Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Pascal and the Call of Common Sense: The Rationality of Belief

Yıl 2025, Cilt: 7 Sayı: 1, 139 - 160, 30.06.2025
https://doi.org/10.51490/oksident.1672257

Öz

Within a theistic framework, arguments regarding the existence or nonexistence of God require a certain level of intellectual background on the part of the interlocutor. These arguments gain coherence only through specific process of reasoning and arise from accumulated observations and experiences. Belief and disbelief thus form a conviction within the individual. The teleological and cosmological arguments are derived from the notion that the order of the universe necessitates a designer. Consequently, every individual who professes belief reaches a particular level of consciousness, inspired by the universe’s order, and expresses a conviction. The question “Is belief in God more rational and aligned with common sense than disbelief?” constitutes the philosophical and theological foundation of this inquiry. While the argument in question does not constitute definitive proof of God's existence, it functions as a mechanism that motivates individuals toward belief. This approach, which assumes that common sense inclines individuals toward faith, is not confined to any particular culture or geography. On the contrary, this inclination represents a universal attitude. Therefore, this stance may manifest in various forms across different cultures and regions. Based on the premise that humans are rational beings, this orientation is also closely related to the principle of utilitarianism. Traces of this approach can be found in the early phases of the Muslim tradition. However, despite its presence in Islamic thought, it did not evolve into a systematic and traceable methodology. As a result, it failed to gain a widespread acceptance over the course of history. Furthermore, the absence of methodological structure suggests that its emergence may have been coincidental. This approach resurfaced in the West during the 17th century, this time as an extension of probability theory, and sought interlocutors within the theological domain. The rational theological framework developed by Pascal assumed the role of establishing the rational foundation of belief within theological discourse. In the form introduced by Pascal, this approach is based on the premise that belief is more rational for human beings. By constructing reasonable justifications for interlocutors, it aims to demonstrate that belief benefits the individual. Over time, this theological-philosophical approach fostered various interactions, leading to its integration with William James's pragmatism theory. James's perspective asserts that “what is useful is true for humans,” a notion that provides a meaningful common ground with Pascal's approach. This article does not aim to evaluate the potential religious implications of this perspective in either the East or the West; rather it seeks to elucidate the nature of this approach.

Kaynakça

  • Aktaş, Zeki. “John Stuart Mill’in Faydacılık Teorisinde ‘Ahlaki Yaptırım’ Problemi.” Liberal Düşünce Dergisi 107 (2022): 1-18.
  • Anderson Joseph & Collette, Daniel. “Wagering with and without Pascal”. Res Philosophica 95/1 (2018): 95-110.
  • Armour-Garb, Bradley. “Betting on God”. Religious Studies 35 (1999): 19-38.
  • Basmacı Abdullah & Erdem, Ömer Faruk. “Blaise Pascal’ın İmanın Rasyonelliğine Dair Düşünceleri Üzerine Bir Analiz”. Necmettin Erbakan Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 48 (2019): 155-174.
  • Bayraktar, Mehmet. Pascal Oyunu - Hz. Ali, Gazzali Ve Pascal’a Göre Ahirete Zar Atmak. İstanbul: İnsan Yayınları, 2013.
  • Boaheng, Paul. “Gambling on God: A Qualified Defense of Pascal’s Wager”. Cultural and Religious Studies 4/3 (2016): 185-193.
  • Büyük, Celal. “Tanrı İnancının Rasyonelliği Ve Kanıt İhtiyacı”. Atatürk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 40/40 (2013): 93-120.
  • Cargile, James. “Pascal’s wager.” Philosophy 41/157 (1966): 250-257.
  • Cevziyye, Muhammed bin Ebi Bekr bin Eyyub bin Sa’d Şemseddin İbn Kayyim el-. Medaric es-Salikin Beyne Menazil İyyake Na’budu ve İyyake Neste’in. Üçüncü Baskı, Beyrut: Dar el-Kitab el-Arabi, 1996.
  • Clifford, William K. “The Ethics of Belief”. Philosophy of Religion, ed. Stuart C. Brown, Londra-New York: Routledge, 2014, 163-168.
  • Clifford, William K. “The Ethics of Belief”. Arguing About Knowledge, Routledge, 2020, 301-305.
  • Çınar, Bayram. “Felsefe-Kelâm Tartışmalarında Bilginin Serüveni: Mâturîdî Eksenli Bir Bilgi Tartışması”. İslam Medeniyeti Araştırmaları Dergisi 1/5 (2020): 115-161.
  • Çınar, Bayram. “İslâm Kelamı Açısından ‘Nübüvvet’ Kurumuna İlişkin Çağdaş Bir Yaklaşım”. Siyer Araştırmaları Dergisi 10 (2021): 143-176.
  • Çınar, Bayram. “Mu‘tezile’de Peygamberin Masumiyeti Teorisi”. Bülent Ecevit Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 9/1 (2022): 137-167.
  • Demir, Hilmi. Delil ve İstidlalin Mantıki Yapısı. İstanbul: İsam Yayınları, 2012.
  • Dorman, Mustafa Emre. “Tarihsel ve Teolojik Açıdan Deizm ve Eleştirisi”. Misbah Dergisi 18 (2022): 33-58.
  • Duff, Anthony. “Pascal’s Wager and Infinite Utilities”. Analysis 46 (1986): 107-109.
  • Efil, Şahin. “Pascal Epistemolojisinde Kalbi Akla Öncelemek”. Hikmet Yurdu 3/6 (2010): 135-157.
  • Efil, Şahin. “Pascal’dan Hareketle ‘Sanki Felsefesi’ Yapmak”. Journal of İslamic Research 21/3 (2010): 184-193.
  • Erdem, Ömer Faruk. “William James’te İnancın Rasyonelliği”. Beytulhikme 11/3 (2021): 1355-1376.
  • Flew, Anthony. God and Philosopy. Londra: Hutchinson, 1968.
  • Hacking, Ian. “The logic of Pascal’s wager”. American Philosophical Quarterly 9/2 (1972): 186-192.
  • Hanefi, Şihab el-Din Ahmed bin Muhammed bin Ömer el-Hafaji el-Mısri el-. Haşiye el-Şihab ala Tefsir el-Baydawi, el-Musemma: Inaya el-Kadi ve Kifaya el-Radi ala Tefsir el-Baydawi. Beyrut: Dâru Sadr, ts.
  • Hanefî, Şihâbeddin Ahmed bin Muhammed bin Ömer el-Hafâcî el-Mısrî el-. Hâşiyetu’ş-Şihâb alâ Tefsîri’l-Beydâvî: İnâyetü’l-Kâdî ve Kifâyetü’r-Râzî alâ Tefsîri’l-Beydâvî, Beyrut: Dâr Sâdr, ts.
  • Harman, Vezir. Hz. Peygamberin Dindeki Yeri. İstanbul: Hikav Yayınları, 2018.
  • Hayden, Gary. You Kant Make It Up Strange Ideas from History’s Great Philosophers, Oxford: Oneworld Publications, 2011.
  • Hick, John. “Kanıta Dayanmayan Rasyonel Teist İnanç”. Çev. Ferit Uslu, Hitit Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 1/2 (2002): 305-324.
  • James, William. Pragmatizm, Çev. Ferit Burak Aydar. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 2019.
  • James, William. “The Will to Believe”. Philosophy of Religion, Londra-New York: Routledge, 2014, 169-180.
  • Jordan, Jeff (ed.). Gambling on God: Essays on Pascal’s Wager. Boston: Rowman & Littlefield, 1994.
  • Kahraman, Hüseyin. “İman, Kurtuluş ve Ahlak Arasındaki İlişkiye Dair Bir Değerlendirme”. Sırat 2/1 (2021): 56-87.
  • Karaçay, Timur. “Olasılığın Matematiksel Temelleri”. Olasılık. İstanbul: İstanbul Kültür Üniversitesi Yayınları, 2006.
  • Kâsimî, Muhammed Cemaleddin bin Muhammed Said bin Kasım el-Hallak el-. Mehasin el-Te’vil. Ed. Muhammed Basil Uyun el-Sud, Beyrut: Dar el-Kutub el-Ilmiyye, 1418.
  • Kenny, Anthony. Faith and Reason. New York: Columbia University Press, 1983.
  • Mahmud bin Ebi’l-Hasan (Ali) bin el-Hüseyin en-Nisaburi el-Gaznevi, meşhur olarak (Beyan el-Hak), Ebu’l-Kasım. Bahir el-Burhan fi Meani Müşkilat el-Kur’an. Umm el-Kura Üniversitesi: Mekke-i Mükerreme, 1998.
  • Pascal, Blaise. Blaise Pascal, Düşünceler. Çev. Metin Karabaşoğlu, İstanbul: Kaknüs Yayınları, 2003.
  • Pascal, Blaise. Düşünceler. Çev. Devrim Çetinkasap, İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları, 2017.
  • Pay, Metin. “Kozmolojik Delil”. Dini Araştırmalar, 19/48 (2016): 25-52.
  • Peterson Michael & Hasker, William. Akıl ve İnanç. Çev. Rahim Acar, İstanbul: Küre Yayınları, 2015.
  • Saifnazarov, İsmail. “Pragmatizm Tadbirkorlik Falsafasi”, Oriental Renaissance: Innovative, Educational, Natural and Social Sciences 23 (2022): 924-929.
  • Swinburne, Richard. Faith and Reason. Oxford: Oxford University Press, 2005.
  • Şa’ravî, Muhammed Mutevellili el-. Tefsir el-Şa’ravî- el-Havatir. Kahire: Matba’ah Akhbar el-Yavm, 1418.
  • Taslaman, Caner. “Tanrı-Evren İlişkisi Açısından Determinizm, İndeterminizm ve Kuantum Teorisi”. Erişim: 08.03.2025, https://www.canertaslaman.com/wpcontent/uploads/2011/10/caner_taslaman_makale_kuantum.pdf.
  • Temel Yeşilyurt & Taşdelen, Mehmet. “Ahiret İnancının Pratik Yansımaları”. KADER Kelam Araştırmaları Dergisi 10/2 (2012): 55-68.
  • Topaloğlu, Bekir. Allah’ın Varlığı (İsbât-ı Vâcib). Ankara: Diyanet İsleri Başkanlığı Yayınları, 1983.
  • Tunusi, Muhammed el-Tahir bin Muhammed bin Muhammed el-Tahir bin Ashur el-. Tahrir ve Tenvir “Tahrir el-Ma’na el-Sedid ve Tenvir el-Akl el-Cedid min Tefsir el-Kitab el-Mecid”. Tunus: Dar el-Tunusiyye li’l-Nashr, 1984.
  • Türer Celal & Aydın, Metin. “Utilitarianism ve Pragmatism: Farklar, Ortak Noktalar”. FLSF Felsefe ve Sosyal Bilimler Dergisi 28 (2019): 121-149.
  • Tüzer, Abdullatif. Bir Varoluşçunun İman Savunusu: Pascal’da Fideizm ve Gazali Açısından Bir Değerlendirme. İstanbul: İz Yayınları, 2006.
  • Uğur Zeynep B. & Arık, Afife. “İnsan Rasyonel Bir Varlık mıdır?”. Katre Uluslararası İnsan Araştırmaları Dergisi 3 (2017): 15-39.
  • Uslu, Ferit. “Düzen ve Gaye Delili Üzerine Bir Analiz”. Dinî araştırmalar 4/12 (2002): 31-48.
  • Vugt, Floris van. “On Limits and Purpose in Pascal’s Wager Argument”. UC Utrecht Spring 2003, 1-8.

Pascal ve Sağduyunun Çağrısı: İnanmanın Rasyonelliği

Yıl 2025, Cilt: 7 Sayı: 1, 139 - 160, 30.06.2025
https://doi.org/10.51490/oksident.1672257

Öz

Teistik düzlemde Tanrı’nın varlığı ve yokluğuna ilişkin deliller, muhatap açısından belirli bir müktesebatı gerektirir. Bu veriler ancak belirli bir akıl yürütmenin sonucunda düzenli bir görünüme kavuşur, gözlem ve tecrübelerin birikimi neticesinde ortaya çıkarlar. İnanmak ve inanmamak bu minval üzere muhatapta bir kanaat oluşturur. Teleolojik ve Kozmolojik delil, evrendeki düzenin bir tasarımcıyı gerektirdiği fikrinden beslenir. Dolayısıyla inandığı iddiasındaki her birey, evrenin düzenliliğinden ilham ile belirli bir şuur seviyesine ulaşarak bir kanaat izhar eder.
“Tanrı’ya inanmak mı daha makul ve sağduyuya uygundur yoksa inanmamak mı (?)” sorusu bu araştırmanın felsefî ve teolojik zeminini oluşturur. Zira bu araştırmaya konu olan argüman, Tanrı’yı ispat eden bir kanıt olmamasına karşın, Tanrı’ya inanmaya bireyi motive eden bir araç olarak fonksiyon ifa eder. Sağduyunun bireyi inanmaya motive ettiğini varsayan bu yaklaşım, bir kültür ve coğrafyaya ait değildir. Aksine bu yönelim evrensel bir tavırdır. Bu yüzden söz konusu tavır değişik şekillerde farklı kültür ve coğrafyalarda ortaya çıkabilir. İnsanın rasyonel bir varlık olmasına dayanan bu yönelim, aynı zamanda faydacılık ilkesi ile de yakın ilişkilidir. Bu yaklaşımın izlerine Müslüman geleneğin erken evrelerinde de rastlanır. Fakat yöntemli ve takip edilebilen bir izlek olamamış, bu yüzden de tarihsel süreçte yoğun takipçisi olan bir yaklaşım olmayı başaramamıştır. İşte, metodik olmayı başarmamış bu tavrın ortaya çıkışının tesadüfen olması bu yüzden ‘muhtemeldir’ diyebiliriz.
Söz konusu bu yaklaşım, 17. yüzyılda olasılık kuramının bir izdüşümü olarak bu kez Batıda, tekrar ortaya çıkmış ve teolojik alanda muhatap aramıştır. Pascal’ın teorisini oluşturduğu bu yapı “inanmanın rasyonel zemini” olarak görev üstlenmiştir. Ortaya konulduğu şekliyle insan açısından inanmanın daha rasyonel olduğu iddiasına dayanan yaklaşım; muhataplarında makul gerekçeler inşa ederek inanmanın insanın faydasına bir durum olduğunu ortaya koymayı amaçlar. Bu teolojik felsefî bakış açısı, daha sonraki zaman dilimlerinden farklı etkileşimler ortaya çıkarmış, William James’in Pragmatizm kuramı ile de entegre ele alınmıştır. Onun; “faydalı olan, insan için doğrudur” şeklindeki yargısı ile Pascal’ın yaklaşımı anlamlı ortak bir zemine kavuşmuştur. Doğu ve Batı’da temsilciler bulmuş bu yaklaşımın üreteceği dindarlık potansiyelinin ne olduğu ile ilgilenmeksizin, söz konusu kanaatin ne olduğunu ortaya koymak bu makalenin amacıdır.

Kaynakça

  • Aktaş, Zeki. “John Stuart Mill’in Faydacılık Teorisinde ‘Ahlaki Yaptırım’ Problemi.” Liberal Düşünce Dergisi 107 (2022): 1-18.
  • Anderson Joseph & Collette, Daniel. “Wagering with and without Pascal”. Res Philosophica 95/1 (2018): 95-110.
  • Armour-Garb, Bradley. “Betting on God”. Religious Studies 35 (1999): 19-38.
  • Basmacı Abdullah & Erdem, Ömer Faruk. “Blaise Pascal’ın İmanın Rasyonelliğine Dair Düşünceleri Üzerine Bir Analiz”. Necmettin Erbakan Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 48 (2019): 155-174.
  • Bayraktar, Mehmet. Pascal Oyunu - Hz. Ali, Gazzali Ve Pascal’a Göre Ahirete Zar Atmak. İstanbul: İnsan Yayınları, 2013.
  • Boaheng, Paul. “Gambling on God: A Qualified Defense of Pascal’s Wager”. Cultural and Religious Studies 4/3 (2016): 185-193.
  • Büyük, Celal. “Tanrı İnancının Rasyonelliği Ve Kanıt İhtiyacı”. Atatürk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 40/40 (2013): 93-120.
  • Cargile, James. “Pascal’s wager.” Philosophy 41/157 (1966): 250-257.
  • Cevziyye, Muhammed bin Ebi Bekr bin Eyyub bin Sa’d Şemseddin İbn Kayyim el-. Medaric es-Salikin Beyne Menazil İyyake Na’budu ve İyyake Neste’in. Üçüncü Baskı, Beyrut: Dar el-Kitab el-Arabi, 1996.
  • Clifford, William K. “The Ethics of Belief”. Philosophy of Religion, ed. Stuart C. Brown, Londra-New York: Routledge, 2014, 163-168.
  • Clifford, William K. “The Ethics of Belief”. Arguing About Knowledge, Routledge, 2020, 301-305.
  • Çınar, Bayram. “Felsefe-Kelâm Tartışmalarında Bilginin Serüveni: Mâturîdî Eksenli Bir Bilgi Tartışması”. İslam Medeniyeti Araştırmaları Dergisi 1/5 (2020): 115-161.
  • Çınar, Bayram. “İslâm Kelamı Açısından ‘Nübüvvet’ Kurumuna İlişkin Çağdaş Bir Yaklaşım”. Siyer Araştırmaları Dergisi 10 (2021): 143-176.
  • Çınar, Bayram. “Mu‘tezile’de Peygamberin Masumiyeti Teorisi”. Bülent Ecevit Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 9/1 (2022): 137-167.
  • Demir, Hilmi. Delil ve İstidlalin Mantıki Yapısı. İstanbul: İsam Yayınları, 2012.
  • Dorman, Mustafa Emre. “Tarihsel ve Teolojik Açıdan Deizm ve Eleştirisi”. Misbah Dergisi 18 (2022): 33-58.
  • Duff, Anthony. “Pascal’s Wager and Infinite Utilities”. Analysis 46 (1986): 107-109.
  • Efil, Şahin. “Pascal Epistemolojisinde Kalbi Akla Öncelemek”. Hikmet Yurdu 3/6 (2010): 135-157.
  • Efil, Şahin. “Pascal’dan Hareketle ‘Sanki Felsefesi’ Yapmak”. Journal of İslamic Research 21/3 (2010): 184-193.
  • Erdem, Ömer Faruk. “William James’te İnancın Rasyonelliği”. Beytulhikme 11/3 (2021): 1355-1376.
  • Flew, Anthony. God and Philosopy. Londra: Hutchinson, 1968.
  • Hacking, Ian. “The logic of Pascal’s wager”. American Philosophical Quarterly 9/2 (1972): 186-192.
  • Hanefi, Şihab el-Din Ahmed bin Muhammed bin Ömer el-Hafaji el-Mısri el-. Haşiye el-Şihab ala Tefsir el-Baydawi, el-Musemma: Inaya el-Kadi ve Kifaya el-Radi ala Tefsir el-Baydawi. Beyrut: Dâru Sadr, ts.
  • Hanefî, Şihâbeddin Ahmed bin Muhammed bin Ömer el-Hafâcî el-Mısrî el-. Hâşiyetu’ş-Şihâb alâ Tefsîri’l-Beydâvî: İnâyetü’l-Kâdî ve Kifâyetü’r-Râzî alâ Tefsîri’l-Beydâvî, Beyrut: Dâr Sâdr, ts.
  • Harman, Vezir. Hz. Peygamberin Dindeki Yeri. İstanbul: Hikav Yayınları, 2018.
  • Hayden, Gary. You Kant Make It Up Strange Ideas from History’s Great Philosophers, Oxford: Oneworld Publications, 2011.
  • Hick, John. “Kanıta Dayanmayan Rasyonel Teist İnanç”. Çev. Ferit Uslu, Hitit Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 1/2 (2002): 305-324.
  • James, William. Pragmatizm, Çev. Ferit Burak Aydar. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 2019.
  • James, William. “The Will to Believe”. Philosophy of Religion, Londra-New York: Routledge, 2014, 169-180.
  • Jordan, Jeff (ed.). Gambling on God: Essays on Pascal’s Wager. Boston: Rowman & Littlefield, 1994.
  • Kahraman, Hüseyin. “İman, Kurtuluş ve Ahlak Arasındaki İlişkiye Dair Bir Değerlendirme”. Sırat 2/1 (2021): 56-87.
  • Karaçay, Timur. “Olasılığın Matematiksel Temelleri”. Olasılık. İstanbul: İstanbul Kültür Üniversitesi Yayınları, 2006.
  • Kâsimî, Muhammed Cemaleddin bin Muhammed Said bin Kasım el-Hallak el-. Mehasin el-Te’vil. Ed. Muhammed Basil Uyun el-Sud, Beyrut: Dar el-Kutub el-Ilmiyye, 1418.
  • Kenny, Anthony. Faith and Reason. New York: Columbia University Press, 1983.
  • Mahmud bin Ebi’l-Hasan (Ali) bin el-Hüseyin en-Nisaburi el-Gaznevi, meşhur olarak (Beyan el-Hak), Ebu’l-Kasım. Bahir el-Burhan fi Meani Müşkilat el-Kur’an. Umm el-Kura Üniversitesi: Mekke-i Mükerreme, 1998.
  • Pascal, Blaise. Blaise Pascal, Düşünceler. Çev. Metin Karabaşoğlu, İstanbul: Kaknüs Yayınları, 2003.
  • Pascal, Blaise. Düşünceler. Çev. Devrim Çetinkasap, İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları, 2017.
  • Pay, Metin. “Kozmolojik Delil”. Dini Araştırmalar, 19/48 (2016): 25-52.
  • Peterson Michael & Hasker, William. Akıl ve İnanç. Çev. Rahim Acar, İstanbul: Küre Yayınları, 2015.
  • Saifnazarov, İsmail. “Pragmatizm Tadbirkorlik Falsafasi”, Oriental Renaissance: Innovative, Educational, Natural and Social Sciences 23 (2022): 924-929.
  • Swinburne, Richard. Faith and Reason. Oxford: Oxford University Press, 2005.
  • Şa’ravî, Muhammed Mutevellili el-. Tefsir el-Şa’ravî- el-Havatir. Kahire: Matba’ah Akhbar el-Yavm, 1418.
  • Taslaman, Caner. “Tanrı-Evren İlişkisi Açısından Determinizm, İndeterminizm ve Kuantum Teorisi”. Erişim: 08.03.2025, https://www.canertaslaman.com/wpcontent/uploads/2011/10/caner_taslaman_makale_kuantum.pdf.
  • Temel Yeşilyurt & Taşdelen, Mehmet. “Ahiret İnancının Pratik Yansımaları”. KADER Kelam Araştırmaları Dergisi 10/2 (2012): 55-68.
  • Topaloğlu, Bekir. Allah’ın Varlığı (İsbât-ı Vâcib). Ankara: Diyanet İsleri Başkanlığı Yayınları, 1983.
  • Tunusi, Muhammed el-Tahir bin Muhammed bin Muhammed el-Tahir bin Ashur el-. Tahrir ve Tenvir “Tahrir el-Ma’na el-Sedid ve Tenvir el-Akl el-Cedid min Tefsir el-Kitab el-Mecid”. Tunus: Dar el-Tunusiyye li’l-Nashr, 1984.
  • Türer Celal & Aydın, Metin. “Utilitarianism ve Pragmatism: Farklar, Ortak Noktalar”. FLSF Felsefe ve Sosyal Bilimler Dergisi 28 (2019): 121-149.
  • Tüzer, Abdullatif. Bir Varoluşçunun İman Savunusu: Pascal’da Fideizm ve Gazali Açısından Bir Değerlendirme. İstanbul: İz Yayınları, 2006.
  • Uğur Zeynep B. & Arık, Afife. “İnsan Rasyonel Bir Varlık mıdır?”. Katre Uluslararası İnsan Araştırmaları Dergisi 3 (2017): 15-39.
  • Uslu, Ferit. “Düzen ve Gaye Delili Üzerine Bir Analiz”. Dinî araştırmalar 4/12 (2002): 31-48.
  • Vugt, Floris van. “On Limits and Purpose in Pascal’s Wager Argument”. UC Utrecht Spring 2003, 1-8.
Toplam 51 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Karşılaştırmalı Dini Araştırmalar
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Bayram Çınar 0000-0002-4886-7610

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2025
Gönderilme Tarihi 8 Nisan 2025
Kabul Tarihi 13 Haziran 2025
Yayımlandığı Sayı Yıl 2025 Cilt: 7 Sayı: 1

Kaynak Göster

ISNAD Çınar, Bayram. “Pascal Ve Sağduyunun Çağrısı: İnanmanın Rasyonelliği”. Oksident 7/1 (Haziran 2025), 139-160. https://doi.org/10.51490/oksident.1672257.