Amaç: Bu çalışmada Türkiye Sivas’ta ve Romanya Sibiu’da sağlıkta şiddeti doktorların gözünden değerlendirmek amaçlanmıştır.
Yöntem: Araştırmamız tanımlayıcı bir çalışmadır. Araştırma evreni Türkiye’den 500, Romanya’dan 200 kişiden oluşmaktaydı. Araştırmacılar tarafından oluşturulan 23 soruluk veri toplama formu kullanıldı. Formun bölümleri; sosyodemografik özellikler, şiddet öyküsü ve şiddete bakış açısı şeklindeydi. Form Türkçe olarak oluşturuldu, sonrasında Romence’ye çevrilip kapsam geçerliliği yapıldı. Veriler SPSS 22.0 paket programı ile analiz edildi. Tanımlayıcı analizler, ki-kare testi, bağımsız örneklem T testi
kullanıldı.
Bulgular: Katılımcıların %44’ü Türkiye’den %56’sı Romanya’dandı. Sağlıkta şiddete maruz kalma oranı Türkiye’de %76, Romanya’da %44 olarak bulundu. Şiddetin yeri ise Romanya’da en sık acil servisler (%53,7) iken, Türkiye’de acil servis ve poliklinik eşit (%46,5) olarak bulundu. Sağlıkta şiddet nedeniyle yurt dışında çalışmayı düşünen hekimlerin oranı Türkiye’de %33, Romanya’da ise %5’di. Sağlıkta şiddeti önlemek için
her iki ülkedeki hekimlerin de önerileri; yasaların düzenlenmesi ve cezai yaptırımların artırılması, sağlık kuruluşlarında güvenliğin artırılması, halkı bilinçlendirme ve iletişimin iyileştirilmesiydi.
Sonuç: Sağlıkta şiddetin her iki ülkede de sorun olduğu tespit edildi. Şiddetin yaşandığı birimler ve sebepleri benzerdi. Türk hekimlerin sağlıkta şiddet nedeniyle beyin göçü gerçekleştirme isteği daha fazlaydı. Her iki ülke için de politika yapıcıların sağlıkta şiddeti önlemek konusunu acil olarak gündeme alması gerekmektedir.
Objective: The aim of this study is to assess the issue of violence in healthcare from the perspective of physicians in Sivas, Turkiye, and Sibiu, Romania.
Method: This research was conducted as a descriptive study. The study population comprised 500 participants from Turkiye and 200 from Romania. A 23-item data collection form, developed by the researchers, was used. The form was divided into sections covering sociodemographic characteristics, history of exposure to violence, and perspectives on violence. The form was initially created in Turkish, translated into Romanian, and underwent content validity assessment. Data were analyzed using the
SPSS 22.0 software, applying descriptive statistical analysis, chi-square tests, and independent samples T-tests.
Results: Of the participants, 44% were from Turkiye and 56% from Romania. The rate of exposure to violence in healthcare was found to be 76% in Turkiye and 44% in Romania. In Romania, the most frequent setting for violence was the emergency department (53.7%), while in Turkiye, violence occurred equally in emergency departments and outpatient clinics (46.5%). The proportion of physicians considering
working abroad due to healthcare-related violence was 33% in Turkiye and 5% in Romania. Physicians in both countries recommended legal reforms and stricter penalties, enhancing security in healthcare facilities, raising public awareness, and improving communication as key measures to prevent violence in healthcare.
Conclusions: Violence in healthcare was identified as a significant issue in both countries. The locations and causes of violence were similar. Turkish physicians expressed a higher desire to emigrate due to violence in healthcare. It is essential for policymakers in both countries to urgently address the prevention of violence in
healthcare
Our research was not supported by funds and institutions.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi, Sağlık Hizmetleri ve Sistemleri (Diğer) |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 17 Haziran 2025 |
Gönderilme Tarihi | 10 Ocak 2025 |
Kabul Tarihi | 2 Mayıs 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 17 Sayı: 2 |