Research Article
BibTex RIS Cite

DOĞAL AFETLER SONRASI SÜRDÜRÜLEBİLİR BİR AKILLI KENT PLANLAMASINDA YEREL YÖNETİŞİMİN ROLÜ: TOKYO KENT ÖRNEĞİ VE MALATYA’NIN AKILLI KENT PLANLAMASINA ÖNERİLER

Year 2025, Volume: 27 Issue: 48, 185 - 209, 30.04.2025

Mehmet Ölmez , Bülent Bayrak

https://doi.org/10.18493/kmusekad.1493314

Abstract

Doğal afetlerin zararlarını en aza indirgeyebilmek için dünya genelinde literatürde kabul edilmiş çalışmalardan birisi de “akıllı kent” uygulamasıdır. Akıllı kent yaşamında yönetişimin aktif kılınması, başarının ve sürekliliğin sağlanmasında en önemli faktörlerden birisi olacaktır. Akıllı kentleşmede, hem dünyada en akıllı ilk on kent arasında yer alan hem de en aktif fay hatları üzerinde bulunan Tokyo’nun uyguladığı depremle mücadele politikaları, 6 Şubat 2023 Kahramanmaraş depremleriyle yapısal anlamda büyük zarar gören Malatya kenti için örnek alınabilecek düzeydedir. Bu bağlamda doğal afetlerin en çok yaşandığı Japonya’nın başkenti Tokyo’da akıllı kent uygulama örnekleri incelenmiştir. Bu örnekler doğrultusunda doğal afetler sonrası yerel yönetimlerin ve paydaş aktörlerin işbirliğinde Malatya’nın sürdürülebilir bir akıllı kent dönüşüm sürecine ve gelecekteki akıllı kent uygulamasına yönelik yapılacak çalışmalara katkı sağlanması amaçlanmıştır. Bu çalışmada literatür taramasına dayalı nitel analiz çerçevesinde doküman analizi yöntemi kullanılmıştır. Çalışma sonucunda doğal afetler sonrası Malatya kentindeki sürdürülebilir bir akıllı kent uygulamaları konusunda çözüm önerilerinde bulunulmuştur.

Keywords

Doğal Afet Yerel Yönetim Akıllı Kent Yönetişim Yerel Yönetişim

References

  • AFAD. (2014). Açıklamalı Afet Yönetimi Terimleri Sözlüğü, Başbakanlık Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığı.
  • AFAD. (2023). BÜ Kandilli Rasathanesi ve Deprem Araştırma Enstitüsü, 16 Haziran 2023; Meclis Araştırması Komisyonu Raporu.
  • Ahmad, A., Ahmad, T., Ahmad, M., Kumar, C., Alenezi, F. ve Nour, M. (2023). A complex network-Based Approach For Security And Governance İn The Smart Green City. Expert Systems with Applications. 214, 119094.
  • Akbaş, İ. (2018). Kent Formunun Evrimi: Akıllı Kent. The Journal of Academic Social Science Studies, (68), 375-390.
  • Akbulak, Y. (2023). Büyük Afetlerden Bir Şeyler Öğrenmek: ‘Büyük Doğu Japonya Depremi’nden Dersler. 06 Şubat 2024, https://legal.com.tr/blog/genel/buyuk-afetlerden-bir-seyler-ogrenmek-buyuk-dogu-japonya- depreminden-dersler/.
  • Alkan, T. (2015). Akıllı Kentler ya da 21.Yy Şehirleri, Bilişim Dergisi, 43 (182), 70-77.
  • Arı, E. S. (2021). Süper Akıllı Toplum: Toplum 5.0. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23(1), 455-479.
  • Ateş, H. (2022). Dirençli Şehirler İçin Vizyoner Yönetim. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Batty, M., Axhausen, K. W., Giannotti, F., Pozdnoukhov, A., Bazzani, A., Wachowicz, M., Ouzounis, G. ve Portugali, Y. (2012). Smart Cities of the Future. The European Physical Journal Special Topics, 214, 481-518.
  • Bayra, E. (2021). Büyük Doğu Japonya Depremi Sonrası Japon Mevzuatında Görülen Eksikliklerin Düzeltilmesi Bağlamında Deprem ve Hukuk. Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, 27 (2), 1191- 1206.
  • Bibri S. E. ve Krogstie J. (2017). Smart sustainable cities of the future: An extensive interdisciplinary literature review, Sustainable Citiesand Societies, Vol. 31, 183–212.
  • Bilici, Z. ve Babahanoğlu, V. (2018). Akıllı Kent Uygulamaları ve Konya Örneği. Akademik Yaklaşımlar Dergisi, 9 (2), 124-139.
  • Bimay, M. (2021). Yerel Yönetimlerin Akıllı Kent Adaptasyonu. Ekin Yayınevi.
  • Bowen, G. A. (2009). Document Analysis As A Qualitative Research Method. Qualitative Research Journal, 9(2), 27-40.
  • Bulut, Y. ve Aslan, M. M. (2023). Akıllı Kent Uygulamalarının Yerel Yönetimlerin İhtiyaçlarının Karşılanmasında ve Dirençli Kentlerin Oluşmasındaki Rolü. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 25(45), 914-929.
  • Cansız, S. (2022). Türkiye’de Kullanılan Deprem Yönetmeliklerinin Özellikleri ve Eşdeğer Yatay Deprem Yükü Hesabının Değişimi. Uluslararası Mühendislik Araştırma ve Geliştirme Dergisi, 14(1) , 58-71.
  • Caragliu, A., Del B. C. ve Nijkamp, P. (2011). Smart Cities in Europe. Journal of Urban Technology, 18(2), 65-82. Cengiz, E. (2022). Meclis Tutanaklarında İmar Affı Tartışmaları. The Journal of International Scientific Researches 7(Ek) (2022), 66-81.
  • Chatfield A.T. ve Reddick C.G. (2016). Smart City Implementation Through Shared Vision of Social Innovation for Environmental Sustainability: A Case Study of Kitakyushu, Japan. Social Science Computer Review, Vol 34(6) 757-773.
  • Çetin M. ve Çiftçi Ç. (2019). Literatüre Göre Dünya ve Ülkemizden Örneklerle Akıllı Kent Kavramının İrdelenmesi. Ulusal Çevre Bilimleri Araştırma Dergisi, 2 (3), 134-143.
  • Coşandal, M. ve Partigöç, N. S. (2022). Risk Yönetiminde Bilgi Teknolojilerinin Rolü ve Önemi: Türkiye Örneği. Resilience, 6 (1), 141-165. https://doi.org/10.32569/resilience.1033649.
  • Denge ve Denetleme Ağı, (2023). Depremlere Karşı Kırılganlıkta Denge ve Denetleme Sisteminin Etkisi: Türkiye, Şili ve Japonya Örnekleri. Ankara: Denge ve Denetleme Ağı. 24.08.2024, . https://www.dengedenetleme.org/dosyalar/file/Depremlere%20Karşı%20Kırılganlıkta%20Denge%20ve%20De netleme%20Sisteminin%20Etkisi%20Türkiye%20Şili%20ve%20Japonya%20Örnekleri .pdf.
  • Erdoğan, G. (2019). Akıllı Kent Göstergeleri ve Stratejileri. Yönetim Bilişim Sistemleri Dergisi, 4(2), s. 1-23.
  • Eren, Ş. G. (2019). Tokyo: Solaris-Güneş İmparatorluğu’nun Dirençli, Kırılgan ve Tehlikeli Kenti. İdealkent, 10 (28), 907-941. https://doi.org/10.31198/idealkent.635099.
  • Euronews. (2022). IMF verileri güncellendi: Türkiye dünyanın kaçıncı büyük ekonomisi?. 10.02.2024, https://tr.euronews.com/2022/11/22/imf-verileri-guncelledi-turkiye-2021-ve-2022de-dunyanin-en-buyuk- 20-ekonomisi.
  • Fietkiewicz, K. J. ve Stock, W. G. (2015, January). “How Smart" Are Japanese Cities? An Empirical Investigation of Infrastructures and Governmental Programs in Tokyo, Yokohama, Osaka, and Kyoto. In 2015 48th Hawaii International Conference on System Sciences (pp. 2345-2354). IEEE.
  • Fietkiewicz, K. J., Mainka, A. ve Stock, W. G. (2017). E-Government in cities of the knowledge society. An empirical investigation of Smart Cities' governmental websites. Government Information Quarterly, 34 (1), 75- 83.
  • Göver, İ. H. (2023). Türkiye ve Japonya’nın Deprem Gerçekliği: Karşılaştırmalı Bir Analiz. Mevzu: Sosyal Bilimler Dergisi, 278-323. https://doi.org/10.56720/mevzu.1319896.
  • Güner, B. (2020). Türkiye’deki Deprem Hasarlarına Dönemsel Bir Yaklaşım; 3 Dönem 3 Deprem. Doğu Coğrafya Dergisi, 25/43, 139-152
  • Gürsoy, O. (2019). Akıllı Kent Yaklaşımı ve Türkiye'deki Büyükşehirler İçin Uygulama İmkânları. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Henden Şolt, B. (2020). Akıllı Kent Yaklaşımının Yönetişim Açısından Değerlendirilmesi. İçinde S. Baskın, F. Yamaner, H. F. Hanoo, A. Layed (Ed.), 12. Uluslararası Güncel Araştırmalarla Sosyal Bilimler Kongresi Tam Metinleri, 967-974
  • Hoepfl, M. C. (1997). Choosing Qualitative Research: A Primer For Technology Education Researchers. Journal of Technology Education, 9(1), 47-63.
  • Hollands, R. G. (2008). Will The Real Smart City Stand Up? Creative, Progressive, Or Just Entrepreneurial? City: Analysis of Urban Trrends, Culture, Theory, Policy and Action, 12 (3), 302–320.
  • Hu, J. ve Tanaka, T. (2019). A Study on Smart Business Continuity Management for Near Future Cities “Differences between Chinese and Japanese Smart Cities as Regards Buildings/Facilities: A Case of Tokyo as the Representative of Japan”. In IOP Conference Series: Earth and Environmental Science, 330 (2), IOP Publishing.
  • IESE Cities in Motion. (2024). London, New York and Paris top the ranking for smart and sustainable cities. 10 Mayıs 2024, https://www.iese.edu/insight/articles/smart-sustainable-cities-in-motion/.
  • IHS Markit. (2014). Smart Cities to Rise Fourfold in Number from 2013 to 2025. 20 Kasım 2023, https://news.ihsmarkit.com/press-release/design-supplychain-media/smart-cities-rise-fourfold-number- 2013-2025.
  • Jun, J. S. (2002). New Governance in Civil Society Changing Responsibility of Public Administration. Rethinking Administrative Theory: The Challenge of the New Century, 289–307.
  • Karlı R. G. ve Açıksöz S. (2021). Akıllı Kent Yönetişimi ve Yaşayan Laboratuvarlar. Stratejik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5 (2), 335-350.
  • Kriter Dergi. (2024). Türkiye’de Akıllı Şehirler Deneyimi ve Belediyeler-1. 11.02.2024, https://kriterdergi.com/siyaset/turkiyede-akilli-sehirler-deneyimi-ve-belediyeler-i.
  • Lombardi, P., Giordano, S., Farouh, H. ve Yousef, W. (2012). Modelling The Smart City Performance. Innovation: The European Journal of Social Science Research, 25 (2), 137–149.
  • Marciniak, K. ve Owoc, M. L. (2013). Applying of Knowledge Grid Models In Smart City Concepts. 11Kasım2023,https://www.researchgate.net/publication/257352889_APPLYING_OF_KNOWLEDGE_GRID_MODE LS_IN_ SMART_CITY_CONCEPTS.
  • Meijer A. ve Bolivar M. P. R. (2016). Governing The Smart City: A Review Of The Literature On Smart Urban Governance. International Review of Administrative Sciences, 82 (2), 392-408.
  • Merriam, S. B. (2009). Qualitative research: A guide to design and implementation. Jossey-Bass.
  • Mogalakwe, M. (2006). The use of documentary research methods in social research. African Sociological Review, 10(1), 221-230.
  • NTV. (2024). Adıyaman Deprem Bölgesi, 24.01.2024, https://www.ntv.com.tr /turkiye/cumhurbaskani-erdogan-adiyamandan-helallik-istiyorum, MC3AUBf88EijIGYS8zdzMA
  • Ortaçeşme, V., Atik, M. ve Muhammetoglu, H. (2023). Akıllı Kentlerde Akıllı Çevre Uygulamaları: Kashıwanoha (Japonya) ve Antalya. Peyzaj Dergisi, 5 (1), 1-17. https://doi.org/10.53784/peyzaj.1284594
  • Ölmez, M. (2022). Bölgesel Kalkınma Politikalarında Değişim: Organize Sanayi Bölgeleri için Yeni Bir “Yönetişim Modeli Önerisi”. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.
  • Ölmez, M. ve Karakılçık, Y. (2023). Organize Sanayi Bölgeleri İçin Çift Denetimli İyi Yönetişim Model Önerisi (Alan Araştırmasına Dayalı Bir Değerlendirme). Journal of History School, 62, 183-213.
  • Özer, M. A., Koçak, D. ve Türe, H. (2020). Yönetişim Göstergeleri Doğrultusunda Ülkelerin Performanslarının Değerlendirilmesi. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22(1), 25-53.
  • Pandya, S., Srivastava, G., Jhaveri, R., Babu, S. P., Bhattacharya, S., Maddikunta, P. K. R., Mastorakis, S., Piran, M. J. ve Gadekallu, T. R. (2023). Federated learning for smart cities: A comprehensive survey. Sustain. Energy Technol. Assess., 55, 102987.
  • Parlak, C. ve Partigöç, N. S. (2022). İklim Değişikliği ile Mücadelede Yerel Yönetimlerin Rolü: Yetki ve Sorumluluklar Üzerinden Bir İnceleme. Resilience Journal, 321-334
  • Pham, C. (2014). Smart Cities İn Japan: An Assessment On The Potential For Eu-Japan Cooperation And Business Development. Tokyo: EU-Japan Centre for Industrial Cooperation, 67.
  • Praharaj, S., Han, J. H. ve Hawken, S. (2018). Towards the right model of smart city governance in India, In C. A. Brebbia, J. Longhurst, E. Marco and C. Booth (Eds.), Sustainable Development Studies (pp. 1-16).
  • Tektaş, N. ve Tektaş, M. (2019). Dünyada Akıllı Ulaşım Sistemlerinin Gelecek Hedefleri Japonya Örneğinin İncelenmesi. Paradoks Ekonomi Sosyoloji ve Politika Dergisi, 15(2), 189-210.
  • Telecommunication Standardization Sector of ITU. (2018). Overview of key performance indicators in smart sustainable cities. International Telecommunication Union (ITU).
  • Tuna, P. (2023). Türk Kamuoyunda Büyük Kanto Depremi (1923). Çağdaş Türkiye Tarihi Araştırmaları Dergisi, 22, 595-621.
  • Türk Japon Vakfı. (2024). Nüfus. 24.08.2024, https://www.tjv.org.tr/japonya/nufus/.
  • Uyanık, N. A. ve Hidişoğlu, N. S. (2023). Jeofizik ve Mimari Parametrelerin Akıllı Kentler ve Planlamadaki Önemi. Mühendislik Bilimleri ve Tasarım Dergisi, 11(2), 643-658.
  • Vasseur, J. P. ve Dunkels, A. (2010). Interconnecting Smart Objects with IP: The Next Internet, Burlington, MA: Morgan Kaufman.
  • Veselitskaya, N., Karasev, O. ve Beloshitskiy, A. (2019). Drivers and barriers for smart cities development. Theoretical and Empirical Researches in Urban Management, 14 (1), 85-110.
  • Wolniak, R. ve Grebski, W. (2023). Smart Mobility In Smart City–Singapore And Tokyo Comparison. Scientific Papers of Silesian University of Technology. Organization & Management / Zeszyty Naukowe Politechniki Slaskiej. Seria Organizacji i Zarzadzanie, (176). (751-770).
  • Yıldırım, A. (2022). Kentlerin Sürdürülebilirliğinin Sağlanmasında Akıllı Kent Uygulamalarının Rolü. YDÜ SOSBİLDER, 15(1), 97-123.

THE ROLE OF LOCAL GOVERNANCE IN PLANNING A SUSTAINABLE SMART CITY AFTER NATURAL DISASTERS: TOKYO CITY EXAMPLE AND SUGGESTIONS FOR MALATYA'S SMART CITY PLANNING

Year 2025, Volume: 27 Issue: 48, 185 - 209, 30.04.2025

Mehmet Ölmez , Bülent Bayrak

https://doi.org/10.18493/kmusekad.1493314

Abstract

In order to minimize the damages of natural disasters, one of the studies accepted in the literature worldwide is the “smart city” application. Activating governance in smart city life will be one of the most important factors in ensuring success and sustainability. In smart urbanization, the anti-earthquake policies implemented by Tokyo, which is both among the top ten smartest cities in the world and located on the most active fault lines, can be taken as an example for Malatya, which suffered major structural damage in the February 6, 2023 Kahramanmaraş earthquakes. In this context, examples of smart city applications in Tokyo, the capital of Japan, where natural disasters are most common, were examined. In line with these examples, it is aimed to contribute to the sustainable smart city transformation process of Malatya in cooperation with local governments and stakeholder actors after natural disasters and to the studies to be carried out for the future smart city application. In this study, document analysis method was used within the framework of qualitative analysis based on literature review. As a result of the study, solutions were proposed for sustainable smart city applications in Malatya city after natural disasters.

Keywords

Natural Disaster Local Government Smart City Governance Local Governance

References

  • AFAD. (2014). Açıklamalı Afet Yönetimi Terimleri Sözlüğü, Başbakanlık Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığı.
  • AFAD. (2023). BÜ Kandilli Rasathanesi ve Deprem Araştırma Enstitüsü, 16 Haziran 2023; Meclis Araştırması Komisyonu Raporu.
  • Ahmad, A., Ahmad, T., Ahmad, M., Kumar, C., Alenezi, F. ve Nour, M. (2023). A complex network-Based Approach For Security And Governance İn The Smart Green City. Expert Systems with Applications. 214, 119094.
  • Akbaş, İ. (2018). Kent Formunun Evrimi: Akıllı Kent. The Journal of Academic Social Science Studies, (68), 375-390.
  • Akbulak, Y. (2023). Büyük Afetlerden Bir Şeyler Öğrenmek: ‘Büyük Doğu Japonya Depremi’nden Dersler. 06 Şubat 2024, https://legal.com.tr/blog/genel/buyuk-afetlerden-bir-seyler-ogrenmek-buyuk-dogu-japonya- depreminden-dersler/.
  • Alkan, T. (2015). Akıllı Kentler ya da 21.Yy Şehirleri, Bilişim Dergisi, 43 (182), 70-77.
  • Arı, E. S. (2021). Süper Akıllı Toplum: Toplum 5.0. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23(1), 455-479.
  • Ateş, H. (2022). Dirençli Şehirler İçin Vizyoner Yönetim. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Batty, M., Axhausen, K. W., Giannotti, F., Pozdnoukhov, A., Bazzani, A., Wachowicz, M., Ouzounis, G. ve Portugali, Y. (2012). Smart Cities of the Future. The European Physical Journal Special Topics, 214, 481-518.
  • Bayra, E. (2021). Büyük Doğu Japonya Depremi Sonrası Japon Mevzuatında Görülen Eksikliklerin Düzeltilmesi Bağlamında Deprem ve Hukuk. Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, 27 (2), 1191- 1206.
  • Bibri S. E. ve Krogstie J. (2017). Smart sustainable cities of the future: An extensive interdisciplinary literature review, Sustainable Citiesand Societies, Vol. 31, 183–212.
  • Bilici, Z. ve Babahanoğlu, V. (2018). Akıllı Kent Uygulamaları ve Konya Örneği. Akademik Yaklaşımlar Dergisi, 9 (2), 124-139.
  • Bimay, M. (2021). Yerel Yönetimlerin Akıllı Kent Adaptasyonu. Ekin Yayınevi.
  • Bowen, G. A. (2009). Document Analysis As A Qualitative Research Method. Qualitative Research Journal, 9(2), 27-40.
  • Bulut, Y. ve Aslan, M. M. (2023). Akıllı Kent Uygulamalarının Yerel Yönetimlerin İhtiyaçlarının Karşılanmasında ve Dirençli Kentlerin Oluşmasındaki Rolü. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 25(45), 914-929.
  • Cansız, S. (2022). Türkiye’de Kullanılan Deprem Yönetmeliklerinin Özellikleri ve Eşdeğer Yatay Deprem Yükü Hesabının Değişimi. Uluslararası Mühendislik Araştırma ve Geliştirme Dergisi, 14(1) , 58-71.
  • Caragliu, A., Del B. C. ve Nijkamp, P. (2011). Smart Cities in Europe. Journal of Urban Technology, 18(2), 65-82. Cengiz, E. (2022). Meclis Tutanaklarında İmar Affı Tartışmaları. The Journal of International Scientific Researches 7(Ek) (2022), 66-81.
  • Chatfield A.T. ve Reddick C.G. (2016). Smart City Implementation Through Shared Vision of Social Innovation for Environmental Sustainability: A Case Study of Kitakyushu, Japan. Social Science Computer Review, Vol 34(6) 757-773.
  • Çetin M. ve Çiftçi Ç. (2019). Literatüre Göre Dünya ve Ülkemizden Örneklerle Akıllı Kent Kavramının İrdelenmesi. Ulusal Çevre Bilimleri Araştırma Dergisi, 2 (3), 134-143.
  • Coşandal, M. ve Partigöç, N. S. (2022). Risk Yönetiminde Bilgi Teknolojilerinin Rolü ve Önemi: Türkiye Örneği. Resilience, 6 (1), 141-165. https://doi.org/10.32569/resilience.1033649.
  • Denge ve Denetleme Ağı, (2023). Depremlere Karşı Kırılganlıkta Denge ve Denetleme Sisteminin Etkisi: Türkiye, Şili ve Japonya Örnekleri. Ankara: Denge ve Denetleme Ağı. 24.08.2024, . https://www.dengedenetleme.org/dosyalar/file/Depremlere%20Karşı%20Kırılganlıkta%20Denge%20ve%20De netleme%20Sisteminin%20Etkisi%20Türkiye%20Şili%20ve%20Japonya%20Örnekleri .pdf.
  • Erdoğan, G. (2019). Akıllı Kent Göstergeleri ve Stratejileri. Yönetim Bilişim Sistemleri Dergisi, 4(2), s. 1-23.
  • Eren, Ş. G. (2019). Tokyo: Solaris-Güneş İmparatorluğu’nun Dirençli, Kırılgan ve Tehlikeli Kenti. İdealkent, 10 (28), 907-941. https://doi.org/10.31198/idealkent.635099.
  • Euronews. (2022). IMF verileri güncellendi: Türkiye dünyanın kaçıncı büyük ekonomisi?. 10.02.2024, https://tr.euronews.com/2022/11/22/imf-verileri-guncelledi-turkiye-2021-ve-2022de-dunyanin-en-buyuk- 20-ekonomisi.
  • Fietkiewicz, K. J. ve Stock, W. G. (2015, January). “How Smart" Are Japanese Cities? An Empirical Investigation of Infrastructures and Governmental Programs in Tokyo, Yokohama, Osaka, and Kyoto. In 2015 48th Hawaii International Conference on System Sciences (pp. 2345-2354). IEEE.
  • Fietkiewicz, K. J., Mainka, A. ve Stock, W. G. (2017). E-Government in cities of the knowledge society. An empirical investigation of Smart Cities' governmental websites. Government Information Quarterly, 34 (1), 75- 83.
  • Göver, İ. H. (2023). Türkiye ve Japonya’nın Deprem Gerçekliği: Karşılaştırmalı Bir Analiz. Mevzu: Sosyal Bilimler Dergisi, 278-323. https://doi.org/10.56720/mevzu.1319896.
  • Güner, B. (2020). Türkiye’deki Deprem Hasarlarına Dönemsel Bir Yaklaşım; 3 Dönem 3 Deprem. Doğu Coğrafya Dergisi, 25/43, 139-152
  • Gürsoy, O. (2019). Akıllı Kent Yaklaşımı ve Türkiye'deki Büyükşehirler İçin Uygulama İmkânları. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Henden Şolt, B. (2020). Akıllı Kent Yaklaşımının Yönetişim Açısından Değerlendirilmesi. İçinde S. Baskın, F. Yamaner, H. F. Hanoo, A. Layed (Ed.), 12. Uluslararası Güncel Araştırmalarla Sosyal Bilimler Kongresi Tam Metinleri, 967-974
  • Hoepfl, M. C. (1997). Choosing Qualitative Research: A Primer For Technology Education Researchers. Journal of Technology Education, 9(1), 47-63.
  • Hollands, R. G. (2008). Will The Real Smart City Stand Up? Creative, Progressive, Or Just Entrepreneurial? City: Analysis of Urban Trrends, Culture, Theory, Policy and Action, 12 (3), 302–320.
  • Hu, J. ve Tanaka, T. (2019). A Study on Smart Business Continuity Management for Near Future Cities “Differences between Chinese and Japanese Smart Cities as Regards Buildings/Facilities: A Case of Tokyo as the Representative of Japan”. In IOP Conference Series: Earth and Environmental Science, 330 (2), IOP Publishing.
  • IESE Cities in Motion. (2024). London, New York and Paris top the ranking for smart and sustainable cities. 10 Mayıs 2024, https://www.iese.edu/insight/articles/smart-sustainable-cities-in-motion/.
  • IHS Markit. (2014). Smart Cities to Rise Fourfold in Number from 2013 to 2025. 20 Kasım 2023, https://news.ihsmarkit.com/press-release/design-supplychain-media/smart-cities-rise-fourfold-number- 2013-2025.
  • Jun, J. S. (2002). New Governance in Civil Society Changing Responsibility of Public Administration. Rethinking Administrative Theory: The Challenge of the New Century, 289–307.
  • Karlı R. G. ve Açıksöz S. (2021). Akıllı Kent Yönetişimi ve Yaşayan Laboratuvarlar. Stratejik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5 (2), 335-350.
  • Kriter Dergi. (2024). Türkiye’de Akıllı Şehirler Deneyimi ve Belediyeler-1. 11.02.2024, https://kriterdergi.com/siyaset/turkiyede-akilli-sehirler-deneyimi-ve-belediyeler-i.
  • Lombardi, P., Giordano, S., Farouh, H. ve Yousef, W. (2012). Modelling The Smart City Performance. Innovation: The European Journal of Social Science Research, 25 (2), 137–149.
  • Marciniak, K. ve Owoc, M. L. (2013). Applying of Knowledge Grid Models In Smart City Concepts. 11Kasım2023,https://www.researchgate.net/publication/257352889_APPLYING_OF_KNOWLEDGE_GRID_MODE LS_IN_ SMART_CITY_CONCEPTS.
  • Meijer A. ve Bolivar M. P. R. (2016). Governing The Smart City: A Review Of The Literature On Smart Urban Governance. International Review of Administrative Sciences, 82 (2), 392-408.
  • Merriam, S. B. (2009). Qualitative research: A guide to design and implementation. Jossey-Bass.
  • Mogalakwe, M. (2006). The use of documentary research methods in social research. African Sociological Review, 10(1), 221-230.
  • NTV. (2024). Adıyaman Deprem Bölgesi, 24.01.2024, https://www.ntv.com.tr /turkiye/cumhurbaskani-erdogan-adiyamandan-helallik-istiyorum, MC3AUBf88EijIGYS8zdzMA
  • Ortaçeşme, V., Atik, M. ve Muhammetoglu, H. (2023). Akıllı Kentlerde Akıllı Çevre Uygulamaları: Kashıwanoha (Japonya) ve Antalya. Peyzaj Dergisi, 5 (1), 1-17. https://doi.org/10.53784/peyzaj.1284594
  • Ölmez, M. (2022). Bölgesel Kalkınma Politikalarında Değişim: Organize Sanayi Bölgeleri için Yeni Bir “Yönetişim Modeli Önerisi”. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.
  • Ölmez, M. ve Karakılçık, Y. (2023). Organize Sanayi Bölgeleri İçin Çift Denetimli İyi Yönetişim Model Önerisi (Alan Araştırmasına Dayalı Bir Değerlendirme). Journal of History School, 62, 183-213.
  • Özer, M. A., Koçak, D. ve Türe, H. (2020). Yönetişim Göstergeleri Doğrultusunda Ülkelerin Performanslarının Değerlendirilmesi. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22(1), 25-53.
  • Pandya, S., Srivastava, G., Jhaveri, R., Babu, S. P., Bhattacharya, S., Maddikunta, P. K. R., Mastorakis, S., Piran, M. J. ve Gadekallu, T. R. (2023). Federated learning for smart cities: A comprehensive survey. Sustain. Energy Technol. Assess., 55, 102987.
  • Parlak, C. ve Partigöç, N. S. (2022). İklim Değişikliği ile Mücadelede Yerel Yönetimlerin Rolü: Yetki ve Sorumluluklar Üzerinden Bir İnceleme. Resilience Journal, 321-334
  • Pham, C. (2014). Smart Cities İn Japan: An Assessment On The Potential For Eu-Japan Cooperation And Business Development. Tokyo: EU-Japan Centre for Industrial Cooperation, 67.
  • Praharaj, S., Han, J. H. ve Hawken, S. (2018). Towards the right model of smart city governance in India, In C. A. Brebbia, J. Longhurst, E. Marco and C. Booth (Eds.), Sustainable Development Studies (pp. 1-16).
  • Tektaş, N. ve Tektaş, M. (2019). Dünyada Akıllı Ulaşım Sistemlerinin Gelecek Hedefleri Japonya Örneğinin İncelenmesi. Paradoks Ekonomi Sosyoloji ve Politika Dergisi, 15(2), 189-210.
  • Telecommunication Standardization Sector of ITU. (2018). Overview of key performance indicators in smart sustainable cities. International Telecommunication Union (ITU).
  • Tuna, P. (2023). Türk Kamuoyunda Büyük Kanto Depremi (1923). Çağdaş Türkiye Tarihi Araştırmaları Dergisi, 22, 595-621.
  • Türk Japon Vakfı. (2024). Nüfus. 24.08.2024, https://www.tjv.org.tr/japonya/nufus/.
  • Uyanık, N. A. ve Hidişoğlu, N. S. (2023). Jeofizik ve Mimari Parametrelerin Akıllı Kentler ve Planlamadaki Önemi. Mühendislik Bilimleri ve Tasarım Dergisi, 11(2), 643-658.
  • Vasseur, J. P. ve Dunkels, A. (2010). Interconnecting Smart Objects with IP: The Next Internet, Burlington, MA: Morgan Kaufman.
  • Veselitskaya, N., Karasev, O. ve Beloshitskiy, A. (2019). Drivers and barriers for smart cities development. Theoretical and Empirical Researches in Urban Management, 14 (1), 85-110.
  • Wolniak, R. ve Grebski, W. (2023). Smart Mobility In Smart City–Singapore And Tokyo Comparison. Scientific Papers of Silesian University of Technology. Organization & Management / Zeszyty Naukowe Politechniki Slaskiej. Seria Organizacji i Zarzadzanie, (176). (751-770).
  • Yıldırım, A. (2022). Kentlerin Sürdürülebilirliğinin Sağlanmasında Akıllı Kent Uygulamalarının Rolü. YDÜ SOSBİLDER, 15(1), 97-123.
There are 61 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Public Administration
Journal Section Research Article
Authors

Mehmet Ölmez 0000-0002-1462-1241

Bülent Bayrak 0000-0003-1056-8866

Early Pub Date April 29, 2025
Publication Date April 30, 2025
Submission Date May 31, 2024
Acceptance Date March 12, 2025
Published in Issue Year 2025 Volume: 27 Issue: 48

Cite

APA Ölmez, M., & Bayrak, B. (2025). DOĞAL AFETLER SONRASI SÜRDÜRÜLEBİLİR BİR AKILLI KENT PLANLAMASINDA YEREL YÖNETİŞİMİN ROLÜ: TOKYO KENT ÖRNEĞİ VE MALATYA’NIN AKILLI KENT PLANLAMASINA ÖNERİLER. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal Ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 27(48), 185-209. https://doi.org/10.18493/kmusekad.1493314

     EBSCO        SOBİAD            ProQuest      Türk Eğitim İndeksi

18302 18303   18304  18305