The main aim of this study is to examine how the complex interaction between factors such as differentiation of self, emotion regulation strategies, and psychosomatic symptoms contributes to psychological well-being. The sample consists of 464 participants (98 men, 366 women) aged between 18 and 67 (M = 28.6). The study investigates the mediating roles of emotion regulation strategies and psychosomatic symptoms in the relationship between differentiation of self and psychological well-being. Based on the literature—where cognitive reappraisal is linked to positive outcomes and emotional suppression to negative ones—two models were tested. In the first model, emotional suppression and psychosomatic symptoms were examined as mediators. Results showed that differentiation of self indirectly affects psychological well-being through psychosomatic symptoms, while the role of suppression is weaker but still present. This suggests that differentiation of self influences well-being both directly and indirectly, mainly through psychosomatic symptoms. The indirect effect through suppression and psychosomatic symptoms was also significant. In the second model, cognitive reappraisal and psychosomatic symptoms were tested as mediators. Findings revealed a significant indirect effect of differentiation of self on psychological well-being through these variables. Individuals with higher differentiation of self tend to use cognitive reappraisal more effectively and report fewer psychosomatic symptoms.
Self Differentation Pschosomatıc symptoms Emotion Regulation Pschological Well Being
Bu çalışmanın temel amacı benliğin ayrımlaşması, duygu düzenleme stratejileri, psikosomatik belirtiler gibi faktörlerin karmaşık etkileşiminin psikolojik iyi oluşa nasıl katkıda bulunduğunu araştırmaktır. Araştırma örneklemi, yaşları 18 ile 67 arasında değişen ve yaş ortalaması 28,6 olan 464 katılımcıdan oluşmaktadır. Katılımcıların 98’i erkek, 366’sı kadındır. Araştırmada, benliğin ayrımlaşması ile psikolojik iyi oluş arasındaki ilişkide duygu düzenleme stratejileri ile psikosomatik belirtilerin aracılık rolü değerlendirilmiştir. Literatürde, duygu düzenleme stratejilerinden bilişsel yeniden değerlendirmenin olumlu psikolojik sonuçlarla, duygusal bastırma stratejisinin ise genellikle olumsuz sonuçlarla ilişkilendirildiği dikkate alınarak bu çalışmada iki ayrı model oluşturulmuştur. İlk modelde benliğin ayrımlaşması ile psikolojik iyi oluş arasındaki ilişkide duygusal bastırma ve psikosomatik belirtilerin aracı rollerini incelenmiştir. Araştırma bulguları, benliğin ayrımlaşmasının psikosomatik belirtiler aracılığıyla psikolojik iyi oluş üzerinde anlamlı bir dolaylı etkiye sahip olduğu, duygusal bastırmanın ise bu dolaylı etki zincirinde yer aldığını ancak etkisinin daha zayıf kaldığını ortaya koymuştur. Bu model, benliğin ayrımlaşmasının hem doğrudan hem de özellikle psikosomatik belirtiler üzerinden dolaylı olarak psikolojik iyi oluşu etkilediğini ortaya koymaktadır. Ayrıca, benliğin ayrımlaşmasının duygusal bastırmave psikosomatik belirtiler aracı değişkenleri üzerinden psikolojik iyi oluş üzerindeki dolaylı etkileri de anlamlı bulunmuştur. İkinci modelde ise benliğin ayrımlaşması ile psikolojik iyi oluş arasındaki ilişkide bilişsel yeniden değerlendirme ve psikosomatik belirtilerin aracı rollerini incelenmiştir. Sonuç olarak, benliğin ayrımlaşmasının bilişsel yeniden değerlendirme ve psikosomatik belirtiler aracılığıyla psikolojik iyi oluş üzerinde anlamlı bir dolaylı etkiye sahip olduğu görülmüştür. Buna göre, yüksek benlik ayrımlaşmasına sahip bireyler bilişsel yeniden değerlendirmeyi daha etkili kullanmakta ve daha az psikosomatik belirti göstermektedir.
Benliğin Ayrımlaşması Psikosomatik Belirtiler Duygu Düzenleme Psikolojik İyi Oluş
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Siyaset Bilimi (Diğer) |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 30 Haziran 2025 |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2025 |
Gönderilme Tarihi | 5 Haziran 2025 |
Kabul Tarihi | 30 Haziran 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 7 Sayı: 1 |