Bu çalışmanın amacı, çağrı merkezi sektöründe çalışanların teknostres (teknoloji kullanımına bağlı stres) düzeylerini demografik değişkenler açısından incelemektedir. Nicel araştırma yaklaşımıyla ve karşılaştırmalı tarama modeli kapsamında gerçekleştirilen çalışmada teknostres kavramı; tekno-iş yükü, tekno-belirsizlik ve tekno-karmaşıklık alt boyutlarıyla ele alınmıştır. Veriler, Aydın ve İzmir illerinde faaliyet gösteren çağrı merkezlerinde görev yapan 325 çalışandan anket yoluyla toplanmıştır. Katılımcıların teknostres düzeyleri, Tarafdar ve arkadaşları (2007) tarafından geliştirilen ve Türen, Erdem ve Kalkın (2015) tarafından Türkçeye uyarlanan 14 maddelik Teknostres Ölçeği ile ölçülmüştür. Araştırma bulgularına göre; cinsiyet, eğitim düzeyi, gelir düzeyi, çalışma biçimi, haftalık çalışma süresi, algılanan iş yükü, haftalık çalışma günü ve kurumda çalışma süresi değişkenleri ile teknostres düzeyleri arasında anlamlı farklılıklar saptanmıştır. Buna karşılık, yaş, medeni durum ve toplam mesleki deneyim değişkenlerinde anlamlı bir farklılık tespit edilmemiştir. Elde edilen bulgular, teknostresin demografik değişkenlere göre anlamlı biçimde farklılaştığını ortaya koyarak, sektör özelinde hedef odaklı müdahale stratejileri geliştirilmesi gerektiğine işaret etmektedir. Bu yönüyle araştırma hem literatüre özgün bir katkı sunmakta hem de uygulayıcılara veri temelli politika geliştirme konusunda yol göstermektedir.
This study aims to examine the levels of technostress (stress induced by technology use) among call center employees in relation to various demographic variables. Conducted within the framework of a quantitative research approach and a comparative survey model, the study conceptualizes technostress through its sub-dimensions: techno-overload, techno-uncertainty, and techno-complexity. Data were collected via a survey administered to 325 employees working in call centers located in the provinces of Aydın and İzmir. Participants' levels of technostress were measured using the 14-item Technostress Scale developed by Tarafdar et al. (2007) and adapted into Turkish by Türen, Erdem, and Kalkın (2015). The findings revealed significant differences in technostress levels based on gender, educational attainment, income level, work arrangement, weekly working hours, perceived workload, number of working days per week, and tenure at the institution. However, no significant differences were observed with respect to age, marital status, or overall professional experience. These results suggest that technostress varies meaningfully according to certain demographic factors, highlighting the need for targeted intervention strategies tailored to the unique dynamics of the call center sector. In this regard, the study offers an original contribution to the literature and provides practitioners with data-driven guidance for policy development.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Organizasyon, Örgütsel Davranış |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2025 |
Gönderilme Tarihi | 9 Mayıs 2025 |
Kabul Tarihi | 20 Mayıs 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 2 Sayı: 1 |