Bu çalışma, Türkiye’deki sosyal bilimler alanında çalışan akademisyenlerin büyük veri ile nasıl ilişkilendiğini, aşinalık, yeterlik ve kullanım düzeyleri üzerinden incelemektedir. 3.606 akademisyeni kapsayan büyük ölçekli bir web anketine dayanarak, bireysel tecrübelerin, metodolojik yönelimlerin ve kurumsal etkilerin büyük veri ile etkileşimle nasıl ilişkilendiği analiz edilmiştir. Betimleyici analizler ve lojistik regresyon sonuçları, nicel araştırmaya metodolojik yakınlık, yeniliğe açıklık ve bölüm müfredatları aracılığıyla kurumsal düzeyde maruz kalmanın, büyük veri yeterliği ve kullanımının temel belirleyicileri olduğunu ortaya koymaktadır. Buna karşılık, üniversiteler arası eşitsizlikler ve sosyoekonomik gelişmişlik düzeyleri gibi yapısal ayrımların, daha derin düzeydeki etkileşimden ziyade aşinalığı etkilediği görülmektedir. Çalışma, bulguları bağlamlaştırmak amacıyla bilgi üretim kültürleri, pedagojik düzenek kuramı, yeniliklerin yayılımı kuramı ve teknoloji kabul modelleri gibi kuramsal çerçeveleri bir araya getirmektedir. Bu araştırma, Küresel Kuzey dışındaki sosyal bilimcilerin büyük veriye adaptasyonu konusundaki sınırlı ampirik literatüre katkı sağlamakta ve Türkiye’de sosyal araştırma metodolojisinde daha geniş çaplı bir benimsemenin önündeki yapısal, müfredatsal ve tutumsal engellere ve yaklaşımlara dikkat çekmektedir.
büyük veriyle etkileşim hesaplamalı sosyal bilimler sosyal araştırma yöntemleri Türkiye’de yüksek öğretin yenilikleri benimseme
This study investigates how academics in Türkiye’s social sciences engage with big data by examining their familiarity, competency, and actual use. Drawing on a large-scale web survey of 3,606 academics, we analyze how individual backgrounds, methodological orientations, and institutional environments relate to engagement with big data. Descriptive and logistic regression analyses reveal that methodological proximity to quantitative research, openness to innovation, and institutional exposure through departmental curricula are key drivers of competency and use. Conversely, structural divides, such as inequalities between universities and socio-economic development levels, appear to affect familiarity more than deeper engagement. Theoretically, the study integrates frameworks including epistemic cultures, pedagogic device theory, diffusion of innovations, and technology acceptance models to contextualize the findings. This research contributes to the limited empirical literature on big data adaptation among social scientists outside the Global North and address structural, curricular, and attitudinal barriers and approaches for broader adoption in Türkiye's social research methodology.
big data engagement computational social sciences social research methodology higher education in Türkiye innovation adoption
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Sosyolojik Metodoloji ve Araştırma Yöntemleri |
Bölüm | Research Articles |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 26 Mayıs 2025 |
Yayımlanma Tarihi | 31 Mayıs 2025 |
Gönderilme Tarihi | 26 Nisan 2025 |
Kabul Tarihi | 6 Mayıs 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 22 Sayı: 3 |