The integration of artificial intelligence technologies and algorithms into the film industry has sparked considerable debate. Since the 1990s, mainstream cinema has become inseparable from digitalization in all its aspects. Today, within the broader framework of digital transformation, it is possible to speak of a new phase: algorithmic cinema. With the rise of AI research, algorithmic practices are profoundly transforming cinema’s three core components: production, distribution, and exhibition. Due to the mathematical precision of algorithms, this transformation is structured around formulation and classification, giving rise to a new industrial configuration. This article aims to articulate the key dynamics of this emergent structure. Methodologically, it adopts a critical theory approach that engages with socio-cultural conditions through a dialectical lens, situated within the broader field of communication and the social sciences. The study focuses on several interrelated issues: the changing nature of creativity under the influence of generative AI; the threats posed to artistic labor; the determining role of algorithms in shaping access to and the exhibition of film; and the essential transformation cinema undergoes in light of these shifts. In conclusion, the current and potential impacts of artificial intelligence and algorithmic systems suggest that these technologies exceed the role of mere tools. They are actively reshaping the very conditions of cinematic production, assuming a creative agency comparable to that of human producers, and exerting an increasingly dominant and encompassing influence over the ways films are distributed, accessed, and consumed.
Artificial Intelligence Algorithm Algorithmic Cinema Film Industry
Yapay zeka teknolojilerinin ve algoritmaların bir süredir film endüstrisinde kullanılıyor olması beraberinde birçok tartışmayı getirmiştir. 1990’lardan itibaren anaakım sinema, tüm yanlarıyla dijitalleşmeden ayrı okunamayacak bir duruma gelmiştir. Bugün dijitalleşmenin içinde yeni bir dönem olarak algoritmik sinemadan söz etmek mümkündür. Yapay zeka çalışmalarındaki patlamayla beraber algoritmik uygulamalar sinemanın üç temel sacayağı olan yapım, dağıtım ve gösterimi sıkı bir dönüşüme uğratmaktadır. Algoritmaların matematiksel kesinliği gereği formülasyona ve sınıflandırmaya daha yoğun bir şekilde bağlanmış olan bu dönüşüm yeni bir film endüstrisi yapısını ortaya çıkarmaktadır. Bu makalenin amacı bu yeni endüstrinin temel dinamiklerini ortaya koymaktır. Çalışma metodolojik olarak toplumsal ve kültürel koşulları farklı sosyal bilimler disiplinleri içerisinde diyalektik açıdan ele alan eleştirel teori yaklaşımını benimsemektedir. Makalenin problemi; üretken yapay zekayla birlikte değişen yaratıcılık biçimleri, sanat emeğine karşı tehditler, filmin izleyiciye ulaşması ve gösterimi sürecinde algoritmaların belirleyici ve şekillendirici etkisi ve tüm bunların sonucu olarak sinemanın yaşadığı özsel dönüşümdür. Sonuç olarak; yapay zekanın ve algoritmaların sinema endüstrisine olan mevcut ve potansiyel etkilerine bakıldığında, bu teknolojilerin bir yardımcı araç rolünün çok ötesinde, film üretiminin koşullarını baştan sona değiştiren, en az insan yaratıcılar kadar aktif bir rol kazanmakta olan, filmlerin izleyiciye ulaşması ve tüketilmesi konusunda ise son derece belirleyici ve kuşatıcı bir role sahip olduğu görülmektedir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Yeni Medya, Sinema (Diğer) |
Bölüm | ARAŞTIRMA MAKALELERİ |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 30 Haziran 2025 |
Yayımlanma Tarihi | 1 Temmuz 2025 |
Gönderilme Tarihi | 7 Nisan 2025 |
Kabul Tarihi | 29 Haziran 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 15 Sayı: 3 |
All site content, except where otherwise noted, is licensed under a Creative Common Attribution Licence. (CC-BY-NC 4.0)