Her milletin kültürel mirasında atalarının benzersiz yaşam tarzı, yaşadığı coğrafi çevre, karakteristik dünya görüşleri ve çevredeki gerçekliğin dünya görüşleri tarafından belirlenen kendine özgü arkaik katmanları korunmuştur. Bu geleneksel mirasın bileşenleri, doğası gereği etno-psikolojiktir. Atalarımızın tarihine, sanatına ve edebiyatına kendi damgasını vuran ulusal tanımlayıcı bir kodu temsil eder. Bu kodlar söz konusu ulusun dünyaya baktığı pencere gibidir. Renkler de kültürel mirasın en iyi kodlandığı bilgi havuzlarıdır. Bu nedenle birçok farklı disiplinin konu alanına dâhil olmakla beraber başta halk bilimi, anlam bilimi ve dil bilimi için önemli kaynaklardır. Kara sözcüğü de en eski kaynaklardan itibaren günümüze kadar birçok farklı bağlamda, sıklıkla kullanılan bir sözcüktür. Türk kültür hayatını, anlayışı ve algılayışını bazı yönleriyle gözler önüne seren önemli veriler barındırmaktadır. Bu makalede Türkçenin bilinen en eski kaynakları olan Orhun anıtları ve Yenisey Yazıtları, AY, IB, DLT, KB CC, DK’den günümüze kara sözcüğünün semantik tarihi incelenmiştir. Sözcük, türevleri açısından da zengin çeşitliliğe sahiptir. Bu türevlere ve anlam çeşitliliğine de değinilmiştir. Bir sözcüğün bağlam bağımsal temelde ne kadar geniş anlam alanına ulaşabileceği gözler önüne serilmeye çalışılmıştır.
In the cultural heritage of each nation, its own archaic layers have been preserved, determined by the unique lifestyle of their ancestors, geographical environment, characteristic worldviews and worldviews of the surrounding reality. The individual components of this traditional heritage are ethno-psychological in nature. It represents an ethno-descriptive code that left its mark on the history, art and literature of our ancestors. These codes are like the window through which the nation in question looks at the world. Colors are the information pools where cultural heritage is best encoded. Therefore, although they are included in the subject areas of many different disciplines, they are important sources especially for folklore, semantics and linguistics. The word kara “black” is a word that is frequently used in many different contexts, from the oldest sources to the present day. It contains important data revealing some aspects of Turkish cultural life, understanding and perception. In this article, the semantic history of the word kara from the oldest known sources of Turkish, the Orkhon monuments and Yenisey Inscriptions, AY, IB, DLT, KB, CC, DK to the present day, has been examined. The word also has a rich diversity in terms of its derivatives. These derivatives and their diversity of meanings are also mentioned. An attempt has been made to reveal how wide a meaning a word can reach on a context-dependent basis.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | South-West (Oghuz) Turkic Dialects and Literatures, Old Turkic Language (Orhon, Uyghur, Karahan) |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | June 1, 2025 |
Submission Date | December 14, 2024 |
Acceptance Date | May 15, 2025 |
Published in Issue | Year 2025 Issue: 57 |