Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

AB-NATO İlişkileri Bağlamında AB'nin Ortak Savunma ve Güvenlik Politikası Fikri

Yıl 2025, Cilt: 9 Sayı: 1, 1 - 21, 31.05.2025

Elif Özdilek

Öz

Avrupa Birliği (AB), özellikle Soğuk Savaş sırasında güvenlik ve savunma politikaları için tarihsel olarak Amerika Birleşik Devletleri (ABD) ve NATO'ya bağımlı olmuştur. Kendi kendine yetebilen bir güvenlik ve savunma politikası özlemlerine rağmen, AB henüz bu hedefi gerçekleştirememiştir ve bu da Soğuk Savaş sonrası dönemde ortaya çıkan tehditler ve krizler ışığında stratejilerinin yeniden değerlendirilmesini gerektirmektedir. Bu çalışma, AB'nin bağımsız bir güvenlik ve savunma politikası arayışını değerlendirerek, ABD ve NATO ile işbirliğinin, bu varlıklara karşı çıkmak yerine, AB'nin böyle bir politikayı uygulama yeteneğini artırdığını ortaya koymaktadır. Önerilen Avrupa Güvenlik ve Savunma Politikası (AGSP), AB'nin güvenlik çabalarını, şu anda NATO-AB ilişkilerini "stratejik ortaklık" olarak tanımlayan NATO'nun daha geniş çerçevesine entegre etmeyi amaçlamaktadır ve bu da bağımsız bir Avrupa savunma sistemi arzusunun şu anda ağırlıklı olarak bir Fransız girişimi olmaya devam ettiğini göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Avrupa Birliği NATO Soğuk Savaş Güvenlik Tehdidi Ortak Güvenlik ve Savunma Politikası (OGSP)

Kaynakça

  • A strategic compass for security and defense (2022). Erişim Tarihi: 12.12.2024 https://www.eeas.europa.eu/eeas/strategic-compass-security-and-defense-1_en.
  • Akgül, Ö. (2008). Soğuk Savaş Sonrası Dönemde NATO–AB İlişkilerinde Rekabet-İşbirliği Analizi ve Türkiye Faktörü. Güvenlik Stratejileri Dergisi, 4(07), 91-124.
  • Antoniades, A. (2008). Social Europe and/or global Europe? Globalization and flexicurity as debates on the future of Europe. Cambridge Review of International Affairs, 21(3), 327-346.
  • Aydın-Düzgit, S. (2015). Avrupa Birliği kurumlarının Türkiye söylemlerinde bir güvenlik topluluğu olarak Avrupa. Marmara Avrupa Araştırmaları Dergisi, 23(2), 99-122.
  • Barbé, E. and Morillas, P. (2019). The EU global strategy: the dynamics of a more politicized and politically integrated foreign policy. Cambridge Review of International Affairs, 32(6), 753-770.
  • Battır, O. (2021). İç Ve Dış Sınır Güvenliği İkileminde Avrupa Birliği Ortak Göç Politikaları. Journal Of Social, Humanities and Administrative Sciences, 7(47):2563-2571.
  • Bendiek, A. (2006). EU Strategy on Counter Terrorism: Steps towards a Coherent Network Policy. SWP Research Papers, 12, 5-32.
  • Bickerton, J. C. (2010). Functionality in EU foreign policy: towards a new research agenda? Journal of European Integration, 32(2), 213-227.
  • Birdişli, F. (2020). Uluslararası güvenliğin tarihsel gelişimi ve post-modern güvenlik dönemi. Güvenlik Bilimleri Dergisi, UGK Özel Sayısı, 235-260.
  • Biscop, S. (2016). All or nothing? The EU global strategy and defense policy after the Brexit. Contemporary Security Policy, 37(3), 431-445.
  • Booth, K. (2012). Dünya Güvenliği Kuramı. Çev. Çağdaş Üngör, Küre Yayınları, 2012, 128.
  • Büyükbaş, H. (2006). Avrupa Güvenlik Strateji Belgesi ve Türkiye. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 61(1), 37-66.
  • Calleo, P. D. (2008). How Europe could save the world. World Policy Journal, 25(3), 3-12.
  • Carr, E. H. (1946). The Twenty Years’ Crisis 1919-1939, the Macmillan Press, London.
  • Çelik, Ü. (2013). Soğuk Savaş’tan Libya Operasyonu’na NATO-Avrupa Birliği ilişkileri. History Studies, 5(5), 68.
  • Council of the EU (2003). A Secure Europe in a Better World - European Security Strategy, Brussels. https://data.consilium.europa.eu/doc/document/ST-15895-2003-INIT/en/pdf Erişim Tarihi: (25.02.2025).
  • Csornai, Z. (2017). Evaluating the effects of Brexit on the EU’s common security and defense policy. KKI Policy Brief, 14, 1-12.
  • D’Amato, S., ve Terlizzi, A. (2022). Strategic European counterterrorism? An empirical analysis. European Security. 31(4), 540-557.
  • Diedrichs, U. (2005). The development of the European security and defense policy and its implications for NATO: cooperation and competition. Journal of Transatlantic Studies, 3(1), 55-70.
  • Drath, V. (2007). The new Atlanticism: broadening horizons. American Foreign Policy Interests, 29(6), 401-409.
  • Duke, S. (2019). The competing logics of EU security and defense. Survival, Global Politics and Strategy, 61(2), 123-142.
  • Duna, D. (2010). Defining the European Union as a global security actor. Eurolimes, 10, 19-33.
  • Eriksen, E. O. (2006). The EU-a cosmopolitan polity? Journal of European Public Policy, 13(2), 252-269.
  • EU Global Strategy (2016). Shared Vision, Common Action: A Stronger Europe. https://www.eeas.europa.eu/sites/default/files/eugs_review_web_0.pdf Erişim Tarihi: (25.02.2025).
  • European Council (2001). Conclusions and Plan of Action of The Extraordinary European Council Meeting on 21 September 2001. https://www.consilium.europa.eu/media/20972/140en.pdf Erişim Tarihi: 25.02.2025.
  • Fischer, C. T. (2006). An American looks at the European Union. European Law Journal, 12(2), 226-278.
  • Hemmer, C. (2010). Balancing, bonding, and balking: the European Union, the United States, and the Israeli-Palestinian peace process. Mediterranean Quarterly, 21(2), 47-60.
  • Hobbes, T. (1992). Levıathan. Çev. Semih Lim, Yapı Kredi Yayınları.
  • Hyde-Price, A. (2006). Normative power Europe: a realist critique. Journal of European Public Policy, 13(2), 217-234.
  • Irondelle, B. and Merand, F. (2010). France’s return to NATO: the death knell for ESDP? European Security, 19(1), 29-43.
  • Kanet, E. R. (2008). Still Mars, still Venus? The United States, Europe, and the future of the transatlantic relationship. International Politics, 45(3), 231-235.
  • Karayiğit, M. T. (2008). The Area of Freedom, Security and Justice After the Lisbon Treaty. Marmara Avrupa Araştırmaları Dergisi, 16(1-2), 133-151.
  • Kaunert, C. ve Leonard, S. (2019). The collective securitisation of terrorism in the European Union. West European Politics, 42(2), 261-277.
  • Keyman, E. F. (2006). Küreselleşme, uluslararası ilişkiler ve hegemonya. Uluslararası İlişkiler Dergisi, 3(9), 1-20.
  • Kıratlı, O. S. (2016). Avrupa Dış İlişkiler ve Güvenlik Politikası ve Üç Büyükler: Almanya, Fransa ve İngiltere/European Foreign and Security Policy and the Big Three: Germany, France, and Britain. Akademik İncelemeler Dergisi, 11(1), 207-209.
  • König, F. ve Trauner F. (2021). From Trevi to Europol: Germany’s Role in the Integration of EU Police Cooperation. Journal of European Integration, 43(2), 175–190.
  • Koppa, M. E. (2019). The relationship between CSDP and NATO after Brexit and the EU global strategy. FEPS Studies, 1-29.
  • Mahncke, D. (2009). The United States, Germany and France: balancing transatlantic relations. The British Journal of Politics and International Relations, 11(1), 79-93.
  • Maull, W. H. (2005). Europe and the new balance of global order, International Affairs, 81(4), 775-799.
  • Menon, A. and Sedelmeier, U. (2010). Instruments and intentionality: civilian crisis management and enlargement conditionality in EU security policy. West European Politics, 33(1), 75-92.
  • Merand, F. (2010). Pierre Bourdieu and the birth of European defense. Security Studies, 19(2), 342-374.
  • Moehler, M. (2009). Why Hobbes’ State of Nature is Best Modeled by an Assurance Game, Utilitas, Vo.21, 297-326.
  • Mogherini, F. (2016). Shared Vision, Common Action: A Stronger Europe A Global Strategy for the European Union’s Foreign And Security Policy. https://www.eeas.europa.eu/sites/default/files/eugs_review_web_0.pdf (Erişim Tarihi: 25.02.2025).
  • Monar, J. (2008). The European Union as a collective actor in the fight against Post-9/11 terrorism: progress and problems of a primarily cooperative approach. (Ed. M. Gani and P. Mathew). Fresh perspectives on the war on terror. ANU E Press.
  • Narramore, T. (2008). China and Europe: engagement, multipolarity and strategy. The Pacific Review, 21(1), 87-108.
  • Nye, J. S., Jr & Welch, D. A. (2013). Küresel Çatışmayı ve İş Birliğini Anlamak, çev. R. Akman, İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
  • Oğuz, Ş. (2016). Ukrayna Krizi ve Yeni NATO, Karadeniz Araştırmaları Dergisi, 208.
  • Oswald, F. (2006). Soft balancing between friends: transforming transatlantic relations. Debatte, 14(2), 145-160.
  • Özen, E. (2018). Transatlantik İlişkilerde Trump’ın Rolü ve Avrupa Güvenliği, Bölgesel Araştırmalar Dergisi, 134.
  • Öztürk, Y. (2019). Avrupa Birliği’nin Uluslararası Terörizmle Mücadele Stratejileri. Academic Knowledge, 2(2), 188-199.
  • Pishchikova, K. ve Piras. E. (2017). The European Union Global Strategy: What Kind of Foreign Policy Identity?. International Spectator, 52(3), 103–120.
  • Poettering, H. (2007). Europe as a global player, a parliamentary perspective, Harvard International Review, 29(1), 26-29.
  • Posen, R. B. (2006). European Union security and defense policy: response to unipolarity. Security Studies, 15(2), 149-186.
  • Press-Barnathan, G. (2006). Managing the hegemon: NATO under unipolarity. Security Studies, 15(2), 271-309.
  • Rapnouil, M. L. (2009). A European view on the future of multilateralism. The Washington Quarterly, 32(3), 181-196.
  • Rumelili, B. (2018). Breaking with Europe’s pasts: memory, reconciliation, and ontological (in) security. European Security, 27(3), 280-295.
  • Tangör, B. ve Sayın, S. (2012). Avrupa Bı̇rlı̇ği’nı̇n Terörı̇zmle Mücadele Stratejı̇sı̇: Yenı̇ Bı̇r Bütünleşme Alanı Mı?. Ankara Avrupa Çalışmaları Dergisi, 11(1), 85-118.
  • Tardy, T. (2018). Does European defense really matter? Fortunes and misfortunes of the common security and defense policy. European Security, 27(2), 119-137.
  • Tocci, N. (2017). From the European security strategy to the EU global strategy: explaining the journey. International Politics, 54, 487-502.
  • Toje, A. (2008). The European Union as a small power, or conceptualizing Europe’s strategic actorness. Journal of European Integration, 30(2) 199-215.
  • Türker, H. (2018). Soğuk Savaş Sonrasında NATO’nun Güvenlik Anlayışının Dönüşümü ve Pasifik’te Değişen Dengelerin NATO’nun Güvenlik Stratejisine Muhtemel Etkileri. Doktora Tezi, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.
  • Waltz, K. (2004). Neorealism: Confusions and Critıcisms, Journal of Politics and Society, 4.
  • Wivel, A. (2008). Balancing against threats or bandwagoning with power? Europe and the transatlantic relationship after the cold war. Cambridge Review of International Affairs, 21(3), 289-305.
  • Yiğit, H. (2017). Orta Doğu’daki Güvenlik Sorunlarının Bölgesel Güvenlik Yapılanmasına Etkisinin Analizi. Yüksek Lisans Tezi, Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.

The EU's Common Security and Defense Idea in the Context of EU-NATO Relations

Yıl 2025, Cilt: 9 Sayı: 1, 1 - 21, 31.05.2025

Elif Özdilek

Öz

The European Union (EU) has historically depended on the United States (US) and NATO for its security and defense policies, particularly during the Cold War. Despite aspirations for a self-sufficient security and defense policy, the EU has yet to realize this goal, necessitating a reassessment of its strategies in light of emerging threats and crises in the post-Cold War era. This study evaluates the EU's pursuit of an independent security and defense policy, revealing that collaboration with the US and NATO enhances the EU's ability to implement such a policy, rather than opposing these entities. The proposed European Security and Defense Policy (ESDP) aims to integrate the EU's security efforts within the broader framework of NATO, which currently defines NATO-EU relations as a “strategic partnership,” indicating that the ambition for an independent European defense system remains predominantly a French initiative at this time.

Anahtar Kelimeler

European Union NATO Cold War Security Threat Common Security and Defense Policy (CSDP)

Kaynakça

  • A strategic compass for security and defense (2022). Erişim Tarihi: 12.12.2024 https://www.eeas.europa.eu/eeas/strategic-compass-security-and-defense-1_en.
  • Akgül, Ö. (2008). Soğuk Savaş Sonrası Dönemde NATO–AB İlişkilerinde Rekabet-İşbirliği Analizi ve Türkiye Faktörü. Güvenlik Stratejileri Dergisi, 4(07), 91-124.
  • Antoniades, A. (2008). Social Europe and/or global Europe? Globalization and flexicurity as debates on the future of Europe. Cambridge Review of International Affairs, 21(3), 327-346.
  • Aydın-Düzgit, S. (2015). Avrupa Birliği kurumlarının Türkiye söylemlerinde bir güvenlik topluluğu olarak Avrupa. Marmara Avrupa Araştırmaları Dergisi, 23(2), 99-122.
  • Barbé, E. and Morillas, P. (2019). The EU global strategy: the dynamics of a more politicized and politically integrated foreign policy. Cambridge Review of International Affairs, 32(6), 753-770.
  • Battır, O. (2021). İç Ve Dış Sınır Güvenliği İkileminde Avrupa Birliği Ortak Göç Politikaları. Journal Of Social, Humanities and Administrative Sciences, 7(47):2563-2571.
  • Bendiek, A. (2006). EU Strategy on Counter Terrorism: Steps towards a Coherent Network Policy. SWP Research Papers, 12, 5-32.
  • Bickerton, J. C. (2010). Functionality in EU foreign policy: towards a new research agenda? Journal of European Integration, 32(2), 213-227.
  • Birdişli, F. (2020). Uluslararası güvenliğin tarihsel gelişimi ve post-modern güvenlik dönemi. Güvenlik Bilimleri Dergisi, UGK Özel Sayısı, 235-260.
  • Biscop, S. (2016). All or nothing? The EU global strategy and defense policy after the Brexit. Contemporary Security Policy, 37(3), 431-445.
  • Booth, K. (2012). Dünya Güvenliği Kuramı. Çev. Çağdaş Üngör, Küre Yayınları, 2012, 128.
  • Büyükbaş, H. (2006). Avrupa Güvenlik Strateji Belgesi ve Türkiye. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 61(1), 37-66.
  • Calleo, P. D. (2008). How Europe could save the world. World Policy Journal, 25(3), 3-12.
  • Carr, E. H. (1946). The Twenty Years’ Crisis 1919-1939, the Macmillan Press, London.
  • Çelik, Ü. (2013). Soğuk Savaş’tan Libya Operasyonu’na NATO-Avrupa Birliği ilişkileri. History Studies, 5(5), 68.
  • Council of the EU (2003). A Secure Europe in a Better World - European Security Strategy, Brussels. https://data.consilium.europa.eu/doc/document/ST-15895-2003-INIT/en/pdf Erişim Tarihi: (25.02.2025).
  • Csornai, Z. (2017). Evaluating the effects of Brexit on the EU’s common security and defense policy. KKI Policy Brief, 14, 1-12.
  • D’Amato, S., ve Terlizzi, A. (2022). Strategic European counterterrorism? An empirical analysis. European Security. 31(4), 540-557.
  • Diedrichs, U. (2005). The development of the European security and defense policy and its implications for NATO: cooperation and competition. Journal of Transatlantic Studies, 3(1), 55-70.
  • Drath, V. (2007). The new Atlanticism: broadening horizons. American Foreign Policy Interests, 29(6), 401-409.
  • Duke, S. (2019). The competing logics of EU security and defense. Survival, Global Politics and Strategy, 61(2), 123-142.
  • Duna, D. (2010). Defining the European Union as a global security actor. Eurolimes, 10, 19-33.
  • Eriksen, E. O. (2006). The EU-a cosmopolitan polity? Journal of European Public Policy, 13(2), 252-269.
  • EU Global Strategy (2016). Shared Vision, Common Action: A Stronger Europe. https://www.eeas.europa.eu/sites/default/files/eugs_review_web_0.pdf Erişim Tarihi: (25.02.2025).
  • European Council (2001). Conclusions and Plan of Action of The Extraordinary European Council Meeting on 21 September 2001. https://www.consilium.europa.eu/media/20972/140en.pdf Erişim Tarihi: 25.02.2025.
  • Fischer, C. T. (2006). An American looks at the European Union. European Law Journal, 12(2), 226-278.
  • Hemmer, C. (2010). Balancing, bonding, and balking: the European Union, the United States, and the Israeli-Palestinian peace process. Mediterranean Quarterly, 21(2), 47-60.
  • Hobbes, T. (1992). Levıathan. Çev. Semih Lim, Yapı Kredi Yayınları.
  • Hyde-Price, A. (2006). Normative power Europe: a realist critique. Journal of European Public Policy, 13(2), 217-234.
  • Irondelle, B. and Merand, F. (2010). France’s return to NATO: the death knell for ESDP? European Security, 19(1), 29-43.
  • Kanet, E. R. (2008). Still Mars, still Venus? The United States, Europe, and the future of the transatlantic relationship. International Politics, 45(3), 231-235.
  • Karayiğit, M. T. (2008). The Area of Freedom, Security and Justice After the Lisbon Treaty. Marmara Avrupa Araştırmaları Dergisi, 16(1-2), 133-151.
  • Kaunert, C. ve Leonard, S. (2019). The collective securitisation of terrorism in the European Union. West European Politics, 42(2), 261-277.
  • Keyman, E. F. (2006). Küreselleşme, uluslararası ilişkiler ve hegemonya. Uluslararası İlişkiler Dergisi, 3(9), 1-20.
  • Kıratlı, O. S. (2016). Avrupa Dış İlişkiler ve Güvenlik Politikası ve Üç Büyükler: Almanya, Fransa ve İngiltere/European Foreign and Security Policy and the Big Three: Germany, France, and Britain. Akademik İncelemeler Dergisi, 11(1), 207-209.
  • König, F. ve Trauner F. (2021). From Trevi to Europol: Germany’s Role in the Integration of EU Police Cooperation. Journal of European Integration, 43(2), 175–190.
  • Koppa, M. E. (2019). The relationship between CSDP and NATO after Brexit and the EU global strategy. FEPS Studies, 1-29.
  • Mahncke, D. (2009). The United States, Germany and France: balancing transatlantic relations. The British Journal of Politics and International Relations, 11(1), 79-93.
  • Maull, W. H. (2005). Europe and the new balance of global order, International Affairs, 81(4), 775-799.
  • Menon, A. and Sedelmeier, U. (2010). Instruments and intentionality: civilian crisis management and enlargement conditionality in EU security policy. West European Politics, 33(1), 75-92.
  • Merand, F. (2010). Pierre Bourdieu and the birth of European defense. Security Studies, 19(2), 342-374.
  • Moehler, M. (2009). Why Hobbes’ State of Nature is Best Modeled by an Assurance Game, Utilitas, Vo.21, 297-326.
  • Mogherini, F. (2016). Shared Vision, Common Action: A Stronger Europe A Global Strategy for the European Union’s Foreign And Security Policy. https://www.eeas.europa.eu/sites/default/files/eugs_review_web_0.pdf (Erişim Tarihi: 25.02.2025).
  • Monar, J. (2008). The European Union as a collective actor in the fight against Post-9/11 terrorism: progress and problems of a primarily cooperative approach. (Ed. M. Gani and P. Mathew). Fresh perspectives on the war on terror. ANU E Press.
  • Narramore, T. (2008). China and Europe: engagement, multipolarity and strategy. The Pacific Review, 21(1), 87-108.
  • Nye, J. S., Jr & Welch, D. A. (2013). Küresel Çatışmayı ve İş Birliğini Anlamak, çev. R. Akman, İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
  • Oğuz, Ş. (2016). Ukrayna Krizi ve Yeni NATO, Karadeniz Araştırmaları Dergisi, 208.
  • Oswald, F. (2006). Soft balancing between friends: transforming transatlantic relations. Debatte, 14(2), 145-160.
  • Özen, E. (2018). Transatlantik İlişkilerde Trump’ın Rolü ve Avrupa Güvenliği, Bölgesel Araştırmalar Dergisi, 134.
  • Öztürk, Y. (2019). Avrupa Birliği’nin Uluslararası Terörizmle Mücadele Stratejileri. Academic Knowledge, 2(2), 188-199.
  • Pishchikova, K. ve Piras. E. (2017). The European Union Global Strategy: What Kind of Foreign Policy Identity?. International Spectator, 52(3), 103–120.
  • Poettering, H. (2007). Europe as a global player, a parliamentary perspective, Harvard International Review, 29(1), 26-29.
  • Posen, R. B. (2006). European Union security and defense policy: response to unipolarity. Security Studies, 15(2), 149-186.
  • Press-Barnathan, G. (2006). Managing the hegemon: NATO under unipolarity. Security Studies, 15(2), 271-309.
  • Rapnouil, M. L. (2009). A European view on the future of multilateralism. The Washington Quarterly, 32(3), 181-196.
  • Rumelili, B. (2018). Breaking with Europe’s pasts: memory, reconciliation, and ontological (in) security. European Security, 27(3), 280-295.
  • Tangör, B. ve Sayın, S. (2012). Avrupa Bı̇rlı̇ği’nı̇n Terörı̇zmle Mücadele Stratejı̇sı̇: Yenı̇ Bı̇r Bütünleşme Alanı Mı?. Ankara Avrupa Çalışmaları Dergisi, 11(1), 85-118.
  • Tardy, T. (2018). Does European defense really matter? Fortunes and misfortunes of the common security and defense policy. European Security, 27(2), 119-137.
  • Tocci, N. (2017). From the European security strategy to the EU global strategy: explaining the journey. International Politics, 54, 487-502.
  • Toje, A. (2008). The European Union as a small power, or conceptualizing Europe’s strategic actorness. Journal of European Integration, 30(2) 199-215.
  • Türker, H. (2018). Soğuk Savaş Sonrasında NATO’nun Güvenlik Anlayışının Dönüşümü ve Pasifik’te Değişen Dengelerin NATO’nun Güvenlik Stratejisine Muhtemel Etkileri. Doktora Tezi, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.
  • Waltz, K. (2004). Neorealism: Confusions and Critıcisms, Journal of Politics and Society, 4.
  • Wivel, A. (2008). Balancing against threats or bandwagoning with power? Europe and the transatlantic relationship after the cold war. Cambridge Review of International Affairs, 21(3), 289-305.
  • Yiğit, H. (2017). Orta Doğu’daki Güvenlik Sorunlarının Bölgesel Güvenlik Yapılanmasına Etkisinin Analizi. Yüksek Lisans Tezi, Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.
Toplam 64 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Konular Avrupa Birliği, Avrupa Çalışmaları, Güvenlik Çalışmaları
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Elif Özdilek 0000-0003-0907-8771

Erken Görünüm Tarihi 30 Mayıs 2025
Yayımlanma Tarihi 31 Mayıs 2025
Gönderilme Tarihi 16 Aralık 2024
Kabul Tarihi 17 Mart 2025
Yayımlandığı Sayı Yıl 2025 Cilt: 9 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Özdilek, E. (2025). The EU’s Common Security and Defense Idea in the Context of EU-NATO Relations. Uluslararası Kriz Ve Siyaset Araştırmaları Dergisi, 9(1), 1-21.
 Kapak Resmi İndir