Araştırma Makalesi
TÜRKİYE’DE GÖÇ POLİTİKALARINDA KAPSAYICILIK VE KAPASİTE GELİŞTİRME: SİYASET BİLİMİ PERSPEKTİFİNDEN KURUMSAL BİR DEĞERLENDİRME
Öz
Bu makale, Türkiye’de göç yönetiminin kurumsal yapılanması, devlet kapasitesinin güçlendirilmesi ve
kapsayıcı yönetişim uygulamaları üzerine odaklanmaktadır. Türkiye’nin göç alanındaki dinamik ve yoğun
süreçlerine yanıt olarak kamu kurumlarının kapasite geliştirme çabaları; sınır güvenliği, kayıt ve kimlik
doğrulama sistemlerinin teknik ve insan kaynağı altyapısının iyileştirilmesi bağlamında ele alınmaktadır.
Makalede, devlet kapasitesinin çok aktörlü iş birliği ile etkinleştirilmesi ve yerel-uluslararası paydaşlarla
koordinasyonun sağlanması, göç yönetiminde stratejik öneme sahip unsurlar olarak değerlendirilmektedir.
Ayrıca, kapsayıcı yönetişim ilkeleri doğrultusunda, göçmenlerin sosyal hizmetlere erişiminin kolaylaştırılması,
eşitsizliklerin azaltılması ve sosyal uyumun desteklenmesi için geliştirilen politika ve uygulamalar
tartışılmaktadır. Sonuç bölümünde, Türkiye’de göç yönetiminde sürdürülebilir ve kapsayıcı bir yönetişim
modeli için öneriler sunulmaktadır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Ainscow, M. (2005). Developing inclusive education systems: What are the levers for change? Journal of Educational Change, 6(2), 109–124.
- Akgündüz, A. (2017). Göçmenlerin sosyal entegrasyonu: Kırılgan gruplar ve politikalar. Sosyal Politika Dergisi, 12(1), 45–63.
- Alonso, J. A. (2015). Managing labour mobility: A missing pillar of global governance (CDP Background Paper No. 26ST/ESA/2015/CDP/26). Birleşmiş Milletler.
- Altunok, M. (2017). Türkiye’nin göç gerçekliği ve örgütlenmesi üzerine bir tartışma. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(22), 295–311.
- Barın, H. (2021). Türkiye’deki Suriyelilerin entegrasyonunda sivil toplum kuruluşlarının rolü. Kadim Yayınları.
- Bauböck, R. (2006). Citizenship and migration: Concepts and controversies. içinde R. Bauböck (Ed.), Migration and citizenship: Legal status, rights and political participation (ss. 17–42).
- Amsterdam University Press. Betts, A. , & Collier, P. (2017). Refuge: Transforming a broken refugee system. Penguin.
- Betts, A. , & Kainz, L. (2017). The history of global migration governance. Refugee Studies Centre Working Paper Series, 122, ss. 1–22.
- Bhagwati, J. N. (2003). Borders beyond control. Foreign Affairs, 82(1), ss. 98–104.
- BMMYK Türkiye Temsilciliği. (1998). Sığınma ve mülteci konularındaki uluslararası belgeler ve hukuki metinler. Ankara.
- Brinkerhoff, D. , & Morgan, P. (2010). Capacity and capacity development: Coping with complexity. Public Administration and Development, 30(1), ss. 2–10.
- Brinkerhoff, D. W. (2008). The state and international development management: Shifting tides, changing boundaries, and future directions. Public Administration Review, 68(6), ss. 985–1002.
- Canpolat, H. , & Arıner, H. O. (2012). Küresel göç ve Avrupa Birliği ile Türkiye’nin göç politikalarının gelişimi. ORSAM Rapor, 123, 1–30.
- Chirita, O. , & Perchinig, B. (2018). Factsheet: Enhancing migration governance through capacity building. ICMPD.
- Deniz, T. (2014). Uluslararası göç sorunu perspektifinde Türkiye. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 181, ss. 175–204.
- Duman, D. (2019). Türkiye’de göçmenlere yönelik entegrasyon politikalarının eksikliğinin değerlendirilmesi. Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 8(2), ss. 44–67.
- Erder, S. (2014). Balkan göçmenleri ve değişen uygulamalar: İskân kurumunun dostları. içindeA. İçduygu, S. Erder & Ö. F. Gençkaya (Eds.), Türkiye’nin uluslararası göç politikaları 1923-2023: Ulus devlet oluşumundan ulus devlet ötesi dönüşümlere (ss. 138–173). MireKoç Raporları.
- Ergüven, N. S. , & Özturanlı, B. (2013). Uluslararası mülteci hukuku ve Türkiye. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 62(4), ss. 1007–1062.
- Fleischmann, F. , & Höhne, M. (2021). Vulnerable migrant groups. Journal of Migration Studies, 7(3), 223–241. InEurope: Challenges and policy responses.
- Icduygu, A. , & Yurttagüler, E. (2019). Sivil toplum kuruluşlarının göç yönetimindeki rolü: Türkiye örneği. Göç Araştırmaları Dergisi, 5(2), ss. 78–94.
- International Migration Organization. (2013). Göç terimleri sözlüğü (R. Perruchoud & J. Redpath- Cross, Eds. ; 2. baskı). IOM Yayınları No. 31.
- İçduygu, A. , & Millet, E. (2016). Turkey’s migration governance: From gatekeeper to partner. Migration Policy Institute.
- İçduygu, A. , Erder, S. , & Gençkaya, Ö. F. (2014). Türkiye’nin uluslararası göç politikaları, 1923- 2023: Ulus-devlet oluşumundan ulus-ötesi dönüşümlere. TÜBİTAK, İçişleri Bakanlığı.
- Kaya, İ. , & Eren, E. Y. (2015). Türkiye’deki Suriyelilerin hukuki durumu: Arada kalanların hakları ve yükümlülükleri. SETA.
- Kirişci, K. (2014). Turkey: A model for managing migration? Migration Policy Institute. Kirişçi, K. (2000). Disaggregating Turkish citizenship and immigration practices. Middle Eastern Studies, 36(3), ss. 1–22.
- Mat, T. Y. , & Özdan, S. (2018). AB ile Türkiye arasındaki geri kabul anlaşmasının insan hakları açısından değerlendirilmesi. Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, 24(1), ss. 36–49.
- Matthews, J. (2008). Schooling and settlement: Refugee education in Australia. International Studies in the Sociology of Education, 18(1), ss. 31–45.
- Morgan, P. (2006). The Concept of Capacity. European Centre for Development Policy Management (ECDPM), Maastricht.
- Morgan, P. (2006). The Concept of Capacity. European Centre for Development Policy Management (ECDPM).
- Mültecilerin Hukuki Statüsüne İlişkin 1967 Protokolü. (2010). i, içinde BMMYK, Sığınma ve Mülteci Konularındaki Uluslararası Belgeler ve Hukuki Metinler (ss. 88–91).
- Mültecilerin Hukuki Statüsüne İlişkin 1967 Protokolü. (2010). Sığınma ve Mülteci Konularındaki Uluslararası Belgeler ve Hukuki Metinler (ss. 88–91). Birleşmiş Milletler Mülteciler Yüksek Komiserliği (BMMYK).
- Scholten, P. (2013). Governance of Migration and Diversity: A Multi-Level Perspective. Palgrave Macmillan.
- Silver, H. (1995). Reconceptualizing Social Disadvantage: Three Paradigms of Social Exclusion. In Social Exclusion: Rhetoric, Reality, Responses (ss. 57–80).
- Singal, N. (2005). Mapping the Field of Inclusive Education: A Review of the Indian Literature. International Journal of Inclusive Education, 9(4), ss. 331–350.
- Sirkeci, İ. , Cohen, J. H. , & Yazıcı, B. (2017). Migration and Mobility in Turkey: Historical Patterns and Contemporary Challenges. Routledge.
- Tekeli, İ. (1990). Osmanlı İmparatorluğu’ndan Günümüze Nüfusun Zorunlu Yer Değiştirmesi ve İskân Sorunu. Toplum ve Bilim, 50, ss. 49–71.
- Tocci, N. (2016). Turkey’s European Future: Behind the Scenes of America’s Middle East Strategy. Istituto Affari Internazionali.
- Yüksel, M. (2019). Türkiye’de Göçmenlerin Sosyal Entegrasyonu ve Kamusal Hizmetlere Erişim. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(2), ss. 122–145.
- Zolberg, A. R. (2006). A Nation by Design: Immigration Policy in the Fashioning of America. Harvard University Press.
- Bialasiewicz, L. (2004). The ‘Border Within’: Biopolitics, Territoriality and the Changing Meaning of Sovereignty. Environment and Planning D: Society and Space, 22(1), 49-73.
- Amnesty International Report (2020). Turkey’s Refugee Policyi, içinde Review. (Erişim adresi:) Aydın, N. (2018). Türkiye’de Mülteci Politikaları ve Entegrasyon Süreci. (Erişim adresi:) BMMYK Türkiye Temsilciliği (2020). Türkiye’deki Suriyeliler Raporu. (Erişim adresi: https: //www. unhcr. org/tr/wp-content/uploads/sites/14/2020/12/Türkiye’deki-Suriyeliler-Raporu. pdf)
- Canatan, K. (2017). Türkiye’de Göç Yönetimi. (Erişim adresi:)
- Candan, S. (2018). Türkiye’de Göç ve Entegrasyon. (Erişim adresi:)
- Demir, F. (2021). Türkiye’de Suriyeliler ve Eğitim Politikaları. (Erişim adresi:)
- Eurostat (2023). Migration and Migrant Population Statistics. (Erişim adresi:)
- European Migration Network (EMN) Report (2019). Turkey. (Erişim adresi:)
- Global Migration Data Portal. (2022). Migration Data: Turkey.
- ICMPD. (2021). Capacity Building In Migration Management.
- IOM Turkey (2020). Migration Governance and Integration Policies. (Erişim adresi:)
- Kaya, A. (2017). Türkiye’de Göçmen Hakları ve İnsan Hakları. (Erişim adresi:)
- Migrationsverket (Swedish Migration Agency). (2020). Best Practices in Migration Governance. OECD Migration Policy Debates (2018). Turkey’s Migration Policy. (Erişim adresi:)
- Red Cross (2020). Migrant Vulnerability and Protection. (Erişim adresi:)
- Scholten, P. & Penninx, R. (2016). The Multilevel Governance of Migration. (Erişim adresi:)
- Schierup, C. U. , Ålund, A. , & Kings, L. (2019). Migration, Precarity, and the Resilience of the Welfare State. (Erişim adresi:)
- Stocchiero, A. (2006). Capacity building on migration and development: A partnership process. BirleşmişMilletler
- UNHCR (2018). Turkey Country Refugee Response Plan. (Erişim adresi:)
- UNHCR (2019). Turkey’s Asylum System: Key Facts and Figures. (Erişim adresi:)
- UNHCR. (2013). Global trends: Forced displacement 2013. Geneva: UNHCR.
- UNHCR. (2008). The 1951 convention relating to the status of refugees and its 1967 protocol.
- UNHCR. (2015). Global trends: Forced displacement 2015. Geneva: UNHCR.
- UNHCR. (2021). Türkiye’deki mülteciler ve yerinden edilenler raporu.
- UNHCR. (2023). Türkiye’de göçmen hakları ve koruma durumu.
- United Nations (2005). Capacity development: Practice note. (Erişim adresi:)
- United Nations Development Programme (2015). Capacity development: A UNDP primer. (Erişim adresi: https: //www. undp. org/publications/capacity-development-undp-primer)
- United Nations General Assembly (2016). New York declaration for refugees and migrants. (Erişim adresi:)
- United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR) (2010). Handbook on procedures and criteria for determining refugee status.
- (Erişim adresi: https: //www. unhcr. org/publications/legal/3d58e13b4/handbook-procedures- criteria-determining-refugee-status-under-1951-convention. html)
- World Bank (2019). Migration and Development: Lessons from Turkey. (Erişim adresi:)
Toplam 68 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Göç Sosyolojisi |
| Bölüm | Derkenar Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 25 Haziran 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 31 Ekim 2024 |
| Kabul Tarihi | 10 Haziran 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 21 Sayı: 68 - Yeni Dünya Yeni Düzen: Küresel Sistemin Geleceğinde Türkiye |
Muhafazakar Düşünce Dergisi