla ölçüldü.
Bulgular: Tabanlıksız, soft (silikon), semirijit (poliform) ve rijit (çelik) tabanlıklar arasında yürüyüşün aynı fazında %MİK değerlerinde farklılık gözlemlenmedi (p>.05). Tibialis anterior kasından rijit (çelik) tabanlıkla alınan elektromiyografi (EMG) ölçümünde, %MİK değeri açısından yürüyüşün topuk vuruşu (0-%10) fazı ile sallanma (%60-%100) fazları arasında anlamlı bir fark saptandı (p<.05). Peroneus longus kasından semirijit (poliform) tabanlıkla alınan EMG ölçümünde %MİK değeri açısından yürüyüşün orta duruş (%10-%40) fazı ile sallanma (%60-100) fazları arasında anlamlı bir fark saptandı (p<.05).
Sonuç: Rijit (çelik) tabanlık topuk vuruşu fazında sallanma fazına kıyasla tibialis anterior kas aktivasyonunu düşürürken, semirijit (polyform) tabanlık yürüyüşün orta duruş fazında sallanma fazına kıyasla peroneus longus kas aktivasyonunu arttırmaktadır.
Objective: The aim of this study is to examine the effect of prefabricated insoles made of different materials on lower extremity muscle activity in individuals with pes planus and to investigate whether it changes towards the pattern seen in people with normal foot arch.
Method: Six individuals with flexible pes planus participated voluntarily in this descriptive and correlational study. The mean age of the individuals was 33.8±11.1 years, height 1.64±0.06 m, mean weight 62.3±7.3 kg, mean Body Mass Index (BMI) 23.1±2.7 kg/m2. Pes planus severity of individuals was measured with Foot Posture Index (FPI) and Clarke angle using podoscope device and footprint method. Activation of the muscles was measured with a surface electromyography (sEMG) device for maximum isometric contraction (MIC) and during walking without insoles, soft (silicone), semi-rigid (polyform) and rigid (steel) insoles at one-day intervals.
Results: No significant difference in %MIC values was observed among the insoles, soft (silicone), semi-rigid (polyform) and rigid (steel) insoles within the same phase of gait (p>.05). A significant difference was found between the heel strike (0-10%) phase of gait and the swing (60-100%) phases of gait in terms of %MIC value in the electromyography (EMG) measurement taken from the tibialis anterior muscle with a rigid (steel) insole (p<.05). In the EMG measurement taken from the peroneus longus muscle with a semirigid (polyform) insole, a significant difference was found between the mid-stance (10%-40%) phase of the gait and the swing (60-100%) phases in terms of %MIC value (p<.05).
Conclusion: While rigid (steel) insoles reduce tibialis anterior muscle activation in heel strike phase compared to swing phase, semirigid (polyform) insoles increase peroneus longus muscle activation in mid-stance phase of gait compared to swing phase.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Fizyoterapi, Protez ve Ortez, Rehabilitasyon |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 28 Nisan 2025 |
Gönderilme Tarihi | 23 Ağustos 2024 |
Kabul Tarihi | 31 Ocak 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 6 Sayı: 1 |
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.