Araştırma Makalesi
Yıl 2025,
Cilt: 9 Sayı: 1, 1 - 28
Öz
Bu araştırmada, klimatolojik ve sosyo ekonomik olarak dezavantajlı bir bölgede doğa temelli etkinlikler uygulanarak çocukların bilişsel becerilerini mercek altına almak amaçlamıştır. Açık hava etkinliklerinin çocukların bilişsel gelişimlerine katkısı incelenmiştir. Etkinlikler esnasında çocukların bilişsel gelişimini detaylı incelemek ve gerçek durumdan kesit vermek amacıyla nitel araştırma yöntemi seçilmiştir. Gerçek alandan kesit sunulması ve eylemi detaylı analiz edebilmek için durum çalışması olarak planlanan bu araştırmada veriler, çocuklarla işbirliği ile onların deneyimlerine odaklanarak çağdaş yaklaşım olan Mozaik yaklaşımı ile toplanmıştır. Etkinlik sırasında ve etkinlikler sonrasında sorulan sorulara çocukların verdikleri cevaplar, çocukların çizimleri, ürünleri, araştırmacının gözlem notları ve görüşme formu Mozaik yaklaşımının parçalarını oluşturmuştur. Araştırmanın çalışma grubunu, Türkiye’nin Doğu Anadolu Bölgesinin iklimsel ve sosyo ekonomik olarak dezavantajlı iline ait bir ilçesinin köyünde bulunan bir ilkokuldaki, 2023-2024 eğitim öğretim yılında yaşları 60-72 ay aralığında değişen 14 öğrenci oluşturmuştur. Araştırmada çocukların edindikleri doğa kavramına ve bilişsel becerilerine yönelik bulgular tespit edilmiş, literatür taraması neticesinde araştırmacılar bir araya gelerek kodlar oluşturarak alt başlıklar belirlemiştir. Araştırma sonucunda çocukların bilişsel gelişimlerinde farklılıklar olduğu görülmüştür.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Akalın, İ. T. (2023). 60-72 aylık çocukların çevreye yönelik sürdürülebilir davranışlarının ve okul öncesi öğretmenlerinin çevre eğitimi uygulamaları hakkında görüşlerinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Kütahya: Kütahya Dumlupınar Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü.
- Akar Gençer, A. (2019). Çocukların araştırma süreçlerine katılım deneyimlerinin geliştirilmesi: çocuklarla birlikte araştırma. Yayımlanmamış doktora tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Akman Dömbekci, H., & Erişen, M. A. (2022). Nitel araştırmalarda görüşme tekniği. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 22(2), 141-160.
- Alat, Z., Akgümüş, Ö. & Cavalı, D. (2012). Okul öncesi eğitimde açık hava etkinliklerine yönelik öğretmen görüş ve uygulamaları. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(3), 47-62.
- Arabacı, N., & Çıtak, Ş. (2017). Okul öncesi dönemdeki çocukların “oyun” ve “açık alan (bahçe)” etkinlikleri ile ilgili görüşlerinin incelenmesi ve örnek bir bahçe düzenleme çalışması. Mediterranean Journal of Educational Research, 11(21), 28-43.
- Barlas, F. T. (2022). 2005-2020 yılları arasında Türkiye’de yapılan okul öncesi eğitim alanındaki çevre eğitimi tezlerinin yöntem açısından incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. İstanbul: Bahçeşehir Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü.
- Braun, V., & Clarke, V. (2013). Successful qualitative research: a practical guide for beginners. Sage.
- Brügger, A. (2011). One for all? connectedness to nature, inclusion of nature, environmental identity, and implicit association with nature. European Psychologist, 16(4), 324-333.
- Clark, A. (2011). ‘Breaking methodological boundaries? exploring visual, participatory methods with adults and young children’. European Early Childhood Education Research Journal, 19(3), 321-30.
- Clark, A., & Moss, P. (2001). Listening to young children: the mosaic approach. National Children’s Bureau and Joseph Roundtree Foundation.
- Cowie, H., Huser, C., & Myers, C.A. (2014). ‘The use of participatory methods in researching the experiences of children and young people’. Croatian Journal of Education, 16(2), 51–66.
- Creswell, J. W. (2014). Nitel, nicel ve karma yöntem. (S. B. Demir, Çev.) Ankara: Eğiten Kitap Yayınları.
- Çakır, B., Karaarslan, G., Şahin, E., & Ertepınar, H. (2015). Doğaya bağlılık ölçeğinin Türkçeye uyarlanması. İlköğretim Çevrimiçi, 14(4), 1370-1383.
- Çuhadaroğlu, E. O., & Yılmaz, K. (2007). Sınıf içi gözlem araç ve teknikleri: kavramsal bir çözümleme. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 2(1), 77-97.
- Davis, J. (2009). Interdependence with the environment: commitment, interconnectedness, and environmental behavior. Journal of Environmental Psychology, 29, 173–180.
- Davies, M. M. (1996). Outdoors: an important context for young children's development. Early Child Development and Care, 115(1), 37-49.
- Engin, K., & Demiriz, S. (2022). 60-72 aylık çocuklar için doğayla bağlantı kurmaya eğilim ölçeği’nin (dobkeö) geliştirilmesi ve bazı değişkenlere göre incelenmesi. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 55 (55), 106-130.
- Eskidemir Meral, S., Tutkun Yaşar, F., & Gül Yıldırımoğlu, L.Ş. (2023). Çocukların gözünden doğa. Educatiıone, 2(1), 34-53.
- Estok, S. C. (2021). Ekofobi hipotezi. (M. S. Dinçel, Çev.) Kapadokya Üniversitesi Yayınları
- Fidan, Ö. (2021). Okul öncesi eğitimde açık havada öğrenme deneyimlerine yönelik bir eylem araştırması:" bahçe çocuk'ta öğreniyorum". Yayımlanmamış doktora tezi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Gallahue, D. L. (1982). Assessing motor development in young children. Studies in Educational Evaluation, 8(3), 247-252.
- Gray, C., & Winter, E. (2011). ‘Hearing voices: participatory research with preschool children with and without disabilities’. European Early Childhood Education Research Journal, 19(3), 309–20.
- Gülay, H. (2011). Ağaç yaş iken eğilir: yaşamın ilk yıllarında çevre eğitiminin önemi. TÜBAV Bilim Dergisi, 4(3).
- Harcourt, D. (2011) ‘An encounter with children: seeking meaning and understanding about childhood’. European Early Childhood Education Research Journal, 19(3), 331–43.
- Hearron, P. F., & Hildebrand, V. (2013). Guiding young children. NJ: Pearson Education, Inc.
- Huser, C. (2009). ‘Children’s voices on play in a mosaic approach study: children as conscious participants in a case study’. Bogaziçi University Journal of Education, 26(1), 35–48.
- Huz, Ç., & Kalburan, N. C. (2017). Eko-okul olan ve olmayan anaokullarının bahçe özellikleri ile öğretmenlerin bahçe özellikleri ve kullanımına ilişkin görüşleri. İlköğretim Online, 16(4), 1600-1620.
- Kalburan, N. C. (2014). Erken çocukluk döneminde riskli oyun. Kastamonu Eğitim Dergisi, 22(3), 943-960.
- Kalburan, N. C. (2014). Okul öncesi dönem çocuklarının dış mekânda oyun fırsatları ve ebeveyn görüşleri. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 32, 113-135.
- Kanat, M. H., Dağlı, Ü. Y., & Dalfidan, S. (2023). Erken çocukluk döneminde doğa farkındalığı. Uluslararası Sosyal ve Eğitim Bilimleri Dergisi, (20), 22-38.
- Karaoğlu, S., & Ozbay, I. (2024). ‘We find our way!’ preschool children express their mapping skills, Geography, 109(1), 6-17.
- Kereci, N., Kereci, H., & Gök, T. O. (2023). Dezavantajlı bölgelerde görev yapan sınıf öğretmenlerinin karşılaştığı güçlükler: Ordu ili örneği. Fen Matematik Girişimcilik ve Teknoloji Eğitimi Dergisi, 6(2), 145-159.
- Koçak, A., & Arun, Ö. (2006). İçerik analizi çalışmalarında örneklem sorunu. Selçuk İletişim, 4(3), 21-28.
- Köşker, N. (2019). Okulöncesi çocuklarında doğa algısı. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(1), 294-308.
- Kuzulugil, A. C., & Aytatlı, B. (2023). Soğuk iklim bölgelerinde çocuk oyun alanı tasarım kriterlerinin belirlenmesi. SETSCI Conference Proceedings, 16, 36-41.
- Lincoln, Y. S., & Guba, E. G. (1985). Naturalistic inquiry. Sage.
- Louv, R. (2008). Last child in the woods: saving our children from nature-deficit disorder, algonquin books of chapell hill. Education for Meaning and Social Justice 19(1).
- Miles, M. B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. (2nd Edition). Thousand Oaks: Sage.
- Neuman, W. L. (2012). Toplumsal araştırma yöntemleri: nicel ve nitel yaklaşımlar I‐II. Cilt. (5. Basım). Yayın Odası.
- Öztürk, E., & Tulum, M. (2021). 60-72 aylık çocukların canlılık algısı üzerine bir inceleme: çocuklar canlı ve cansız varlıklar ile ilgili ne düşünüyor?. Temel Eğitim Araştırmaları Dergisi, 1(1), 40-53.
- Özet, B. (2022). 7-9 yaş arası çocukların pandemi süreci deneyimledikleri uzaktan eğitimin sosyal gelişimlerinin etkisinin resim analizi yoluyla incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. İstanbul: İstanbul Gelişim Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü.
- Paslı, A. M. (2019). Doğal çevre, kent ve çocuk ilişkisini yeniden kurmak İskandinavya’da doğa temelli eğitim ve İsveç orman okulu örneği. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Polat, Ö., & Demirci, F. G. (2021). Erken çocukluk döneminde bilişsel gelişime bir uyaran olarak doğa ile temas ve doğa temelli açık alan etkinlikleri. Muş Alparslan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(2), 95-113.
- Rivkin, M. S. (2000). Outdoor experiences for young children. Early Years: Play, Leaning and the Brain,1(1), 1-5.
- Rolfe, S. A., & Mac Naughton, G. (2008) ‘Research as a tool’ in mac naughton, g., Rolfe, s.a. and siraj-blatchford, ı. (eds) doing early childhood research: ınternational perspectives on theory and practice. Milton Keynes: Open University, 3–11.
- Senemoğlu, N. (2011). Gelişim, öğrenme ve öğretim, kuramdan uygulamaya. Pegem Akademi Yayıncılık.
- Sicim Sevim, B., & Bapoğlu Dümenci, S. S., (2020). Çocukların riskli oyunla ilgili algıları ile ebeveyn tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Uluslararası Erken Çocukluk Eğitimi Çalışmaları Dergisi, 5(1) 1-15. Smith, G., & Sobel, D. (2010). Bring it on home. Educational Leadership, 68(1), 38-43.
- Şirin Kaya, Ş. (2020). Bahçede uygulanan okul öncesi eğitim etkinliklerinin çocukların problem davranışlarına ve sosyal becerilerine etkisinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Karabük: Karabük Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü.
- Tekindal, M., & Uğuz Arsu, Ş. (2020). Nitel araştırma yöntemi olarak fenomenolojik yaklaşımın kapsamı ve sürecine yönelik bir derleme. Ufkun Ötesi Bilim Dergisi, 20(1), 153 – 182.
- Tema Vakfı. (2021). Çocukların neden doğaya ihtiyacı var. Minik Yavru Tema. https://minik-yavrutema.org/?/ekoloji/-index/cocuklarin-neden-dogaya-ihtiyaci-varbrdr-ozgur-bolat. Erişim tarihi: 29 Nisan 2024.
- Temiz, Z., & Semiz, G. K. (2019). En iyi öğretmenim doğa: okul öncesinde doğa temelli eğitim uygulamaları projesi kapsamında hazırlanan öğretmen etkinlikleri. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 8(1), 314-331.
- Turaşlı, N. K. (2012). Erken çocukluk eğitiminde kültürlerarası yaklaşım. Journal of Education and Future, 1(1), 37-48.
- Turhan, B., & Özbay, Y. (2016). Erken çocukluk eğitimi ve nöroplastisite. Uluslararası Erken Çocukluk Eğitimi Çalışmaları Dergisi,1(2), 54-63.
- Uçar Çabuk, F., & Eskidemir Meral, S. (2023). Doğa temelli çevre etkinliklerinin çocukların doğaya yakınlıklarına etkisi. Journal of History School, 66, 2524-2549.
- Ünal, Z. D., & Erden, F. T. (2023). Erken çocukluk eğitiminde eğitimsel planlama süreçleri: farklı eğitim yaklaşımlarının karşılaştırmalı anlatımı. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(2), 227-252.
- Ünüvar, P., & Kanyılmaz, E. S. (2017). 5-6 yaş çocukları için riskli oyuna izin verme ölçeğinin geliştirilmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(22), 510-523.
- Yalçın, F. (2015). A crosscultural study on outdoor play: parent and teacher perspectıves. Yüksek lisans tezi. Ankara: Orta Doğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Yıldırım, G. (2017). The effect of outdoor learning activities on the development of preschool children. South African Journal of Education, 37(2), 22-35.
- Yılmaz, S. (2016). Çocukların seslerini erken çocukluk merkezlerinin yakın dış ortamlarından dinlemenin önemi. Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Dergisi, 6(11), 187-207.
Yıl 2025,
Cilt: 9 Sayı: 1, 1 - 28
Öz
This research aimed to investigate the cognitive skills of children through the implementation of nature-based activities in a climatologically and socio-economically disadvantaged region. The impact of outdoor activities on children's cognitive development was examined using a qualitative research method. A case study approach was chosen to provide a detailed examination of children's cognitive developmental skills during the activities and to present a snapshot of the real situation. Data were collected by using the Mosaic approach, focusing on children's experiences in collaboration with them. During and after the activities, data were gathered through children's responses to questions, their drawings, products, and the researcher's observation notes, utilizing interview forms as data collection tools. The study group consisted of 14 students aged between 60-72 months, from a primary school in a village within a climatologically and socio-economically disadvantaged district in the Eastern Anatolia Region of Türkiye during the 2023-2024 academic year. Findings related to the concept of nature and cognitive skills were identified, and through a literature review, researchers collaboratively developed codes and determined subcategories. The research concluded that there were improvements in children's cognitive developmental skills. It also suggested that nature-based activities can be conducted in all weather conditions.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Akalın, İ. T. (2023). 60-72 aylık çocukların çevreye yönelik sürdürülebilir davranışlarının ve okul öncesi öğretmenlerinin çevre eğitimi uygulamaları hakkında görüşlerinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Kütahya: Kütahya Dumlupınar Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü.
- Akar Gençer, A. (2019). Çocukların araştırma süreçlerine katılım deneyimlerinin geliştirilmesi: çocuklarla birlikte araştırma. Yayımlanmamış doktora tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Akman Dömbekci, H., & Erişen, M. A. (2022). Nitel araştırmalarda görüşme tekniği. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 22(2), 141-160.
- Alat, Z., Akgümüş, Ö. & Cavalı, D. (2012). Okul öncesi eğitimde açık hava etkinliklerine yönelik öğretmen görüş ve uygulamaları. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(3), 47-62.
- Arabacı, N., & Çıtak, Ş. (2017). Okul öncesi dönemdeki çocukların “oyun” ve “açık alan (bahçe)” etkinlikleri ile ilgili görüşlerinin incelenmesi ve örnek bir bahçe düzenleme çalışması. Mediterranean Journal of Educational Research, 11(21), 28-43.
- Barlas, F. T. (2022). 2005-2020 yılları arasında Türkiye’de yapılan okul öncesi eğitim alanındaki çevre eğitimi tezlerinin yöntem açısından incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. İstanbul: Bahçeşehir Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü.
- Braun, V., & Clarke, V. (2013). Successful qualitative research: a practical guide for beginners. Sage.
- Brügger, A. (2011). One for all? connectedness to nature, inclusion of nature, environmental identity, and implicit association with nature. European Psychologist, 16(4), 324-333.
- Clark, A. (2011). ‘Breaking methodological boundaries? exploring visual, participatory methods with adults and young children’. European Early Childhood Education Research Journal, 19(3), 321-30.
- Clark, A., & Moss, P. (2001). Listening to young children: the mosaic approach. National Children’s Bureau and Joseph Roundtree Foundation.
- Cowie, H., Huser, C., & Myers, C.A. (2014). ‘The use of participatory methods in researching the experiences of children and young people’. Croatian Journal of Education, 16(2), 51–66.
- Creswell, J. W. (2014). Nitel, nicel ve karma yöntem. (S. B. Demir, Çev.) Ankara: Eğiten Kitap Yayınları.
- Çakır, B., Karaarslan, G., Şahin, E., & Ertepınar, H. (2015). Doğaya bağlılık ölçeğinin Türkçeye uyarlanması. İlköğretim Çevrimiçi, 14(4), 1370-1383.
- Çuhadaroğlu, E. O., & Yılmaz, K. (2007). Sınıf içi gözlem araç ve teknikleri: kavramsal bir çözümleme. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 2(1), 77-97.
- Davis, J. (2009). Interdependence with the environment: commitment, interconnectedness, and environmental behavior. Journal of Environmental Psychology, 29, 173–180.
- Davies, M. M. (1996). Outdoors: an important context for young children's development. Early Child Development and Care, 115(1), 37-49.
- Engin, K., & Demiriz, S. (2022). 60-72 aylık çocuklar için doğayla bağlantı kurmaya eğilim ölçeği’nin (dobkeö) geliştirilmesi ve bazı değişkenlere göre incelenmesi. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 55 (55), 106-130.
- Eskidemir Meral, S., Tutkun Yaşar, F., & Gül Yıldırımoğlu, L.Ş. (2023). Çocukların gözünden doğa. Educatiıone, 2(1), 34-53.
- Estok, S. C. (2021). Ekofobi hipotezi. (M. S. Dinçel, Çev.) Kapadokya Üniversitesi Yayınları
- Fidan, Ö. (2021). Okul öncesi eğitimde açık havada öğrenme deneyimlerine yönelik bir eylem araştırması:" bahçe çocuk'ta öğreniyorum". Yayımlanmamış doktora tezi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Gallahue, D. L. (1982). Assessing motor development in young children. Studies in Educational Evaluation, 8(3), 247-252.
- Gray, C., & Winter, E. (2011). ‘Hearing voices: participatory research with preschool children with and without disabilities’. European Early Childhood Education Research Journal, 19(3), 309–20.
- Gülay, H. (2011). Ağaç yaş iken eğilir: yaşamın ilk yıllarında çevre eğitiminin önemi. TÜBAV Bilim Dergisi, 4(3).
- Harcourt, D. (2011) ‘An encounter with children: seeking meaning and understanding about childhood’. European Early Childhood Education Research Journal, 19(3), 331–43.
- Hearron, P. F., & Hildebrand, V. (2013). Guiding young children. NJ: Pearson Education, Inc.
- Huser, C. (2009). ‘Children’s voices on play in a mosaic approach study: children as conscious participants in a case study’. Bogaziçi University Journal of Education, 26(1), 35–48.
- Huz, Ç., & Kalburan, N. C. (2017). Eko-okul olan ve olmayan anaokullarının bahçe özellikleri ile öğretmenlerin bahçe özellikleri ve kullanımına ilişkin görüşleri. İlköğretim Online, 16(4), 1600-1620.
- Kalburan, N. C. (2014). Erken çocukluk döneminde riskli oyun. Kastamonu Eğitim Dergisi, 22(3), 943-960.
- Kalburan, N. C. (2014). Okul öncesi dönem çocuklarının dış mekânda oyun fırsatları ve ebeveyn görüşleri. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 32, 113-135.
- Kanat, M. H., Dağlı, Ü. Y., & Dalfidan, S. (2023). Erken çocukluk döneminde doğa farkındalığı. Uluslararası Sosyal ve Eğitim Bilimleri Dergisi, (20), 22-38.
- Karaoğlu, S., & Ozbay, I. (2024). ‘We find our way!’ preschool children express their mapping skills, Geography, 109(1), 6-17.
- Kereci, N., Kereci, H., & Gök, T. O. (2023). Dezavantajlı bölgelerde görev yapan sınıf öğretmenlerinin karşılaştığı güçlükler: Ordu ili örneği. Fen Matematik Girişimcilik ve Teknoloji Eğitimi Dergisi, 6(2), 145-159.
- Koçak, A., & Arun, Ö. (2006). İçerik analizi çalışmalarında örneklem sorunu. Selçuk İletişim, 4(3), 21-28.
- Köşker, N. (2019). Okulöncesi çocuklarında doğa algısı. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(1), 294-308.
- Kuzulugil, A. C., & Aytatlı, B. (2023). Soğuk iklim bölgelerinde çocuk oyun alanı tasarım kriterlerinin belirlenmesi. SETSCI Conference Proceedings, 16, 36-41.
- Lincoln, Y. S., & Guba, E. G. (1985). Naturalistic inquiry. Sage.
- Louv, R. (2008). Last child in the woods: saving our children from nature-deficit disorder, algonquin books of chapell hill. Education for Meaning and Social Justice 19(1).
- Miles, M. B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. (2nd Edition). Thousand Oaks: Sage.
- Neuman, W. L. (2012). Toplumsal araştırma yöntemleri: nicel ve nitel yaklaşımlar I‐II. Cilt. (5. Basım). Yayın Odası.
- Öztürk, E., & Tulum, M. (2021). 60-72 aylık çocukların canlılık algısı üzerine bir inceleme: çocuklar canlı ve cansız varlıklar ile ilgili ne düşünüyor?. Temel Eğitim Araştırmaları Dergisi, 1(1), 40-53.
- Özet, B. (2022). 7-9 yaş arası çocukların pandemi süreci deneyimledikleri uzaktan eğitimin sosyal gelişimlerinin etkisinin resim analizi yoluyla incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. İstanbul: İstanbul Gelişim Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü.
- Paslı, A. M. (2019). Doğal çevre, kent ve çocuk ilişkisini yeniden kurmak İskandinavya’da doğa temelli eğitim ve İsveç orman okulu örneği. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Polat, Ö., & Demirci, F. G. (2021). Erken çocukluk döneminde bilişsel gelişime bir uyaran olarak doğa ile temas ve doğa temelli açık alan etkinlikleri. Muş Alparslan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(2), 95-113.
- Rivkin, M. S. (2000). Outdoor experiences for young children. Early Years: Play, Leaning and the Brain,1(1), 1-5.
- Rolfe, S. A., & Mac Naughton, G. (2008) ‘Research as a tool’ in mac naughton, g., Rolfe, s.a. and siraj-blatchford, ı. (eds) doing early childhood research: ınternational perspectives on theory and practice. Milton Keynes: Open University, 3–11.
- Senemoğlu, N. (2011). Gelişim, öğrenme ve öğretim, kuramdan uygulamaya. Pegem Akademi Yayıncılık.
- Sicim Sevim, B., & Bapoğlu Dümenci, S. S., (2020). Çocukların riskli oyunla ilgili algıları ile ebeveyn tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Uluslararası Erken Çocukluk Eğitimi Çalışmaları Dergisi, 5(1) 1-15. Smith, G., & Sobel, D. (2010). Bring it on home. Educational Leadership, 68(1), 38-43.
- Şirin Kaya, Ş. (2020). Bahçede uygulanan okul öncesi eğitim etkinliklerinin çocukların problem davranışlarına ve sosyal becerilerine etkisinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Karabük: Karabük Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü.
- Tekindal, M., & Uğuz Arsu, Ş. (2020). Nitel araştırma yöntemi olarak fenomenolojik yaklaşımın kapsamı ve sürecine yönelik bir derleme. Ufkun Ötesi Bilim Dergisi, 20(1), 153 – 182.
- Tema Vakfı. (2021). Çocukların neden doğaya ihtiyacı var. Minik Yavru Tema. https://minik-yavrutema.org/?/ekoloji/-index/cocuklarin-neden-dogaya-ihtiyaci-varbrdr-ozgur-bolat. Erişim tarihi: 29 Nisan 2024.
- Temiz, Z., & Semiz, G. K. (2019). En iyi öğretmenim doğa: okul öncesinde doğa temelli eğitim uygulamaları projesi kapsamında hazırlanan öğretmen etkinlikleri. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 8(1), 314-331.
- Turaşlı, N. K. (2012). Erken çocukluk eğitiminde kültürlerarası yaklaşım. Journal of Education and Future, 1(1), 37-48.
- Turhan, B., & Özbay, Y. (2016). Erken çocukluk eğitimi ve nöroplastisite. Uluslararası Erken Çocukluk Eğitimi Çalışmaları Dergisi,1(2), 54-63.
- Uçar Çabuk, F., & Eskidemir Meral, S. (2023). Doğa temelli çevre etkinliklerinin çocukların doğaya yakınlıklarına etkisi. Journal of History School, 66, 2524-2549.
- Ünal, Z. D., & Erden, F. T. (2023). Erken çocukluk eğitiminde eğitimsel planlama süreçleri: farklı eğitim yaklaşımlarının karşılaştırmalı anlatımı. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(2), 227-252.
- Ünüvar, P., & Kanyılmaz, E. S. (2017). 5-6 yaş çocukları için riskli oyuna izin verme ölçeğinin geliştirilmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(22), 510-523.
- Yalçın, F. (2015). A crosscultural study on outdoor play: parent and teacher perspectıves. Yüksek lisans tezi. Ankara: Orta Doğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Yıldırım, G. (2017). The effect of outdoor learning activities on the development of preschool children. South African Journal of Education, 37(2), 22-35.
- Yılmaz, S. (2016). Çocukların seslerini erken çocukluk merkezlerinin yakın dış ortamlarından dinlemenin önemi. Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Dergisi, 6(11), 187-207.
Toplam 59 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Okul Dışı Öğrenme, Okul Öncesi Eğitim |
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Erken Görünüm Tarihi | 24 Haziran 2025 |
| Yayımlanma Tarihi | |
| Gönderilme Tarihi | 17 Temmuz 2024 |
| Kabul Tarihi | 22 Ocak 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 9 Sayı: 1 |
Social Sciences: Theory & Practice is an international scientific journal for the publication of research and studies covering all aspects of social sciences and related discipline.
