Bu çalışmada Bağ-ı İrem’in kullanıldığı anlam örgüleri ve şairlerin İrem’e yaklaşım tarzları ele alınmıştır. Klasik Türk edebiyatı şairleri Kur’an-ı Kerîm’den hareketle “sütunlar sahibi İrem”i şiire konu edinir. İrem, klasik Türk edebiyatının başlangıcından beri şairler tarafından kullanılmış ve çok geniş bir eksende çeşitli teşbihlere konu olmuştur. Cennet, her yanı mamur bahçe, sevinç artıran bir mekân olarak bâğ-ı İrem sevgili etrafında işlenen temalarda sevgilinin güzellik ve ihtişamını anlatmak için kullanılan bir teşbih unsurudur. Bahariyelerde âlemi niteleyen İrem, şehirlerin güzelliklerini anlatmak için, tarih düşürmelerde imar faaliyetleri ve vefat tarihleri için kullanılır. Fahriyelerde şairler ya kendilerini İrem bülbülü olarak niteler ya da şiirlerini İrem’den üstün tutarlar. Tasavvufu konu alan beyitlerde ise İrem hakikat bahçesi, Tanrı’yla buluşma yeri, mana âlemi ve sırlar meclisidir. Memduhun İrem’e teşbih edildiği beyilerde Hz. Peygamber ve ravzası da bâğ-ı İrem’in güzellikleriyle zikredilir. Mutlak Güzel’in yanında İrem ancak masivadır. Sınırlı sayıdaki teolojik yaklaşımla söylenmiş beyitlerde ise İrem ve İrem fikri tenkid edilir.
This study discusses the meanings in which Bağ-ı Irem is used and the poets' approaches to Irem. Classical Turkish literature poets use Irem, the owner of columns, as the subject of their poems, based on the Holy Quran. Irem has been used by poets since the beginning of classical Turkish literature and has been the subject of various similes on a wide range of lines. Bâğ-ı Irem as heaven, a flourishing garden on all sides, and a place that increases joy are an element of simile used to describe the beauty and magnificence of the beloved in the themes around the beloved. Irem, which describes the world in Bahariyes, is used to describe the beauties of cities and for construction activities and death dates in historical dates. In Fahriyes, poets either describe themselves as Irem's nightingale or consider their poems superior to Irem. In the couplets about Sufism, Irem is the garden of truth, the meeting place with God, the world of meaning, and the assembly of secrets. In the verses where Memduh is compared to Irem, The Prophet, and his tomb are also mentioned with the beauties of the garden of Irem. Compared to the Absolute Beauty, Irem is nothing but all creatures except God. In a limited number of couplets written with a theological approach, Irem and the idea of Irem are criticized.
Classical Türkish Literature Bâğ-ı İrem Beloved Paradise Garden
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Osmanlı Sahası Klasik Türk Edebiyatı |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 25 Nisan 2025 |
Yayımlanma Tarihi | 25 Nisan 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Sayı: 64 |
Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.