This article examines two significant types of ḥadīths -shādh and muḍṭarib-which, although classified as admissible (maqbūl) within the framework of ḥadīth methodology (ʿilm al-ḥadīth), are nevertheless deemed unacceptable (mardūd) due to scholarly disagreement. The primary aim of this study is to provide a thorough analysis of the definitions, conditions, and illustrative examples of these two categories, while clarifying their positions and significance within the science of ḥadīth. In doing so, it seeks to highlight the distinctive features separating shādh and muḍṭarib reports and to underscore their methodological implications. Furthermore, the article explores the sources and historical development of these concepts, offering insights into how they have been interpreted by various ḥadīth scholars over time. It also addresses how shādh and muḍṭarib reports are assessed in terms of both textual (matn) and chain (isnād) analysis, outlining the principles and methods applied when such narrations are encountered. In the last part of the article the importance of shadh and mudtarib hadiths is emphasized regarding hadith methodology.
Bu makale, İslam dininin temel kaynaklarından biri olan sünnetin doğruluğunu ve güvenilirliğini tespit etmek için geliştirilen hadis usulü içerisinde, makbul olmasına rağmen ihtilaf sebebiyle merdud kabul edilen iki önemli hadis türü olan şâz ve muztarib hadisleri ele almaktadır. Makalenin amacı, bu hadis türlerinin tanımını, şartlarını ve örneklerini inceleyerek, hadis usulü içerisindeki yerlerini ve önemlerini ortaya koymaktır. Bununla beraber şâz ve muztarib hadislerin birbirlerinden ayrılan özelliklerini ve bunların hadis usulü açısından taşıdığı önemi vurgulamaktır. Makale, şâz ve muztarib hadislerin kaynaklarını ele alarak, bu kavramların tarihsel gelişimini ve farklı hadis alimleri tarafından nasıl yorumlandığını ortaya koymaktır. Ayrıca, şâz ve muztarib hadislerin metin ve senet analizi açısından nasıl değerlendirildiğini ve bu tür hadislerle karşılaşıldığında hangi yöntemlerin uygulanması gerektiğini açıklamaya çalışmaktadır. Makalenin son bölümünde ise, şâz ve muztarib hadislerin hadis usulü açısından taşıdığı önem vurgulanmaktadır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Hadis |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2025 |
Gönderilme Tarihi | 9 Mayıs 2025 |
Kabul Tarihi | 25 Haziran 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 6 Sayı: 1 |
Tevilat Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.