AMAÇ: Yaygın bir dejeneratif eklem rahatsızlığı olan Diz Osteoartriti, önemli bir küresel yük oluştururken, proksimal femur kırıkları geriatrik popülasyonda giderek daha yaygın hale geliyor. Bu durumlar arasındaki ilişkiyi anlamak, etkili klinik yönetim için hayati öneme sahip olmaya devam ediyor. Bu çalışma, intertrokanterik femoral kırıkları için proksimal femoral çivileme geçiren geriatrik hastalarda diz osteoartriti şiddeti ve proksimal femur kırıklarının doğası arasındaki ilişkiyi araştırmayı amaçlamaktadır.
GEREÇ VE YÖNTEM: 2016-2021 yılları arasında femoral kırık nedeniyle proksimal femoral çivileme (PFN) uygulanan 420 geriatrik hastada retrospektif bir kohort çalışması yürütüldü. Demografik özellikler, osteoartrit şiddeti (Kellgren-Lawrence sınıflandırması), kırık türü (AO/OTA sınıflandırması) ve klinik sonuçlarla ilgili veriler toplandı. Kalça kırığı türünün hafif (Kellgren-Lawrence derece I/II) ve şiddetli (derece III/IV) diz osteoartriti ile korelasyonunu değerlendirmek için istatistiksel analiz yapıldı.
BULGULAR: Osteoartrit şiddeti ile kırık tipi arasında anlamlı ilişkiler gözlemlendi (p = 0,001). Hafif osteoartritli hastalarda ağırlıklı olarak AO/OTA-tip 1 kırıkları (%74,7) görülürken, şiddetli osteoartritli hastalarda AO/OTA tip-2 (%67,9) ve AO/OTA tip 3 (%18,6) kırıklarının daha yüksek prevalansı vardı. Ancak, hafif ve şiddetli osteoartritli hastalar arasında genel sağ kalım (p = 0,138) veya revizyon oranlarında (p = 0,978) anlamlı bir fark bulunmadı.
SONUÇ: Osteoartrit şiddeti artıkça kırık tipi değişti ve daha parçalı instabil kırık paterni ile birlikteliği görüldü.
OBJECTIVE: Knee Osteoarthritis, a prevalent degenerative joint condition, poses a significant global burden, while proximal femur fractures are increasingly common among the geriatric population. Understanding the relationship between these entities remains crucial for effective clinical management. This study aims to investigate the association between knee osteoarthritis severity and the nature of proximal femur fractures in geriatric patients undergoing proximal femoral nailing for intertrochanteric femoral fractures.
MATERIAL AND METHODS: A retrospective cohort study was conducted on 420 geriatric patients who underwent proximal femoral nailing (PFN) for femoral fracture between 2016 and 2021. Data on demographic characteristics, osteoarthritis severity (Kellgren-Lawrence classification), fracture type (AO/OTA classification), and clinical outcomes were collected. Statistical analysis was performed to evaluate the correlation of the hip fracture type with mild (Kellgren-Lawrence grades I/II) and severe (grades III/IV) knee osteoarthritis.
RESULTS: Significant associations were observed between osteoarthritis severity and fracture type (p = 0.001). Patients with mild osteoarthritis predominantly exhibited AO/OTA type 1 fracture (74.7%), whereas those with severe osteoarthritis had a higher prevalence of AO/OTA type-2 (67.9%) and AO/OTA type 3 (18.6%) fractures. However, no significant difference was found in overall survival (p = 0.138) or revision rates (p = 0.978) between patients with mild and severe osteoarthritis.
CONCLUSIONS: As the severity of osteoarthritis increased, the fracture type changed and was associated with a more comminuted fracture pattern.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Ortopedi |
Bölüm | Makaleler-Araştırma Yazıları |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 16 Temmuz 2025 |
Gönderilme Tarihi | 15 Ağustos 2024 |
Kabul Tarihi | 24 Şubat 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 26 Sayı: 3 |