Halim Sâbit Şibay (1883–1946), who migrated to Türkiye from the Kazan region in the early 20th century, contributed significantly to disseminating Ziya Gökalp's (1876–1924) ideas and thoughts. Renowned as the “publisher of the İslâm Mecmûası,” he sought to ground Gökalp’s theory of ijtimāʿī uṣūl al-fiqh (sociological jurisprudential methodology) within the framework of jurisprudential methodology (uṣūl al-fiqh). Halim Sâbit, who thought that custom (ʿurf) was as important as a source in fiqh as the texts (naṣṣ), considered it necessary to expand the customary field. Proceeding from the view that rulings based on custom are binding, he advocated for separating religious affairs (worship) from legal and social affairs (muʿāmalāt). In his articles on sīrah, Islamic law, and sociology of religion, published after the declaration of the Second Constitutional Monarchy, Halim Sābit frequently cited hadith and Sunnah as foundational sources. This article aims to determine Halim Sâbit's view of hadith and Sunnah and his knowledge in this field, which has never been studied before. The first part of the article deals with his knowledge of hadith and Sunnah, and the second part with his use of hadith. His articles published in journals, entries in the Ministry of Education’s Islamic Encyclopedia, and printed works were examined. The data were then classified and analyzed accordingly.
Hadīth Halim Sabit Sunnah ʿUrf (Custom) Ijtimāʿī Uṣūl al-Fiqh
1900’lü yılların başında Kazan bölgesinden Türkiye’ye göç eden Halim Sâbit Şibay (1883-1946), Ziya Gökalp’ın (1876-1924) fikir ve düşüncelerinin yayılmasında büyük katkılar sağlamış bir müderristir. O, “İslâm Mecmûası’nın nâşiri” olarak meşhur olmuş, Gökalp’in “ictimâî usûl-i fıkıh” teorisini fıkıh usûlünün kaideleri çerçevesinde temellendirmeye çalışmıştır. Yazılarında fıkhın nas ve örf olmak üzere iki kaynağı olduğunu ve şeriatın örfe de nas seviyesinde önem verdiğini dile getiren Halim Sâbit, örfü müstakil bir kaynak olarak görmüştür. Örfe istinâden verilen hükümlerin bağlayıcı olacağı görüşünden hareketle örfî alanın genişletilmesi ve ibadet ile muamelât alanlarının birbirinden ayrılmasının gerekli olduğunu ifade etmiştir. II. Meşrûtiyet’in ilanı sonrası yayımlanan mecmûalarda siyer, İslâm hukuku ve din sosyolojisi alanlarında pek çok makale neşreden Halim Sâbit, bu yazılarında hadis ve sünnete sık sık atıf yapmış ve onları mesned olarak göstermiştir. Halim Sâbit’in fikir ve düşünceleri üzerine pek çok çalışma yapılmış ancak hadis ve sünnete bakışı şu ana kadar çalışılmamıştır. Bu bağlamda makalemizin amacı Halim Sâbit Şibay’ın hadis ve sünnet bilgisini tespit etmektir. Çalışmamız iki bölümden ibarettir: İlk bölümde Halim Sâbit’in hadis ve sünnete bakışı, diğer bölümde ise yazılarında hadis kullanımı araştırılmıştır. Halim Sâbit’in mecmûalardaki makaleleri, MEB İslâm Ansiklopedisi’nde yayımlanan maddeleri ve matbû eserleri okunmuş, elde edilen veriler tasnîf ve analiz edilmiştir. Araştırmamız neticesinde onun mesned olarak yer verdiği hadisleri çoğu zaman kaynaklarıyla zikrettiği, bazen hadislerin sıhhat ve senedleri hakkında açıklamalar yaptığı ve hadis ilminde belli düzeyde vukûfiyeti olduğu tespit edilmiştir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Hadis |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 14 Haziran 2025 |
Yayımlanma Tarihi | 15 Haziran 2025 |
Gönderilme Tarihi | 10 Şubat 2025 |
Kabul Tarihi | 22 Mayıs 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 27 Sayı: 1 |
DİZİNLEME & ÖZETLEME & ARŞİVLEME
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
SAUIFD bilginin yayılması ve zenginleşmesi için Açık Erişim Politikasına uymaktadır.