Latin Catholics and Greek Orthodox Christians were the majority on the island of Crete under Venetian rule in the Early Modern Period, but there was also a small yet active Jewish community. They maintained their presence mainly in the capital city of Candia, as well as Rethymno and Chania. Known to have been present on the island since the Byzantine Empire, Jews differed from other communities in terms of trade and tax obligations. This was because Jews were a community tolerated by Venetian rulers on the island. Although this situation sometimes caused intervened unrest among other communities on the island, Venice intervened when necessary. They were forced to live in designated neighbourhoods and wear specific clothing to prevent social segregation although the Venetian rulers granted religious freedom to the Jews, who were part of the economic and social life of the island of Crete. Nevertheless, the island’s major merchants were Jews, and they worked in professions such as banking, jewellery making, textile production, agriculture, leatherworking and moneylending. Giacomo Foscarini, who was appointed to the island in 1574, issued a decree clearly defining the boundaries between Jews, Christians, and Latins. After the Ottomans conquered the island, Jews were granted dhimmi status and continued to live there.
Yeni Çağ’da Venedik hâkimiyetinde bulunan Girit Adası’nda Latin Katolikler ve Ortodoks halk çoğunlukta olsalar da adada azınlık olmasına karşın aktif bir Yahudi cemaati bulunmaktaydı. Yahudiler, Girit Adası’nın başkenti Kandiye başta olmak üzere Resmo ve Hanya merkezli olarak varlıklarını sürdürmüşlerdi. Bizans İmparatorluğu döneminden itibaren adadaki varlığı bilinen Yahudiler özellikle ticaret ve vergi yükümlülükleriyle diğer topluluklardan farklıydı. Çünkü Yahudiler adada Venedikli yöneticilerce tolerans gösterilerek kabul edilen bir topluluktu. Bu durum zaman zaman adadaki diğer toplumlar arasında kargaşaya sebebiyet verse de Venedik Devleti duruma zamanında müdahalede bulunurdu. Girit Adası’ndaki ekonomik ve toplumsal yaşamın bir parçası olan Yahudilere Venedikli yöneticiler tarafından dini özgürlük tanınmış olmasına karşın kendilerine ayrılan mahallelerde yaşamaya zorlanmışlar ve toplumsal ayrışmayı önlemek adına belirli kıyafetler giymek zorunda kalmışlardır. Öte yandan adadaki tüccarların çoğu Yahudilerden oluşmaktaydı ve bankerlik, kuyumculuk, tekstil üretimi, tarım işçisi, dericilik ve tefecilik gibi iş kollarında Yahudiler çalışmaktaydı. 1574 yılına gelindiğindeyse adaya atanan Giacomo Foscarini bir ferman düzenleyerek Yahudiler, Hıristiyan ve Latinler arasındaki sınırları kesin olarak belirlerken Osmanlıların adayı fethinden sonra Yahudiler zımmi statüsü tanınarak adadaki varlıklarını sürdürmüşlerdi.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Düşünce Tarihi |
Bölüm | DERGİNİN TAMAMI |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Haziran 2025 |
Gönderilme Tarihi | 6 Mayıs 2025 |
Kabul Tarihi | 13 Haziran 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 7 Sayı: 1 |