Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Yaşanılan Yerdeki Çevre Sorunlarına Yönelik Farkındalık Ölçeği’nin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Yıl 2025, Cilt: 23 Sayı: 1, 522 - 540, 30.04.2025

Hilal Olcay , Hasan Çukur

https://doi.org/10.37217/tebd.1515382

Öz

Bu araştırmada, ortaöğretim öğrencilerinin yaşadıkları yerdeki çevre sorunlarına yönelik farkındalıklarını belirleyebilmek için güvenilir ve geçerli bir ölçek geliştirilmesi hedeflenmiştir. Araştırmada nicel yöntemlerinden kesitsel tarama modeli kullanılmıştır. 5’li Likert tipinde yapılandırılmış olan toplam 22 maddeden oluşan taslak ölçek geçerlik ve güvenirlik çalışması için 2021-2022 eğitim ve öğretim yılında İzmir’deki çeşitli ortaöğretim kurumlarında eğitimine devam eden öğrencilere uygulanmıştır. Rastgele örnekleme yöntemi ile seçilmiş olan toplam 908 öğrenciye uygulanmış, kontrol maddesini işaretleyen ve uygun işaretleme yapmayan 198 katılımcının verileri araştırmaya dahil edilmemiştir. Verilerin analizinde istatistik yazılımlarından (SPSS 26.0, Jamovi ve AMOS 24 paket programları) yararlanılmıştır. 333 katılımcının verileriyle açımlayıcı faktör analizi, 377 katılımcının verileri ile doğrulayıcı faktör analizi yapılmıştır. Faktör analizleri sonucunda ölçekten beş madde çıkarılmıştır. Ulaşılan yapının geçerliği, doğrulayıcı faktör analizi ile sağlanmıştır. Ölçeğin genelinde Cronbach’s Alpha .909; McDonald’s güvenirlik katsayısı ise .914 olarak hesaplanmıştır. Analizler neticesinde; 17 maddeden oluşan 3 faktörlü, geçerliği ve güvenirliği sağlanan “Yaşanılan Yerdeki Çevre Sorunlarına Yönelik Farkındalık Ölçeği” geliştirilmiştir. Sonraki çalışmalarda ölçek farklı lokasyonlarda uygulanarak geçerlik ve güvenirlik değerleri kıyaslanabilir farklı değişkenler de dahil edilecek şekilde yenilenebilir.

Anahtar Kelimeler

Farkındalık Çevre sorunları Geçerlik ve güvenirlik Ölçek geliştirme

Kaynakça

  • Akyüz, E. (2020). Çevre biliminin abc’si. Seçkin.
  • Arba’at, H., Tajul, A. N., & Suriati, S. (2010). The status on the level of environmental awareness in the concept of sustainable development amongst secondary school students. Procedia Social and Behavioral Sciences, 2, 1276-1328.
  • Arora, N. K., Fatima, T., Mishra, I., Verma, M., Mishra, J., & Mishra, V. (2018). Environmental sustainability: Challenges and viable solutions. Environmental Sustainability, 1, 309-340. https://doi.org/10.1007/s42398-018-00038-w
  • Bektaş, H. (2017). Açıklayıcı faktör analizi. Beta.
  • Bergman, B. G. (2016). Assessing impacts of locally designed environmental education projects on students’ environmental attitudes, awareness, and intention to act. Environmental Education Research, 22(4), 480-503.
  • Bezirci, P. (2014). Çevreye karşı davranışı etkileyen değerler: Eğitim ve kütüphane. Günaydın, İ. & Özsoy, T. (Ed.), Disiplinler bakış açısı ile çevre içinde (s. 42-61). Hiperlink Eğitim.
  • Browne, M. W. & Cudeck, R. (1993). Alternative ways of assessing model fit. Bollen, K. A. & Long, J. S. (Ed.), Testing structural equation models içinde (s. 136-162). Sage.
  • Buyuktaskapu-Soydan, S. & Özturk-Samur, A. (2017). Validity and reliability study of environmental awareness and attitude scale for preschool children. International Electronic Journal of Environmental Education, 7(1), 78-96.
  • Büyüköztürk, Ş. (2020). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı istatistik: Araştırma deseni SPSS uygulamaları ve yorum (28. b.). Pegem Akademi.
  • Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2021). Bilimsel araştırma yöntemleri (30. b.). Pegem Akademi.
  • Çetin, O. & Yalçınkaya, E. (2018). Çevresel farkındalığına ilişkin bir ölçek geliştirme çalışması. Uluslararası Sosyal Bilimler Eğitimi Dergisi, 4(1), 14-26. https://dergipark.org.tr/en/pub/issej/issue/37517/410042 sayfasından erişilmiştir.
  • Despotović, J., Rodić, V., & Caracciolo, F. (2021). Farmers’ environmental awareness: Construct development, measurement, and use. Journal of Cleaner Production, 295, 126378.
  • DeVellis, R. F. (2021). Ölçek geliştirme: Kuram ve uygulamalar (T. Totan, Çev.). Nobel Akademi.
  • Durmuş, B., Yurtkoru, E. S., & Çinko, M. (2018). Sosyal bilimlerde SPSS’le veri analizi (7. b.). Beta Basım.
  • Erinç, S. (1984). Ortam ekolojisi ve degradasyonel ekosistem değişiklikleri. İstanbul Üniversitesi Denizbilimleri ve Coğrafya Enstitüsü.
  • Farmer, J., Knapp, D., & Benton, G. M. (2007). An elementary school environmental education field trip: Long-term effects on ecological and environmental knowledge and attitude development. The Journal of Environmental Education, 38(3), 33-42. https://doi.org/10.3200/JOEE.38.3.33-42
  • Gorsuch, R. L. (1974). Factor analysis. W. B. Saunders.
  • Güler, Ç. (2012). Çevre kavramları. Güler, Ç. (Ed.), Çevre sağlığı (Çevre ve ekoloji bağlantılarıyla) içinde (s. 1-12). Yazıt.
  • Gürbüz, S. (2021). AMOS ile yapısal eşitlik modellemesi (2. b.). Seçkin.
  • Güven, E. (2013a). Çevre sorunları başarı testinin geliştirilmesi ve öğretmen adaylarının bilgi düzeylerinin belirlenmesi. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 114-127. https://dergipark.org.tr/en/pub/trkefd/issue/21474/230172 sayfasından erişilmiştir.
  • Güven, E. (2013b). Çevre sorunlarına yönelik tutum ölçeğinin geliştirilmesi ve öğretmen adaylarının tutumlarının belirlenmesi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(2), 411-430. https://dergipark.org.tr/en/pub/gefad/issue/6732/90507 sayfasından erişilmiştir.
  • Güven, E. & Aydoğdu, M. (2012). Çevre sorunlarına yönelik farkındalık ölçeğinin geliştirilmesi ve öğretmen adaylarının farkındalık düzeylerinin belirlenmesi. Journal of Teacher Education and Educators, 1(2), 185-202.
  • Jacobs, G. M. & Cates, K. (1999). Global education in second language teaching. International Journal of Physical and Social Sciences, 2(8), 1-22.
  • Keleş, R. & Hamamcı, C. (1993). Çevrebilim. İmge.
  • Keleş, R. (2019). 100 soruda çevre, çevre sorunları ve çevre politikası (3. b.). Yakın.
  • Kline, R. B. (2011). Principles and practice of structural equation modeling. The Guilford.
  • Krishnamaracharyulu, V. & Reddy, G. S. (2005). Environmental education: Aims and objectives of environmental: Importance of environmental education. Neelkamal.
  • Landis, J. R. & Koch, G. G. (1977). The measurement of observer agreement for categorical data. Biometrics, 33(1), 159-174.
  • Mahat, H., Hashim, M., Nayan, N., Norkhaidi, S. B., & Saleh, Y. (2019). Development of environmental awareness measurement instruments through education for sustainable development. 8th UPI-UPSI International Conference 2018 (UPI-UPSI 2018) içinde (s. 73-86). Atlantis.
  • Malkoç, H. (2011). Sınıf öğretmeni adaylarının çevre sorunlarına yönelik tutumlarının ve bilişsel farkındalık becerilerinin incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). http://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.
  • Nunnually, J. C. (1978). Psychometric theory. McGraw-Hill.
  • Okur, E. (2012). Sınıfdışı deneyimsel öğretim: Ekoloji uygulaması. (Doktora Tezi). http://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.
  • Olcay, H. (2023). Tematik harita kullanımının ortaöğretim öğrencilerinin çevre sorunlarına yönelik farkındalığı üzerindeki etkisi ve ölçek geliştirme çalışması. (Yüksek Lisans Tezi). http://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.
  • Önder, R. (2016). Çevre sorunları. Kocaeren, A. A. (Ed.), Çevre ve enerji içinde (s. 113-155). Nobel Akademi.
  • Ötün, Y., Artun, H., Temur, A., & Tozlu, İ. (2017). Ortaokul öğrencilerine yönelik çevre eğitimi kavramları farkındalık ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. YYÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(1), 511-528. https://dergipark.org.tr/en/pub/yyuefd/issue/28496/305179 sayfasından erişilmiştir.
  • Özcan, H. & Demirel, R. (2019). Ortaokul öğrencilerinin çevre sorunlarına yönelik bilişsel yapılarının çizimleri aracılığıyla incelenmesi. Başkent University Journal of Education, 6(1), 68-83. https://hdl.handle.net/20.500.12451/7196 sayfasından erişilmiştir.
  • Özdamar, K. (2019). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi IBM SPSS 25-MINITAB 18.1-PAST 3.25 (c. 1). Nisan.
  • Özdemir, O. (2016). Çevre eğitiminin günümüzde değişen yüzü: Sürdürülebilir yaşam eğitimi. Kocaeren, A. A. (Ed.), Çevre ve enerji içinde (s. 1-19). Nobel Akademi.
  • Özdemir, O. (2022). Sürdürülebilir okuryazarlık ve çevre eğitimi (4. b.). Pegem Akademi.
  • Psailla, G. & Roland, W. (2007). E-commerce and web technologies. 8th International Conference’da sunulmuş bildiri, 3-7 Eylül, Regensburg, Germany.
  • Puri, K. & Joshi, R. (2017). Ecoclubs: An effective tool to educate students on biodiversity conservation. Biodiversity International Journal, 1(5), 50-52. https://doi.org/10.15406/bij.2017.01.00028
  • Ramadhan, S., Sukma, E., & Indriyani, V. (2019, Ağustos). Environmental education and disaster mitigation through language learning. The 1st International Conference on Environmental Sciences’da sunulmuş bildiri. Atlanta. https://doi.org/10.1088/1755-1315/314/1/012054
  • Said, A. M., Yahaya, N., & Ahmadun, F. L. R. (2007). Environmental comprehension and participation of Malaysian secondary school students. Environmental Education Research, 13(1), 17-31.
  • Schermelleh-Engel, K. & Moosbrugger, H. (2003). Evaluating the fit of structural equation models: Test of significance and descriptive goodness-of-fit measures. Methods of Psychological Research Online, 8(2), 23-74. https://www.researchgate.net/ sayfasından erişilmiştir.
  • Schumacker, R. E. & Lomax, R. G. (2010). A beginner's guide to structural equation modeling (3. b.). Routledge.
  • T.C. Resmî Gazete. (1983). Çevre Kanunu (Sayı: 18132). Çevre Bakanlığı. https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuatmetin/1.5.2872.pdf sayfasından erişilmiştir.
  • Tabachnick, B. G., Fidell, L. S., & Ullman, J. B. (2013). Using multivariate statistics. Pearson.
  • Tuncer, M. (2020). Nicel araştırma desenleri. Oral, B. & Çoban, A. (Ed.), Kuramdan uygulamaya eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri içinde (s. 205-227). Pegem Akademi.
  • Winther, A. A., Sadler, K. C., & Saunders, G. (2010). Approaches to environmental education. Bodzin, A., Klein, B. S., & Weaver, S. (Ed.), The inclusion of environmental education in science teacher education içinde (s. 31-50). Springer Science & Business Media.
  • Yaşlıoğlu, M. M. (2017). Sosyal bilimlerde faktör analizi ve geçerlilik: Keşfedici ve doğrulayıcı faktör analizlerinin kullanılması. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 46, 74-85. https://dergipark.org.tr/en/pub/iuisletme/issue/32177/357061 sayfasından erişilmiştir.
  • Yıldız-Yılmaz, N. & Mentiş-Taş, A. (2017). İlkokul çevre farkındalık ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(2), 1355-1372. https://doi.org/10.17218/hititsosbil.335683

Development of an Awareness Scale for Environmental Problems in the Place of Living: Validity and Reliability Study

Yıl 2025, Cilt: 23 Sayı: 1, 522 - 540, 30.04.2025

Hilal Olcay , Hasan Çukur

https://doi.org/10.37217/tebd.1515382

Öz

In this study, it was aimed at developing a reliable and valid scale to determine secondary school students' awareness of environmental problems where they live. A cross-sectional survey model, one of the quantitative methods, was used in the study. The draft scale consisting of a total of 22 items structured in a 5-point Likert type was applied to students continuing their education in various secondary education institutions in Izmir in the 2021-2022 academic year for validity and reliability study. The questionnaire was administered to a total of 908 students selected by random sampling method, and the data of 198 participants who marked the control item and did not mark appropriately were not included in the study. Statistical software (SPSS 26.0, Jamovi, and AMOS 24 packaged software) was used to analyze the data. Exploratory factor analysis was conducted with the data of 333 participants, and confirmatory factor analysis was conducted with the data of 377 participants. As a result of the factor analysis, five items were removed from the scale. The validity of the obtained structure was ensured by confirmatory factor analysis. Cronbach's Alpha was calculated as .909, and McDonald's reliability coefficient was calculated as .914. As a result of the analyses, a 3-factor scale consisting of 17 items with validity and reliability was developed. In subsequent studies, the scale can be renewed to include different variables whose validity and reliability values can be compared by applying the scale in different locations.

Anahtar Kelimeler

Awareness Environmental problems Validity and reliability Scale development

Kaynakça

  • Akyüz, E. (2020). Çevre biliminin abc’si. Seçkin.
  • Arba’at, H., Tajul, A. N., & Suriati, S. (2010). The status on the level of environmental awareness in the concept of sustainable development amongst secondary school students. Procedia Social and Behavioral Sciences, 2, 1276-1328.
  • Arora, N. K., Fatima, T., Mishra, I., Verma, M., Mishra, J., & Mishra, V. (2018). Environmental sustainability: Challenges and viable solutions. Environmental Sustainability, 1, 309-340. https://doi.org/10.1007/s42398-018-00038-w
  • Bektaş, H. (2017). Açıklayıcı faktör analizi. Beta.
  • Bergman, B. G. (2016). Assessing impacts of locally designed environmental education projects on students’ environmental attitudes, awareness, and intention to act. Environmental Education Research, 22(4), 480-503.
  • Bezirci, P. (2014). Çevreye karşı davranışı etkileyen değerler: Eğitim ve kütüphane. Günaydın, İ. & Özsoy, T. (Ed.), Disiplinler bakış açısı ile çevre içinde (s. 42-61). Hiperlink Eğitim.
  • Browne, M. W. & Cudeck, R. (1993). Alternative ways of assessing model fit. Bollen, K. A. & Long, J. S. (Ed.), Testing structural equation models içinde (s. 136-162). Sage.
  • Buyuktaskapu-Soydan, S. & Özturk-Samur, A. (2017). Validity and reliability study of environmental awareness and attitude scale for preschool children. International Electronic Journal of Environmental Education, 7(1), 78-96.
  • Büyüköztürk, Ş. (2020). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı istatistik: Araştırma deseni SPSS uygulamaları ve yorum (28. b.). Pegem Akademi.
  • Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2021). Bilimsel araştırma yöntemleri (30. b.). Pegem Akademi.
  • Çetin, O. & Yalçınkaya, E. (2018). Çevresel farkındalığına ilişkin bir ölçek geliştirme çalışması. Uluslararası Sosyal Bilimler Eğitimi Dergisi, 4(1), 14-26. https://dergipark.org.tr/en/pub/issej/issue/37517/410042 sayfasından erişilmiştir.
  • Despotović, J., Rodić, V., & Caracciolo, F. (2021). Farmers’ environmental awareness: Construct development, measurement, and use. Journal of Cleaner Production, 295, 126378.
  • DeVellis, R. F. (2021). Ölçek geliştirme: Kuram ve uygulamalar (T. Totan, Çev.). Nobel Akademi.
  • Durmuş, B., Yurtkoru, E. S., & Çinko, M. (2018). Sosyal bilimlerde SPSS’le veri analizi (7. b.). Beta Basım.
  • Erinç, S. (1984). Ortam ekolojisi ve degradasyonel ekosistem değişiklikleri. İstanbul Üniversitesi Denizbilimleri ve Coğrafya Enstitüsü.
  • Farmer, J., Knapp, D., & Benton, G. M. (2007). An elementary school environmental education field trip: Long-term effects on ecological and environmental knowledge and attitude development. The Journal of Environmental Education, 38(3), 33-42. https://doi.org/10.3200/JOEE.38.3.33-42
  • Gorsuch, R. L. (1974). Factor analysis. W. B. Saunders.
  • Güler, Ç. (2012). Çevre kavramları. Güler, Ç. (Ed.), Çevre sağlığı (Çevre ve ekoloji bağlantılarıyla) içinde (s. 1-12). Yazıt.
  • Gürbüz, S. (2021). AMOS ile yapısal eşitlik modellemesi (2. b.). Seçkin.
  • Güven, E. (2013a). Çevre sorunları başarı testinin geliştirilmesi ve öğretmen adaylarının bilgi düzeylerinin belirlenmesi. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 114-127. https://dergipark.org.tr/en/pub/trkefd/issue/21474/230172 sayfasından erişilmiştir.
  • Güven, E. (2013b). Çevre sorunlarına yönelik tutum ölçeğinin geliştirilmesi ve öğretmen adaylarının tutumlarının belirlenmesi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(2), 411-430. https://dergipark.org.tr/en/pub/gefad/issue/6732/90507 sayfasından erişilmiştir.
  • Güven, E. & Aydoğdu, M. (2012). Çevre sorunlarına yönelik farkındalık ölçeğinin geliştirilmesi ve öğretmen adaylarının farkındalık düzeylerinin belirlenmesi. Journal of Teacher Education and Educators, 1(2), 185-202.
  • Jacobs, G. M. & Cates, K. (1999). Global education in second language teaching. International Journal of Physical and Social Sciences, 2(8), 1-22.
  • Keleş, R. & Hamamcı, C. (1993). Çevrebilim. İmge.
  • Keleş, R. (2019). 100 soruda çevre, çevre sorunları ve çevre politikası (3. b.). Yakın.
  • Kline, R. B. (2011). Principles and practice of structural equation modeling. The Guilford.
  • Krishnamaracharyulu, V. & Reddy, G. S. (2005). Environmental education: Aims and objectives of environmental: Importance of environmental education. Neelkamal.
  • Landis, J. R. & Koch, G. G. (1977). The measurement of observer agreement for categorical data. Biometrics, 33(1), 159-174.
  • Mahat, H., Hashim, M., Nayan, N., Norkhaidi, S. B., & Saleh, Y. (2019). Development of environmental awareness measurement instruments through education for sustainable development. 8th UPI-UPSI International Conference 2018 (UPI-UPSI 2018) içinde (s. 73-86). Atlantis.
  • Malkoç, H. (2011). Sınıf öğretmeni adaylarının çevre sorunlarına yönelik tutumlarının ve bilişsel farkındalık becerilerinin incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). http://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.
  • Nunnually, J. C. (1978). Psychometric theory. McGraw-Hill.
  • Okur, E. (2012). Sınıfdışı deneyimsel öğretim: Ekoloji uygulaması. (Doktora Tezi). http://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.
  • Olcay, H. (2023). Tematik harita kullanımının ortaöğretim öğrencilerinin çevre sorunlarına yönelik farkındalığı üzerindeki etkisi ve ölçek geliştirme çalışması. (Yüksek Lisans Tezi). http://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.
  • Önder, R. (2016). Çevre sorunları. Kocaeren, A. A. (Ed.), Çevre ve enerji içinde (s. 113-155). Nobel Akademi.
  • Ötün, Y., Artun, H., Temur, A., & Tozlu, İ. (2017). Ortaokul öğrencilerine yönelik çevre eğitimi kavramları farkındalık ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. YYÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(1), 511-528. https://dergipark.org.tr/en/pub/yyuefd/issue/28496/305179 sayfasından erişilmiştir.
  • Özcan, H. & Demirel, R. (2019). Ortaokul öğrencilerinin çevre sorunlarına yönelik bilişsel yapılarının çizimleri aracılığıyla incelenmesi. Başkent University Journal of Education, 6(1), 68-83. https://hdl.handle.net/20.500.12451/7196 sayfasından erişilmiştir.
  • Özdamar, K. (2019). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi IBM SPSS 25-MINITAB 18.1-PAST 3.25 (c. 1). Nisan.
  • Özdemir, O. (2016). Çevre eğitiminin günümüzde değişen yüzü: Sürdürülebilir yaşam eğitimi. Kocaeren, A. A. (Ed.), Çevre ve enerji içinde (s. 1-19). Nobel Akademi.
  • Özdemir, O. (2022). Sürdürülebilir okuryazarlık ve çevre eğitimi (4. b.). Pegem Akademi.
  • Psailla, G. & Roland, W. (2007). E-commerce and web technologies. 8th International Conference’da sunulmuş bildiri, 3-7 Eylül, Regensburg, Germany.
  • Puri, K. & Joshi, R. (2017). Ecoclubs: An effective tool to educate students on biodiversity conservation. Biodiversity International Journal, 1(5), 50-52. https://doi.org/10.15406/bij.2017.01.00028
  • Ramadhan, S., Sukma, E., & Indriyani, V. (2019, Ağustos). Environmental education and disaster mitigation through language learning. The 1st International Conference on Environmental Sciences’da sunulmuş bildiri. Atlanta. https://doi.org/10.1088/1755-1315/314/1/012054
  • Said, A. M., Yahaya, N., & Ahmadun, F. L. R. (2007). Environmental comprehension and participation of Malaysian secondary school students. Environmental Education Research, 13(1), 17-31.
  • Schermelleh-Engel, K. & Moosbrugger, H. (2003). Evaluating the fit of structural equation models: Test of significance and descriptive goodness-of-fit measures. Methods of Psychological Research Online, 8(2), 23-74. https://www.researchgate.net/ sayfasından erişilmiştir.
  • Schumacker, R. E. & Lomax, R. G. (2010). A beginner's guide to structural equation modeling (3. b.). Routledge.
  • T.C. Resmî Gazete. (1983). Çevre Kanunu (Sayı: 18132). Çevre Bakanlığı. https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuatmetin/1.5.2872.pdf sayfasından erişilmiştir.
  • Tabachnick, B. G., Fidell, L. S., & Ullman, J. B. (2013). Using multivariate statistics. Pearson.
  • Tuncer, M. (2020). Nicel araştırma desenleri. Oral, B. & Çoban, A. (Ed.), Kuramdan uygulamaya eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri içinde (s. 205-227). Pegem Akademi.
  • Winther, A. A., Sadler, K. C., & Saunders, G. (2010). Approaches to environmental education. Bodzin, A., Klein, B. S., & Weaver, S. (Ed.), The inclusion of environmental education in science teacher education içinde (s. 31-50). Springer Science & Business Media.
  • Yaşlıoğlu, M. M. (2017). Sosyal bilimlerde faktör analizi ve geçerlilik: Keşfedici ve doğrulayıcı faktör analizlerinin kullanılması. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 46, 74-85. https://dergipark.org.tr/en/pub/iuisletme/issue/32177/357061 sayfasından erişilmiştir.
  • Yıldız-Yılmaz, N. & Mentiş-Taş, A. (2017). İlkokul çevre farkındalık ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(2), 1355-1372. https://doi.org/10.17218/hititsosbil.335683
Toplam 51 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Ölçek Geliştirme, Coğrafya Eğitimi
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Hilal Olcay 0000-0001-6087-2386

Hasan Çukur 0000-0003-2393-3922

Erken Görünüm Tarihi 2 Nisan 2025
Yayımlanma Tarihi 30 Nisan 2025
Gönderilme Tarihi 2 Ağustos 2024
Kabul Tarihi 19 Şubat 2025
Yayımlandığı Sayı Yıl 2025 Cilt: 23 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Olcay, H., & Çukur, H. (2025). Yaşanılan Yerdeki Çevre Sorunlarına Yönelik Farkındalık Ölçeği’nin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 23(1), 522-540. https://doi.org/10.37217/tebd.1515382
 Kapak Resmi İndir

                                                                                                    Türk Eğitim Bilimleri Dergisi Gazi Üniversitesi Rektörlüğü tarafından yayınlanmaktadır.

                                                                                                                                      Creative Commons Lisansı