Judo is a dynamic martial art that combines technical, tactical, and physical performance elements, aiming to neutralize the opponent by causing them to lose balance and stability. To be successful in this sport, it is essential to develop fundamental motor skills such as muscular strength, cardiovascular endurance, agility, flexibility, reaction speed, and particularly balance. Balance plays a critical role in both offensive and defensive movements, as judokas must maintain their postural stability to effectively throw their opponents to the ground while simultaneously resisting counterattacks. The ability to control one’s center of gravity during rapid, complex movements directly impacts success in judo matches. Despite the importance of balance, there is limited research, especially involving female athletes, focusing on how acute muscle fatigue—common during both training and competition—affects static and dynamic balance performances. Therefore, the primary aim of this study is to investigate the effect of acute muscle fatigue on the static and dynamic balance performances of female judokas. In this study, a total of nine well-trained female judokas, who actively practice judo and regularly participate in competitive training programs in Konya province, voluntarily took part. The average age of the participants was 14.66±1.11 years, with a mean height of 158.77±4.49 cm, an average body weight of 50.75 ± 4.02 kg, and an average sports experience of 2.11±1.05 years. All participants underwent a standard warm-up protocol before testing. Initially, their static and dynamic balance performances were measured in a rested state using the Biodex Balance System. Subsequently, the participants performed a 30-second Wingate Anaerobic Test to induce acute muscular fatigue, which simulates the high-intensity efforts experienced during a judo match. Immediately after completing the fatigue protocol, the participants repeated the static and dynamic balance tests. The data collected before and after fatigue were analyzed using the paired sample t-test with SPSS 24.0 statistical software. The results demonstrated that there was no statistically significant difference in the participants’ static balance performances between the rested and fatigued states (p>0.05). However, a significant decrease was observed in dynamic balance performance, specifically in the "overall" and "anterior-posterior (ante-post)" parameters following fatigue (p<0.05). No significant differences were found in the "medial-lateral (med-lat)" balance parameters. In conclusion, acute muscle fatigue has a negative impact on the dynamic balance performance of female judokas, although it does not significantly affect static balance performance. This finding suggests that fatigue impairs postural control during dynamic activities, potentially increasing the risk of performance decline or injury during competition. It is recommended that coaches incorporate targeted balance training into regular judo training programs, focusing on maintaining balance under fatigue conditions. Additionally, strategies to enhance post-exercise recovery may further improve athletes’ ability to sustain high performance levels during matches.
Judo, teknik, taktik ve fiziksel performans unsurlarını bir araya getiren, aynı zamanda zihinsel dayanıklılık gerektiren dinamik bir dövüş sporudur. Bu sporun temel amacı, rakibin dengesini ve stabilitesini bozarak onu etkisiz hale getirmek ve avantaj sağlamaktır. Judoda başarılı olabilmek için kas kuvveti, kardiyovasküler dayanıklılık, çeviklik, esneklik, reaksiyon hızı ve özellikle denge gibi temel motor becerilerin geliştirilmesi büyük önem taşır. Denge hem saldırı hem de savunma hareketlerinde kritik bir rol oynar; çünkü judocular, rakiplerini etkili bir şekilde yere düşürebilmek ve aynı zamanda karşı saldırılara direnebilmek için postüral stabilitelerini korumalıdır. Karmaşık ve hızlı hareketler sırasında vücut ağırlık merkezini kontrol edebilme yeteneği, judo müsabakalarındaki başarıyı doğrudan etkileyen önemli bir faktördür. Ancak denge unsurunun önemine rağmen, özellikle kadın sporcular üzerinde yapılan bilimsel araştırmalarda hem antrenman hem de müsabaka sırasında sıkça karşılaşılan akut kas yorgunluğunun statik ve dinamik denge performansı üzerindeki etkilerini inceleyen çalışmalar oldukça sınırlıdır. Bu nedenle, bu çalışmanın temel amacı, akut kas yorgunluğunun kadın judocuların statik ve dinamik denge performanslarına olan etkisini detaylı bir şekilde araştırmaktır. Bu çalışmaya, Konya ilinde aktif olarak judo yapan ve düzenli olarak rekabetçi antrenman programlarına katılan, toplam 9 antrenmanlı kadın judocu gönüllü olarak katılmıştır. Katılımcıların yaş ortalaması 14,66±1,11 yıl, boy uzunluğu ortalaması 158,77±4,49 cm, vücut ağırlığı ortalaması 50,75±4,02 kg ve spor geçmişi ortalaması 2,11±1,05 yıl olarak belirlenmiştir. Tüm katılımcılara testlerden önce standart bir ısınma protokolü uygulanmıştır. İlk olarak, dinlenme durumunda katılımcıların statik ve dinamik denge performansları Biodex Balance System cihazı kullanılarak objektif bir şekilde ölçülmüştür. Ardından, akut kas yorgunluğu oluşturmak amacıyla, anaerobik kapasiteyi zorlayan 30 saniyelik Wingate Anaerobik Testi uygulanmıştır. Yorgunluk protokolü tamamlandıktan hemen sonra, katılımcıların statik ve dinamik denge testleri tekrar gerçekleştirilmiştir. Yorgunluk öncesi ve sonrası elde edilen veriler, SPSS 24.0 istatistik yazılımı kullanılarak eşleştirilmiş örneklem t-testi ile analiz edilmiştir. Sonuçlar, dinlenme ve yorgunluk durumları arasında katılımcıların statik denge performanslarında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmadığını ortaya koymuştur (p>0,05). Ancak, dinamik denge performansında, özellikle "genel (overall)" ve "ön-arka (anterior-posterior / ante-post)" parametrelerinde, yorgunluk sonrası anlamlı ve belirgin bir performans düşüşü gözlemlenmiştir (p<0,05). "Orta-yan (medial-lateral / med-lat)" parametrelerinde ise anlamlı bir farklılık tespit edilmemiştir. Sonuç olarak, akut kas yorgunluğu, kadın judocuların dinamik denge performansını olumsuz yönde etkilemekte, ancak statik denge performansını belirgin şekilde etkilememektedir. Bu bulgu, yorgunluğun dinamik aktiviteler sırasında postüral kontrolü bozduğunu ve bu durumun, yarışmalar sırasında performans düşüşüne veya ciddi sakatlanma riskine yol açabileceğini düşündürmektedir. Bu doğrultuda, antrenörlere, sporcularının yorgunluk koşullarında da denge becerilerini koruyabilmeleri amacıyla, düzenli antrenman programlarına hedefe yönelik denge çalışmaları ve proprioseptif egzersizler eklemeleri önemle önerilmektedir. Ayrıca, antrenman ve müsabakalar sonrası toparlanma süreçlerini iyileştirmeye yönelik bilimsel temelli stratejilerin uygulanması, sporcuların yüksek performans düzeylerini uzun süre koruyabilmelerine katkı sağlayabilir.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Spor Hekimliği |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 16 Mayıs 2025 |
Yayımlanma Tarihi | |
Gönderilme Tarihi | 7 Şubat 2025 |
Kabul Tarihi | 3 Mayıs 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 8 Sayı: 1 |