Öz
Gündelik hayat, toplumsal yaşamın sıradan ve alışıldık olan yönüne vurgu yapan bir kavramdır. Toplumsal örgütlenme ile ilişkili olan gündelik hayat iş, boş vakit, özel yaşam, ulaşım, iletişim ve kamusal yaşam arasındaki ilişkinin mevcudiyetini dile getirmektedir. Gündelik hayatın sosyolojisi, alışılagelmiş toplumsal hayatı tekrar keşfetmeyi amaçlamakta, bilindik olanın başka bir gözle görülebileceğini ve yorumlanabileceğini göstermeye çalışmaktadır. Toplumsal mekânın dönüşümü ve teknolojik gelişmeler ile gündelik hayatın değişimi arasında bir ilişki bulunmaktadır. Sanayileşme ve kentleşme toplumsal mekânı dönüştürmüş ve gündelik hayatı değiştirmiştir. Dijital çağa özgü olarak gelişen iletişim teknolojisi, yeni bir gündelik hayatı, dijital bir kültürü ve kimlikle ilgili yeni sunum biçimlerini ortaya çıkarmıştır. Ekonomi, siyaset, din, aile gibi toplumsal kurumlar dijitalleşme sürecinden etkilenmiş ve yeni davranış kalıpları meydana gelmiştir. Dijital çağda kültürün doğası ve günlük hayatın pratikleri çevrim içi olarak yeniden şekillenmiş, ilişkiler, kimlikler ve benlikler hızla dijitalleşmiştir. Mekâna bağlı geleneksel gündelik hayatın dönüşümünü, kültürü, benlik ve kimlikle ilgili yeni sunum biçimlerini ve kamusal alanın yeni sınırlarını dijitalleşme olgusu çerçevesinde anlamak önem arz etmektedir. Araştırmanın temel amacı, dijital iletişimin toplumsal yaşama ve gündelik hayata etkilerini sosyolojik bakış açısıyla anlamaya çalışmaktır. Makalede, dijital kültür ile gündelik hayatın değişimi arasındaki ilişki, disiplinler arası bir yaklaşımla, tarama yöntemine uygun biçimde ele alınmış, konu ile ilgili literatür taranmış ve nitel veriler sosyolojik bakış açısıyla ele alınmıştır. Çalışma sonucunda, toplumsal mekândaki dönüşümler ve iletişim teknolojisindeki gelişmelerle birlikte yeni bir kamusal alanın ortaya çıktığı görülürken, gündelik hayatın dijital mekâna göre değiştiği, yeni bir dijital kültürün ortaya çıktığı ve kimliklerin bu yeni mekâna özgü sunum biçimleri kazandığı saptanmıştır.
Anahtar Kelimeler
Gündelik Hayat Mekanın Dönüşümü İletişim Teknolojisi Değişim Dijital Kültür Kimlik
Etik Beyan
Bu çalışmanın hazırlanma sürecinde bilimsel ve etik ilkelere uyulduğu ve yararlanılan tüm çalışmaların kaynakçada belirtildiği beyan olunur.
Destekleyen Kurum
Bu araştırmayı desteklemek için bir fon kullanılmamıştır.
Kaynakça
- Adorno, T. W. (2014). Kültür endüstrisi kültür yönetimi. (Çev. N. Ülner, M. Tüzel, E. Gen). İletişim Yayınları.
- Aktan, E. (2018). Sanal toplulukların gerçek iletişimleri: Netnografik bir inceleme. İçinde V. Çakmak ve S. Çavuş (Ed.). Dijital kültür ve iletişim (ss. 153-172). Literatürk Academia Yayınları.
- Altıntaş, M. & Özata, M. (2020 ). İşletmelerde yeni yapılanmalar: Endüstri 4.0’ın bir ürünü olarak akıllı işletmeler. İçinde F. F. Çetinkaya ve E. Şener(Ed.). (ss. 53-72). Endüstri 4.0 paradigması işletme fonksiyonlarının dijital dönüşümü. Efe Akademi Yayınevi.
- Arklan, Ü., Soy, S., & Sandıkcı Y. T. (2022). İnsan ve toplumun dijitalleşmesi: İletişim. İçinde E. Eke ve M. T. Uysal (Ed.). Dijital insan ve dijital toplum. Geçmiş bugün ve gelecek perspektifi (ss. 159-186). Nobel Akademik Yayıncılık.
- Bennett, A. (2018). Kültür ve gündelik hayat. (Çev. N. Tokdoğan, B. Şenel, U. Yener Kara). Phoenix Yayınevi.
- Bourdieu, P. (1995). Pratik nedenler: Eylem kuramı üzerine. (Çev. Hülya Tufan). Kesit Yayıncılık.
- Bourdieu, P., & Chartier, R. (2014). Sosyolog ve tarihçi. (Çev. Z. Karaca ). Açılım Kitap.
- Bozkurt, V. (1999). Sanal cemaatler, Birikim Dergisi, Sayı 127. https://birikimdergisi.com/dergiler/birikim/1/sayi-127-kasim-1999/2320/sanal-cemaatler/5433
- Burgess, E. W. (2015). Şehrin büyümesi araştırmaya giriş. İçinde R. E. Park ve E. W. Burgess. Şehir Kent Ortamındaki İnsan Davranışlarının Araştırılması Üzerine Deneme. (Türkçe Söy. P. K. Kayalıgil). (ss. 89-104). Heretik Yayınları.
- Calhoun, C. (2014). Bourdieu Sosyolojisinin Ana Hatları. (Çev. G. Çeğin). İçinde G. Çeğin, E. Göker, A. Arlı ve Ü. Tatlıcan (Der.). Ocak ve Zanaat Pierre Bourdieu Derlemesi (ss. 79-80). İletişim Yayınları.
- Castells, M. (2005). Enformasyon çağı: Ekonomi, toplum ve kültür, birinci cilt, Ağ toplumunun yükselişi. (Çev. E. Kılıç). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
- Çakmak, V. (2018). Mobil iletişim kültürü bağlamında mobil oyunlar: Yürü, keşfet, yakala, biriktir, pokemon go!. İçinde V. Çakmak ve S. Çavuş (Ed.). Dijital kültür ve iletişim (ss. 314-317). Literatürk Academia Yayınları.
- Çakmak V., & Çavuş, S. (2018). Sunuş dijital kültür ve iletişim üzerine birkaç söz. İçinde Veysel Çakmak ve Selahattin Çavuş (Ed.). Dijital kültür ve iletişim (ss. 9-13). Literatürk Academia Yayınları.
- Çaycı, B., & Karagülle, A. E (2016). İletişimin dijitalleşmesi ve kültürel melezleşme. Global Media Journal TR Edition, 6 (12).
- Digital 2025: Global Overview Report, (2025). https://datareportal.com/reports/digital-2025-global-overview-report
- Dindar, M., & Akbulut, Y. (2016). Dijital teknoloji deneyimi, medya ortamlarında geçirilen süre ve çalışan bellek kapasitesi ilişkisi. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 15(1), 59-72.
- Ertürk, M. (2021). Gündelik hayat sosyolojisinin iki kutbunda süreklilik: Michel De Certeau’nun dipnotundaki henri lefebvre. İstanbul Üniversitesi Sosyoloji Dergisi, 41(2), 319-350.
- Fuchs, C. (2021). Büyük veri kapitalizmi çağında Karl Marx. (Çev. G. Boztepe). İçinde D. Chandler ve Christian Fuchs (Ed.). Dijital nesneler dijital özneler büyük veri çağında kapitalizm emek ve siyaset üzerine disiplinlerarası yaklaşımlar (ss. 75-82). NotaBene Yayınları.
- Fuchs C., & Chandler, D. (2021). Büyük veri kapitalizmi siyaset, eylemcilik ve kuram. (Çev. G. Boztepe). İçinde D. Chandler ve Christian Fuchs (Ed.). Dijital nesneler dijital özneler büyük veri çağında kapitalizm emek ve siyaset üzerine disiplinlerarası yaklaşımlar (ss. 8). NotaBene Yayınları.
- Gardiner, M. (2016). Gündelik hayat eleştirileri. (Çev. D. Özçetin, B. Taşdemir, B. Özçetin). Heretik Yayınları.
- Goffman, E. (2020). Günlük yaşamda benliğin sunumu. (Çev. B. Cezar). Metis Yayınları.
- Gündüz, U., & Engin, Y. (2016). Sosyal medya ve dijital kimlik olgusu. İçinde A. Büyükaslan ve A. M. Kırık (Ed.). Göz(et)lenen toplumdan göz(et)lenen bireye sosyal medya araştırmaları 3 (ss. 56-57). Çizgi Yayınevi.
- Güzel, E. (2016). Dijital kültür ve çevrimiçi sosyal ağlarda rekabetin aktörü: Dijital habitus. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 4(1), 82-103.
- Harvey, D. (2013). Sosyal adalet ve şehir. (Çev. M. Moralı). Metis Yayınları.
- Helsper, E. J., & Eynon, R. (2016). Dijital yerliler: kanıt nerede?. (Çev. M. Uyar). İçinde H. Hülür ve C. Yaşın (Ed.). Yeni medya kullanıcının yükselişi (ss. 39-40). Ütopya Yayınevi.
- Hepp, A. (2015). Medyatikleşen kültürler. (Çev. Ç. Bozdağ ve E. P. Devrani). Dipnot Yayınları.
- İlhan, A. (2025). Z kuşağı: Yeni bir halk. https://birikimdergisi.com/guncel/12022/z-kusagi-yeni-bir-halk
- Kırık, A. M., & Orkan, S. (2016). Değişen iletişim pratikleri çerçevesinde sosyal medyada sanal dedikodu etkisi. İçinde A. Büyükaslan ve A. M. Kırık (Ed.). Göz(et)lenen toplumdan göz(et)lenen bireye sosyal medya araştırmaları 3 (ss. 17-20). Çizgi Yayınevi.
- Koç, R. (2022). Dijitalleşen kültür ya da kültürün dijitalleşmesi: Dijital kültür kavramı. Motif Akademi Halkbilimi Dergisi, 15(38), 500-513.
- Koçyiğit M., & Koçyiğit A. (2018). Değişen ve gelişen dijital iletişim: Web teknolojisi (web 2.0). İçinde V. Çakmak ve S. Çavuş (Ed.). Dijital Kültür ve İletişim (ss. 19-20). Literatürk Academia Yayınları.
- Köse, H. (2018). Yaban bilinç ya da lefebvre’e göre gündelik hayat. İçinde A. Esgin ve G. Çeğin (Ed.). Gündelik hayat sosyolojisi temalar sorunsallar ve güzergâhlar (ss. 305-307). Phoenix Yayınevi.
- Lefebvre, H. (1991). Yaşamla söyleşi sosyalizm günlük yaşam ve ütopya üstüne. (Çev. E. Oğuz). Belge Yayınları.
- Lefebvre, H. (2010). Gündelik hayatın eleştirisi III, Modernlikten modernizme (gündelik hayatın meta-felsefesi). (Çev. I. Ergüden). Sel Yayıncılık.
- Lefebvre, H. (2013). Modern dünyada gündelik hayat. (Çev. I. Gürbüz). Metis Yayınları.
- Lefebvre, H. (2014). Kentsel devrim. (Çev. S. Sezer). Sel Yayıncılık.
- Lefebvre, H. (2017). Gündelik hayatın eleştirisi I. (Çev. I. Ergüden). Sel Yayıncılık.
- Lefebvre, H. (2019). Gündelik hayatın eleştirisi II gündelik hayat sosyolojisinin temelleri. (Çev. I. Ergüden). Sel Yayıncılık.
- Morva, O. (2016). Ben, kendim ve dijital benliğim: Dijital iletişim çağında benlik kavramsallaştırması üzerine. İçinde N. Timisi (Yay. Haz.) içinde. Dijital kavramlar olanaklar deneyimler (ss. 41-62). Kalkedon Yayınları.
- Olgun, C. K. (2020). Dijital kültürün yükselişine doğru: Riskler ve Fırsatlar. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (35), 185-218.
- Pirene, H. (2012). Ortaçağ kentleri kökleri ve ticaretin canlanması. (Çev. Ş. Karadeniz). İletişim Yayınları.
- Prensky, M. (2001). Digital natives, digital ımmigrants. On the Horizon MCB University Press, 9(5),1-6.https://www.marcprensky.com/writing/Prensky%20-%20Digital%20Natives,%20Digital%20Immigrants%20-%20Part1.pdf
- Qui, J. L.(2021). Hoşça Kal İ Köle: Dijital nesnelerle alternatif özneler oluşturmak. (Çev. G. Boztepe). İçinde D. Chandler ve Christian Fuchs (Ed.). Dijital nesneler dijital özneler büyük veri çağında kapitalizm emek ve siyaset üzerine disiplinlerarası yaklaşımlar (ss. 203-204). NotaBene Yayınları.
- Rheingold, H. (1993). A slice of life in my virtual community, https://www.semanticscholar.org/paper/A-slice-of-life-in-my-virtual-community-Rheingold/cd83afeb4ec997b1e8420e615455220407e401da#citing-papers
- Sayılgan, Ö. B. (2016). Etkileşimli drama olarak dijital oyun. İçinde N. Timisi (Yay. Haz.). Dijital kavramlar olanaklar deneyimler (ss. 179-180). Kalkedon Yayınları.
- Sili Kalem, A. (2022). Gündelik hayatın dijitalleşmesi karşısında sosyoloji. Medeniyet ve Toplum Dergisi, 6 (2), 95-102.
- Simmel, G. (1903). Metropol ve Zihinsel Hayat, https://psi416.cankaya.edu.tr/uploads/files/Simmel,%20Metropol%20ve%20Zihinsel%20Hayat.pdf
- Subaşı, N. (2001). Gündelik hayat ve dinsellik. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı: 2, 239-267.
- Swartz, D. (2011). Kültür ve iktidar pierre bourdieu'nün sosyolojisi. (Çev. E. Gen). İletişim Yayınları.
- Şahin, Ö. & Balta, E., (2001). Gündelik yaşamı dönüştürmek ve marksist düşünce, Praksis, 4, 185-217.
- Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK). (2024a). Hanehalkı bilişim teknolojileri (bt) kullanım araştırması, 2024, https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Hanehalki-Bilisim-Teknolojileri-(BT)-Kullanim-Arastirmasi-2024-53492
- Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK). (2024b). Çocuklarda bilişim teknolojileri kullanım araştırması, 2024. https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Cocuklarda-Bilisim-Teknolojileri-Kullanim-Arastirmasi-2024-53638
- Uysal, M.T., & Tan, E. G. (2022). İnsan ve toplumun dijitalleşmesi: Kültür. İçinde E. Eke ve M. T. Uysal (Ed.). Dijital insan ve dijital toplum. Geçmiş bugün ve gelecek perspektifi (ss. 187-216). Nobel Akademik Yayıncılık.
- Ünal, Ş. & Koçak, H. (2023). Dijital Kültürün gündelik yaşama etkileri ve kuşaklar arası karşılaştırmaya yönelik sosyolojik bir analiz, Journal of Social, Humanities and Administrative Sciences, 9(60):2120-2128.
- Yalçi, A. (2022). Gündelik hayat ve faillik problemi. Şarkiyat, 14/1, 29-48.
- Yanıklar, C. (2014). Sanal topluluklar ve geleneksel topluluklar arasındaki farklılıkların sosyolojik bir analizi. Sosyoloji Araştırmaları Dergisi, 17(1), 161.
- Yetişkin, E. (2016). Sosyal medya ve sıradanlaşan gözetim. İçinde A. Çağlar Deniz ve A. Banu Hülür (Ed.). Yeni medya ve toplum disiplinlerarası yaklaşımlar (ss. 21-52). Konya: Literatürk Academia Yayınları.
- Yılmaz Altun, Ö. (2023). Gündelik hayat ve gündelik hayatın sosyolojisi: Bir Literatür çalışması. Sinop Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(1), 142-172.
Öz
Daily life, or everyday life, is a concept that emphasizes the ordinary and habitual aspects of social life. In connection with social organization, daily life expresses the existence of relationships between work, leisure, private life, transportation, communication and public life. The sociology of daily life aims to rediscover familiar social life and attempts to show that the familiar can be seen and interpreted from a different perspective. There is a connection between the transformation of social space and technological development and the transformation of daily life. Industrialization and urbanization have changed social space and daily life. The communication technology developed in the digital age has created a new daily life, a digital culture, and new forms of identity representation. Social institutions such as the economy, politics, religion, and the family have been affected by digitalization and new patterns of behavior have emerged. In the digital age, the nature of culture and the practices of daily life have been reshaped online, and relationships, self and identities have rapidly digitized. It is important to understand the transformation of traditional daily life, culture, new forms of self-expression and identity, and the new boundaries of the public sphere within the phenomenon of digitalization. The main purpose of the study is to understand the impact of digital communication on social life and daily life from a sociological perspective. This study examines the relationship between digital culture and the transformation of daily life with an interdisciplinary approach using the survey method, reviews the literature on the subject and discusses qualitative data from a sociological perspective. As a result of the study, it was found that a new public space has emerged with the transformations in the public sphere and developments in communication technology, that daily life has changed according to the digital space, that a new digital culture has emerged and that identities have gained specific forms of representation for this new space.
Anahtar Kelimeler
Daily Life Transformation of Space Communication Technology Change Digital Culture Identity
Kaynakça
- Adorno, T. W. (2014). Kültür endüstrisi kültür yönetimi. (Çev. N. Ülner, M. Tüzel, E. Gen). İletişim Yayınları.
- Aktan, E. (2018). Sanal toplulukların gerçek iletişimleri: Netnografik bir inceleme. İçinde V. Çakmak ve S. Çavuş (Ed.). Dijital kültür ve iletişim (ss. 153-172). Literatürk Academia Yayınları.
- Altıntaş, M. & Özata, M. (2020 ). İşletmelerde yeni yapılanmalar: Endüstri 4.0’ın bir ürünü olarak akıllı işletmeler. İçinde F. F. Çetinkaya ve E. Şener(Ed.). (ss. 53-72). Endüstri 4.0 paradigması işletme fonksiyonlarının dijital dönüşümü. Efe Akademi Yayınevi.
- Arklan, Ü., Soy, S., & Sandıkcı Y. T. (2022). İnsan ve toplumun dijitalleşmesi: İletişim. İçinde E. Eke ve M. T. Uysal (Ed.). Dijital insan ve dijital toplum. Geçmiş bugün ve gelecek perspektifi (ss. 159-186). Nobel Akademik Yayıncılık.
- Bennett, A. (2018). Kültür ve gündelik hayat. (Çev. N. Tokdoğan, B. Şenel, U. Yener Kara). Phoenix Yayınevi.
- Bourdieu, P. (1995). Pratik nedenler: Eylem kuramı üzerine. (Çev. Hülya Tufan). Kesit Yayıncılık.
- Bourdieu, P., & Chartier, R. (2014). Sosyolog ve tarihçi. (Çev. Z. Karaca ). Açılım Kitap.
- Bozkurt, V. (1999). Sanal cemaatler, Birikim Dergisi, Sayı 127. https://birikimdergisi.com/dergiler/birikim/1/sayi-127-kasim-1999/2320/sanal-cemaatler/5433
- Burgess, E. W. (2015). Şehrin büyümesi araştırmaya giriş. İçinde R. E. Park ve E. W. Burgess. Şehir Kent Ortamındaki İnsan Davranışlarının Araştırılması Üzerine Deneme. (Türkçe Söy. P. K. Kayalıgil). (ss. 89-104). Heretik Yayınları.
- Calhoun, C. (2014). Bourdieu Sosyolojisinin Ana Hatları. (Çev. G. Çeğin). İçinde G. Çeğin, E. Göker, A. Arlı ve Ü. Tatlıcan (Der.). Ocak ve Zanaat Pierre Bourdieu Derlemesi (ss. 79-80). İletişim Yayınları.
- Castells, M. (2005). Enformasyon çağı: Ekonomi, toplum ve kültür, birinci cilt, Ağ toplumunun yükselişi. (Çev. E. Kılıç). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
- Çakmak, V. (2018). Mobil iletişim kültürü bağlamında mobil oyunlar: Yürü, keşfet, yakala, biriktir, pokemon go!. İçinde V. Çakmak ve S. Çavuş (Ed.). Dijital kültür ve iletişim (ss. 314-317). Literatürk Academia Yayınları.
- Çakmak V., & Çavuş, S. (2018). Sunuş dijital kültür ve iletişim üzerine birkaç söz. İçinde Veysel Çakmak ve Selahattin Çavuş (Ed.). Dijital kültür ve iletişim (ss. 9-13). Literatürk Academia Yayınları.
- Çaycı, B., & Karagülle, A. E (2016). İletişimin dijitalleşmesi ve kültürel melezleşme. Global Media Journal TR Edition, 6 (12).
- Digital 2025: Global Overview Report, (2025). https://datareportal.com/reports/digital-2025-global-overview-report
- Dindar, M., & Akbulut, Y. (2016). Dijital teknoloji deneyimi, medya ortamlarında geçirilen süre ve çalışan bellek kapasitesi ilişkisi. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 15(1), 59-72.
- Ertürk, M. (2021). Gündelik hayat sosyolojisinin iki kutbunda süreklilik: Michel De Certeau’nun dipnotundaki henri lefebvre. İstanbul Üniversitesi Sosyoloji Dergisi, 41(2), 319-350.
- Fuchs, C. (2021). Büyük veri kapitalizmi çağında Karl Marx. (Çev. G. Boztepe). İçinde D. Chandler ve Christian Fuchs (Ed.). Dijital nesneler dijital özneler büyük veri çağında kapitalizm emek ve siyaset üzerine disiplinlerarası yaklaşımlar (ss. 75-82). NotaBene Yayınları.
- Fuchs C., & Chandler, D. (2021). Büyük veri kapitalizmi siyaset, eylemcilik ve kuram. (Çev. G. Boztepe). İçinde D. Chandler ve Christian Fuchs (Ed.). Dijital nesneler dijital özneler büyük veri çağında kapitalizm emek ve siyaset üzerine disiplinlerarası yaklaşımlar (ss. 8). NotaBene Yayınları.
- Gardiner, M. (2016). Gündelik hayat eleştirileri. (Çev. D. Özçetin, B. Taşdemir, B. Özçetin). Heretik Yayınları.
- Goffman, E. (2020). Günlük yaşamda benliğin sunumu. (Çev. B. Cezar). Metis Yayınları.
- Gündüz, U., & Engin, Y. (2016). Sosyal medya ve dijital kimlik olgusu. İçinde A. Büyükaslan ve A. M. Kırık (Ed.). Göz(et)lenen toplumdan göz(et)lenen bireye sosyal medya araştırmaları 3 (ss. 56-57). Çizgi Yayınevi.
- Güzel, E. (2016). Dijital kültür ve çevrimiçi sosyal ağlarda rekabetin aktörü: Dijital habitus. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 4(1), 82-103.
- Harvey, D. (2013). Sosyal adalet ve şehir. (Çev. M. Moralı). Metis Yayınları.
- Helsper, E. J., & Eynon, R. (2016). Dijital yerliler: kanıt nerede?. (Çev. M. Uyar). İçinde H. Hülür ve C. Yaşın (Ed.). Yeni medya kullanıcının yükselişi (ss. 39-40). Ütopya Yayınevi.
- Hepp, A. (2015). Medyatikleşen kültürler. (Çev. Ç. Bozdağ ve E. P. Devrani). Dipnot Yayınları.
- İlhan, A. (2025). Z kuşağı: Yeni bir halk. https://birikimdergisi.com/guncel/12022/z-kusagi-yeni-bir-halk
- Kırık, A. M., & Orkan, S. (2016). Değişen iletişim pratikleri çerçevesinde sosyal medyada sanal dedikodu etkisi. İçinde A. Büyükaslan ve A. M. Kırık (Ed.). Göz(et)lenen toplumdan göz(et)lenen bireye sosyal medya araştırmaları 3 (ss. 17-20). Çizgi Yayınevi.
- Koç, R. (2022). Dijitalleşen kültür ya da kültürün dijitalleşmesi: Dijital kültür kavramı. Motif Akademi Halkbilimi Dergisi, 15(38), 500-513.
- Koçyiğit M., & Koçyiğit A. (2018). Değişen ve gelişen dijital iletişim: Web teknolojisi (web 2.0). İçinde V. Çakmak ve S. Çavuş (Ed.). Dijital Kültür ve İletişim (ss. 19-20). Literatürk Academia Yayınları.
- Köse, H. (2018). Yaban bilinç ya da lefebvre’e göre gündelik hayat. İçinde A. Esgin ve G. Çeğin (Ed.). Gündelik hayat sosyolojisi temalar sorunsallar ve güzergâhlar (ss. 305-307). Phoenix Yayınevi.
- Lefebvre, H. (1991). Yaşamla söyleşi sosyalizm günlük yaşam ve ütopya üstüne. (Çev. E. Oğuz). Belge Yayınları.
- Lefebvre, H. (2010). Gündelik hayatın eleştirisi III, Modernlikten modernizme (gündelik hayatın meta-felsefesi). (Çev. I. Ergüden). Sel Yayıncılık.
- Lefebvre, H. (2013). Modern dünyada gündelik hayat. (Çev. I. Gürbüz). Metis Yayınları.
- Lefebvre, H. (2014). Kentsel devrim. (Çev. S. Sezer). Sel Yayıncılık.
- Lefebvre, H. (2017). Gündelik hayatın eleştirisi I. (Çev. I. Ergüden). Sel Yayıncılık.
- Lefebvre, H. (2019). Gündelik hayatın eleştirisi II gündelik hayat sosyolojisinin temelleri. (Çev. I. Ergüden). Sel Yayıncılık.
- Morva, O. (2016). Ben, kendim ve dijital benliğim: Dijital iletişim çağında benlik kavramsallaştırması üzerine. İçinde N. Timisi (Yay. Haz.) içinde. Dijital kavramlar olanaklar deneyimler (ss. 41-62). Kalkedon Yayınları.
- Olgun, C. K. (2020). Dijital kültürün yükselişine doğru: Riskler ve Fırsatlar. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (35), 185-218.
- Pirene, H. (2012). Ortaçağ kentleri kökleri ve ticaretin canlanması. (Çev. Ş. Karadeniz). İletişim Yayınları.
- Prensky, M. (2001). Digital natives, digital ımmigrants. On the Horizon MCB University Press, 9(5),1-6.https://www.marcprensky.com/writing/Prensky%20-%20Digital%20Natives,%20Digital%20Immigrants%20-%20Part1.pdf
- Qui, J. L.(2021). Hoşça Kal İ Köle: Dijital nesnelerle alternatif özneler oluşturmak. (Çev. G. Boztepe). İçinde D. Chandler ve Christian Fuchs (Ed.). Dijital nesneler dijital özneler büyük veri çağında kapitalizm emek ve siyaset üzerine disiplinlerarası yaklaşımlar (ss. 203-204). NotaBene Yayınları.
- Rheingold, H. (1993). A slice of life in my virtual community, https://www.semanticscholar.org/paper/A-slice-of-life-in-my-virtual-community-Rheingold/cd83afeb4ec997b1e8420e615455220407e401da#citing-papers
- Sayılgan, Ö. B. (2016). Etkileşimli drama olarak dijital oyun. İçinde N. Timisi (Yay. Haz.). Dijital kavramlar olanaklar deneyimler (ss. 179-180). Kalkedon Yayınları.
- Sili Kalem, A. (2022). Gündelik hayatın dijitalleşmesi karşısında sosyoloji. Medeniyet ve Toplum Dergisi, 6 (2), 95-102.
- Simmel, G. (1903). Metropol ve Zihinsel Hayat, https://psi416.cankaya.edu.tr/uploads/files/Simmel,%20Metropol%20ve%20Zihinsel%20Hayat.pdf
- Subaşı, N. (2001). Gündelik hayat ve dinsellik. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı: 2, 239-267.
- Swartz, D. (2011). Kültür ve iktidar pierre bourdieu'nün sosyolojisi. (Çev. E. Gen). İletişim Yayınları.
- Şahin, Ö. & Balta, E., (2001). Gündelik yaşamı dönüştürmek ve marksist düşünce, Praksis, 4, 185-217.
- Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK). (2024a). Hanehalkı bilişim teknolojileri (bt) kullanım araştırması, 2024, https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Hanehalki-Bilisim-Teknolojileri-(BT)-Kullanim-Arastirmasi-2024-53492
- Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK). (2024b). Çocuklarda bilişim teknolojileri kullanım araştırması, 2024. https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Cocuklarda-Bilisim-Teknolojileri-Kullanim-Arastirmasi-2024-53638
- Uysal, M.T., & Tan, E. G. (2022). İnsan ve toplumun dijitalleşmesi: Kültür. İçinde E. Eke ve M. T. Uysal (Ed.). Dijital insan ve dijital toplum. Geçmiş bugün ve gelecek perspektifi (ss. 187-216). Nobel Akademik Yayıncılık.
- Ünal, Ş. & Koçak, H. (2023). Dijital Kültürün gündelik yaşama etkileri ve kuşaklar arası karşılaştırmaya yönelik sosyolojik bir analiz, Journal of Social, Humanities and Administrative Sciences, 9(60):2120-2128.
- Yalçi, A. (2022). Gündelik hayat ve faillik problemi. Şarkiyat, 14/1, 29-48.
- Yanıklar, C. (2014). Sanal topluluklar ve geleneksel topluluklar arasındaki farklılıkların sosyolojik bir analizi. Sosyoloji Araştırmaları Dergisi, 17(1), 161.
- Yetişkin, E. (2016). Sosyal medya ve sıradanlaşan gözetim. İçinde A. Çağlar Deniz ve A. Banu Hülür (Ed.). Yeni medya ve toplum disiplinlerarası yaklaşımlar (ss. 21-52). Konya: Literatürk Academia Yayınları.
- Yılmaz Altun, Ö. (2023). Gündelik hayat ve gündelik hayatın sosyolojisi: Bir Literatür çalışması. Sinop Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(1), 142-172.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Sosyoloji (Diğer) |
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Mayıs 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 14 Nisan 2025 |
| Kabul Tarihi | 11 Mayıs 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 4 Sayı: 1 |
Tarandığımız İndeksler
İletişim için e-posta adresimiz: editor@tamde.org
Bu dergideki tüm makaleler Atıf-GayriTicari-AynıLisanslaPaylaş 4.0 Uluslararası (CC BY-NC-SA 4.0) ile lisans altına alınmıştır.
