Öz
This study meticulously examines the economic practices of Yeşilçam during the 1960–1970 period, focusing on Yalancı Dünya (The Fake World, 1970), a novel by Orhan Kemal, a prominent social realist writer who closely observed Yeşilçam’s inner workings. The analysis is grounded in the assumption that literary works can serve as valuable sources in cinema historiography. Yalancı Dünya provides insights into Yeşilçam’s economic practices that extend beyond the existing literature, shedding light on obscure and underexplored aspects of the industry. For the aim of this study, the novel was systematically analyzed through content analysis, with findings organized under thematic categories such as “filmmakers, producers, and enterprises,” “investors,” “regional managers and Anatolian enterprises,” “loan sharks and bonds,” “names,” and “places/spaces.” Additionally, sectoral criticisms of Yeşilçam from the 1960–1980 period were compiled from movie magazines, newspapers, and contemporary literature. The findings from the literary analysis were then interpreted in conjunction with these historical criticisms. The study reveals that Kemal, as a close observer of Yeşilçam, documented his experiences in meticulous detail, with his narratives aligning significantly with the critiques of the period. This underscores the potential of Yalancı Dünya to function as a source for cinema historiography. However, the analysis also highlights that the narration of the novel is shaped by autobiographical realism, reflecting the author’s personal connection to Yeşilçam, as well as the melodramatic narrative structures characterized by dichotomies and clichés. Consequently, while the novel offers valuable insights, its use as a historiographical source necessitates corroboration and validation through additional resources.
Anahtar Kelimeler
History of film film economy Yeşilçam Orhan Kemal cinema and literature
Kaynakça
- Abisel, N. (2005). Türk sineması üzerine yazılar. Phoenix Yayınevi.
- Akbulut, H. (2014). Sinemaya gitmek ve seyir: bir sözlü tarih çalışması. Elektronik Mesleki Gelişim ve Araştırmalar Dergisi, 2(2), 1–16.
- Akser, M. (2003). Türk sinema tarihi yazılımı: bir yöntem önerisi. E. Özcan (Ed.), Türk film araştırmalarında yeni yönelimler 3 – Karşılaşmalar içinde (ss. 41–48). Bağlam Yayınları.
- Arslan, S. (2011). Cinema in Turkey – a new critical history. Oxford University Press.
- Atam, Z. (2009). Türkiye’de sinema ideolojiyi hatırlarken: 1960’larda devrimci sinema-ulusal sinema tartışmalarının arkaplanları üzerine. D. Bayraktar (Ed.). Türk film araştırmalarında yeni yönelimler 8 – Sinema ve politika içinde (ss. 297–337). Bağlam Yayınları.
- Biltereyst, D., & Meers, P. (2016). New cinema history and the comparative mode: Reflections on comparing historical cinema cultures. Alphaville: Journal of Film and Screen Media, 11, 13–32.
- Biltereyst, D., Maltby, R., & Meers, P. (Ed.). (2019). The Routledge companion to new cinema history. Routledge.
- Chapman, J., Glancy, M., & Harper, S. (Ed.). (2007). The new film history: sources, methods, approaches. Palgrave Macmillan.
- Çam, A. (2020). Beyoğlu sinemalarının dönüşümü ve Sait Faik Abasıyanık hikâyelerinde sinema: yeni salonlar, seyirciler ve deneyimler. Ankara Üniversitesi İLEF Dergisi, 7(1), 9–38. https://doi.org/10.24955/ilef.736024
- Çam, A., & Şanlıer Yüksel, İ. (2020). Türkiye sinema mekânları, seyir ve seyirci araştırmaları bibliyografyası: yaklaşımlar, kaynaklar ve yöntemler. Türkiye Araştırmaları Literatür Dergisi, 18(36), 593–692.
- Doğan, E. (2010). Nijat Özön ve Türk sinema tarihyazıcılığı. Folklor/Edebiyat, 16(61), 193–211.
- Dorsay, A., Coş, N., & Ayça, E. (1973). Ayın konuşması – yapımcı Hürrem Erman’la konuşma. Yedinci Sanat, 6, 22–37.
- Elsaesser, T. (2004). The new film history as media archaeology. Cinémas: Journal of Film Studies, 15(2–3), 75–117. https://doi.org/10.7202/026005ar
- Elsaesser, T. (2016). Film history as media archaeology: tracking digital cinema. Amsterdam University Press.
- Erkılıç, H. (2003). Türk sinemasının ekonomik yapısı ve bu yapının sinemamıza etkileri, (Yayımlanmamış Sanatta Yeterlilik Tezi). Mimar Sinan Üniversitesi.
- Gennari, D. T., Van de Vijver, L., & Ercole, P. (Ed.). (2024). The Palgrave handbook of comparative new cinema histories. Palgrave Macmillan.
- Gökbörü, A. (1968a). Ulusal Türk sineması ve çıkış yolları üzerine soruşturma. Ant, 80, 14–15.
- Gökbörü, A. (1968b). Ulusal Türk sineması ve çıkış yolları üzerine soruşturma. Ant, 83, 14–15.
- Gökbörü, A. (1968c). Ulusal Türk sineması ve çıkış yolları üzerine soruşturma. Ant, 85, 14.
- Gökbörü, A. (1968d). Ulusal Türk sineması ve çıkış yolları üzerine soruşturma. Ant, 86, 14.
- Gökçe, Ö. (2006). Türk sinemasının sözlü tarihini ararken: İlhan Arakon. E. Akçalı (Ed.), Türk film araştırmalarında yeni yönelimler 5 – Sinema ve tarih içinde (ss. 81–92). Bağlam Yayınları.
- Gökmen, S. (1973). Bugünkü Türk sineması. Fetih Yayınevi.
- Gönden Öktem, M. (2010). Sinematograf’tan video’ya: Türkiye’de sinema deneyimi ve Türk edebiyatındaki yansımaları (Yayımlanmamış doktora tezi). Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
- Işığan, A. (2004). Sinema tarihi yazarlığı için alternatif arayışları: yenileme mi, yineleme mi? E. Özcan (Ed.), Türk film araştırmalarında yeni yönelimler 4 – Karşılaşmalar içinde (ss. 121–128). Bağlam Yayınları.
- Kayalı, K. (1996). Türk sinema tarihlerinin sınırlarını aşmanın yolları. S. M. Dinçer (Ed.), Türk sineması üzerine düşünceler içinde (ss. 57–74). Doruk Yayınları.
- Kemal, O. (1963). Senaryo tekniği – senaryoculuğumuzla ilgili notlar. Elif Yayınları.
- Kemal, O. (1970). Yalancı dünya. Tekin Yayınevi.
- Kemal, O. (1974). Kırmızı küpeler. Bilgi Yayınevi.
- Kemal, O. (1980). Bir Filiz vardı (3. baskı). Tekin Yayınevi.
- Kemal, O. (2012). Kötü yol (10. Baskı). Everest Yayınları.
- Kuhn, A., Biltereyst, D., & Meers, P. (2017). Memories of cinemagoing and film experience: an introduction. Memory Studies, 10(1), 3–16. https://doi.org/10.1177/175069801667078
- Kurtuluş, İ. (1996). Sinemanın 100. yılında Türk filmciliği ve sinemacılığı. S. M. Dinçer (Ed.). Türk sineması üzerine düşünceler içinde (ss. 381–382). Doruk Yayımcılık.
- Kutlar, O. (1967). Ulusal Türk sineması için alan araştırmaları: 1 giriş. Yeni Sinema, 10/11, 28–31.
- Kuyucak Esen, Ş. (2010). Türk sinemasının kilometre taşları – dönemler ve yönetmenler. Agora Kitaplığı.
- Maltby, R., Biltereyst, D., & Meers, P. (Ed.). (2011). Explorations in new cinema history: approaches and case studies. Wiley-Blackwell.
- Maltby, R., Stokes, M., & Allen, R. (2007). Going to the movies: Hollywood and the social experience of cinema. University of Exeter Press.
- Miles, M. B., Huberman, A. M., & Saldana, J. M. (2014). Qualitative data analysis: a methods sourcebook (3. basım). SAGE.
- Neuendorf, K. A. (2017). The content analysis guidebook (2. basım). SAGE.
- Neuman, W. L. (2006). Toplumsal araştırma yöntemleri – nicel ve nitel yaklaşımlar 2. cilt. S. Özge (çev.), Yayınodası Ltd.
- Okan, T. (1966). Türk sinemasının ekonomik durumu. Yeni Sinema – Türk Sineması Özel Sayısı, 3, 25–28.
- Okan, T. (1968). Türk sinemasının ekonomik sorunları. Yeni Sinema – Türk Sineması Özel Sayısı, 17, 14–17.
- Okumuş, F. (2022). Sinema tarihi çalışmaları ile Türk sinema tarihi yazmaları. Türkiye İletişim Araştırmaları Dergisi, 41, 295–312. https://doi.org/10.17829/turcom.1121650
- Oskay, Ü. (1996). Sinemanın yüzüncü yılında Türk sinemasında entelektüellik tartışması. S. M. Dinçer (Ed.). Türk sineması üzerine düşünceler içinde (ss. 93–109). Doruk Yayımcılık.
- Otyam, F. (1975). Arkadaşım Orhan Kemal ve mektupları. E Yayınları.
- Öngören, M. T. (1979). Türk sinemasının sorunları. Kurgu, 1(1), 23–79.
- Özen, E. (2009a). Geçmişe bakmak: sinema tarihi çalışmaları üzerine eleştirel bir inceleme. Kebikeç, 27, 131–155.
- Özen, E. (2009b). Özön’ün paltosundan kurtulmak: Türkiye sineması tarihi çalışmalarının eleştirel bir değerlendirilmesi. İletişim Araştırmaları, 7(1–2), 13–47.
- Özen, E. (2013). Sinema tarihi çalışmalarında önemli bir proje: HOMER. Sinecine, 4(2), 155–165.
- Özgüç, A. (1965). Altına hücum ya da Türk sinemasında enflâsyon. Sinema 65, 10, 3–7.
- Özgüç, A. (1996). Türk film yapımcıları sözlüğü. FİYAP.
- Özgüç, A. (2012). Ansiklopedik Türk filmleri sözlüğü. Horizon International.
- Özön, N. (1959). Türkiye – 45 yıl sonra. Akis, 274, 21–26.
- Özön, N. (1968). Türk sineması kronolojisi (1895-1966). Bilgi Yayınevi.
- Refiğ, H. (1971). Ulusal sinema kavgası. Hareket Yayınları.
- Refiğ, H. (1996). Türk sinemasının yükseliş ve çöküşü üzerine bazı düşünceler. S. M. Dinçer (Ed.). Türk sineması üzerine düşünceler içinde (ss. 177–187). Doruk Yayımcılık.
- Scognamillo, G. (2001). Türk sinemasının ekonomik tarihine giriş. Yeni İnsan Yeni Sinema, 9, 94–105.
- Scognamillo, G. (2003). Türk sinema tarihi. Kabalcı Yayınları.
- SODER (Sinema Oyuncuları Derneği). (1996). Düne bakarak yarını kurmak. S. M. Dinçer (Ed.). Türk sineması üzerine düşünceler içinde (ss. 369–378). Doruk Yayımcılık.
- Soruşturma: Cumhuriyet’in 50. yılında Türk sineması. (1973). Yedinci Sanat, 10, 3–13.
- Şener, E. (1970). Yeşilçam ve Türk sineması. Kamera Yayınları.
- Teksoy, R. (1968). Yanlış bir tanımlama. Yeni Sinema, 19/20, 47–48.
- Yerli Film Yapanlar Cemiyeti. (1946). Filmlerimiz [Broşür]. İstanbul.
- Yıldırım, T., & Elem Yıldırım, F. (2020). Türkiye’de sinematograf: Kâzım Nami Duru’nun Türkiye’de sinema tarihyazımına katkısı. Ankara Üniversitesi İLEF Dergisi, 7(1), 39–72. https://doi.org/10.24955/ilef.735454
Öz
Bu çalışmayla, Yeşilçam’ın işleyişine yakından tanıklık eden ve toplumsal gerçekçi bir yazar olan Orhan Kemal’in Yalancı Dünya (1970) adlı romanından ve edebiyat eserlerinin sinema tarihyazımında kaynak olarak değerlendirilebileceği varsayımından hareketle, Yeşilçam’ın 1960–1970 dönemindeki ekonomik pratiklerini araştırmak amaçlanmıştır. Yalancı Dünya, Yeşilçam’a dair bugüne değin yazılanların ötesinde, puslu ve hatta yer yer karanlıkta kalan alanlardaki ekonomik pratikleri hakkında veri içermektedir. Bu amaçla roman, içerik analizi yöntemiyle “filmciler, yapımcılar ve işletmeler”, “yatırımcılar”, “bölge işletmecileri, Anadolu işletmeleri”, “tefeciler ve bonolar”, “kişiler” ve “yerler – mekânlar” temaları bağlamında taranmış, sınıflandırılmış ve bulgulara ulaşılmıştır. Diğer yandan 1960–1980 döneminde Yeşilçam’a yöneltilen sektörel eleştiriler, dönemin sinema dergilerinden, gazetelerinden ve dönemle ilgili alanyazından derlenmiştir. Tüm bunların ardından romandan ulaşılan bulgular, ilgili dönemin sektörel eleştirileriyle birlikte yorumlanmıştır. Çalışmada, Yeşilçam’ı yakından tanıyan Kemal’in, romanına bu tanıklıklarını detaylı bir biçimde aktardığı; aktarımlarının dönemin eleştirileriyle örtüştüğü ve bu bakımdan romanın sinema tarihyazımına kaynaklık edebileceği görülmüştür. Ama bununla beraber Yalancı Dünya’nın bir yandan yazarının Yeşilçam’la olan yakın ilişkisi nedeniyle otobiyografik bir gerçekçilikle, diğer yandan ise melodramların ikilikler ve klişelerden oluşan anlatısıyla kurulduğunu göz önünde bulundurmak ve dolayısıyla romanı, sinema tarihyazımının bir kaynağı olarak değerlendirirken farklı kaynaklarla teyit etmek ve doğrulamak gerektiği sonucuna ulaşılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Sinema tarihi sinema ekonomisi Yeşilçam Orhan Kemal sinema ve edebiyat
Etik Beyan
"Yalancı Dünya: Yeşilçam Ekonomisine Edebî Bir Bakış" başlıklı bu çalışmanın, etik kurul izni gerektirmeyen çalışmalar arasında yer aldığını beyan ederiz.
Kaynakça
- Abisel, N. (2005). Türk sineması üzerine yazılar. Phoenix Yayınevi.
- Akbulut, H. (2014). Sinemaya gitmek ve seyir: bir sözlü tarih çalışması. Elektronik Mesleki Gelişim ve Araştırmalar Dergisi, 2(2), 1–16.
- Akser, M. (2003). Türk sinema tarihi yazılımı: bir yöntem önerisi. E. Özcan (Ed.), Türk film araştırmalarında yeni yönelimler 3 – Karşılaşmalar içinde (ss. 41–48). Bağlam Yayınları.
- Arslan, S. (2011). Cinema in Turkey – a new critical history. Oxford University Press.
- Atam, Z. (2009). Türkiye’de sinema ideolojiyi hatırlarken: 1960’larda devrimci sinema-ulusal sinema tartışmalarının arkaplanları üzerine. D. Bayraktar (Ed.). Türk film araştırmalarında yeni yönelimler 8 – Sinema ve politika içinde (ss. 297–337). Bağlam Yayınları.
- Biltereyst, D., & Meers, P. (2016). New cinema history and the comparative mode: Reflections on comparing historical cinema cultures. Alphaville: Journal of Film and Screen Media, 11, 13–32.
- Biltereyst, D., Maltby, R., & Meers, P. (Ed.). (2019). The Routledge companion to new cinema history. Routledge.
- Chapman, J., Glancy, M., & Harper, S. (Ed.). (2007). The new film history: sources, methods, approaches. Palgrave Macmillan.
- Çam, A. (2020). Beyoğlu sinemalarının dönüşümü ve Sait Faik Abasıyanık hikâyelerinde sinema: yeni salonlar, seyirciler ve deneyimler. Ankara Üniversitesi İLEF Dergisi, 7(1), 9–38. https://doi.org/10.24955/ilef.736024
- Çam, A., & Şanlıer Yüksel, İ. (2020). Türkiye sinema mekânları, seyir ve seyirci araştırmaları bibliyografyası: yaklaşımlar, kaynaklar ve yöntemler. Türkiye Araştırmaları Literatür Dergisi, 18(36), 593–692.
- Doğan, E. (2010). Nijat Özön ve Türk sinema tarihyazıcılığı. Folklor/Edebiyat, 16(61), 193–211.
- Dorsay, A., Coş, N., & Ayça, E. (1973). Ayın konuşması – yapımcı Hürrem Erman’la konuşma. Yedinci Sanat, 6, 22–37.
- Elsaesser, T. (2004). The new film history as media archaeology. Cinémas: Journal of Film Studies, 15(2–3), 75–117. https://doi.org/10.7202/026005ar
- Elsaesser, T. (2016). Film history as media archaeology: tracking digital cinema. Amsterdam University Press.
- Erkılıç, H. (2003). Türk sinemasının ekonomik yapısı ve bu yapının sinemamıza etkileri, (Yayımlanmamış Sanatta Yeterlilik Tezi). Mimar Sinan Üniversitesi.
- Gennari, D. T., Van de Vijver, L., & Ercole, P. (Ed.). (2024). The Palgrave handbook of comparative new cinema histories. Palgrave Macmillan.
- Gökbörü, A. (1968a). Ulusal Türk sineması ve çıkış yolları üzerine soruşturma. Ant, 80, 14–15.
- Gökbörü, A. (1968b). Ulusal Türk sineması ve çıkış yolları üzerine soruşturma. Ant, 83, 14–15.
- Gökbörü, A. (1968c). Ulusal Türk sineması ve çıkış yolları üzerine soruşturma. Ant, 85, 14.
- Gökbörü, A. (1968d). Ulusal Türk sineması ve çıkış yolları üzerine soruşturma. Ant, 86, 14.
- Gökçe, Ö. (2006). Türk sinemasının sözlü tarihini ararken: İlhan Arakon. E. Akçalı (Ed.), Türk film araştırmalarında yeni yönelimler 5 – Sinema ve tarih içinde (ss. 81–92). Bağlam Yayınları.
- Gökmen, S. (1973). Bugünkü Türk sineması. Fetih Yayınevi.
- Gönden Öktem, M. (2010). Sinematograf’tan video’ya: Türkiye’de sinema deneyimi ve Türk edebiyatındaki yansımaları (Yayımlanmamış doktora tezi). Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
- Işığan, A. (2004). Sinema tarihi yazarlığı için alternatif arayışları: yenileme mi, yineleme mi? E. Özcan (Ed.), Türk film araştırmalarında yeni yönelimler 4 – Karşılaşmalar içinde (ss. 121–128). Bağlam Yayınları.
- Kayalı, K. (1996). Türk sinema tarihlerinin sınırlarını aşmanın yolları. S. M. Dinçer (Ed.), Türk sineması üzerine düşünceler içinde (ss. 57–74). Doruk Yayınları.
- Kemal, O. (1963). Senaryo tekniği – senaryoculuğumuzla ilgili notlar. Elif Yayınları.
- Kemal, O. (1970). Yalancı dünya. Tekin Yayınevi.
- Kemal, O. (1974). Kırmızı küpeler. Bilgi Yayınevi.
- Kemal, O. (1980). Bir Filiz vardı (3. baskı). Tekin Yayınevi.
- Kemal, O. (2012). Kötü yol (10. Baskı). Everest Yayınları.
- Kuhn, A., Biltereyst, D., & Meers, P. (2017). Memories of cinemagoing and film experience: an introduction. Memory Studies, 10(1), 3–16. https://doi.org/10.1177/175069801667078
- Kurtuluş, İ. (1996). Sinemanın 100. yılında Türk filmciliği ve sinemacılığı. S. M. Dinçer (Ed.). Türk sineması üzerine düşünceler içinde (ss. 381–382). Doruk Yayımcılık.
- Kutlar, O. (1967). Ulusal Türk sineması için alan araştırmaları: 1 giriş. Yeni Sinema, 10/11, 28–31.
- Kuyucak Esen, Ş. (2010). Türk sinemasının kilometre taşları – dönemler ve yönetmenler. Agora Kitaplığı.
- Maltby, R., Biltereyst, D., & Meers, P. (Ed.). (2011). Explorations in new cinema history: approaches and case studies. Wiley-Blackwell.
- Maltby, R., Stokes, M., & Allen, R. (2007). Going to the movies: Hollywood and the social experience of cinema. University of Exeter Press.
- Miles, M. B., Huberman, A. M., & Saldana, J. M. (2014). Qualitative data analysis: a methods sourcebook (3. basım). SAGE.
- Neuendorf, K. A. (2017). The content analysis guidebook (2. basım). SAGE.
- Neuman, W. L. (2006). Toplumsal araştırma yöntemleri – nicel ve nitel yaklaşımlar 2. cilt. S. Özge (çev.), Yayınodası Ltd.
- Okan, T. (1966). Türk sinemasının ekonomik durumu. Yeni Sinema – Türk Sineması Özel Sayısı, 3, 25–28.
- Okan, T. (1968). Türk sinemasının ekonomik sorunları. Yeni Sinema – Türk Sineması Özel Sayısı, 17, 14–17.
- Okumuş, F. (2022). Sinema tarihi çalışmaları ile Türk sinema tarihi yazmaları. Türkiye İletişim Araştırmaları Dergisi, 41, 295–312. https://doi.org/10.17829/turcom.1121650
- Oskay, Ü. (1996). Sinemanın yüzüncü yılında Türk sinemasında entelektüellik tartışması. S. M. Dinçer (Ed.). Türk sineması üzerine düşünceler içinde (ss. 93–109). Doruk Yayımcılık.
- Otyam, F. (1975). Arkadaşım Orhan Kemal ve mektupları. E Yayınları.
- Öngören, M. T. (1979). Türk sinemasının sorunları. Kurgu, 1(1), 23–79.
- Özen, E. (2009a). Geçmişe bakmak: sinema tarihi çalışmaları üzerine eleştirel bir inceleme. Kebikeç, 27, 131–155.
- Özen, E. (2009b). Özön’ün paltosundan kurtulmak: Türkiye sineması tarihi çalışmalarının eleştirel bir değerlendirilmesi. İletişim Araştırmaları, 7(1–2), 13–47.
- Özen, E. (2013). Sinema tarihi çalışmalarında önemli bir proje: HOMER. Sinecine, 4(2), 155–165.
- Özgüç, A. (1965). Altına hücum ya da Türk sinemasında enflâsyon. Sinema 65, 10, 3–7.
- Özgüç, A. (1996). Türk film yapımcıları sözlüğü. FİYAP.
- Özgüç, A. (2012). Ansiklopedik Türk filmleri sözlüğü. Horizon International.
- Özön, N. (1959). Türkiye – 45 yıl sonra. Akis, 274, 21–26.
- Özön, N. (1968). Türk sineması kronolojisi (1895-1966). Bilgi Yayınevi.
- Refiğ, H. (1971). Ulusal sinema kavgası. Hareket Yayınları.
- Refiğ, H. (1996). Türk sinemasının yükseliş ve çöküşü üzerine bazı düşünceler. S. M. Dinçer (Ed.). Türk sineması üzerine düşünceler içinde (ss. 177–187). Doruk Yayımcılık.
- Scognamillo, G. (2001). Türk sinemasının ekonomik tarihine giriş. Yeni İnsan Yeni Sinema, 9, 94–105.
- Scognamillo, G. (2003). Türk sinema tarihi. Kabalcı Yayınları.
- SODER (Sinema Oyuncuları Derneği). (1996). Düne bakarak yarını kurmak. S. M. Dinçer (Ed.). Türk sineması üzerine düşünceler içinde (ss. 369–378). Doruk Yayımcılık.
- Soruşturma: Cumhuriyet’in 50. yılında Türk sineması. (1973). Yedinci Sanat, 10, 3–13.
- Şener, E. (1970). Yeşilçam ve Türk sineması. Kamera Yayınları.
- Teksoy, R. (1968). Yanlış bir tanımlama. Yeni Sinema, 19/20, 47–48.
- Yerli Film Yapanlar Cemiyeti. (1946). Filmlerimiz [Broşür]. İstanbul.
- Yıldırım, T., & Elem Yıldırım, F. (2020). Türkiye’de sinematograf: Kâzım Nami Duru’nun Türkiye’de sinema tarihyazımına katkısı. Ankara Üniversitesi İLEF Dergisi, 7(1), 39–72. https://doi.org/10.24955/ilef.735454
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Türk Sineması, Sinema Tarihi |
| Bölüm | Makale |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 5 Haziran 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 25 Aralık 2024 |
| Kabul Tarihi | 23 Mayıs 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 |
sinecine TR DİZİN ve FIAF tarafından taranmaktadır.