Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

The Effect Of Talent Management Practices On Employee Motivation

Yıl 2025, Sayı: 18, 257 - 284, 24.06.2025

Ezgi Kuloğlu , Ayşen Temel Enginli

Öz

Talent management has been a focal point for businesses aiming to gain a competitive advantage since the term war for talent was first introduced in 1997. Talent management consists of processes and practices aimed at attracting, placing, developing, and retaining talented employees within an organization. Today, it is observed that each company adopts a talent management approach that aligns with its corporate culture and integrates relevant talent management practices into its system. This study examines how talent anagement practices implemented at Company X affect employee motivation. A mixed research method was employed for this purpose. In the quantitative research section, a survey research technique was used with the Talent Management Practices Scale and the Multidimensional Motivation Scale, while the qualitative research section utilized a semi-structured interview technique. The sample, determined through a purposive sampling method, consisted of 46 employees working at Company X. For data analysis, frequency tests were used for demographic variables, while regression were conducted to determine the impact between variables. The findings revealed a linear relationship between talent management practices and job motivation. While talent management practices had a significant impact on employees' intrinsic motivation, they were found to have no significant effect on extrinsic motivation. Additionally, qualitative research data indicated that talent management practices influence employee motivation based on three main themes: sustainability of motivation (impact of communication, intrinsic motivation), maintenance of motivation (trust, positive career influence), and enhancement of motivation (training support, internal workplace relationships).

Anahtar Kelimeler

Talent Motivation Talent Management Employee Motivation

Proje Numarası

2245

Kaynakça

  • Acar, S. (2021). Türkiye’de yetenek yönetimi çalışmalarındaki gelişmeler: Lisansüstü tezlere yönelik bir analiz (2007-2019). Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(3), 1079-1094.
  • Akbaba, S. (2006). Eğitimde motivasyon. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, (13), 343-361.
  • Alayoğlu, N. (2010). İnsan kaynakları yönetiminde yeni dönem: yetenek yönetimi. Gazi Üniversitesi Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 1, 68-97.
  • Altınöz, M. (2009). Yetenek Yönetimi. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Altuğ, E. S. (2019). Yetenek yönetimi uygulamaları algısı ile örgütsel bağlılık ilişkisinde ise cezbolmanın aracılık etkisi: bankacılık sektöründe bir araştırma (Yayımlanmamış Doktora Tezi). İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
  • Altunışık, R., Coşkun, R., Bayraktaroğlu, S., & Yıldırım, E. (2005). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri [Research methods in social sciences]. Sakarya: Sakarya Kitabevi.
  • Altuntuğ, N. (2009). Rekabet üstünlüğünün sürdürülmesinde yeteneklerin rolü: yetenek yönetim yaklaşımı. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14(3), 445-460.
  • Areiqat, A. Y., Abdelhadi, T., & Al-Tarawneh, H. A. (2010). Talent management as a strategic practice of human resources management to improve human performance. Interdisciplinary Journal of Contemporary Research in Business, 2(2), 329-341.
  • Ashton, C., & Morton, L. (2005). Managing talent for competitive advantage: Taking a systematic approach of talent management. Strategic Human Resource Review, 4(5), 28–31.
  • Aslan, M., & Doğan, S. (2020). Dışsal motivasyon, içsel motivasyon ve performans etkileşimine kuramsal bir bakış. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 11(26), 291-301.
  • Atlı, D. (2012). Yetenek Yönetimi. İstanbul: Crea Yayıncılık. autoassembly.mckinsey.com/html/downloads/articles/War_For_Talent.pdf.
  • Aydemir, O. (2013). Öğrenmede motivasyon ve dikkatin önemi. http://www.egitim.aku.edu.tr/motivasyondikkat2.pdf adresinden elde edildi. Erişim Tarihi: 03.05.2024
  • Aziz, A. (2011). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri ve teknikleri. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Barney, J. B., Ketchen, D. J., & Wright, M. (2011). The future of resource-based theory: revitalization or decline?”. Journal of Management, 37(5), 1299-1315.
  • Boz, H. (2016). Yöneticilerin yetenek yönetimi yetkinliklerinin işten ayrılma niyeti ile ilişkisinde duygusal bağlılık, çalışmaya tutkunluk ve iş tatmininin aracılık etkisi: Bankacılık sektöründe bir araştırma. (Yayımlanmamış doktora tezi). Akdeniz Üniversitesi.
  • Boz, H. (2018). İşletmelerde yetenek yönetimi. Akademisyen Kitabevi: Ankara.
  • Buckingham, M., & Coffman, C. (2007). Önce Bütün Kuralları Yıkın. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Buckingham, M., & Vosburg R. M. (2001). The 21st century human resources function: It’s the talent, stupid!. Human Resource Planning, 24(4), 17-23.
  • Buran Köse, Ö., & Doğan, A. (2019). The relationship between social media addiction and self-esteem among Turkish university students. Addicta: The Turkish Journal on Addictions, 6(1).
  • Büyüköztürk, Ş. (2017). Sosyal Bilimler için Veri Analizi El Kitabı (23. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Caldwell, S. D., Herold, D. M., & Fedor, D. B. (2004). Toward an Understanding of the Relationships Among Organizational Change, Individual Differences, and Changes in Person-Environment Fit: A Cross-Level Study. Journal of Applied Psychology, 89(5), 868–882.
  • Cappelli, P., & Keller, J. R. (2013). Classifying Work in the New Economy. Academy of Management Review, 38, 575-596.
  • Cheese, P., Thomas, R, J., & Craig, E. (2008). The talent powered organizatin: strategies for globalization, talent management and high performance. London: Kogan Page Limited.
  • Cheloha, R., & Swain, J. (2005). Talent management system key to effective succession planning. HR Report. 18(17), 5-7.
  • Cıdal, H. (2023). İşletmelerde yetenek yönetimi uygulamaları: Bursa makine ve tekstil sektörleri üzerine bir araştırma (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Bursa Uludağ̆ Üniversitesi, Bursa.
  • CIPD (2007). Talent management: Research insight. London: Chaeted Institute of Personel and Development. Clenaghan, D. (2015). Talent management and employee motivation. The HR Director. Erişim Tarihi: 04.07.2024, https://www.thehrdirector.com/features/talent- management/talent-management-and-employee-motivation/
  • Collings, D. G., & Mellahi, K. (2009). Strategic talent management: A review and research agenda. Human Resource Management Review, 19(4), 304-313.
  • Creelman, D. (2004). Return on investment in talent management: measures youcan put to work riht now. Washington, ABD: Human Capital Institute.
  • Creswell, J. W. (2003). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches. Sage publications.
  • Creswell, J. W. (2016). Nitel araştırma yöntemleri: Beş yaklaşıma göre nitel araştırma ve araştırma deseni. Siyasal kitabevi.
  • Creswell, J. W., & Creswell, D. J. (2018). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches (5th ed.). Sage Publications, Inc.
  • Çakar, N. D., & Ceylan, A. (2005). İş motivasyonunun çalışan bağlılığı ve işten ayrılma eğilimi üzerindeki etkileri. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 6(1), 52-66.
  • Çelik, M., & Zaim, A.H. (2011). Yetenek yönetimi yaklaşımı. İstanbul Ticaret Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 10(20), 33-38.
  • Çırpan, H., & Şen, A. (2009). İşletmelerde yenilikçiliği geliştirmede etkili bir araç: yetenek yönetimi. Çerçeve Dergisi, 52(16), 110-116.
  • Çivilidağ, A., & Güçlü Şekercioğlu, G. (2017). Çok boyutlu iş motivasyonu ölçeğinin Türk kültürüne uyarlanması. Mediterranean Journal of Humanities, 7(1), 143-156.
  • Daft, R. L. (1997). Management (4th ed.). The Dryden Press: Florida.
  • Daft, R. L. (2000). Organization theory and design (7th ed.). U.S.A.: South-Western College Publishing, Thomson Learning.
  • Davies, B., & Davies, B. J. (2010). Talent management in academies. International Journal of Educational Management, 24(5), 418-426.
  • Deci, E. L., Vallerand, R. J., Pelletier, L. G., & Ryan, R. M. (1991). Motivation and education:The selfdetermination perspective. Educational Psychologist, 26(3-4), 325-346.
  • Demirel, Y., & Yaşarsoy, E. (2016). İnsan kaynakları ve yetenek yönetimi ilişkisi. In E. Editor (Ed.), 7. Ulusal Girişimcilik Kongresi Kitabı. TEAM University, Taşkent.
  • DeNisi, A. S. (2000). Service Excellence: An Introduction. Journal of Applied Psychology, 85(5).
  • Denzin, N. K., & Lincoln, Y. S. (2008). Introduction: The discipline and practice of qualitative research. In N. K. Denzin & Y. S. Lincoln (Eds.), The Sage handbook of qualitative research (3rd ed., pp. 1-32). Thousands Oaks, CA: SAGE Publications.
  • Dömbekçi, H. A., & Erişen, M. A. (2022). Nitel Araştırmalarda Görüşme Tekniği, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 22(2), 141-160.
  • Durak, I. (1998). İşletmelerde çalışan insanlarda daha fazla yararlanma aracı olarak motivasyon sureci ve bir uygulama (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi. Denizli.
  • Duran, C., Boz, D., Behdioğlu, S., & Kutlu, S. (2019). Yetenek Yönetimi Uygulamaları Ölçeği Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20(2), 158-189.
  • Duttagupta, R. (2005), Identifying and Managing Your Assets: Talent Management. London: Price Water House Coopers.
  • Dündar, S., Özutku, H., & Taşpınar, F. (2007). İçsel ve Dışsal Motivasyon Araçlarının İşgörenlerin Motivasyonu Üzerindeki Etkisi: Ampirik Bir İnceleme. Gazi Üniversitesi Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi (2), 105-119.
  • Elliott, A. C., & Woodward, W.A. (2007). Statistical analysis quick reference guide with SPSS examples. London: Sage Publications.
  • Erdoğdu, A., & Salepçioğlu, M. A. (2020). Stratejik insan kaynakları yönetiminde yetenek yönetimi yaklaşımı. ABMYO Dergisi, 15(59). 291-324.
  • Ertürk, M. (2001). İşletme biliminin temel ilkeleri. Beta Basım Yayın Dağıtım. İstanbul.
  • Fulmer, R. M., & Conger, J. A. (2004), Developing Leaders with 2020 vision: Companies Can Develop Deep, Enduring Bench Strength by Combining Succession Planning and
  • Gagné, M., Jacques, F., Marie-Hélène, G., Aubé, C., Morin E., & Malorni, A. (2010). "The Motivation at Work Scale: Validation Evidence in Two Languages". Educational and Psychological Measurement, 70(4), 628-646.
  • Groysberg, B., Nanda, A., & Nohria, N. (2004). The Risky Business of Hiring Stars, Harvard Business Review, 82(5), 92-101.
  • Gündüzalp, S., & Boydak Ozan, M. (2018). Yetenek savaşlarından yetenek yönetimine. Journal of Anatolian Education Research (JAER), 2(December), 14-46.
  • Güner, M. B. (2016). Çalışanların yetenek yönetimi algısının iş motivasyonuna etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Doğuş Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü̈, İstanbul.
  • Höglund, M. (2012). Quid pro quo? Examining talent management through the lens of psychological contracts. Personnel Review, 41(2), 126-142.
  • Huselid, M. A., Beatty, R. W., & Brien, B. E. (2005). Birinci sınıf oyuncular mı, birinci sınıf konumlar mı? (İ. Gülfidan, Çev.). Harvard Business Review Dergisinden Seçmeler: Yetenek Yönetimi (s. 31-49). MESS Yayınları.
  • Johnson, A., et al. (2020). Transparency in talent management processes: Impact on employee expectations and organizational commitment. Human Resource Management Review, 25(1), 45-58.
  • Kaplan, M. (2007), Motivasyon teorileri kapsamında uygulanan özendirme araçlarının işgören performansına etkisi ve bir uygulama. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Atılım Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü̈, İstanbul.
  • Karaman, F. (2010). İşletmelerde motivasyon ve verimlilik. İstanbul: Etap Yayınevi.
  • Karataş, Z. (2017). Sosyal bilim araştırmalarında paradigma değişimi: Nitel yaklaşımın yükselişi. Türkiye Sosyal Hizmet Araştırmaları Dergisi, 1(1), 68-86.
  • Kayacan, E. (2020). Motivasyon teorileri ve uygulamalar. Bursa: Ekin Basım Yayın Dağıtım. Bursa.
  • Kaynak, T. (1990). Organizasyonel Davranış. İstanbul: İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Yayınları.
  • Keser, A. (2006). Çalışma yaşamında motivasyon. İstanbul: Alfa Akademi Basım Yayım Dağıtım.
  • Kim, S. (2004). Kendinizi ve başkalarını motive etmenin 1001 yolu (A. Çimen, Çev.). İstanbul: Timaş Yayınları.
  • Kline, R. B. (2011). Principles and practice of structural equation modeling. London: Guilford publications.
  • Koçel, T. (2005). İşletme yöneticiliği (10. baskı). İstanbul: Arıkan Yayıncılık.
  • Küçüközkan, Y. (2015). Liderlik ve motivasyon teorileri: Kuramsal bir çerçeve. Uluslararası Akademik Yönetim Bilimleri Dergisi, 1(2), 85-116.
  • Latham, G. P. (2007). Work Motivation: History, Theory, Research, and Practice. Sage Publications, Inc., Thousand Oaks.
  • Lewis, R., & Heckman, R.J. (2006), Talent Management: A Critical Review, Human Resource Management Review, 16(2), s.139-154.
  • Lucia, A., & Lepsinger, R. (1999), The Art and Science of Competency Models: Pinpointing Critical Success Factors in Organizations, Jossey-Bass/Pfeiffer, San Francisco.
  • McKinsey & Company (2001). The war on talent, McKinsey & Company Inc, USA. Available, https://www.researchgate.net/publication/284689712_The_War_for_Talent
  • Merriam, S. B. (2018). Nitel araştırma: desen ve uygulama için bir rehber. (Çev. Selahattin Turan), Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Metin, M. (2021). Nicel veri toplama araçları. B. Oral & A. Çoban (Eds.), Kuramdan Uygulamaya Eğitimde Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
  • Meyers, M. C., & Van Woerkom, M. (2014). The influence of underlying philosophies on talent management: Theory, implications for practice, and research agenda. Journal of World Business, 49(2), 192-203.
  • Michaels, E., Handfield-Jones, H., & Axelrod, B. (2001). The war for talent. Boston: Harvard Business School Press.
  • Mokoena, W., Schultz, C. M., & Dachapalli, L. A. P. (2022). A talent management, organisational commitment and employee turnover intention framework for a government department in South Africa. SA Journal of Human Resource Management, 20, 1-10.
  • Mottaz, J. C. (1985). The relative importance of intrinsic and extrinsic rewards as determinants of work satisfaction. The Sociological Quarterly, 26(3), 366.
  • Murphy, P. K., & Alexander, P. A. (2000). A motivated exploration of motivation terminology. Contemporary educational psychology, 25(1), 3-53.
  • Muslu, İ. (2013). Yetenek Yönetimi ve Bankacılık Sektöründe Bir Alan Araştırması: Sivas İli Örneği, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Cumhuriyet Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sivas.
  • Mutlu, E. (2017). İletişim Sözlüğü (1. Baskı). Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Nilsson, S., & Ellstrom, P. E. (2012). Employability and talent management: challenges for HRD practices. European Journal of Training and Development, 36(1), 26-45.
  • Onaran, O. (1981). Çalışma yaşamında güdülenme kuramları. Ankara: Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları.
  • Önen, L., & Tüzün, B. (2005). Motivasyon. İstanbul: Epsilon Yayıncılık.
  • Özyurt, M. (2021). Yetenek yönetiminin iş tatmini ve örgütsel bağlılığa etkisi, Bahçeşehir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İnsan Kaynakları Yönetimi Bilim Dalı, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • Patton, M. Q. (2002). Qualitative research and evaluation methods (3rd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
  • Polat, S. (2011). Yetenek Yönetimi. Ankara Sanayi Odası: Ankara.
  • Redford, K. (2005). Shedding light on talent tactics. Personnel today. September:20-22.
  • Robbins, S. P., & Judge, T. A. (2013). Örgütsel Davranış̧. (G. Ordun, Çev.). Nobel Akademik Yayıncılık Eğitim Danışmanlık: Ankara.
  • Ryan, R. M., & Deci, E. L. (2000). Self-determination theory and the facilitation of intrinsic motivation, social development, and well-being. American Psychologist, 55(1), 68- 78.
  • Samuel, M. O., & Chipunza, C. (2009). Employee retention and turnover: Using motivational variables as a panacea. African Journal of Business Management, 3(9), 410.
  • Sloan, E. B., Hazucha, J. F., & Van Katwyk, P. T. (2003). Strategic management of global leadership talent. In Advances in global leadership (pp. 235-274). Emerald Group Publishing Limited.
  • Stahl, B. I., Farndale, E., Morris, S. S., Paauwe, J., Stiles, P., Trevor, J., & Wright, P. M. (2007). Global talent management: How leading multinationals build and sustaintheir talent pipeline. INSEAD Faculty and Research Working Papers No. 34, Fontainebleau.
  • Stewart, T. A. (1997). Entellektüel Sermaye: Örgütlerin Yeni Zenginliği. (Çev.). Nurettin ElHuseyni. İstanbul: Mess Yayınları.
  • Sullivan, D. (2005). Leys: Secret Spirit Paths in Ancient Britain. London: Wooden Books.
  • Şimşek, M., & Nursoy, M. (2002). Toplam Kalite Yönetiminde Performans Ölçme (Örnek Uygulamalar). İstanbul: Hayat Yayıncılık.
  • Tabachnick, B. G., & Fridell, L. S. (2013). Using Multivariate Statistics. Boston: Pearson.
  • Tunalı, S. B., Gözü, Ö., & Özen, G. (2016). Nitel ve nicel araştırma yöntemlerinin bir arada kullanılması: Karma araştırma yöntemi. Kurgu, 24(2), 106-112.
  • Tümen, E. (2014). İşletmelerde İnsan Kaynağının Değerlendirilmesi Açısından Yetenek Yönetimi Yaklaşımı, (Yüksek lisans tezi), İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
  • Yumurtacı, A. (2014). Küreselleşen emek piyasalarında yeni bir olgu: Yetenek yönetimi. Yalova Sosyal Bilimler Dergisi, 4(8).

Yetenek Yönetimi Uygulamalarının Çalışan Motivasyonuna Etkisi

Yıl 2025, Sayı: 18, 257 - 284, 24.06.2025

Ezgi Kuloğlu , Ayşen Temel Enginli

Öz

Yetenek yönetimi, 1997 yılında yetenek savaşları ifadesinin kullanımından günümüze kadar yoğun rekabet ortamında avantaj elde etmek isteyen işletmelerin odak noktası olmuştur. Yetenek yönetimi, yetenekli çalışanları işletmeye çekmek, yerleştirmek, geliştirmek ve elde tutmak için gerçekleştirilen süreç ve uygulamalardan oluşmaktadır. Günümüzde her işletmenin kendi kurum kültürüne uygun olan yetenek yönetimi yaklaşımını benimsediği ve bu doğrultuda yetenek yönetimi uygulamalarını sistemine adapte ettiği görülmektedir. Bu çalışmada yetenek yönetimi uygulamalarını gerçekleştiren X şirketindeki yetenek yönetimi uygulamalarının çalışan motivasyonu nasıl etkilediği incelenmiştir. Bu amaca yönelik karma araştırma yöntemi kullanılmış, nicel araştırma bölümünde Yetenek Yönetimi Uygulamaları Ölçeği ve Çok Boyutlu Motivasyon Ölçeği kullanılarak anket araştırma tekniği, nitel araştırma bölümünde ise yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılmıştır. Amaçlı örneklem yöntemi kullanılarak belirlenen örneklem X şirketinde çalışan 46 çalışandan oluşmaktadır. Araştırma verileri analiz edilirken demografik değişkenler için frekans testi, değişkenler arasındaki etkiyi belirlemek için ise regresyon analizi yapılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre yetenek yönetimi uygulamaları ile iş motivasyonu arasında doğrusal bir ilişki bulunduğu, yetenek yönetimi uygulamalarının çalışanların içsel motivasyonunu sağlamada anlamlı etkisi varken, dışsal motivasyon üzerinde anlamlı bir etkisinin olmadığı tespit edilmiştir. Bununla birlikte nitel araştırma verilerine göre yetenek yönetimi uygulamalarının çalışan motivasyonu üzerinde motivasyonun sürdürülebilirliği (iletişim etkisi, içsel motivasyon), motivasyonun korunması (güven, kariyeri olumlu etkileme), motivasyonu yükseltme (eğitim desteği, kurum içi ilişkiler) temaları temelinde etkili olduğu ifade edilebilir.

Anahtar Kelimeler

Yetenek Motivasyon Yetenek Yönetimi Çalışan Motivasyonu

Etik Beyan

Araştırma, Oybilirliği ile etik açıdan uygun bulunmuştur.

Destekleyen Kurum

Ege Üniversitesi Sosyal ve Beşeri Bilimler Bilimsel Araştırma ve Yayın Etiği Kurulu

Proje Numarası

2245

Kaynakça

  • Acar, S. (2021). Türkiye’de yetenek yönetimi çalışmalarındaki gelişmeler: Lisansüstü tezlere yönelik bir analiz (2007-2019). Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(3), 1079-1094.
  • Akbaba, S. (2006). Eğitimde motivasyon. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, (13), 343-361.
  • Alayoğlu, N. (2010). İnsan kaynakları yönetiminde yeni dönem: yetenek yönetimi. Gazi Üniversitesi Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 1, 68-97.
  • Altınöz, M. (2009). Yetenek Yönetimi. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Altuğ, E. S. (2019). Yetenek yönetimi uygulamaları algısı ile örgütsel bağlılık ilişkisinde ise cezbolmanın aracılık etkisi: bankacılık sektöründe bir araştırma (Yayımlanmamış Doktora Tezi). İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
  • Altunışık, R., Coşkun, R., Bayraktaroğlu, S., & Yıldırım, E. (2005). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri [Research methods in social sciences]. Sakarya: Sakarya Kitabevi.
  • Altuntuğ, N. (2009). Rekabet üstünlüğünün sürdürülmesinde yeteneklerin rolü: yetenek yönetim yaklaşımı. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14(3), 445-460.
  • Areiqat, A. Y., Abdelhadi, T., & Al-Tarawneh, H. A. (2010). Talent management as a strategic practice of human resources management to improve human performance. Interdisciplinary Journal of Contemporary Research in Business, 2(2), 329-341.
  • Ashton, C., & Morton, L. (2005). Managing talent for competitive advantage: Taking a systematic approach of talent management. Strategic Human Resource Review, 4(5), 28–31.
  • Aslan, M., & Doğan, S. (2020). Dışsal motivasyon, içsel motivasyon ve performans etkileşimine kuramsal bir bakış. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 11(26), 291-301.
  • Atlı, D. (2012). Yetenek Yönetimi. İstanbul: Crea Yayıncılık. autoassembly.mckinsey.com/html/downloads/articles/War_For_Talent.pdf.
  • Aydemir, O. (2013). Öğrenmede motivasyon ve dikkatin önemi. http://www.egitim.aku.edu.tr/motivasyondikkat2.pdf adresinden elde edildi. Erişim Tarihi: 03.05.2024
  • Aziz, A. (2011). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri ve teknikleri. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Barney, J. B., Ketchen, D. J., & Wright, M. (2011). The future of resource-based theory: revitalization or decline?”. Journal of Management, 37(5), 1299-1315.
  • Boz, H. (2016). Yöneticilerin yetenek yönetimi yetkinliklerinin işten ayrılma niyeti ile ilişkisinde duygusal bağlılık, çalışmaya tutkunluk ve iş tatmininin aracılık etkisi: Bankacılık sektöründe bir araştırma. (Yayımlanmamış doktora tezi). Akdeniz Üniversitesi.
  • Boz, H. (2018). İşletmelerde yetenek yönetimi. Akademisyen Kitabevi: Ankara.
  • Buckingham, M., & Coffman, C. (2007). Önce Bütün Kuralları Yıkın. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Buckingham, M., & Vosburg R. M. (2001). The 21st century human resources function: It’s the talent, stupid!. Human Resource Planning, 24(4), 17-23.
  • Buran Köse, Ö., & Doğan, A. (2019). The relationship between social media addiction and self-esteem among Turkish university students. Addicta: The Turkish Journal on Addictions, 6(1).
  • Büyüköztürk, Ş. (2017). Sosyal Bilimler için Veri Analizi El Kitabı (23. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Caldwell, S. D., Herold, D. M., & Fedor, D. B. (2004). Toward an Understanding of the Relationships Among Organizational Change, Individual Differences, and Changes in Person-Environment Fit: A Cross-Level Study. Journal of Applied Psychology, 89(5), 868–882.
  • Cappelli, P., & Keller, J. R. (2013). Classifying Work in the New Economy. Academy of Management Review, 38, 575-596.
  • Cheese, P., Thomas, R, J., & Craig, E. (2008). The talent powered organizatin: strategies for globalization, talent management and high performance. London: Kogan Page Limited.
  • Cheloha, R., & Swain, J. (2005). Talent management system key to effective succession planning. HR Report. 18(17), 5-7.
  • Cıdal, H. (2023). İşletmelerde yetenek yönetimi uygulamaları: Bursa makine ve tekstil sektörleri üzerine bir araştırma (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Bursa Uludağ̆ Üniversitesi, Bursa.
  • CIPD (2007). Talent management: Research insight. London: Chaeted Institute of Personel and Development. Clenaghan, D. (2015). Talent management and employee motivation. The HR Director. Erişim Tarihi: 04.07.2024, https://www.thehrdirector.com/features/talent- management/talent-management-and-employee-motivation/
  • Collings, D. G., & Mellahi, K. (2009). Strategic talent management: A review and research agenda. Human Resource Management Review, 19(4), 304-313.
  • Creelman, D. (2004). Return on investment in talent management: measures youcan put to work riht now. Washington, ABD: Human Capital Institute.
  • Creswell, J. W. (2003). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches. Sage publications.
  • Creswell, J. W. (2016). Nitel araştırma yöntemleri: Beş yaklaşıma göre nitel araştırma ve araştırma deseni. Siyasal kitabevi.
  • Creswell, J. W., & Creswell, D. J. (2018). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches (5th ed.). Sage Publications, Inc.
  • Çakar, N. D., & Ceylan, A. (2005). İş motivasyonunun çalışan bağlılığı ve işten ayrılma eğilimi üzerindeki etkileri. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 6(1), 52-66.
  • Çelik, M., & Zaim, A.H. (2011). Yetenek yönetimi yaklaşımı. İstanbul Ticaret Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 10(20), 33-38.
  • Çırpan, H., & Şen, A. (2009). İşletmelerde yenilikçiliği geliştirmede etkili bir araç: yetenek yönetimi. Çerçeve Dergisi, 52(16), 110-116.
  • Çivilidağ, A., & Güçlü Şekercioğlu, G. (2017). Çok boyutlu iş motivasyonu ölçeğinin Türk kültürüne uyarlanması. Mediterranean Journal of Humanities, 7(1), 143-156.
  • Daft, R. L. (1997). Management (4th ed.). The Dryden Press: Florida.
  • Daft, R. L. (2000). Organization theory and design (7th ed.). U.S.A.: South-Western College Publishing, Thomson Learning.
  • Davies, B., & Davies, B. J. (2010). Talent management in academies. International Journal of Educational Management, 24(5), 418-426.
  • Deci, E. L., Vallerand, R. J., Pelletier, L. G., & Ryan, R. M. (1991). Motivation and education:The selfdetermination perspective. Educational Psychologist, 26(3-4), 325-346.
  • Demirel, Y., & Yaşarsoy, E. (2016). İnsan kaynakları ve yetenek yönetimi ilişkisi. In E. Editor (Ed.), 7. Ulusal Girişimcilik Kongresi Kitabı. TEAM University, Taşkent.
  • DeNisi, A. S. (2000). Service Excellence: An Introduction. Journal of Applied Psychology, 85(5).
  • Denzin, N. K., & Lincoln, Y. S. (2008). Introduction: The discipline and practice of qualitative research. In N. K. Denzin & Y. S. Lincoln (Eds.), The Sage handbook of qualitative research (3rd ed., pp. 1-32). Thousands Oaks, CA: SAGE Publications.
  • Dömbekçi, H. A., & Erişen, M. A. (2022). Nitel Araştırmalarda Görüşme Tekniği, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 22(2), 141-160.
  • Durak, I. (1998). İşletmelerde çalışan insanlarda daha fazla yararlanma aracı olarak motivasyon sureci ve bir uygulama (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi. Denizli.
  • Duran, C., Boz, D., Behdioğlu, S., & Kutlu, S. (2019). Yetenek Yönetimi Uygulamaları Ölçeği Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20(2), 158-189.
  • Duttagupta, R. (2005), Identifying and Managing Your Assets: Talent Management. London: Price Water House Coopers.
  • Dündar, S., Özutku, H., & Taşpınar, F. (2007). İçsel ve Dışsal Motivasyon Araçlarının İşgörenlerin Motivasyonu Üzerindeki Etkisi: Ampirik Bir İnceleme. Gazi Üniversitesi Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi (2), 105-119.
  • Elliott, A. C., & Woodward, W.A. (2007). Statistical analysis quick reference guide with SPSS examples. London: Sage Publications.
  • Erdoğdu, A., & Salepçioğlu, M. A. (2020). Stratejik insan kaynakları yönetiminde yetenek yönetimi yaklaşımı. ABMYO Dergisi, 15(59). 291-324.
  • Ertürk, M. (2001). İşletme biliminin temel ilkeleri. Beta Basım Yayın Dağıtım. İstanbul.
  • Fulmer, R. M., & Conger, J. A. (2004), Developing Leaders with 2020 vision: Companies Can Develop Deep, Enduring Bench Strength by Combining Succession Planning and
  • Gagné, M., Jacques, F., Marie-Hélène, G., Aubé, C., Morin E., & Malorni, A. (2010). "The Motivation at Work Scale: Validation Evidence in Two Languages". Educational and Psychological Measurement, 70(4), 628-646.
  • Groysberg, B., Nanda, A., & Nohria, N. (2004). The Risky Business of Hiring Stars, Harvard Business Review, 82(5), 92-101.
  • Gündüzalp, S., & Boydak Ozan, M. (2018). Yetenek savaşlarından yetenek yönetimine. Journal of Anatolian Education Research (JAER), 2(December), 14-46.
  • Güner, M. B. (2016). Çalışanların yetenek yönetimi algısının iş motivasyonuna etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Doğuş Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü̈, İstanbul.
  • Höglund, M. (2012). Quid pro quo? Examining talent management through the lens of psychological contracts. Personnel Review, 41(2), 126-142.
  • Huselid, M. A., Beatty, R. W., & Brien, B. E. (2005). Birinci sınıf oyuncular mı, birinci sınıf konumlar mı? (İ. Gülfidan, Çev.). Harvard Business Review Dergisinden Seçmeler: Yetenek Yönetimi (s. 31-49). MESS Yayınları.
  • Johnson, A., et al. (2020). Transparency in talent management processes: Impact on employee expectations and organizational commitment. Human Resource Management Review, 25(1), 45-58.
  • Kaplan, M. (2007), Motivasyon teorileri kapsamında uygulanan özendirme araçlarının işgören performansına etkisi ve bir uygulama. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Atılım Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü̈, İstanbul.
  • Karaman, F. (2010). İşletmelerde motivasyon ve verimlilik. İstanbul: Etap Yayınevi.
  • Karataş, Z. (2017). Sosyal bilim araştırmalarında paradigma değişimi: Nitel yaklaşımın yükselişi. Türkiye Sosyal Hizmet Araştırmaları Dergisi, 1(1), 68-86.
  • Kayacan, E. (2020). Motivasyon teorileri ve uygulamalar. Bursa: Ekin Basım Yayın Dağıtım. Bursa.
  • Kaynak, T. (1990). Organizasyonel Davranış. İstanbul: İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Yayınları.
  • Keser, A. (2006). Çalışma yaşamında motivasyon. İstanbul: Alfa Akademi Basım Yayım Dağıtım.
  • Kim, S. (2004). Kendinizi ve başkalarını motive etmenin 1001 yolu (A. Çimen, Çev.). İstanbul: Timaş Yayınları.
  • Kline, R. B. (2011). Principles and practice of structural equation modeling. London: Guilford publications.
  • Koçel, T. (2005). İşletme yöneticiliği (10. baskı). İstanbul: Arıkan Yayıncılık.
  • Küçüközkan, Y. (2015). Liderlik ve motivasyon teorileri: Kuramsal bir çerçeve. Uluslararası Akademik Yönetim Bilimleri Dergisi, 1(2), 85-116.
  • Latham, G. P. (2007). Work Motivation: History, Theory, Research, and Practice. Sage Publications, Inc., Thousand Oaks.
  • Lewis, R., & Heckman, R.J. (2006), Talent Management: A Critical Review, Human Resource Management Review, 16(2), s.139-154.
  • Lucia, A., & Lepsinger, R. (1999), The Art and Science of Competency Models: Pinpointing Critical Success Factors in Organizations, Jossey-Bass/Pfeiffer, San Francisco.
  • McKinsey & Company (2001). The war on talent, McKinsey & Company Inc, USA. Available, https://www.researchgate.net/publication/284689712_The_War_for_Talent
  • Merriam, S. B. (2018). Nitel araştırma: desen ve uygulama için bir rehber. (Çev. Selahattin Turan), Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Metin, M. (2021). Nicel veri toplama araçları. B. Oral & A. Çoban (Eds.), Kuramdan Uygulamaya Eğitimde Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
  • Meyers, M. C., & Van Woerkom, M. (2014). The influence of underlying philosophies on talent management: Theory, implications for practice, and research agenda. Journal of World Business, 49(2), 192-203.
  • Michaels, E., Handfield-Jones, H., & Axelrod, B. (2001). The war for talent. Boston: Harvard Business School Press.
  • Mokoena, W., Schultz, C. M., & Dachapalli, L. A. P. (2022). A talent management, organisational commitment and employee turnover intention framework for a government department in South Africa. SA Journal of Human Resource Management, 20, 1-10.
  • Mottaz, J. C. (1985). The relative importance of intrinsic and extrinsic rewards as determinants of work satisfaction. The Sociological Quarterly, 26(3), 366.
  • Murphy, P. K., & Alexander, P. A. (2000). A motivated exploration of motivation terminology. Contemporary educational psychology, 25(1), 3-53.
  • Muslu, İ. (2013). Yetenek Yönetimi ve Bankacılık Sektöründe Bir Alan Araştırması: Sivas İli Örneği, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Cumhuriyet Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sivas.
  • Mutlu, E. (2017). İletişim Sözlüğü (1. Baskı). Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Nilsson, S., & Ellstrom, P. E. (2012). Employability and talent management: challenges for HRD practices. European Journal of Training and Development, 36(1), 26-45.
  • Onaran, O. (1981). Çalışma yaşamında güdülenme kuramları. Ankara: Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları.
  • Önen, L., & Tüzün, B. (2005). Motivasyon. İstanbul: Epsilon Yayıncılık.
  • Özyurt, M. (2021). Yetenek yönetiminin iş tatmini ve örgütsel bağlılığa etkisi, Bahçeşehir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İnsan Kaynakları Yönetimi Bilim Dalı, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • Patton, M. Q. (2002). Qualitative research and evaluation methods (3rd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
  • Polat, S. (2011). Yetenek Yönetimi. Ankara Sanayi Odası: Ankara.
  • Redford, K. (2005). Shedding light on talent tactics. Personnel today. September:20-22.
  • Robbins, S. P., & Judge, T. A. (2013). Örgütsel Davranış̧. (G. Ordun, Çev.). Nobel Akademik Yayıncılık Eğitim Danışmanlık: Ankara.
  • Ryan, R. M., & Deci, E. L. (2000). Self-determination theory and the facilitation of intrinsic motivation, social development, and well-being. American Psychologist, 55(1), 68- 78.
  • Samuel, M. O., & Chipunza, C. (2009). Employee retention and turnover: Using motivational variables as a panacea. African Journal of Business Management, 3(9), 410.
  • Sloan, E. B., Hazucha, J. F., & Van Katwyk, P. T. (2003). Strategic management of global leadership talent. In Advances in global leadership (pp. 235-274). Emerald Group Publishing Limited.
  • Stahl, B. I., Farndale, E., Morris, S. S., Paauwe, J., Stiles, P., Trevor, J., & Wright, P. M. (2007). Global talent management: How leading multinationals build and sustaintheir talent pipeline. INSEAD Faculty and Research Working Papers No. 34, Fontainebleau.
  • Stewart, T. A. (1997). Entellektüel Sermaye: Örgütlerin Yeni Zenginliği. (Çev.). Nurettin ElHuseyni. İstanbul: Mess Yayınları.
  • Sullivan, D. (2005). Leys: Secret Spirit Paths in Ancient Britain. London: Wooden Books.
  • Şimşek, M., & Nursoy, M. (2002). Toplam Kalite Yönetiminde Performans Ölçme (Örnek Uygulamalar). İstanbul: Hayat Yayıncılık.
  • Tabachnick, B. G., & Fridell, L. S. (2013). Using Multivariate Statistics. Boston: Pearson.
  • Tunalı, S. B., Gözü, Ö., & Özen, G. (2016). Nitel ve nicel araştırma yöntemlerinin bir arada kullanılması: Karma araştırma yöntemi. Kurgu, 24(2), 106-112.
  • Tümen, E. (2014). İşletmelerde İnsan Kaynağının Değerlendirilmesi Açısından Yetenek Yönetimi Yaklaşımı, (Yüksek lisans tezi), İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
  • Yumurtacı, A. (2014). Küreselleşen emek piyasalarında yeni bir olgu: Yetenek yönetimi. Yalova Sosyal Bilimler Dergisi, 4(8).
Toplam 100 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Halkla İlişkiler, İnsan Kaynakları ve Endüstriyel İlişkiler (Diğer)
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Ezgi Kuloğlu 0000-0002-1336-0027

Ayşen Temel Enginli 0000-0003-4830-4524

Proje Numarası 2245
Erken Görünüm Tarihi 23 Haziran 2025
Yayımlanma Tarihi 24 Haziran 2025
Gönderilme Tarihi 4 Kasım 2024
Kabul Tarihi 18 Nisan 2025
Yayımlandığı Sayı Yıl 2025 Sayı: 18

Kaynak Göster

APA Kuloğlu, E., & Temel Enginli, A. (2025). Yetenek Yönetimi Uygulamalarının Çalışan Motivasyonuna Etkisi. Uluslararası Sosyal Bilimler Akademi Dergisi(18), 257-284.
 Kapak Resmi İndir

16494  16495  16496  16503  16570 16633   16823 

 16824 17564  19288 22730 22803 

 23495     

   25002    30847    

             Uluslararası Sosyal Bilimler Akademi Dergisi (USBAD), İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Türkçe ve Sosyal Bilimler Eğitimi Bölümü Yerleşke / Malatya 

Telefon: 0533 5438933, https://dergipark.org.tr/tr/pub/usbad -- sdurukoglu@gmail.com -- usbaddergi@gmail.com 18414