Araştırma Makalesi
İşbirlikçi Öğrenme Destek Programının 60-72 Aylık Çocukların Problem Çözme Becerilerine Etkisinin İncelenmesi
Öz
Bu araştırma, işbirlikçi öğrenme yöntemlerinin 60-72 ay aralığındaki çocukların problem çözme becerilerine olan etkisinin belirlenmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Bu temel amaç çerçevesinde araştırmacı tarafından geliştirilen İşbirlikçi Öğrenme Destek Programı belirlenen çalışma grubuna uygulanarak programın etkisi incelenmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu Bolu’da Millî Eğitim Bakanlığına bağlı olarak hizmet veren bağımsız anaokullarında eğitim gören 21’i deney, 20’si kontrol grubunda yer alan 41 çocuktan oluşmuştur. Araştırmacı tarafından hazırlanan işbirlikçi öğrenme destek programı, haftada iki gün ve iki oturum olacak şekilde toplam on altı oturumdan ve sekiz haftadan oluşmaktadır. Araştırmanın verileri tek boyuttan oluşan Problem Çözme Becerisi Ölçeği kullanılarak elde edilmiştir. Bu araştırmada, “Ön Test-Son Test Kontrol Gruplu Yarı Deneysel Desen” kullanılmıştır. Verilerin uygun nicel istatistiki yöntemler kullanılarak analiz edilmiştir. Çalışma grubuna dahil edilen çocukların ön test son test bulguları değerlendirildiğinde çocukların tamamının problem çözme becerileri son test ölçümlerinde istatistiksel açıdan anlamlı bir ilerleme gözlenmiştir. Ancak, hem deney hem de kontrol grubunda bulunan çocukların tamamının son test puanları kıyaslandığında deney grubunda bulunan çocukların belirgin biçimde kontrol grubundaki çocuklarda daha yüksek puanlar aldığı ve aralarındaki bu puan farkının istatistiksel açıdan deney grubundaki çocukların lehine olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Ulaşılan bu sonuç ile deney grubundaki çocuklara uygulanan işbirlikçi öğrenme destek programının çocukların problem çözme becerilerine pozitif yönde katkı sunduğu söylenebilir. Ayrıca deney grubundaki çocuklara kalıcılık ölçümleri uygulandığında farkın istatistiksel açıdan anlamlı olmadığı başka bir ifadeyle uygulamanın etkinliğinin devam ettiği sonucuna ulaşılmıştır.
Anahtar Kelimeler
İşbirlikçi öğrenme Problem çözme becerisi Okul öncesi eğitim
Kaynakça
- Açıkgöz, K. (2007). Aktif öğrenme. Eğitim Dünyası Yayınları.
- Akbay, T. (2021). Deneysel araştırmalar. Eğitimde Araştırma Yöntemleri, S. Şen ve İ. Yıldırım (Ed.), (2. Baskı), Nobel Akademik Yayıncılık.
- Akçay, N. O. (2016). Implementation of Cooperative Learning Model in Preschool. Journal of Education and Learning, 5(3), 83-93. Doi: http://dx.doi.org/10.5539/jel.v5n3p83
- Alemdar Coşkun, M. (2016). Problem çözme eğitim programının anasınıfına devam eden çocukların problem çözme becerileri ile kişiler arası problem çözme becerilerine etkisi, Gazi Üniversitesi.
- Aral, N., Baran, G. (2011). Çocuk gelişimi. YA-PA Yayınları.
- Argaw, A.S., Haile, B.B., Ayalew, B.T., Kuma, S.G. (2016). The effect of problem-based learning (PBL) instruction on students’ motivation and problem-solving skills of physics. Eurasia Journal of Mathematics. Science and Technology Education, 13(3), 857-871. doi: 10.12973/eurasia.2017.00647a
- Arı, M. (2003). Türkiye’de erken çocukluk eğitimi ve kalitenin önemi, erken çocuklukta gelişim ve eğitimde yeni yaklaşımlar. Morpa Kültür Yayınları.
- Arslan, M. (2012). Öğretim ilke ve yöntemleri. Anı Yayıncılık.
- Avcıoğlu, H. (5-11 Ekim 2003). Okul öncesi dönemdeki çocuklara sosyal becerilerin öğretilmesinde işbirlikçi öğrenme yöntemi ile sunulan öğretim programının etkinliğinin incelenmesi. [Bildiri sunumu]. OMEP Dünya Konsey Toplantısı ve Konferansı.
- Aydoğan, Y. (2004). İlköğretim ikinci ve dördüncü sınıf öğrencilerine genel problem çözme becerilerinin kazandırılmasında eğitimin etkisinin incelenmesi, [Doktora Tezi], Gazi Üniversitesi.
- Aydoğan, Y. (2012). Problem çözme ve problem çözme becerilerinin desteklenmesi. Kök Yayıncılık.
- Bingham, A. (1971). Çocuklarda problem çözme yeteneklerinin geliştirilmesi. Milli Eğitim Basımevi.
- Büyüköztürk, Ş. (2018). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (24. Baskı) (ss. 44-58). Pegem Akademi Yayıncılık.
- Casey, M. B., Tucker, E. C. (1994). Problem-centered classrooms. Phi Delta Kappan, 76(2), 139-143.
- Chambers, B. (1993). Cooperative learning in kindergarten: Can it enhance students’ prosocial behaviour? International Journal of Early Childhood, 25(2), 31-36.
- Çırak, Y. Kaya, A. (Ed.). (2012). Öğrenmenin doğası ve temel kavramları. Eğitim psikolojisi (ss. 233-264). Pegem Akademi Yayıncılık.
- Demirel, Ö. (2007). Eğitimde program geliştirme. Pegem Akademi Yayıncılık.
- Demirel, Ö. (2015). Kuramdan uygulamaya eğitimde program geliştirme. Pegem Akademi Yayıncılık.
- Drummond, S.R., Mercer, N., Dabrowski, E. (2001). Collaboration, scaffolding and the promotion of problem solving strategies in Mexican pre-schoolers. European Journal of Psychology of Education, 16, 179-196.
- Dündar, S. (2009). Üniversite öğrencilerinin kişilik özellikleri ile problem çözme becerileri arasındaki ilişkilerinin incelenmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 24 (2), 139-150.
- D'zurilla, T. J., Goldfried, M. R. (1971). Problem solving and behavior modification. Journal of abnormal psychology, 78(1), 107. Doi: https://doi.org/10.1037/h0031360
- Efe, R., Hevedanlı, M., Katani, Ş., Çakmak, Ö., Aslan Efe, Ö. (2008). İşbirlikli öğrenme teori ve uygulama. Eflatun Yayınevi.
- Erden, M., Akman, Y. (2014). Eğitim psikolojisi/ gelişim-öğrenme-öğretme. Arkadaş Yayınları.
- Erol, O., Çırak, N. S. (2022). Bir programlama aracı çiziğinin ortaokul öğrencilerinin problem çözme becerileri üzerindeki etkisi. Eğitim ve Bilgi Teknolojileri, 27(3), 4065-4086. Doi: https://doi.org/10.1007/s10639-021-10776-w
- Erözkan, A. (2009). Lise öğrencilerinde kişilerarası ilişki tarzlarının yordayıcıları. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (21), 543-551.
- Gardner, H. (2019). Eğitilmemiş zihin çeviren (M. Özenç Kasımoğlu, Çev.). Alfa Bilim Yayınevi.
- Görgülü, F. (2009). Drama destekli kubaşık öğrenme etkinliklerinin okul öncesi 5-6 yaş çocuklarının iletişim becerilerine etkisi. [Yüksek Lisans Tezi], Adnan Menderes Üniversitesi.
- Gök, T., Silay, İ. (2009). Problem çözme stratejilerinin öğrenilmesinde işbirlikli öğrenme yönteminin etkileri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1), 58-76. Doi: 10.17860/efd.70831
- Gull, F., Shehzed, S. (2015). ‘Effects of cooperative learning on students’ academic achievement. Journal of Education and Learning, 9(3), 246-255.
- Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., Anderson, R. E., & Tatham, R. L. (2013). Multivariate data analysis. Pearson Education Limited. UK.
- Harari, Y. N. (2016). Hayvanlardan Tanrılara Sapiens. Kolektif Kitap.
- Heppner, P., Krauskopf, K. (1987). An information processing approach to personal problem solving. The Counseling Psychologist, 15, 34-37. Doi: https://doi.org/10.1177/0011000087153001
- Hufad, A., Faturrohman, M., Rusdiyani, I. (2021). Unplugged coding activities for early childhood problem-solving skills. Journal Pendidikan Usia Dini, 15(1), 121-140. Doi: https://doi.org/10.21009/JPUD.151.07
- Hutagaol, K., Saija, L., Panjaitan, M.M. J., Jawa Barat, B., Utara, S. (2020). The Ing Ngarsa Sung Tuladha cooperative learning model and students’ problem solving abilities. Journal of Holistic Mathematics Education, 3(2), 118 – 126. Doi: https://dx.doi.org/10.19166/johme.v3i2.2005
- Johnson, D.W., Johnson, R.T., Stanne, M.B. (2000). Cooperative Learning Methods: A Meta-Analysis. Minnesota.
- Kalaycı, N. (2001). Sosyal Bilgilerde Problem Çözme ve Uygulamalar. Gazi Kitabevi.
- Karayol, S. (2016). Yapılandırılmış ve yapılandırılmamış oyun etkinliklerini içeren eğitim programının 5 yaş grubu çocukların işbirliği davranışlarına ve problem çözme becerilerine etkisi, [Doktora Tezi], Gazi Üniversitesi.
- Kaya, Y. (2005). Değişen yapılarda işbirliği ve çatışma. Istanbul Journal of Sociological Studies, (31), 161-175.
- Khoirunnisa Riza, N. (2020). "Cooperative games and problem solving abilities in preschool children." International Joint Conference on Arts and Humanities (IJCAH 2020). Atlantis Press. doi: 10.2991/assehr.k.201201.079
- Klahr, D. (1985). Solving problems with ambiguous subgoal ordering: Preschoolers' performance. Child Development, 56(4), 940-952. https://doi.org/10.2307/1130106
- Korkut, F. (2002). Lise öğrencilerinin problem çözme becerileri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(23), 177-184.
- Miller, M., Nunn, G. D. (2001). Using group discussions to improve social problem-solving and learning. Education, 121(3), 470-475.
- Lazlo, I. (2013). Cooperative learning in the kindergarten. Euromentor Journal-Studies about education, 3(7), 98-104.
- Lazarus, R. S., DeLongis, A., Folkman, S., Gruen, R. (1985). Stress and Adaptational Outcomes: The Problem of Confounded Measures. American Psychologist, 40, 770-779. Doi: https://doi.org/10.1037/0003-066X.40.7.770
- Mcmurran, M., Mcguire, J. (2005). Social problem solving and offending: Evidence, evaluation, and evolution. John Wiley& Sons, Ltd. England.
- Morera, O. F., Maydeu-Olivares, A., Nygren, T. E., White, R. J., Fernandez, N. P., Skewes, M. C. (2006). Social problem solving predicts decision making styles among US hispanics. Personality and Invidual Differences, 41, 307-317. https://doi.org/10.1016/j.paid.2005.08.016
- Morgan, T. (1998). Psikolojiye giriş (H. Arıcı, Çev.). Hacettepe Üniversitesi Psikoloji Bölümü Yayınları.
- Nezu, A. M., D’ Zurilla, T.J., Zwick, M.L., Nezu, C. M. (2004). Problem solving therapy for adults. (pp.171-191). American Psychological Association. Washington, DC.
- Oğuz, V., AKYOL, A. K. (2015). Problem Çözme Becerisi Ölçeği (PÇBÖ) geçerlik ve güvenirlik çalışması. Çukurova University Faculty of Education Journal, 44(1), 105-122.
- O'Hara, K. P., & Payne, S. J. (1998). The effects of operator implementation cost on planfulness of problem solving and learning. Cognitive psychology, 35(1), 34-70.
- Pitri, E. (2001). The role of artistic play in problem solving. Art Education, 54(3), 46-52. Doi: https://doi.org/10.1080/00043125.2001.11653449
- Putri, R., Jumadi, J., Ariswan, A. Ratnasari, J.A., Oktasari, D. (2019). The effectiveness of teachers’ use of lecture model combined with cooperative learning method for enhancing students’ problem - solving skills in physics. Journal Penelitian & Pengembangan Pendidikan Fisika, 5(2): 83-90. Doi: https://doi.org/10.21009/1.05203
- Ramani, G. B., Brownell, C. A. (2014). Preschoolers’ cooperative problem solving: Integrating play and problem solving. Journal of Early Childhood Research, 12(1), 92-108. https://doi.org/10.1177/1476718X13498337
- Senemoğlu, N. (2018). Gelişim, öğrenme ve öğretim: Kuramdan uygulamaya. Pegem Akademi Yayıncılık. Ankara.
- Spivack, G., Platt, J. J., Shure, M. B. (1976). The problem-solving approach to adjustment. -Bass Publishers. San Francisco: Jossey.
- Sutik, S., Masitoh, S., Mariono, A. (2022). Webbed model ıntegrated learning on problem solving and self-regulation skills for PAUD student in mojokerto. Srawing Journal of Social Sciences and Humanites, 1(2), 52-60.
- Şahin, S., Diken, İ. (Ed.). (2014). Erken çocukluk eğitimi. Pegem Akademi Yayıncılık.
- Tarım, K. (2009). The effects of cooperative learning on preschoolers’ mathematics problem-solving ability. Educational Studies in Mathematics, 72, 325–340. doi 10.1007/s10649-009-9197-x
- Yazlık, D. Ö., Erdoğan, A. (2016). İşbirlikli öğrenme ile birlikte kullanılan problem çözme stratejilerinin öğrenci başarısı üzerine etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(3), 1-16.
- Zembat, R., Unakıtan, Ö.P., M. Sevinç, (Ed.). (2005). Problem çözme becerilerinin gelişimi, erken çocuklukta gelişim ve eğitimde yeni yaklaşımlar. Morpa Yayıncılık.
Toplam 60 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Eğitimde Program Değerlendirme, Çocuk Gelişimi Eğitimi |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Erken Görünüm Tarihi | 29 Nisan 2025 |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Nisan 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 22 Ocak 2025 |
| Kabul Tarihi | 4 Nisan 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 22 Sayı: 1 |
KSÜ Sosyal Bilimler Dergisi ULAKBİM-TR Dizin tarafından dizinlenen hakemli ve bilimsel bir dergidir.