Diyâr-ı Rûm’da 16. yüzyıl dolaylarında görünürlükleri artan âşık, meddah ve hâyalî gibi icracıların anlatı mekânı olarak kahvehaneleri mesken tuttukları ve bu mekânlarda icralarda bulundukları bilinmektedir. Bu makalede hikâye anlatıcıları olarak kategorize edilmiş icracıların, Osmanlı döneminde kolektif bir anlatı zemini inşa ettikleri ve performanslarını muhataplarının beklentilerine göre şekillendirerek bir tahkiye ekonomisi oluşturdukları öne sürülmüştür. Kahvehanelerin müdahilliği ile şekillenen bu ekonomiyi popüler kültür bağlamında incelemiş olan makalede, anlatıcıların kendi içinde bir çeşit piyasa oluşturarak Osmanlı’da patronaj temelli metin üretim pratiklerinden farklı bir bağlamın içinde icralarını şekillendirdikleri ve popüler kültürde tutunmak adına muhtelif taktikler geliştirdikleri iddia edilmiştir.
Popüler kültür hikâye anlatıcıları kahvehaneler Osmanlı çalışmaları
During the Ottoman period, performers such as âşık, meddah, and hâyalî gained visibility in Diyâr-ı Rûm and performed in coffeehouses as narrative spaces. This article argues that these storytellers constructed a narrative ground nourished by collective culture and created a narrative economy by shaping their performances according to the expectations of their audiences. This article explores this economy, which was shaped by the involvement of coffeehouses, in the context of popular culture and discusses the tactics storytellers developed to navigate popular culture. It argues that unlike patronage, which was a common practice of text production in the Ottoman Empire, especially among the elite, storytellers operated in a market-like context.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Edebi Teori, Edebi Çalışmalar (Diğer), Klasik Türk Edebiyatı |
Bölüm | Araştırma Makalesi (Dosya Dışı) |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Nisan 2024 |
Gönderilme Tarihi | 2 Ocak 2024 |
Kabul Tarihi | 31 Mart 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Sayı: 6 |
Yazarlar, yayımlanmak üzere Nesir: Edebiyat Araştırmaları Dergisi’ne gönderdikleri eserlerin tüm yayın haklarını saklı tutmakla birlikte, eserlerini Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY 4.0) kapsamında paylaşmayı kabul ederler. Bu lisans uyarınca, başkaları eseri uygun atıf yapmak koşuluyla paylaşabilir, çoğaltabilir, dağıtabilir ve yeniden kullanabilir. Ancak yazarların adı, çalışmanın başlığı ve derginin adı her kullanımda açıkça belirtilmelidir. Nesir, yazarların telif haklarını ellerinde tutmalarına izin verir; yalnızca eserin ilk yayım hakkına sahiptir.