Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Beden Eğitimi Pedagojisinde Kullanılan Öğretim Modelleri ile İlgili Bilgi Testinin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Yıl 2025, Cilt: 14 Sayı: 3, 975 - 993, 10.07.2025

Gökhan İrhan

https://doi.org/10.33206/mjss.1630971

Öz

Bu çalışmanın amacı Beden Eğitimi ve Spor Öğretmeni adaylarının beden eğitimi pedagojisinde kullanılan öğretim modellerine ilişkin bilgilerini ölçmede kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir bilgi testi geliştirmektir. Araştırmaya 287 Beden Eğitimi ve Spor Öğretmeni adayı gönüllü olarak katılmıştır. Beden eğitimi pedagojisinde kullanılan Öğretim Modellerine yönelik 7 kazanıma ilişkin 9 konu bilgisinin ölçülmesi hedeflenmiştir. Bu bağlamda bir belirtke tablosu hazırlanmış ve bu tabloda kazanım ve konuları ölçmek amacıyla 95 maddeden oluşan denemelik soru havuzu hazırlanmıştır. Yüz yüze üniversitelerin sınıflarında üç oturum şeklinde denemelik maddeler Beden Eğitimi ve Spor Öğretmeni adaylarına uygulanmıştır. Ayırt ediciliği düşük olan maddeler çıkarıldıktan sonra yapılan analizler doğrultusunda nihai testte planlanan ve belirtke tablosunda her hedef kazanımı ölçen maddelerin yer aldığı ayırt ediciliği en yüksek orta güçlükte olan 31 madde seçilerek “Beden Eğitimi Pedagojisinde Kullanılan Öğretim Modelleri Bilgi Testi” nihai test oluşturulmuştur. Nihai testin ortalama güçlük katsayısı 0,412 %27’lik alt ve %27’lik üst grubun doğru sayılarının farklarına ait ayırt edicilik katsayılarının ortalaması 0,538 madde toplam korelasyon katsayılarının ortalaması 0,479 ve KR20 iç tutarlılık katsayısı ise 0,890 olarak tespit edilmiştir. Ayırt ediciliği en yüksek olarak seçilen 31 maddenin çok iyi ayırt edici ve orta düzey güçlükte maddeler olduğu saptanmıştır. Geliştirilen bu bilgi testi Beden Eğitimi ve Spor Öğretmeni adaylarının beden eğitimi pedagojisinde kullanılan öğretim modellerine (Temel kavramlar, Doğrudan öğretim modeli, bireyselleştirilmiş öğretim modeli, iş birlikli öğrenme modeli, akran öğretim modeli, spor eğitim modeli, taktiksel oyun modeli, araştırma öğretim modeli ve bireysel ve sosyal sorumluluk modeli) ilişkin bilgi seviyelerini ölçmeye yönelik, orta güçlükte ayırt edicilik indeksinin yüksek olduğu bilen ve bilmeyeni ayırt edebildiği 5 seçenekli geçerli ve güvenilir bir test olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Bilgi Testi Geçerlik ve Güvenirlik Beden Eğitimi Pedagojisi Öğretim Modelleri Beden Eğitimi ve Spor

Etik Beyan

“Beden Eğitimi Pedagojisinde Kullanılan Öğretim Modelleri ile İlgili Bilgi Testinin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması” başlıklı çalışmanın yazım sürecinde bilimsel kurallara, etik ve alıntı kurallarına uyulmuş; toplanan veriler üzerinde herhangi bir tahrifat yapılmamış ve bu çalışma herhangi başka bir akademik yayın ortamına değerlendirme için gönderilmemiştir. Gerekli olan etik kurul izinleri Bandırma Onyedi Eylül Üniversitesi Rektörlüğü Sağlık Bilimleri Girişimsel Olmayan Araştırmalar Etik Kurulunun 21.10.2024 tarihli 997 sayılı 2024/9 oturumunda karar verilmiştir.

Kaynakça

  • Akkaya, E. E., B. Güneş ve A.D. Mirzeoğlu. (2022). “Bireyselleştirilmiş öğretim modeli temelli uzaktan eğitimin akademik öğrenme zamanı üzerine etkisi.” [The effect of individualised instruction model-based distance education on academic learning time], Eğitim ve Bilim 47: (211).
  • Akkoyunlu, Y. (1996). Beden eğitimi ve spor. [Physical education and sport], Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1 (1): 80.
  • Akapullukçu, S., ve Günay, Y. (2013). Fen ve teknoloji dersinde araştırmaya dayalı öğrenme ortamının öğrencilerin akademik başarı hatırda tutma düzeyi ve tutumlarına etkisi. [The effect of research-based learning environment on students' academic achievement, retention level and attitudes in science and technology course], Ege Eğitim Dergisi 14 (1): 67-89.
  • Alagül, Ö., ve Gürsel, F. (2017). Taktiksel oyun modeli. [Tactical game model]. A.D. Mirzeoğlu (Ed.), Model Temelli Beden Eğitimi Öğretimi (s. 163-184). Spor Yayınevi.
  • Aksoy, G. K., ve Gürsel, F. (2017). Bireysel ve sosyal sorumluluk modeli. [Individual and social responsibility model. Model Based Physical Education Teaching]. A.D. Mirzeoğlu (Ed.), Model Temelli Beden Eğitimi Öğretimi (s.209-233). Spor Yayınevi.
  • Alexander, K., and Luckman, J. (2001). Australian teachers’ perceptions and uses of the sport education curriculum model. European Physical Education Review 7 (3): 243-267.
  • Altay, F. (2017). Doğrudan öğretim modeli. [Direct ınstruction model]. A.D. Mirzeoğlu (Ed.), Model Temelli Beden Eğitimi Öğretimi (s.29-48). Spor Yayınevi.
  • Altınkök, M., ve Kasap, H. (2014). İş birliği ile öğretim yöntemine dayalı beden eğitimi derslerinin 9–10 yaş grubu çocukların problem çözme becerisi gelişimine etkisinin araştırılması. [Investigation of the effect of physical education lessons based on cooperative teaching method on the development of problem solving skills of 9-10 year old children]. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi 2014 (2): 101-109.
  • Arun, N. C., F. Altay ve Çelenk. B. (2010). Voleybol oyununun öğretiminde doğrudan öğretim ve akran öğretimi yaklaşımlarının erişiye etkisi. [Effect of direct assessment and peer asessment approaches on achievement in teaching volleyball game]. 11th International Sport Science Congress Proceeding Book, 191- 193. Ankara, TR: Gazi University.
  • Aslan, İ. U., Yıldıran, İ., ve A.D. Mirzeoğlu. (2023). Basketbol bilgi testinin geliştirilmesi: 9. sınıf öğrencileri üzerine bir araştırma. [Development of basketball knowledge test: a research on 9th grade students]. Egzersiz ve Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi 3 (2): 99-115.
  • Atılgan, H., Kan, A., ve Aydın, B. (2018). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. [Measurement and evaluation in education]. Anı Yayıncılık.
  • Aydın, M., N. Tola ve H. Çoknaz. (2014). 6. Sınıfta beden eğitimi dersinde uygulanan kubaşık öğrenme modelinin öğrencilerin empatik eğilimlerine etkisi. [The effect of 6th grade physical education course on students' empathic tendencies of kubaşık learning model]. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 14 (2): 269-281.
  • Aydın, S. (2006). Avrupa Birliği ülkelerinde ve Türkiye'de zorunlu eğitim. [Compulsory education in European Union countries and Turkey]. Yüksek Lisans Tezi, İnönü Üniversitesi.
  • Ayvazo, S., and Ward, P. (2009). Effects of classwide peer tutoring on the performance of sixth grade students during a volleyball unit. The Physical Educator 66 (1): 12-22.
  • Bal, M., Taşkıran, A., ve Erdem, K. (2023). Hentbol bilgi testi geliştirme, geçerlik ve güvenirliği. [Handball knowledge test development, validity and reliability]. Sağlık ve Spor Bilimleri Dergisi 6 (1): 1-10.
  • Barrett, T. (2005). Effects of cooperative learning on performance of sixth-grade physical education students. Journal of teaching in Physical Education 24 (1): 88-102.
  • Baykul, Y. (2000). Eğitimde ve psikolojide ölçme: klasik test teorisi ve uygulaması. [Measurement in education and psychology: classical test theory and practice]. Ankara: ÖSYM Yayınları.
  • Baykul, Y. (2015). Eğitimde ve psikolojide ölçme: Klasik test teorisi ve uygulaması. [Measurement in education and psychology: classical test theory and practice]. Pegem Yayınları.
  • Bloom, B. S., B. Mesia, B, and D. R. Krathwohl. (1964). Taxonomy of educational objectives (two vols: The affective domain & The cognitive domain). New York. David McKay, 9, 122-136.
  • Brooks, G. P., and Johanson, G. A. (2003). TAP: Test analysis program. Applied Psychological Measurement, 27 (4): 303-304.
  • Bulca, Y. (2017). Araştırma öğretim modeli. [Research teaching model]. A.D. Mirzeoğlu (Ed.), Model Temelli Beden Eğitimi Öğretimi (186-208). Spor Yayınevi.
  • Bakanlığı, M. E. (2018). Beden eğitimi ve spor öğretim programı. [Physical education and sports teaching programmes], Millî Eğitim Bakanlığı Ortaöğretim Genel Müdürlüğü, Ankara. https://mufredat.meb.gov.tr/Programlar.aspx.
  • Bunker, D., and Thorpe, R. (1982). A model for the teaching of games in secondary schools. Bulletin of Physical Education. 18 (1): 5-8.
  • Callado, C. V. (2012). Analysis of the effects of the implementation of cooperative learning in physical education. Qualitative research in education 1 (1): 80-105.
  • Cecchini, Jose, A, Javier. Montero, Alicia Alonso, Mikel I, and Onofre Contreras. (2007). “Effects of personal and social responsibility on fair play in sports and self-control in school-aged youths.” European Journal of sport science 7 (4): 203-211.
  • Çelen, A. (2012). Spor eğitim modeli ile işlenen voleybol derslerinin öğrencilerin bilişsel, duyuşsal, psikomotor erişi düzeylerine etkisi. [The effect of volleyball lessons taught with sport education model on students' cognitive, affective and psychomotor achievement levels]. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi.
  • De-Busk, M., and Hellison, D. (1989). Implementing a physical education self-responsibility model for delinquency-prone youth. Journal of teaching in physical education 8 (2): 104-112.
  • Depaz, I., and Roger, M. W. (2008). Using peer teaching to support co-operative learning in undergraduate pharmacology. Bioscience education 11 (1): 1-12.
  • Duman, Z. (2021). Üniversitede okuyan z kuşağının değişen aile algısı ve aile içi ilişkilerde yaşadığı sorunlar. [Changing family perception of generation z studying at university and problems in family relationships]. Sosyolojik Bağlam Dergisi 2 (1): 20–36.
  • Ernst, M., and Byra, M. (1998). What does the reciprocal style of teaching hold for junior high school learners. The Physical Educator 55 (1): 24-37.
  • Ersoy, E., ve Bayraktar, G. (2018). İlkokul 4. sınıf matematik dersi “ondalık gösterim alt öğrenme alanına ilişkin başarı testi geliştirilmesi. [Developing an achievement test related to the ‘decimal notation’ sub-learning area of primary school 4th grade mathematics course], Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi (46): 240-266.
  • Friskawati, G. F., H. Ilmawati, and A. Suherman. 2017. Effect of personalized system for instructions (psi) on physical fitness of senior high school nursing’s student. In IOP Conference Series: Materials Science and Engineering, 180, No. 1, p. 012262: Bandung, Endonezya: IOP Publishing.
  • Gökalp, M., Şahenk, S., ve Türkmen, M. (2011). Beden eğitimi derslerinde uygulanabilecek çok kültürlü oyun örnekleri. [Examples of multicultural games that can be applied in physical education classes], Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi 2 (1): 23-31.
  • Gültekin, İ., ve Arhan, S. (2015). Seviye belirleme sınavında türkçe alanında sorulan soruların kapsam geçerliliği açısından incelenmesi. [Analysing the questions asked in turkish language in level determination examination in terms of content validity], Milli Eğitim Dergisi, 45 (206): 69-96.
  • Güneş, B. (2017). Bireyselleştirilmiş öğretim modeli. [Individualised teaching model]. A.D. Mirzeoğlu (Ed.), Model Temelli Beden Eğitimi Öğretimi (s.49-78). Spor Yayınevi.
  • Güneş, B., ve Hakkı Çoknaz. (2010). Beden eğitimi dersi jimnastik ünitesinde iş birliğine dayalı öğrenmenin öğrencilerin erişi düzeylerine etkisi. [The effect of cooperative learning on students' achievement levels in physical education course gymnastics unit]. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 39 (39): 207- 219.
  • Hannon, J. C., Holt, B. J., and J. D. Hatten. (2008). Personalized systems of instruction model: Teaching health- related fitness content in high school physical education. Journal of Curriculum and Instruction 2 (2): 20-33.
  • Hannon, J. C., and Ratliffe, T. (2004). Cooperative learning in physical education. Strategies 17 (5): 29-32.
  • Hasançebi, B., Terzi, Y., ve Küçük, Z. (2020). Madde güçlük indeksi ve madde ayırt edicilik indeksine dayalı çeldirici analizi. [Item difficulty index and item discrimination index based distractor analysis]. Gümüşhane Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi 10 (1): 224-240.
  • Hünük, D., ve Oğuzhan, N. Ş. (2017). Spor Eğitim Modeli. [Sport Education Model], A.D. Mirzeoğlu (Ed.), Model Temelli Beden Eğitimi Öğretimi (s.139-162). Spor Yayınevi.
  • Joyce, B. R., Weil, M., and Wald, R. (1973). The teacher-innovator: Models of teaching as the core of teacher education. Interchange 4, 47-60. https://doi.org/10.1007/BF02138458.
  • Karavelioğlu, M. B., (2012). İşbirliğine dayalı öğretim yöntemi ile komut yönteminin futbola özgü beceri öğrenimine etkisi. [The effect of co-operative teaching method and command method on football- specific skill learning]. Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi.
  • Kasap, H., Kemertaş, İ., ve Nalbant, S. (2018). Eğitimde ve spor eğitiminde ölçme ve değerlendirme. [Measurement and evaluation in education and sports education]. Ankara, TR: Nobel Yayıncılık.
  • Kavas, G. (2009). Video Destekli Web Tabanlı Akran Değerlendirme Sisteminin Mikro öğretim Uygulamaları Üzerine Etkileri. Bilgisayar Öğretmenliği Adayları Örneği. [The effects of video supported web-based peer evaluation system on microteaching practices. the case of computer education candidates]. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi.
  • Keller, F. S. (1968). Good-bye teacher. Journal of applied behavior analysis 1 (1):79. Doi: 10.1901/jaba.1968.1-79
  • Kutlu, Ö. ve Çok, F. (2002). Cinsel eğitim programına dayalı cinsel bilgi testinin geliştirilmesi. Eğitim ve Bilim, 27(123).
  • Kuder, F. G., and Richardson, M. W. (1937). The theory of the estimation of test reliability. Psychometrika 2 (3): 151-160. http://dx.doi.org/10.1007/BF02288391.
  • Kurumu, Y.Ö. (2018). Beden eğitimi ve spor öğretmenliği lisans programı. Erişim adresi: https://www.yok.gov.tr/Documents/Kurumsal/egitim_ogretim_dairesi/Yeni-Ogretmen-Yetistirme-Lisans- Programlari/Beden_Egitimi_ve_Spor_Ogretmenligi_Lisans_Programi.pdf#page=23.13
  • Metzler, M. W. (2005). Instructional models for Phsical Education. Scottsdale Arizona, USA: Halcomb Hathaway Pubs.
  • Metzler, M.W. (2011). Instructional Models for Physcial Education. Scottsdale Arizona, USA: Halcomb Hathaway Pubs.
  • Mirzeoğlu, A. D., Munusturlar, S., ve Çelen, A. (2014). Akran öğretimi modelinin akademik öğrenme zamanına ve voleybol becerilerinin öğrenimine etkisi. [The effect of peer teaching model on academic learning time and volleyball skills learning]. Spor Bilimleri Dergisi 25 (4): 184-202.
  • Mirzeoğlu, A. D., and Özcan, G. (2015). Akran öğretimiyle işlenen okul deneyimi dersi hakkında öğrenci görüşleri ve kazanımları. [Student opinions and gains about the school experience course processed with peer teaching]. Sport Sciences, 10(4), 16-33.
  • Mirzeoğlu, A. D. (2017). Akran öğretim modeli. [Peer teaching model], A.D. Mirzeoğlu (Ed.), Model Temelli Beden Eğitimi Öğretimi içinde (s.109-137). Spor Yayınevi.
  • Mirzeoğlu, A. D. (Ed). (2017). Model Temelli Beden Eğitimi Öğretimi. [Model Based Physical Education Teaching]. Spor Yayınevi.
  • Mosston, M., and Ashworth, S. (2008). Teaching physical education: Spectrum ınstitute for teaching and learning. spectrumınstitue,Florida,USA.Access:https://spectrumofteachingstyles.org/assets/files/book/Teaching_Ph ysical_Edu_1st_Online.pdf
  • Oğuzhan, N. S. (2019). Ortaokul öğrencilerinin spor eğitim modeline ilişkin becerileri: boylamsal bir çalışma. [Secondary school students' skills related to the sports education model: a longitudinal study]. Pamukkale Üniversitesi. https://gcris.pau.edu.tr/handle/11499/3555
  • Pate, R., Corbin, C., and Pangrazi, R. (1998). Physcial activity for young people. President’s Council on Physcial Fitness and Sports Research Digest 3 (3): 1-6.
  • Prewitt, S. L. (2014). The personalized system of instruction: Fidelity and effect on health-realted fitness knowledge and in-class physical activity. USA: The University of Utah.
  • Prewitt, S. L., Hannon, J.C., Colquitt, G., Timothy, A., Brusseau, M. N., and Shaw, J. (2015). Effect of personalized system of instruction on health-related fitness knowledge and class time physical activity. The Physical Educator 72 (5).
  • Savaş, M. Ş. (2018). Taktiksel oyun yaklaşımının ortaokul öğrencilerinin yaratıcılık düzeylerine etkisinin incelenmesi. [Investigation of the effect of tactical game approach on the creativity levels of secondary school students]. Yüksek Lisans Tezi. Aksaray Üniversitesi. https://acikerisim.aksaray.edu.tr/xmlui/handle/20.500.12451/5163
  • Sönmez, H. O., ve Mirzeoğlu, A. D. (2021). “Bireyselleştirilmiş öğretim modelinin yüzmede serbest stil ve track çıkış becerilerinin öğrenimine etkisi.” [The effect of individualised teaching model on the learning of freestyle and track exit skills in swimming], Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 6(2), 384-400.
  • Sönmez, V. (2022). Eğitimde program geliştirme öğretmen elkitabı. [Programme development in education teacher's handbook]. Anı Yayıncılık.
  • Şad, S. N., ve Demir, O. (2017). Dik temel yazı ve bitişik eğik yazı biçimlerinin 4. sınıf öğrencilerinin okuduğunu anlama becerisine etkisi. [The effect of vertical basic writing and cursive slant writing forms on reading comprehension skills of 4th grade students], Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 16(62), 801-816.
  • Tekin, H. (2004). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. [Measurement and evaluation in education], Yargı Yayınevi.
  • Tekin, H. (2007). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. ([Measurement and evaluation in education], Yargı Yayınevi.
  • Tekin, M., ve Gün. H. (2020). Taktiksel oyun yaklaşımının ortaöğretimde öğrenim gören öğrencilerin zihinsel süreçlere etkisi. [The effect of tactical game approach on the mental processes of students studying in secondary education], Journal of International Social Research 13 (69).
  • Tekindal, S. (2016). Okullarda ölçme ve değerlendirme yöntemleri. [Measurement and evaluation methods in schools], Nobel Yayıncılık.
  • Temel, C. (2017). İşbirlikli öğretim modeli. [Cooperative teaching model], A.D. Mirzeoğlu (Ed.), Model Temelli Beden Eğitimi Öğretimi (s. 79-108). Spor Yayınevi.
  • Thissen, D., Steinberg, L., and Fitzpatrick, A. R. (1989). Multiple‐choice models: The distractors are also part of the item. Journal of Educational Measurement, 26(2), 161-176.
  • Turgut, F. M., ve Baykul, Y. (2010). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. [Measurement and evaluation in education]. Pagem Akademi.
  • Ünlü, H., Mirzeoğlu, A. D. ve Aşçı, F. H. (2022). Olimpik değerler bilgi testinin geliştirilmesi: Ortaokul 5. sınıf öğrencileri üzerine bir araştırma. [Development of olympic values knowledge test: a research on secondary school 5th grade students]. Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi 7 (2): 294-313.
  • Yıldırım, A., ve Şimşek, H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel araştırma yöntemleri. [Qualitative research methods in Social Sciences]. Seçkin Yayınevi.
  • Valsh, W. B., Betz, N. E. (1995). Test and assessment. Englewood Cliffs, New Jetsey: Prentice Hail.

Development of a Knowledge Test on Teaching Models Used in Physical Education Pedagogy: Validity and Reliability Study

Yıl 2025, Cilt: 14 Sayı: 3, 975 - 993, 10.07.2025

Gökhan İrhan

https://doi.org/10.33206/mjss.1630971

Öz

The aim of this study is to develop a valid and reliable knowledge test that can be used to measure the knowledge of prospective Physical Education and Sports Teachers about the teaching models used in physical education pedagogy. 287 prospective Physical Education and Sports Teachers participated in the study voluntarily. It was aimed to measure 9 subject knowledge related to 7 acquisitions about Instructional Models used in physical education pedagogy. In this context, a specification table was prepared and a trial question pool consisting of 95 items was prepared to measure the gains and topics in this table. The experimental items were applied to the Physical Education and Sports Teacher candidates in three sessions in the classes of face-to-face universities. After the items with low discrimination were removed, 31 items with the highest discrimination and medium difficulty were selected in the final test, which were planned in the final test in line with the analyses made and included the items measuring each target outcome in the specification table, and the final test ‘Teaching Models Used in Physical Education Pedagogy Knowledge Test’ was created. The average difficulty coefficient of the final test was 0,412, the average of the discrimination coefficients of the differences of the correct numbers of the 27% lower and 27% upper groups was 0,538, the average of the item total correlation coefficients was 0,479 and the KR20 internal consistency coefficient was 0,890. It was found that the 31 items with the highest discrimination were very well discriminative and of medium difficulty. This developed knowledge test was determined to be a valid and reliable test with 5 options to measure the level of knowledge of Physical Education and Sports Teacher candidates about the teaching models used in physical education pedagogy (Basic Concept, Direct teaching model, individualised teaching model, cooperative teaching model, peer teaching model, sports education model, tactical game model, research teaching model and individual and social responsibility model) with a high discrimination index of medium difficulty and high discrimination index.

Anahtar Kelimeler

İnformation Test Validity and Reliability Physical Education Pedagogy Teaching Models Physical Education and Sport

Etik Beyan

During the writing process of the study “Development of a Knowledge Test on Teaching Models Used in Physical Education Pedagogy: Validity and Reliability Study” scientific rules, ethical and citation rules were followed. No falsification was made on the collected data and this study was not sent to any other academic publication medium for evaluation. The necessary ethics committee permissions were decided by the Bandırma Onyedi Eylül University Rectorate Health Sciences Non-Interventional Research Ethics Committee in its session numbered 997 and dated 21.10.2024.

Kaynakça

  • Akkaya, E. E., B. Güneş ve A.D. Mirzeoğlu. (2022). “Bireyselleştirilmiş öğretim modeli temelli uzaktan eğitimin akademik öğrenme zamanı üzerine etkisi.” [The effect of individualised instruction model-based distance education on academic learning time], Eğitim ve Bilim 47: (211).
  • Akkoyunlu, Y. (1996). Beden eğitimi ve spor. [Physical education and sport], Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1 (1): 80.
  • Akapullukçu, S., ve Günay, Y. (2013). Fen ve teknoloji dersinde araştırmaya dayalı öğrenme ortamının öğrencilerin akademik başarı hatırda tutma düzeyi ve tutumlarına etkisi. [The effect of research-based learning environment on students' academic achievement, retention level and attitudes in science and technology course], Ege Eğitim Dergisi 14 (1): 67-89.
  • Alagül, Ö., ve Gürsel, F. (2017). Taktiksel oyun modeli. [Tactical game model]. A.D. Mirzeoğlu (Ed.), Model Temelli Beden Eğitimi Öğretimi (s. 163-184). Spor Yayınevi.
  • Aksoy, G. K., ve Gürsel, F. (2017). Bireysel ve sosyal sorumluluk modeli. [Individual and social responsibility model. Model Based Physical Education Teaching]. A.D. Mirzeoğlu (Ed.), Model Temelli Beden Eğitimi Öğretimi (s.209-233). Spor Yayınevi.
  • Alexander, K., and Luckman, J. (2001). Australian teachers’ perceptions and uses of the sport education curriculum model. European Physical Education Review 7 (3): 243-267.
  • Altay, F. (2017). Doğrudan öğretim modeli. [Direct ınstruction model]. A.D. Mirzeoğlu (Ed.), Model Temelli Beden Eğitimi Öğretimi (s.29-48). Spor Yayınevi.
  • Altınkök, M., ve Kasap, H. (2014). İş birliği ile öğretim yöntemine dayalı beden eğitimi derslerinin 9–10 yaş grubu çocukların problem çözme becerisi gelişimine etkisinin araştırılması. [Investigation of the effect of physical education lessons based on cooperative teaching method on the development of problem solving skills of 9-10 year old children]. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi 2014 (2): 101-109.
  • Arun, N. C., F. Altay ve Çelenk. B. (2010). Voleybol oyununun öğretiminde doğrudan öğretim ve akran öğretimi yaklaşımlarının erişiye etkisi. [Effect of direct assessment and peer asessment approaches on achievement in teaching volleyball game]. 11th International Sport Science Congress Proceeding Book, 191- 193. Ankara, TR: Gazi University.
  • Aslan, İ. U., Yıldıran, İ., ve A.D. Mirzeoğlu. (2023). Basketbol bilgi testinin geliştirilmesi: 9. sınıf öğrencileri üzerine bir araştırma. [Development of basketball knowledge test: a research on 9th grade students]. Egzersiz ve Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi 3 (2): 99-115.
  • Atılgan, H., Kan, A., ve Aydın, B. (2018). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. [Measurement and evaluation in education]. Anı Yayıncılık.
  • Aydın, M., N. Tola ve H. Çoknaz. (2014). 6. Sınıfta beden eğitimi dersinde uygulanan kubaşık öğrenme modelinin öğrencilerin empatik eğilimlerine etkisi. [The effect of 6th grade physical education course on students' empathic tendencies of kubaşık learning model]. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 14 (2): 269-281.
  • Aydın, S. (2006). Avrupa Birliği ülkelerinde ve Türkiye'de zorunlu eğitim. [Compulsory education in European Union countries and Turkey]. Yüksek Lisans Tezi, İnönü Üniversitesi.
  • Ayvazo, S., and Ward, P. (2009). Effects of classwide peer tutoring on the performance of sixth grade students during a volleyball unit. The Physical Educator 66 (1): 12-22.
  • Bal, M., Taşkıran, A., ve Erdem, K. (2023). Hentbol bilgi testi geliştirme, geçerlik ve güvenirliği. [Handball knowledge test development, validity and reliability]. Sağlık ve Spor Bilimleri Dergisi 6 (1): 1-10.
  • Barrett, T. (2005). Effects of cooperative learning on performance of sixth-grade physical education students. Journal of teaching in Physical Education 24 (1): 88-102.
  • Baykul, Y. (2000). Eğitimde ve psikolojide ölçme: klasik test teorisi ve uygulaması. [Measurement in education and psychology: classical test theory and practice]. Ankara: ÖSYM Yayınları.
  • Baykul, Y. (2015). Eğitimde ve psikolojide ölçme: Klasik test teorisi ve uygulaması. [Measurement in education and psychology: classical test theory and practice]. Pegem Yayınları.
  • Bloom, B. S., B. Mesia, B, and D. R. Krathwohl. (1964). Taxonomy of educational objectives (two vols: The affective domain & The cognitive domain). New York. David McKay, 9, 122-136.
  • Brooks, G. P., and Johanson, G. A. (2003). TAP: Test analysis program. Applied Psychological Measurement, 27 (4): 303-304.
  • Bulca, Y. (2017). Araştırma öğretim modeli. [Research teaching model]. A.D. Mirzeoğlu (Ed.), Model Temelli Beden Eğitimi Öğretimi (186-208). Spor Yayınevi.
  • Bakanlığı, M. E. (2018). Beden eğitimi ve spor öğretim programı. [Physical education and sports teaching programmes], Millî Eğitim Bakanlığı Ortaöğretim Genel Müdürlüğü, Ankara. https://mufredat.meb.gov.tr/Programlar.aspx.
  • Bunker, D., and Thorpe, R. (1982). A model for the teaching of games in secondary schools. Bulletin of Physical Education. 18 (1): 5-8.
  • Callado, C. V. (2012). Analysis of the effects of the implementation of cooperative learning in physical education. Qualitative research in education 1 (1): 80-105.
  • Cecchini, Jose, A, Javier. Montero, Alicia Alonso, Mikel I, and Onofre Contreras. (2007). “Effects of personal and social responsibility on fair play in sports and self-control in school-aged youths.” European Journal of sport science 7 (4): 203-211.
  • Çelen, A. (2012). Spor eğitim modeli ile işlenen voleybol derslerinin öğrencilerin bilişsel, duyuşsal, psikomotor erişi düzeylerine etkisi. [The effect of volleyball lessons taught with sport education model on students' cognitive, affective and psychomotor achievement levels]. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi.
  • De-Busk, M., and Hellison, D. (1989). Implementing a physical education self-responsibility model for delinquency-prone youth. Journal of teaching in physical education 8 (2): 104-112.
  • Depaz, I., and Roger, M. W. (2008). Using peer teaching to support co-operative learning in undergraduate pharmacology. Bioscience education 11 (1): 1-12.
  • Duman, Z. (2021). Üniversitede okuyan z kuşağının değişen aile algısı ve aile içi ilişkilerde yaşadığı sorunlar. [Changing family perception of generation z studying at university and problems in family relationships]. Sosyolojik Bağlam Dergisi 2 (1): 20–36.
  • Ernst, M., and Byra, M. (1998). What does the reciprocal style of teaching hold for junior high school learners. The Physical Educator 55 (1): 24-37.
  • Ersoy, E., ve Bayraktar, G. (2018). İlkokul 4. sınıf matematik dersi “ondalık gösterim alt öğrenme alanına ilişkin başarı testi geliştirilmesi. [Developing an achievement test related to the ‘decimal notation’ sub-learning area of primary school 4th grade mathematics course], Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi (46): 240-266.
  • Friskawati, G. F., H. Ilmawati, and A. Suherman. 2017. Effect of personalized system for instructions (psi) on physical fitness of senior high school nursing’s student. In IOP Conference Series: Materials Science and Engineering, 180, No. 1, p. 012262: Bandung, Endonezya: IOP Publishing.
  • Gökalp, M., Şahenk, S., ve Türkmen, M. (2011). Beden eğitimi derslerinde uygulanabilecek çok kültürlü oyun örnekleri. [Examples of multicultural games that can be applied in physical education classes], Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi 2 (1): 23-31.
  • Gültekin, İ., ve Arhan, S. (2015). Seviye belirleme sınavında türkçe alanında sorulan soruların kapsam geçerliliği açısından incelenmesi. [Analysing the questions asked in turkish language in level determination examination in terms of content validity], Milli Eğitim Dergisi, 45 (206): 69-96.
  • Güneş, B. (2017). Bireyselleştirilmiş öğretim modeli. [Individualised teaching model]. A.D. Mirzeoğlu (Ed.), Model Temelli Beden Eğitimi Öğretimi (s.49-78). Spor Yayınevi.
  • Güneş, B., ve Hakkı Çoknaz. (2010). Beden eğitimi dersi jimnastik ünitesinde iş birliğine dayalı öğrenmenin öğrencilerin erişi düzeylerine etkisi. [The effect of cooperative learning on students' achievement levels in physical education course gymnastics unit]. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 39 (39): 207- 219.
  • Hannon, J. C., Holt, B. J., and J. D. Hatten. (2008). Personalized systems of instruction model: Teaching health- related fitness content in high school physical education. Journal of Curriculum and Instruction 2 (2): 20-33.
  • Hannon, J. C., and Ratliffe, T. (2004). Cooperative learning in physical education. Strategies 17 (5): 29-32.
  • Hasançebi, B., Terzi, Y., ve Küçük, Z. (2020). Madde güçlük indeksi ve madde ayırt edicilik indeksine dayalı çeldirici analizi. [Item difficulty index and item discrimination index based distractor analysis]. Gümüşhane Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi 10 (1): 224-240.
  • Hünük, D., ve Oğuzhan, N. Ş. (2017). Spor Eğitim Modeli. [Sport Education Model], A.D. Mirzeoğlu (Ed.), Model Temelli Beden Eğitimi Öğretimi (s.139-162). Spor Yayınevi.
  • Joyce, B. R., Weil, M., and Wald, R. (1973). The teacher-innovator: Models of teaching as the core of teacher education. Interchange 4, 47-60. https://doi.org/10.1007/BF02138458.
  • Karavelioğlu, M. B., (2012). İşbirliğine dayalı öğretim yöntemi ile komut yönteminin futbola özgü beceri öğrenimine etkisi. [The effect of co-operative teaching method and command method on football- specific skill learning]. Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi.
  • Kasap, H., Kemertaş, İ., ve Nalbant, S. (2018). Eğitimde ve spor eğitiminde ölçme ve değerlendirme. [Measurement and evaluation in education and sports education]. Ankara, TR: Nobel Yayıncılık.
  • Kavas, G. (2009). Video Destekli Web Tabanlı Akran Değerlendirme Sisteminin Mikro öğretim Uygulamaları Üzerine Etkileri. Bilgisayar Öğretmenliği Adayları Örneği. [The effects of video supported web-based peer evaluation system on microteaching practices. the case of computer education candidates]. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi.
  • Keller, F. S. (1968). Good-bye teacher. Journal of applied behavior analysis 1 (1):79. Doi: 10.1901/jaba.1968.1-79
  • Kutlu, Ö. ve Çok, F. (2002). Cinsel eğitim programına dayalı cinsel bilgi testinin geliştirilmesi. Eğitim ve Bilim, 27(123).
  • Kuder, F. G., and Richardson, M. W. (1937). The theory of the estimation of test reliability. Psychometrika 2 (3): 151-160. http://dx.doi.org/10.1007/BF02288391.
  • Kurumu, Y.Ö. (2018). Beden eğitimi ve spor öğretmenliği lisans programı. Erişim adresi: https://www.yok.gov.tr/Documents/Kurumsal/egitim_ogretim_dairesi/Yeni-Ogretmen-Yetistirme-Lisans- Programlari/Beden_Egitimi_ve_Spor_Ogretmenligi_Lisans_Programi.pdf#page=23.13
  • Metzler, M. W. (2005). Instructional models for Phsical Education. Scottsdale Arizona, USA: Halcomb Hathaway Pubs.
  • Metzler, M.W. (2011). Instructional Models for Physcial Education. Scottsdale Arizona, USA: Halcomb Hathaway Pubs.
  • Mirzeoğlu, A. D., Munusturlar, S., ve Çelen, A. (2014). Akran öğretimi modelinin akademik öğrenme zamanına ve voleybol becerilerinin öğrenimine etkisi. [The effect of peer teaching model on academic learning time and volleyball skills learning]. Spor Bilimleri Dergisi 25 (4): 184-202.
  • Mirzeoğlu, A. D., and Özcan, G. (2015). Akran öğretimiyle işlenen okul deneyimi dersi hakkında öğrenci görüşleri ve kazanımları. [Student opinions and gains about the school experience course processed with peer teaching]. Sport Sciences, 10(4), 16-33.
  • Mirzeoğlu, A. D. (2017). Akran öğretim modeli. [Peer teaching model], A.D. Mirzeoğlu (Ed.), Model Temelli Beden Eğitimi Öğretimi içinde (s.109-137). Spor Yayınevi.
  • Mirzeoğlu, A. D. (Ed). (2017). Model Temelli Beden Eğitimi Öğretimi. [Model Based Physical Education Teaching]. Spor Yayınevi.
  • Mosston, M., and Ashworth, S. (2008). Teaching physical education: Spectrum ınstitute for teaching and learning. spectrumınstitue,Florida,USA.Access:https://spectrumofteachingstyles.org/assets/files/book/Teaching_Ph ysical_Edu_1st_Online.pdf
  • Oğuzhan, N. S. (2019). Ortaokul öğrencilerinin spor eğitim modeline ilişkin becerileri: boylamsal bir çalışma. [Secondary school students' skills related to the sports education model: a longitudinal study]. Pamukkale Üniversitesi. https://gcris.pau.edu.tr/handle/11499/3555
  • Pate, R., Corbin, C., and Pangrazi, R. (1998). Physcial activity for young people. President’s Council on Physcial Fitness and Sports Research Digest 3 (3): 1-6.
  • Prewitt, S. L. (2014). The personalized system of instruction: Fidelity and effect on health-realted fitness knowledge and in-class physical activity. USA: The University of Utah.
  • Prewitt, S. L., Hannon, J.C., Colquitt, G., Timothy, A., Brusseau, M. N., and Shaw, J. (2015). Effect of personalized system of instruction on health-related fitness knowledge and class time physical activity. The Physical Educator 72 (5).
  • Savaş, M. Ş. (2018). Taktiksel oyun yaklaşımının ortaokul öğrencilerinin yaratıcılık düzeylerine etkisinin incelenmesi. [Investigation of the effect of tactical game approach on the creativity levels of secondary school students]. Yüksek Lisans Tezi. Aksaray Üniversitesi. https://acikerisim.aksaray.edu.tr/xmlui/handle/20.500.12451/5163
  • Sönmez, H. O., ve Mirzeoğlu, A. D. (2021). “Bireyselleştirilmiş öğretim modelinin yüzmede serbest stil ve track çıkış becerilerinin öğrenimine etkisi.” [The effect of individualised teaching model on the learning of freestyle and track exit skills in swimming], Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 6(2), 384-400.
  • Sönmez, V. (2022). Eğitimde program geliştirme öğretmen elkitabı. [Programme development in education teacher's handbook]. Anı Yayıncılık.
  • Şad, S. N., ve Demir, O. (2017). Dik temel yazı ve bitişik eğik yazı biçimlerinin 4. sınıf öğrencilerinin okuduğunu anlama becerisine etkisi. [The effect of vertical basic writing and cursive slant writing forms on reading comprehension skills of 4th grade students], Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 16(62), 801-816.
  • Tekin, H. (2004). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. [Measurement and evaluation in education], Yargı Yayınevi.
  • Tekin, H. (2007). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. ([Measurement and evaluation in education], Yargı Yayınevi.
  • Tekin, M., ve Gün. H. (2020). Taktiksel oyun yaklaşımının ortaöğretimde öğrenim gören öğrencilerin zihinsel süreçlere etkisi. [The effect of tactical game approach on the mental processes of students studying in secondary education], Journal of International Social Research 13 (69).
  • Tekindal, S. (2016). Okullarda ölçme ve değerlendirme yöntemleri. [Measurement and evaluation methods in schools], Nobel Yayıncılık.
  • Temel, C. (2017). İşbirlikli öğretim modeli. [Cooperative teaching model], A.D. Mirzeoğlu (Ed.), Model Temelli Beden Eğitimi Öğretimi (s. 79-108). Spor Yayınevi.
  • Thissen, D., Steinberg, L., and Fitzpatrick, A. R. (1989). Multiple‐choice models: The distractors are also part of the item. Journal of Educational Measurement, 26(2), 161-176.
  • Turgut, F. M., ve Baykul, Y. (2010). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. [Measurement and evaluation in education]. Pagem Akademi.
  • Ünlü, H., Mirzeoğlu, A. D. ve Aşçı, F. H. (2022). Olimpik değerler bilgi testinin geliştirilmesi: Ortaokul 5. sınıf öğrencileri üzerine bir araştırma. [Development of olympic values knowledge test: a research on secondary school 5th grade students]. Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi 7 (2): 294-313.
  • Yıldırım, A., ve Şimşek, H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel araştırma yöntemleri. [Qualitative research methods in Social Sciences]. Seçkin Yayınevi.
  • Valsh, W. B., Betz, N. E. (1995). Test and assessment. Englewood Cliffs, New Jetsey: Prentice Hail.
Toplam 73 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Ölçek Geliştirme, Beden Eğitimi ve Eğitim Programlarının Geliştirilmesi, Beden Eğitimi ve Spor Pedagojisi
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Gökhan İrhan 0000-0002-7772-1733

Yayımlanma Tarihi 10 Temmuz 2025
Gönderilme Tarihi 31 Ocak 2025
Kabul Tarihi 28 Mayıs 2025
Yayımlandığı Sayı Yıl 2025 Cilt: 14 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA İrhan, G. (2025). Beden Eğitimi Pedagojisinde Kullanılan Öğretim Modelleri ile İlgili Bilgi Testinin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 14(3), 975-993. https://doi.org/10.33206/mjss.1630971
AMA İrhan G. Beden Eğitimi Pedagojisinde Kullanılan Öğretim Modelleri ile İlgili Bilgi Testinin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. MJSS. Temmuz 2025;14(3):975-993. doi:10.33206/mjss.1630971
Chicago İrhan, Gökhan. “Beden Eğitimi Pedagojisinde Kullanılan Öğretim Modelleri Ile İlgili Bilgi Testinin Geliştirilmesi: Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması”. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi 14, sy. 3 (Temmuz 2025): 975-93. https://doi.org/10.33206/mjss.1630971.
EndNote İrhan G (01 Temmuz 2025) Beden Eğitimi Pedagojisinde Kullanılan Öğretim Modelleri ile İlgili Bilgi Testinin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi 14 3 975–993.
IEEE G. İrhan, “Beden Eğitimi Pedagojisinde Kullanılan Öğretim Modelleri ile İlgili Bilgi Testinin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması”, MJSS, c. 14, sy. 3, ss. 975–993, 2025, doi: 10.33206/mjss.1630971.
ISNAD İrhan, Gökhan. “Beden Eğitimi Pedagojisinde Kullanılan Öğretim Modelleri Ile İlgili Bilgi Testinin Geliştirilmesi: Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması”. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi 14/3 (Temmuz 2025), 975-993. https://doi.org/10.33206/mjss.1630971.
JAMA İrhan G. Beden Eğitimi Pedagojisinde Kullanılan Öğretim Modelleri ile İlgili Bilgi Testinin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. MJSS. 2025;14:975–993.
MLA İrhan, Gökhan. “Beden Eğitimi Pedagojisinde Kullanılan Öğretim Modelleri Ile İlgili Bilgi Testinin Geliştirilmesi: Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması”. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, c. 14, sy. 3, 2025, ss. 975-93, doi:10.33206/mjss.1630971.
Vancouver İrhan G. Beden Eğitimi Pedagojisinde Kullanılan Öğretim Modelleri ile İlgili Bilgi Testinin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. MJSS. 2025;14(3):975-93.
 Kapak Resmi İndir

MANAS Journal of Social Studies (MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi)     


16155